ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1379 ਐਸੀ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਮਾਰਿ ਮਚੀ; ਭਟ ਕੋਪ ਭਰੇ ਅਰਿ ਓਰ ਚਹੈਂ ॥ ऐसी बिलोकि कै मारि मची; भट कोप भरे अरि ओर चहैं ॥ ਬਰਛੇ ਅਰੁ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ; ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਤਿਰਸੂਲ ਗਹੈਂ ॥ बरछे अरु बान कमान क्रिपान; गदा बरछी तिरसूल गहैं ॥ ਅਰਿ ਪੈ ਅਰਰਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਕਰੈ; ਨ ਟਰੈ, ਬਹੁ ਤੀਰ ਸਰੀਰ ਸਹੈਂ ॥ अरि पै अरराइ कै घाइ करै; न टरै, बहु तीर सरीर सहैं ॥ ਪੁਰਜੇ ਪੁਰਜੇ ਤਨ ਤੇ ਰਨ ਮੈ; ਦੁਖ ਤੇ ਤਨ ਮੈ, ਮੁਖ ਤੇ ਨ ਕਹੈਂ ॥੨੭੩॥ पुरजे पुरजे तन ते रन मै; दुख ते तन मै, मुख ते न कहैं ॥२७३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਪੀਸ ਪੀਸ ਕਰਿ ਦਾਂਤ; ਦੁਬਹਿਯਾ ਧਾਵਹੀਂ ॥ पीस पीस करि दांत; दुबहिया धावहीं ॥ ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਿਛੂਅਨ ਕੇ; ਬਿਸਿਖ ਲਗਾਵਹੀਂ ॥ बज्र बान बिछूअन के; बिसिख लगावहीं ॥ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹੈ ਮਰਤ; ਨ ਪਗੁ ਪਾਛੇ ਟਰੈਂ ॥ टूक टूक है मरत; न पगु पाछे टरैं ॥ ਹੋ ਚਟਪਟ ਆਨਿ ਬਰੰਗਨਿ; ਤਿਨ ਪੁਰਖਨ ਬਰੈਂ ॥੨੭੪॥ हो चटपट आनि बरंगनि; तिन पुरखन बरैं ॥२७४॥ ਚਾਬਿ ਚਾਬਿ ਕਰਿ ਓਠ; ਦੁਬਹਿਯਾ ਰਿਸਿ ਭਰੇ ॥ चाबि चाबि करि ओठ; दुबहिया रिसि भरे ॥ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੇ; ਨ ਪਗੁ ਪਾਛੇ ਪਰੇ ॥ टूक टूक ह्वै गिरे; न पगु पाछे परे ॥ ਜੂਝਿ ਜੂਝਿ ਰਨ ਗਿਰਤ; ਸੁਭਟ ਸਮੁਹਾਇ ਕੈ ॥ जूझि जूझि रन गिरत; सुभट समुहाइ कै ॥ ਹੋ ਬਸੇ ਸ੍ਵਰਗ ਮੋ ਜਾਇ; ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੨੭੫॥ हो बसे स्वरग मो जाइ; परम सुख पाइ कै ॥२७५॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੋਪ ਘਨਾ ਕਰਿ ਕੈ ਅਸੁਰਾਰਦਨ; ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਕੌ ਰਨ ਧਾਏ ॥ कोप घना करि कै असुरारदन; काढि क्रिपानन कौ रन धाए ॥ ਹਾਕਿ ਹਥਿਯਾਰਨ ਲੈ ਉਮਡੇ; ਰਨ ਕੌ ਤਜਿ ਕੈ ਪਗੁ ਦ੍ਵੈ ਨ ਪਰਾਏ ॥ हाकि हथियारन लै उमडे; रन कौ तजि कै पगु द्वै न पराए ॥ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਪੁਕਾਰਿ ਹਠੀ; ਘਨ ਜ੍ਯੋਂ ਗਰਜੇ ਨ ਕਛੂ ਡਰ ਪਾਏ ॥ मार ही मारि पुकारि हठी; घन ज्यों गरजे न कछू डर पाए ॥ ਮਾਨਹੁ ਸਾਵਨ ਕੀ ਰਿਤੁ ਮੈ; ਘਨ ਬੂੰਦਨ ਜ੍ਯੋਂ ਸਰ ਤ੍ਯੋਂ ਬਰਖਾਏ ॥੨੭੬॥ मानहु सावन की रितु मै; घन बूंदन ज्यों सर त्यों बरखाए ॥२७६॥ ਧੂਲ ਜਟਾਯੁ ਤੇ ਅਦਿਕ ਸੂਰ; ਸਭੈ ਉਮਡੇ ਕਰ ਆਯੁਧ ਲੈ ਕੈ ॥ धूल जटायु ते अदिक सूर; सभै उमडे कर आयुध लै कै ॥ ਕੋਪ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਏ ਕਰ ਬਾਨ; ਮਹਾ ਹਠ ਠਾਨਿ ਬਡੀ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕੈ ॥ कोप क्रिपान लए कर बान; महा हठ ठानि बडी रिसि कै कै ॥ ਚੌਪਿ ਚੜੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ; ਬਰਿਯਾਰ ਬਡੇ ਦੋਊ ਨੈਨ ਤਚੈ ਕੈ ॥ चौपि चड़े चहूं ओरन ते; बरियार बडे दोऊ नैन तचै कै ॥ ਆਨਿ ਅਰੇ ਖੜਗਾਧੁਜ ਸੌ; ਨ ਚਲੇ ਪਗੁ ਦ੍ਵੈ ਬਿਮੁਖਾਹਵ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੭੭॥ आनि अरे खड़गाधुज सौ; न चले पगु द्वै बिमुखाहव ह्वै कै ॥२७७॥ ਭਾਰੀ ਪ੍ਰਤਾਪ ਭਰੇ ਮਨ ਮੈ; ਭਟ ਧਾਇ ਪਰੇ ਬਿਬਿਧਾਯੁਧ ਲੀਨੇ ॥ भारी प्रताप भरे मन मै; भट धाइ परे बिबिधायुध लीने ॥ ਕੌਚ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਸੇ ਸਭ ਸਾਜਨ; ਓਠਨ ਚਾਬਿ ਬਡੀ ਰਿਸਿ ਕੀਨੇ ॥ कौच क्रिपान कसे सभ साजन; ओठन चाबि बडी रिसि कीने ॥ ਆਛੇ ਕੁਲਾਨ ਬਿਖੈ ਉਪਜੇ ਸਭ; ਕੌਨਹੂੰ ਬਾਤ ਬਿਖੈ ਨਹਿ ਹੀਨੇ ॥ आछे कुलान बिखै उपजे सभ; कौनहूं बात बिखै नहि हीने ॥ ਜੂਝਿ ਗਿਰੇ ਖੜਗਾਧੁਜ ਸੌ ਲਰਿ; ਸ੍ਰੋਨਿਤ ਸੋ ਸਿਗਰੇ ਅੰਗ ਭੀਨੇ ॥੨੭੮॥ जूझि गिरे खड़गाधुज सौ लरि; स्रोनित सो सिगरे अंग भीने ॥२७८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋਪ ਕਾਲ ਜਬ ਭਰਾ ॥ इह बिधि कोप काल जब भरा ॥ ਦੁਸਟਨ ਕੋ ਛਿਨ ਮੈ ਬਧੁ ਕਰਾ ॥ दुसटन को छिन मै बधु करा ॥ ਆਪੁ ਹਾਥ ਦੈ ਸਾਧ ਉਬਾਰੇ ॥ आपु हाथ दै साध उबारे ॥ ਸਤ੍ਰੁ ਅਨੇਕ ਛਿਨਕ ਮੋ ਟਾਰੇ ॥੨੭੯॥ सत्रु अनेक छिनक मो टारे ॥२७९॥ ਅਸਿਧੁਜ ਜੂ ਕੋਪਾ ਜਬ ਹੀ ਰਨ ॥ असिधुज जू कोपा जब ही रन ॥ ਮਾਰਤ ਭਯੋ ਸਤ੍ਰੁਗਨ ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ॥ मारत भयो सत्रुगन चुनि चुनि ॥ ਸਭ ਸਿਵਕਨ ਕਹ ਲਿਓ ਉਬਾਰਾ ॥ सभ सिवकन कह लिओ उबारा ॥ ਦੁਸਟ ਗਠਨ ਕੋ ਕਰਾ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥੨੮੦॥ दुसट गठन को करा प्रहारा ॥२८०॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਹਨੇ ਦੁਸਟ ਜਬ ਕਾਲਾ ॥ इह बिधि हने दुसट जब काला ॥ ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਧਰਨਿ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥ गिरि गिरि परे धरनि बिकराला ॥ ਨਿਜ ਹਾਥਨ ਦੈ ਸੰਤ ਉਬਾਰੇ ॥ निज हाथन दै संत उबारे ॥ ਸਤ੍ਰੁ ਅਨੇਕ ਤਨਿਕ ਮਹਿ ਮਾਰੇ ॥੨੮੧॥ सत्रु अनेक तनिक महि मारे ॥२८१॥ ਦਾਨਵ ਅਮਿਤ ਕੋਪ ਕਰਿ ਢੂਕੇ ॥ दानव अमित कोप करि ढूके ॥ ਮਾਰਹਿ ਮਾਰਿ ਦਸੌ ਦਿਸਿ ਕੂਕੇ ॥ मारहि मारि दसौ दिसि कूके ॥ ਬਹੁਰਿ ਕਾਲ ਕੁਪਿ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰਾ ॥ बहुरि काल कुपि खड़ग स्मभारा ॥ ਸਤ੍ਰੁ ਸੈਨ ਪਲ ਬੀਚ ਪ੍ਰਹਾਰਾ ॥੨੮੨॥ सत्रु सैन पल बीच प्रहारा ॥२८२॥ |
Dasam Granth |