ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1370 ਕਿਤਕ ਤਮਕਿ ਰਨ ਤੁਰੀ ਨਚਾਵਤ ॥ कितक तमकि रन तुरी नचावत ॥ ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਧੁਨਿ ਕਿਤਕ ਉਘਾਵਤ ॥ मारि मारि धुनि कितक उघावत ॥ ਮੰਡਹਿ ਮਹਾ ਕਾਲ ਸੌ ਜੁਧਾ ॥ मंडहि महा काल सौ जुधा ॥ ਹ੍ਵੈ ਹ੍ਵੈ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕ੍ਰੁਧਾ ॥੧੫੦॥ ह्वै ह्वै अधिक चित महि क्रुधा ॥१५०॥ ਜੇਤਿਕ ਸੁਭਟ ਕੋਪਿ ਕਰਿ ਆਏ ॥ जेतिक सुभट कोपि करि आए ॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਤੇਤੇ ਈ ਖਪਾਏ ॥ महा काल तेते ई खपाए ॥ ਤਿਨ ਕੋ ਮੇਦ ਮਾਸ ਭੂਅ ਪਰਾ ॥ तिन को मेद मास भूअ परा ॥ ਬਹੁ ਅਸੁਰਨ ਤਾ ਤੇ ਬਪੁ ਧਰਾ ॥੧੫੧॥ बहु असुरन ता ते बपु धरा ॥१५१॥ ਮਹਾ ਕਾਲ ਤੇ ਦਏ ਖਪਾਇ ॥ महा काल ते दए खपाइ ॥ ਸ੍ਰੋਨਤ ਸੋ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਰਹੀ ਛਾਇ ॥ स्रोनत सो प्रिथवी रही छाइ ॥ ਤਿਹ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਉਠਿ ਢੂਕੇ ॥ तिह ते अमित असुर उठि ढूके ॥ ਮਾਰਹਿ ਮਾਰਿ ਦਸੌ ਦਿਸਿ ਕੂਕੇ ॥੧੫੨॥ मारहि मारि दसौ दिसि कूके ॥१५२॥ ਕੇਤਿਕ ਕੀ ਬਾਹਨ ਕਟਿ ਡਾਰਾ ॥ केतिक की बाहन कटि डारा ॥ ਕਰੇ ਰੁੰਡ ਬਿਨੁ ਮੁੰਡ ਹਜਾਰਾ ॥ करे रुंड बिनु मुंड हजारा ॥ ਕੇਤਿਕ ਚੀਰ ਅਧੌ ਅਧ ਡਾਰੇ ॥ केतिक चीर अधौ अध डारे ॥ ਨਾਚਤ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਮਤਵਾਰੇ ॥੧੫੩॥ नाचत भूत प्रेत मतवारे ॥१५३॥ ਜੇ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰਿ ਬਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨੈ ॥ जे तिन के सिरि बही क्रिपानै ॥ ਅਰਧ ਅਰਧ ਹ੍ਵੈ ਜੂਝੇ ਜ੍ਵਾਨੈ ॥ अरध अरध ह्वै जूझे ज्वानै ॥ ਗਜ ਬਾਜੀ ਲੋਟਤ ਕਹੂੰ ਭੂ ਪਰ ॥ गज बाजी लोटत कहूं भू पर ॥ ਸੁੰਭਨ ਸਬਦ ਸੁਨਾ ਅਵਨੀ ਤਰ ॥੧੫੪॥ सु्मभन सबद सुना अवनी तर ॥१५४॥ ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਕਹੂੰ ਘਾਯਲ ਰਨ ॥ गिरि गिरि परे कहूं घायल रन ॥ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਕਈ ਹੋਇ ਬਿਮਨ ਮਨ ॥ भाजि चले कई होइ बिमन मन ॥ ਝਮਕਤ ਕਹੀ ਅਸਿਨ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥ झमकत कही असिन की धारा ॥ ਭਭਕਤ ਰੁੰਡ ਮੁੰਡ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥੧੫੫॥ भभकत रुंड मुंड बिकरारा ॥१५५॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਤਹਾ ਜੁਧ ਮਾਚਾ ਮਹਾ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ तहा जुध माचा महा बीर खेतं ॥ ਬਿਦਾਰੇ ਪਰੇ ਬੀਰ ਬ੍ਰਿੰਦੰ ਬਿਚੇਤੰ ॥ बिदारे परे बीर ब्रिंदं बिचेतं ॥ ਕਹੂੰ ਡਾਮਰੂੰ ਡਹ ਡਹਾ ਸਬਦ ਬਾਜੈ ॥ कहूं डामरूं डह डहा सबद बाजै ॥ ਸੁਨੇ ਦੀਹ ਦਾਨਵਾਨ ਕੋ ਦ੍ਰਪ ਭਾਜੈ ॥੧੫੬॥ सुने दीह दानवान को द्रप भाजै ॥१५६॥ ਕਹੂੰ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਬਜੈ ਤਾਲ ਭਾਰੇ ॥ कहूं संख भेरी बजै ताल भारे ॥ ਕਹੂੰ ਬੇਨ ਬੀਨਾ ਪਨੋ ਔ ਨਗਾਰੇ ॥ कहूं बेन बीना पनो औ नगारे ॥ ਕਹੂੰ ਨਾਇ ਨਾਫੀਰਿਯੈ ਨਾਦ ਐਸੇ ॥ कहूं नाइ नाफीरियै नाद ऐसे ॥ ਬਜੈ ਘੋਰ ਬਾਜਾ ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਜੈਸੇ ॥੧੫੭॥ बजै घोर बाजा प्रलै काल जैसे ॥१५७॥ ਕਹੂੰ ਛੈਨ ਤੂਰੈ ਨਗਾਰੈ ਮ੍ਰਿਦੰਗੈ ॥ कहूं छैन तूरै नगारै म्रिदंगै ॥ ਕਹੂੰ ਬਾਸੁਰੀ ਬੀਨ ਬਾਜੈ ਸੁਰੰਗੈ ॥ कहूं बासुरी बीन बाजै सुरंगै ॥ ਕਹੂੰ ਬਗਲ ਤਾਰੰਗ ਬਾਜੇ ਬਜਾਵੈ ॥ कहूं बगल तारंग बाजे बजावै ॥ ਕਹੂੰ ਬਾਰਤਾ ਰੰਗ ਨੀਕੇ ਸੁਹਾਵੈ ॥੧੫੮॥ कहूं बारता रंग नीके सुहावै ॥१५८॥ ਕਹੂੰ ਝਾਂਝ ਬਾਜੈ ਕਹੂੰ ਤਾਲ ਐਸੇ ॥ कहूं झांझ बाजै कहूं ताल ऐसे ॥ ਕਹੂੰ ਬੇਨੁ ਬੀਨਾ ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਜੈਸੇ ॥ कहूं बेनु बीना प्रलै काल जैसे ॥ ਕਹੂੰ ਬਾਸੁਰੀ ਨਾਇ ਨਾਦੈ ਮ੍ਰਿਦੰਗੈ ॥ कहूं बासुरी नाइ नादै म्रिदंगै ॥ ਕਹੂੰ ਸਾਰੰਗੀ ਔ ਮੁਚੰਗੈ ਉਪੰਗੈ ॥੧੫੯॥ कहूं सारंगी औ मुचंगै उपंगै ॥१५९॥ ਕਹੂੰ ਗਰਜਿ ਕੈ ਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਠੋਕੈ ॥ कहूं गरजि कै कै भुजा भूप ठोकै ॥ ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬੀਰਾਨ ਕੀ ਰਾਹ ਰੋਕੈ ॥ कहूं बीर बीरान की राह रोकै ॥ ਕਿਤੇ ਅਸਤ੍ਰ ਔ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਲੈ ਚਲਾਵੈ ॥ किते असत्र औ ससत्र लै लै चलावै ॥ ਕਿਤੇ ਚਰਮ ਲੈ ਚੋਟ ਤਾ ਕੀ ਬਜਾਵੈ ॥੧੬੦॥ किते चरम लै चोट ता की बजावै ॥१६०॥ ਕਹੂੰ ਰੁੰਡ ਸੋਹੈ ਕਹੂੰ ਮੁੰਡ ਬਾਕੇ ॥ कहूं रुंड सोहै कहूं मुंड बाके ॥ ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਬਿਦਾਰੇ ਨਿਸਾਕੇ ॥ कहूं बीर मारे बिदारे निसाके ॥ ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਗਜਾਰਾਜ ਜੂਝੇ ॥ कहूं बाज मारे गजाराज जूझे ॥ ਕਹੂੰ ਉਸਟ ਕਾਟੇ ਨਹੀ ਜਾਤ ਬੂਝੇ ॥੧੬੧॥ कहूं उसट काटे नही जात बूझे ॥१६१॥ ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਬਰਮੈ ਗਿਰੇ ਭੂਮਿ ਐਸੇ ॥ कहूं चरम बरमै गिरे भूमि ऐसे ॥ ਬਗੇ ਬ੍ਯੋਤਿ ਡਾਰੇ ਸਮੈ ਸੀਤ ਜੈਸੇ ॥ बगे ब्योति डारे समै सीत जैसे ॥ ਗਏ ਜੂਝਿ ਜੋਧਾ ਜਗੇ ਜੋਰ ਜੰਗੈ ॥ गए जूझि जोधा जगे जोर जंगै ॥ ਮਨੋ ਪਾਨ ਕੈ ਭੰਗ ਸੋਏ ਮਲੰਗੈ ॥੧੬੨॥ मनो पान कै भंग सोए मलंगै ॥१६२॥ ਕਿਤੇ ਡਹਡਹਾ ਸਬਦ ਡਵਰੂ ਬਜਾਵੈ ॥ किते डहडहा सबद डवरू बजावै ॥ ਕਿਤੇ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਖਰੇ ਖੇਤ ਗਾਵੈ ॥ किते राग मारू खरे खेत गावै ॥ ਹਸੈ ਗਰਜਿ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਪਾਟ ਫਾਟੈ ॥ हसै गरजि ठोकै भुजा पाट फाटै ॥ ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬੀਰਾਨ ਕੇ ਮੂੰਡ ਕਾਟੈ ॥੧੬੩॥ किते बीर बीरान के मूंड काटै ॥१६३॥ |
Dasam Granth |