ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1385 ਕਹੂੰ ਡਾਕਨੀ ਸ੍ਰੋਨਤ ਪੀਯੈ ॥ कहूं डाकनी स्रोनत पीयै ॥ ਝਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਮਾਸ ਭਖਿ ਜੀਯੈ ॥ झाकनि कहूं मास भखि जीयै ॥ ਕਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਫਿਰੈ ਕਹਕਾਤੀ ॥ काकनि कहूं फिरै कहकाती ॥ ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚਨ ਡੋਲਤ ਮਾਤੀ ॥੩੫੪॥ प्रेत पिसाचन डोलत माती ॥३५४॥ ਹਸਤ ਫਿਰਤ ਪ੍ਰੇਤਨ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥ हसत फिरत प्रेतन की दारा ॥ ਡਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਬਜਾਵਤ ਤਾਰਾ ॥ डाकनि कहूं बजावत तारा ॥ ਜੋਗਿਨ ਫਿਰੈ ਕਹੂੰ ਮੁਸਕਾਤੀ ॥ जोगिन फिरै कहूं मुसकाती ॥ ਭੂਤਨ ਕੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਮਦ ਮਾਤੀ ॥੩੫੫॥ भूतन की इसत्री मद माती ॥३५५॥ ਫਿਰਤ ਡਕਾਰ ਕਹੂੰ ਰਨ ਡਾਕਨਿ ॥ फिरत डकार कहूं रन डाकनि ॥ ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰਤ ਕਹੂੰ ਝਾਕਨਿ ॥ मास अहार करत कहूं झाकनि ॥ ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚ ਹਸੇ ਕਿਲਕਾਰੈ ॥ प्रेत पिसाच हसे किलकारै ॥ ਕਹੂੰ ਮਸਾਨ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰੈ ॥੩੫੬॥ कहूं मसान किलकटी मारै ॥३५६॥ ਕਢੈ ਦੈਤ ਰਨ ਦਾਤ ਬਿਹਾਰਤ ॥ कढै दैत रन दात बिहारत ॥ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਤਾਲੀ ਕਹ ਮਾਰਤ ॥ भूत प्रेत ताली कह मारत ॥ ਉਲਕਾ ਪਾਤ ਹੋਤ ਆਕਾਸਾ ॥ उलका पात होत आकासा ॥ ਅਸੁਰ ਸੈਨ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਨਾਸਾ ॥੩੫੭॥ असुर सैन इह बिधि भयो नासा ॥३५७॥ ਬਹਤ ਅਮਿਤ ਰਨ ਪਵਨ ਪ੍ਰਚੰਡਾ ॥ बहत अमित रन पवन प्रचंडा ॥ ਦਿਖਿਯਤ ਪਰੇ ਸੁਭਟ ਖੰਡ ਖੰਡਾ ॥ दिखियत परे सुभट खंड खंडा ॥ ਕਾਕਨਿ ਕੁਹਕਿ ਮਾਨਵਤਿ ਤਾਤੀ ॥ काकनि कुहकि मानवति ताती ॥ ਫਾਗੁਨ ਜਾਨੁ ਕੋਕਿਲਾ ਮਾਤੀ ॥੩੫੮॥ फागुन जानु कोकिला माती ॥३५८॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸ੍ਰੋਨ ਕੁੰਡਿ ਭਰਿ ਗਯੋ ॥ इह बिधि स्रोन कुंडि भरि गयो ॥ ਦੂਸਰ ਮਾਨਸਰੋਵਰ ਭਯੋ ॥ दूसर मानसरोवर भयो ॥ ਸੇਤ ਛਤ੍ਰੁ ਤਹ ਹੰਸ ਬਿਰਾਜੈ ॥ सेत छत्रु तह हंस बिराजै ॥ ਅਨਤ ਸਾਜ ਜਲ ਜਿਯ ਸੇ ਰਾਜੈ ॥੩੫੯॥ अनत साज जल जिय से राजै ॥३५९॥ ਟੂਕ ਟੂਕ ਦੰਤੀ ਕਹੂੰ ਭਏ ॥ टूक टूक दंती कहूं भए ॥ ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਸੁਭਟ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥ तिल तिल प्राइ सुभट ह्वै गए ॥ ਸ੍ਰੋਨਤ ਧਾਰਿ ਬਹੀ ਇਕ ਬਾਰਾ ॥ स्रोनत धारि बही इक बारा ॥ ਭਈ ਧੂਰਿ ਰਨ ਕੀ ਸਭ ਗਾਰਾ ॥੩੬੦॥ भई धूरि रन की सभ गारा ॥३६०॥ ਨੇਜਬਾਜ ਬਹੁ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥ नेजबाज बहु बीर संघारे ॥ ਪ੍ਰੋਏ ਬਰਾ ਸੀਖ ਭਟਿਯਾਰੇ ॥ प्रोए बरा सीख भटियारे ॥ ਟੂਕ ਟੂਕ ਭਟ ਰਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ॥ टूक टूक भट रन ह्वै रहे ॥ ਜਿਨ ਕੇ ਘਾਵ ਸਰੋਹਿਨ ਬਹੇ ॥੩੬੧॥ जिन के घाव सरोहिन बहे ॥३६१॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਅਮਿਤ ਕੋਪ ਕਰਿ ਕਾਲਾ ॥ इह बिधि अमित कोप करि काला ॥ ਕਾਢਤ ਭਯੋ ਦਾਤ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥ काढत भयो दात बिकराला ॥ ਛਿਪ੍ਰ ਹਨੇ ਛਿਨ ਮਾਝ ਛਤ੍ਰਾਲੇ ॥ छिप्र हने छिन माझ छत्राले ॥ ਸੂਰਬੀਰ ਬਲਵਾਨ ਮੁਛਾਲੇ ॥੩੬੨॥ सूरबीर बलवान मुछाले ॥३६२॥ ਦੁਹੂੰ ਅਧਿਕ ਰਨ ਕਿਯੋ ਅਪਾਰਾ ॥ दुहूं अधिक रन कियो अपारा ॥ ਦਾਨਵ ਮਰਤ ਭਯੋ ਨਹਿ ਮਾਰਾ ॥ दानव मरत भयो नहि मारा ॥ ਤਬ ਅਸਿਧੁਜ ਅਸ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥ तब असिधुज अस मंत्र बिचारो ॥ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਤੇ ਦਾਨਵਹਿ ਸੰਘਾਰੋ ॥੩੬੩॥ जिह बिधि ते दानवहि संघारो ॥३६३॥ ਸਰਬਾਕਰਖਨ ਕਿਯ ਅਸਿਧੁਜ ਜਬ ॥ सरबाकरखन किय असिधुज जब ॥ ਉਪਜਤ ਤੇ ਰਹਿ ਗਏ ਅਸੁਰ ਤਬ ॥ उपजत ते रहि गए असुर तब ॥ ਆਗ੍ਯਾ ਬਹੁਰਿ ਕਾਲਿ ਕਹ ਦਈ ॥ आग्या बहुरि कालि कह दई ॥ ਸਤ੍ਰੁ ਸੈਨ ਭਛਨ ਕਰਿ ਗਈ ॥੩੬੪॥ सत्रु सैन भछन करि गई ॥३६४॥ ਏਕੈ ਅਸੁਰ ਤਬੈ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥ एकै असुर तबै रहि गयो ॥ ਤ੍ਰਾਸਿਤ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਯੋ ॥ त्रासित अधिक चित महि भयो ॥ ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਸ ਕਰੌ ਉਪਾਵਾ? ॥ हाइ हाइ कस करौ उपावा? ॥ ਅਸ ਕੋਈ ਚਲਤ ਨੇ ਮੇਰਾ ਦਾਵਾ ॥੩੬੫॥ अस कोई चलत ने मेरा दावा ॥३६५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਸਰਨਿ ਜੇ; ਪਰੇ ਸੁ ਲਏ ਬਚਾਇ ॥ महा काल की सरनि जे; परे सु लए बचाइ ॥ ਔਰ ਨ ਉਪਜਾ ਦੂਸਰ ਜਗ; ਭਛਿਯੋ ਸਭੈ ਬਨਾਇ ॥੩੬੬॥ और न उपजा दूसर जग; भछियो सभै बनाइ ॥३६६॥ ਜੋ ਪੂਜਾ ਅਸਿਕੇਤੁ ਕੀ; ਨਿਤ ਪ੍ਰਤਿ ਕਰੈ ਬਨਾਇ ॥ जो पूजा असिकेतु की; नित प्रति करै बनाइ ॥ ਤਿਨ ਪਰ ਅਪਨੋ ਹਾਥ ਦੈ; ਅਸਿਧੁਜ ਲੇਤ ਬਚਾਇ ॥੩੬੭॥ तिन पर अपनो हाथ दै; असिधुज लेत बचाइ ॥३६७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦੁਸਟ ਦੈਤ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥ दुसट दैत कछु बात न जानी ॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਤਨ ਪੁਨਿ ਰਿਸਿ ਠਾਨੀ ॥ महा काल तन पुनि रिसि ठानी ॥ ਬਲ ਅਪਬਲ ਅਪਨੋ ਨ ਬਿਚਾਰਾ ॥ बल अपबल अपनो न बिचारा ॥ ਗਰਬ ਠਾਨਿ ਜਿਯ ਬਹੁਰਿ ਹੰਕਾਰਾ ॥੩੬੮॥ गरब ठानि जिय बहुरि हंकारा ॥३६८॥ TOP OF PAGE |
|
|
|
|
Dasam Granth |