ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1382

ਤਿਨ ਤੇ ਮੇਦ ਮਾਸ ਜੋ ਪਰੋ ॥

तिन ते मेद मास जो परो ॥

ਤਾ ਤੇ ਬਹੁ ਅਸੁਰਨ ਤਨ ਧਰੋ ॥

ता ते बहु असुरन तन धरो ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਹਿ ਸਮੁਹਿ ਸਿਧਾਏ ॥

मारि मारि कहि समुहि सिधाए ॥

ਬਾਧੇ ਚੁੰਗ ਚੌਪਿ ਤਨ ਆਏ ॥੩੧੨॥

बाधे चुंग चौपि तन आए ॥३१२॥

ਇਕ ਇਕ ਟੂਕ ਸਹਸ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥

इक इक टूक सहस करि डारे ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਭਏ ਅਸੁਰ ਰਨ ਭਾਰੇ ॥

तिन ते भए असुर रन भारे ॥

ਤਿਨ ਕੇ ਟੂਕ ਟੂਕ ਕਰਿ ਲਛਨ ॥

तिन के टूक टूक करि लछन ॥

ਗੀਧ ਪਿਸਾਚ ਗਏ ਕਰਿ ਭਛਨ ॥੩੧੩॥

गीध पिसाच गए करि भछन ॥३१३॥

ਤੇ ਭੀ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਕਰਿ ਧਾਏ ॥

ते भी अमित रूप करि धाए ॥

ਜੇ ਤਿਲ ਤਿਲ ਕਰਿ ਸੁਭਟ ਗਿਰਾਏ ॥

जे तिल तिल करि सुभट गिराए ॥

ਤਿਨ ਕੀ ਕਰੀ ਨਾਸ ਸਭ ਸੈਨਾ ॥

तिन की करी नास सभ सैना ॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕਰ ਰੰਚਕ ਭੈ ਨਾ ॥੩੧੪॥

महा काल कर रंचक भै ना ॥३१४॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਜੋਧਾ ਕਹੂੰ ਗਾਜਹਿ ॥

मारि मारि जोधा कहूं गाजहि ॥

ਜੰਬੁਕ ਗੀਧ ਮਾਸ ਲੈ ਭਾਜਹਿ ॥

ज्मबुक गीध मास लै भाजहि ॥

ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚ ਕਹੂੰ ਕਿਲਕਾਰਹਿ ॥

प्रेत पिसाच कहूं किलकारहि ॥

ਡਾਕਨਿ ਝਾਕਿ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰਹਿ ॥੩੧੫॥

डाकनि झाकि किलकटी मारहि ॥३१५॥

ਕੋਕਿਲ ਕਾਕ ਜਹਾ ਕਿਲਕਾਰਹਿ ॥

कोकिल काक जहा किलकारहि ॥

ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੇ ਕੇਸਰ ਘਸਿ ਡਾਰਹਿ ॥

स्रोनत के केसर घसि डारहि ॥

ਜਾਨੁਕ ਢੋਲ ਬਡੇ ਡਫ ਸੋਹੈ ॥

जानुक ढोल बडे डफ सोहै ॥

ਦੇਵ ਦੈਤ ਦਾਨਵ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੩੧੬॥

देव दैत दानव मन मोहै ॥३१६॥

ਬਾਨ ਜਾਨ ਕੁੰਕਮਾ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

बान जान कुंकमा प्रहारे ॥

ਮੂਠਿ ਗੁਲਾਲਨ ਬਰਛਾ ਭਾਰੇ ॥

मूठि गुलालन बरछा भारे ॥

ਢਾਲ ਮਨੋ ਡਫਮਾਲਾ ਬਨੀ ॥

ढाल मनो डफमाला बनी ॥

ਪਿਚਕਾਰਿਯੈ ਤੁਫੰਗੈ ਘਨੀ ॥੩੧੭॥

पिचकारियै तुफंगै घनी ॥३१७॥

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਘੋਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥

