ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1386 ਰੇ ਰੇ ਕਾਲ! ਫੂਲਿ ਜਿਨਿ ਜਾਹੁ ॥ रे रे काल! फूलि जिनि जाहु ॥ ਬਹੁਰਿ ਆਨਿ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮਚਾਹੁ ॥ बहुरि आनि संग्राम मचाहु ॥ ਏਕ ਨਿਦਾਨ ਕਰੋ ਰਨ ਮਾਹੀ ॥ एक निदान करो रन माही ॥ ਕੈ ਅਸਿਧੁਜਿ ਕੈ ਦਾਨਵ ਨਾਹੀ ॥੩੬੯॥ कै असिधुजि कै दानव नाही ॥३६९॥ ਏਕ ਪਾਵ ਤਜਿ ਜੁਧ ਨ ਭਾਜਾ ॥ एक पाव तजि जुध न भाजा ॥ ਮਹਾਰਾਜ ਦੈਤਨ ਕਾ ਰਾਜਾ ॥ महाराज दैतन का राजा ॥ ਆਂਤੌ ਗੀਧ ਗਗਨ ਲੈ ਗਏ ॥ आंतौ गीध गगन लै गए ॥ ਬਾਹਤ ਬਿਸਿਖ ਤਊ ਹਠ ਭਏ ॥੩੭੦॥ बाहत बिसिख तऊ हठ भए ॥३७०॥ ਅਸੁਰ ਅਮਿਤ ਰਨ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥ असुर अमित रन बान चलाए ॥ ਨਿਰਖਿ ਖੜਗਧੁਜ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥ निरखि खड़गधुज काटि गिराए ॥ ਬੀਸ ਸਹਸ੍ਰ ਅਸੁਰ ਪਰ ਬਾਨਾ ॥ बीस सहस्र असुर पर बाना ॥ ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਛਾਡੇ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ ॥੩੭੧॥ स्री असिधुज छाडे बिधि नाना ॥३७१॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਪੁਨਿ ਜਿਯ ਮੈ ਕੋਪਾ ॥ महा काल पुनि जिय मै कोपा ॥ ਧਨੁਖ ਟੰਕੋਰ ਬਹੁਰਿ ਰਨ ਰੋਪਾ ॥ धनुख टंकोर बहुरि रन रोपा ॥ ਏਕ ਬਾਨ ਤੇ ਧੁਜਹਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥ एक बान ते धुजहि गिरायो ॥ ਦੁਤਿਯ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਸੀਸ ਉਡਾਯੋ ॥੩੭੨॥ दुतिय सत्रु को सीस उडायो ॥३७२॥ ਦੁਹੂੰ ਬਿਸਿਖ ਕਰਿ ਦ੍ਵੈ ਰਥ ਚਕ੍ਰ ॥ दुहूं बिसिख करि द्वै रथ चक्र ॥ ਕਾਟਿ ਦਏ ਛਿਨ ਇਕ ਮੈ ਬਕ੍ਰ ॥ काटि दए छिन इक मै बक्र ॥ ਚਾਰਹਿ ਬਾਨ ਚਾਰ ਹੂੰ ਬਾਜਾ ॥ चारहि बान चार हूं बाजा ॥ ਮਾਰ ਦਏ ਸਭ ਜਗ ਕੇ ਰਾਜਾ ॥੩੭੩॥ मार दए सभ जग के राजा ॥३७३॥ ਬਹੁਰਿ ਅਸੁਰ ਕਾ ਕਾਟਸਿ ਮਾਥਾ ॥ बहुरि असुर का काटसि माथा ॥ ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤਿ ਜਗਤ ਕੇ ਨਾਥਾ ॥ स्री असिकेति जगत के नाथा ॥ ਦੁਤਿਯ ਬਾਨ ਸੌ ਦੋਊ ਅਰਿ ਕਰ ॥ दुतिय बान सौ दोऊ अरि कर ॥ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਅਸਿਧੁਜ ਨਰ ਨਾਹਰ ॥੩੭੪॥ काटि दयो असिधुज नर नाहर ॥३७४॥ ਪੁਨਿ ਰਾਛਸ ਕਾ ਕਾਟਾ ਸੀਸਾ ॥ पुनि राछस का काटा सीसा ॥ ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਕੇਤੁ ਜਗਤ ਕੇ ਈਸਾ ॥ स्री असिकेतु जगत के ईसा ॥ ਪੁਹਪਨ ਬ੍ਰਿਸਟਿ ਗਗਨ ਤੇ ਭਈ ॥ पुहपन ब्रिसटि गगन ते भई ॥ ਸਭਹਿਨ ਆਨਿ ਬਧਾਈ ਦਈ ॥੩੭੫॥ सभहिन आनि बधाई दई ॥३७५॥ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਲੋਗਨ ਕੇ ਰਾਜਾ! ॥ धंन्य धंन्य लोगन के राजा! ॥ ਦੁਸਟਨ ਦਾਹ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜਾ ॥ दुसटन दाह गरीब निवाजा ॥ ਅਖਲ ਭਵਨ ਕੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੇ! ॥ अखल भवन के सिरजनहारे! ॥ ਦਾਸ ਜਾਨਿ, ਮੁਹਿ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੩੭੬॥ दास जानि, मुहि लेहु उबारे ॥३७६॥ ਕਬ੍ਯੋ ਬਾਚ ਬੇਨਤੀ ॥ कब्यो बाच बेनती ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹਮਰੀ ਕਰੋ ਹਾਥ ਦੈ ਰਛਾ ॥ हमरी करो हाथ दै रछा ॥ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਚਿਤ ਕੀ ਇਛਾ ॥ पूरन होइ चित की इछा ॥ ਤਵ ਚਰਨਨ ਮਨ ਰਹੈ ਹਮਾਰਾ ॥ तव चरनन मन रहै हमारा ॥ ਅਪਨਾ ਜਾਨ ਕਰੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਾ ॥੩੭੭॥ अपना जान करो प्रतिपारा ॥३७७॥ ਹਮਰੇ ਦੁਸਟ ਸਭੈ ਤੁਮ ਘਾਵਹੁ ॥ हमरे दुसट सभै तुम घावहु ॥ ਆਪੁ ਹਾਥ ਦੈ ਮੋਹਿ ਬਚਾਵਹੁ ॥ आपु हाथ दै मोहि बचावहु ॥ ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਮੋਰੋ ਪਰਿਵਾਰਾ ॥ सुखी बसै मोरो परिवारा ॥ ਸੇਵਕ ਸਿਖ੍ਯ ਸਭੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥੩੭੮॥ सेवक सिख्य सभै करतारा ॥३७८॥ ਮੋ ਰਛਾ ਨਿਜੁ ਕਰ ਦੈ ਕਰਿਯੈ ॥ मो रछा निजु कर दै करियै ॥ ਸਭ ਬੈਰਿਨ ਕੌ ਆਜ ਸੰਘਰਿਯੈ ॥ सभ बैरिन कौ आज संघरियै ॥ ਪੂਰਨ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ਆਸਾ ॥ पूरन होइ हमारी आसा ॥ ਤੋਰਿ ਭਜਨ ਕੀ ਰਹੈ ਪਿਯਾਸਾ ॥੩੭੯॥ तोरि भजन की रहै पियासा ॥३७९॥ ਤੁਮਹਿ ਛਾਡਿ, ਕੋਈ ਅਵਰ ਨ ਧ੍ਯਾਊ ॥ तुमहि छाडि, कोई अवर न ध्याऊ ॥ ਜੋ ਬਰ ਚਾਹੌ, ਸੁ ਤੁਮ ਤੇ ਪਾਊ ॥ जो बर चाहौ, सु तुम ते पाऊ ॥ ਸੇਵਕ ਸਿਖ੍ਯ ਹਮਾਰੇ ਤਾਰਿਯਹਿ ॥ सेवक सिख्य हमारे तारियहि ॥ ਚੁਨ ਚੁਨ ਸਤ੍ਰੁ ਹਮਾਰੇ ਮਾਰਿਯਹਿ ॥੩੮੦॥ चुन चुन सत्रु हमारे मारियहि ॥३८०॥ ਆਪੁ ਹਾਥ ਦੈ ਮੁਝੈ ਉਬਰਿਯੈ ॥ आपु हाथ दै मुझै उबरियै ॥ ਮਰਨ ਕਾਲ ਕਾ ਤ੍ਰਾਸ ਨਿਵਰਿਯੈ ॥ मरन काल का त्रास निवरियै ॥ ਹੂਜੋ ਸਦਾ ਹਮਾਰੇ ਪਛਾ ॥ हूजो सदा हमारे पछा ॥ ਸ੍ਰੀ ਅਸਿਧੁਜ ਜੂ! ਕਰਿਯਹੁ ਰਛਾ ॥੩੮੧॥ स्री असिधुज जू! करियहु रछा ॥३८१॥ ਰਾਖਿ ਲੇਹੁ ਮੁਹਿ ਰਾਖਨਹਾਰੇ! ॥ राखि लेहु मुहि राखनहारे! ॥ ਸਾਹਿਬ ਸੰਤ ਸਹਾਇ ਪਿਯਾਰੇ ॥ साहिब संत सहाइ पियारे ॥ ਦੀਨਬੰਧੁ ਦੁਸਟਨ ਕੇ ਹੰਤਾ ॥ दीनबंधु दुसटन के हंता ॥ ਤੁਮ ਹੋ, ਪੁਰੀ ਚਤੁਰਦਸ ਕੰਤਾ ॥੩੮੨॥ तुम हो, पुरी चतुरदस कंता ॥३८२॥ |
Dasam Granth |