इह बिधि भयो घोर संग्रामा ॥

ਕਾਪਾ ਇੰਦ੍ਰ ਚੰਦ੍ਰ ਕੋ ਧਾਮਾ ॥

कापा इंद्र चंद्र को धामा ॥

ਪਸੁ ਪੰਛੀ ਅਤਿ ਹੀ ਅਕੁਲਾਏ ॥

पसु पंछी अति ही अकुलाए ॥

ਛੋਡਿ ਧਾਮ ਕਾਨਨਹਿ ਸਿਧਾਏ ॥੩੧੮॥

छोडि धाम काननहि सिधाए ॥३१८॥

ਬਾਜੀ ਕਹੂੰ ਘਾਇਲ ਭਭਕਾਵਤ ॥

बाजी कहूं घाइल भभकावत ॥

ਉਠਿ ਉਠਿ ਸੁਭਟ ਸਮੁਹ ਕਹ ਧਾਵਤ ॥

उठि उठि सुभट समुह कह धावत ॥

ਕਹਕਹਾਟ ਕਹੂੰ ਕਾਲ ਸੁਨਾਵੈ ॥

कहकहाट कहूं काल सुनावै ॥

ਭੀਖਨ ਸੁਨੇ ਨਾਮ ਭੈ ਆਵੈ ॥੩੧੯॥

भीखन सुने नाम भै आवै ॥३१९॥

ਸੂਰਨ ਕੇ ਲੋਮਾ ਭੇ ਖਰੇ ॥

सूरन के लोमा भे खरे ॥

ਕਾਤਰ ਨਿਰਖਿ ਧਾਮ ਰਨ ਬਰੇ ॥

कातर निरखि धाम रन बरे ॥

ਸੋਫੀ ਸੂਮ ਭਏ ਬਹੁ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ॥

सोफी सूम भए बहु ब्याकुल ॥

ਦਸੋ ਦਿਸਨ ਭਜਿ ਚਲੇ ਡਰਾਕੁਲ ॥੩੨੦॥

दसो दिसन भजि चले डराकुल ॥३२०॥

ਕੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਪਾਵ ਤੇ ਰੋਪੈ ॥

केतिक सुभट पाव ते रोपै ॥

ਲੈ ਲੈ ਖੜਗ ਨਗਨ ਕਰਿ ਧੋਪੈ ॥

लै लै खड़ग नगन करि धोपै ॥

ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੁਪਿ ਸਸਤ੍ਰ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥

महा काल कुपि ससत्र प्रहारै ॥

ਸਾਧ ਉਬਾਰਿ ਦੁਸਟ ਸਭ ਮਾਰੇ ॥੩੨੧॥

साध उबारि दुसट सभ मारे ॥३२१॥

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

ਮਚੇ ਆਨਿ ਮੈਦਾਨ ਮੈ ਬੀਰ ਭਾਰੇ ॥

मचे आनि मैदान मै बीर भारे ॥

ਦਿਖੈ ਕੌਨ ਜੀਤੈ ਦਿਖੈ ਕੌਨ ਹਾਰੇ ॥

दिखै कौन जीतै दिखै कौन हारे ॥

ਲਏ ਸੂਲ ਔ ਸੇਲ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥

लए सूल औ सेल काती कटारी ॥

ਚਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੇ ਹਠੀ ਬੀਰ ਭਾਰੀ ॥੩੨੨॥

चहूं ओर गाजे हठी बीर भारी ॥३२२॥

ਬਜੇ ਘੋਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮੋ ਘੋਰ ਬਾਜੇ ॥

बजे घोर संग्राम मो घोर बाजे ॥

ਚਹੂੰ ਓਰ ਬਾਕੇ ਰਥੀ ਬੀਰ ਗਾਜੇ ॥

चहूं ओर बाके रथी बीर गाजे ॥

ਲਏ ਸੂਲ ਔ ਸੇਲ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੇ ॥

लए सूल औ सेल काती कटारे ॥

ਮਚੇ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀਲੇ ਰਜ੍ਯਾਰੇ ॥੩੨੩॥

मचे कोप कै कै हठीले रज्यारे ॥३२३॥

ਕਹੂੰ ਧੂਲਧਾਨੀ ਛੁਟੈ ਫੀਲ ਨਾਲੈ ॥

कहूं धूलधानी छुटै फील नालै ॥

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਨਾਲੈ ਮਹਾ ਘੋਰ ਜ੍ਵਾਲੈ ॥

कहूं बाज नालै महा घोर ज्वालै ॥

ਕਹੂੰ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਪ੍ਰਣੋ ਢੋਲ ਬਾਜੈ ॥

कहूं संख भेरी प्रणो ढोल बाजै ॥

ਕਹੂੰ ਸੂਰ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਗਾਜੈ ॥੩੨੪॥

कहूं सूर ठोकै भुजा भूप गाजै ॥३२४॥

ਕਹੂੰ ਘੋਰ ਬਾਦਿਤ੍ਰ ਬਾਜੈ ਨਗਾਰੇ ॥

कहूं घोर बादित्र बाजै नगारे ॥

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਗਿਰੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥

कहूं बीर बाजी गिरे खेत मारे ॥

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਨਾਚੈ ਪਠੇ ਪਖਰਾਰੇ ॥

कहूं खेत नाचै पठे पखरारे ॥

ਕਹੂੰ ਸੂਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਸੋਹੈ ਡਰਾਰੇ ॥੩੨੫॥

कहूं सूर संग्राम सोहै डरारे ॥३२५॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth