ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1363

ਤਿਨ ਤੇ ਤਜਤ ਅਸੁਰ ਜੇ ਸ੍ਵਾਸਾ ॥

तिन ते तजत असुर जे स्वासा ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਦਾਨਵ ਹੋਹਿ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥

तिन ते दानव होहि प्रकासा ॥

ਕਿਤਕ ਮਰਤ ਕੈ ਤਰੁਨਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

कितक मरत कै तरुनि संघारे ॥

ਦਸੌ ਦਿਸਿਨ ਮਹਿ ਅਸੁਰ ਨਿਹਾਰੇ ॥੫੧॥

दसौ दिसिन महि असुर निहारे ॥५१॥

ਚਿਤ ਮੋ ਕਿਯਾ ਕਾਲਕਾ ਧ੍ਯਾਨਾ ॥

चित मो किया कालका ध्याना ॥

ਦਰਸਨ ਦਿਯਾ ਆਨਿ ਭਗਵਾਨਾ ॥

दरसन दिया आनि भगवाना ॥

ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਚਰਨਨ ਉਠਿ ਪਰੀ ॥

करि प्रनाम चरनन उठि परी ॥

ਬਿਨਤੀ ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਤਨ ਕਰੀ ॥੫੨॥

बिनती भांति अनिक तन करी ॥५२॥

ਸਤਿ ਕਾਲ! ਮੈ ਦਾਸ ਤਿਹਾਰੀ ॥

सति काल! मै दास तिहारी ॥

ਅਪਨੀ ਜਾਨਿ ਕਰੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੀ ॥

अपनी जानि करो प्रतिपारी ॥

ਗੁਨ ਅਵਗੁਨ ਮੁਰ ਕਛੁ ਨ ਨਿਹਾਰਹੁ ॥

गुन अवगुन मुर कछु न निहारहु ॥

ਬਾਹਿ ਗਹੇ ਕੀ ਲਾਜ ਬਿਚਾਰਹੁ ॥੫੩॥

बाहि गहे की लाज बिचारहु ॥५३॥

ਹਮ ਹੈ ਸਰਨਿ ਤੋਰ ਮਹਾਰਾਜਾ! ॥

हम है सरनि तोर महाराजा! ॥

ਤੁਮ ਕਹ ਬਾਹਿ ਗਹੇ ਕੀ ਲਾਜਾ ॥

तुम कह बाहि गहे की लाजा ॥

ਜੌ ਤਵ ਭਗਤ ਨੈਕ ਦੁਖ ਪੈ ਹੈ ॥

जौ तव भगत नैक दुख पै है ॥

ਦੀਨ ਦ੍ਯਾਲ ਪ੍ਰਭੁ! ਬਿਰਦੁ ਲਜੈ ਹੈ ॥੫੪॥

दीन द्याल प्रभु! बिरदु लजै है ॥५४॥

ਔ ਕਹ ਲਗ ਮੈ ਕਰੌ ਪੁਕਾਰਾ? ॥

औ कह लग मै करौ पुकारा? ॥

ਤੈ ਘਟ ਘਟ ਕੀ ਜਾਨ ਨਿਹਾਰਾ ॥

तै घट घट की जान निहारा ॥

ਕਹੀ ਏਕ ਕਰਿ ਸਹਸ ਪਛਿਨਯਹੁ ॥

कही एक करि सहस पछिनयहु ॥

ਆਪੁ ਆਪਨੇ ਬਿਰਦਹਿ ਜਨਿਯਹੁ ॥੫੫॥

आपु आपने बिरदहि जनियहु ॥५५॥

ਹੜ ਹੜ ਸੁਨਤ ਕਾਲ ਬਚ ਹਸਾ ॥

हड़ हड़ सुनत काल बच हसा ॥

ਭਗਤ ਹੇਤ ਕਟਿ ਸੌ ਅਸਿ ਕਸਾ ॥

भगत हेत कटि सौ असि कसा ॥

ਚਿੰਤ ਨ ਕਰਿ ਮੈ ਅਸੁਰ ਸੰਘਰਿ ਹੌ ॥

चिंत न करि मै असुर संघरि हौ ॥

ਸਕਲ ਸੋਕ ਭਗਤਨ ਕੋ ਹਰਿ ਹੌ ॥੫੬॥

सकल सोक भगतन को हरि हौ ॥५६॥

ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਉਪਜੇ ਥੇ ਜਹਾ ॥

अमित असुर उपजे थे जहा ॥

ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਯੋ ਕਾਲ ਚਲਿ ਤਹਾ ॥

प्रापति भयो काल चलि तहा ॥

ਚਹੂੰ ਕਰਨ ਕਰਿ ਸਸਤ੍ਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

चहूं करन करि ससत्र प्रहारे ॥

ਦੈਤ ਅਨੇਕ ਮਾਰ ਹੀ ਡਾਰੇ ॥੫੭॥

दैत अनेक मार ही डारे ॥५७॥

ਤਿਨ ਤੇ ਪਰਾ ਸ੍ਰੋਨ ਜੇ ਭੂ ਪਰ ॥

तिन ते परा स्रोन जे भू पर ॥

ਅਸੁਰ ਅਮਿਤ ਧਾਵਤ ਭੇ ਉਠਿ ਕਰਿ ॥

असुर अमित धावत भे उठि करि ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਚਲਤ ਸ੍ਵਾਸ ਤੇ ਛੂਟੇ ॥

तिन ते चलत स्वास ते छूटे ॥

ਅਮਿਤ ਦੈਤ ਰਨ ਕਹ ਉਠਿ ਜੂਟੇ ॥੫੮॥

अमित दैत रन कह उठि जूटे ॥५८॥

ਤੇ ਸਭ ਕਾਲ ਤਨਿਕ ਮੋ ਮਾਰੇ ॥

ते सभ काल तनिक मो मारे ॥

ਚਲਤ ਭਏ ਭੂਅ ਰੁਧਿਰ ਪਨਾਰੇ ॥

चलत भए भूअ रुधिर पनारे ॥

ਉਪਜਿ ਅਸੁਰ ਤਾ ਤੇ ਬਹੁ ਠਾਢੇ ॥

उपजि असुर ता ते बहु ठाढे ॥

ਧਾਵਤ ਭਏ ਰੋਸ ਕਰਿ ਗਾਢੇ ॥੫੯॥

धावत भए रोस करि गाढे ॥५९॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਦਿਸਿ ਦਸੌ ਪੁਕਾਰੈ ॥

मारि मारि दिसि दसौ पुकारै ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਤਨ ਧਾਰੈ ॥

तिन ते अमित असुर तन धारै ॥

ਬਾਰ ਚਲਤ ਤਿਨ ਤੇ ਜੇ ਦੌਰੈ ॥

बार चलत तिन ते जे दौरै ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਹੋਤ ਅਸੁਰ ਪ੍ਰਗਟੌਰੈ ॥੬੦॥

तिन ते होत असुर प्रगटौरै ॥६०॥

ਲਗੇ ਘਾਇ ਜੇ ਸ੍ਰੋਨ ਬਮਾਹੀ ॥

लगे घाइ जे स्रोन बमाही ॥

ਤਿਹ ਤੇ ਗਜ ਬਾਜੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥

तिह ते गज बाजी ह्वै जाही ॥

ਤਿਹ ਤੇ ਚਲਿਤ ਅਮਿਤ ਜੋ ਸ੍ਵਾਸਾ ॥

तिह ते चलित अमित जो स्वासा ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਸੁਰ ਕਰਤ ਪਰਗਾਸਾ ॥੬੧॥

तिन ते असुर करत परगासा ॥६१॥

ਅਨਗਨ ਕਾਲ ਅਸੁਰ ਤਬ ਮਾਰੇ ॥

अनगन काल असुर तब मारे ॥

ਪਰੇ ਭੂਮਿ ਪਰ ਮਨਹੁ ਮੁਨਾਰੇ ॥

परे भूमि पर मनहु मुनारे ॥

ਮੇਧਾ ਤੇ ਗਜ ਬਾਜ ਉਠਾਹੀ ॥

मेधा ते गज बाज उठाही ॥

ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੇ ਦਾਨਵ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥੬੨॥

स्रोनत के दानव ह्वै जाही ॥६२॥

ਬਾਨਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਉਠਿ ਕਰਹੀ ॥

बानन की बरखा उठि करही ॥

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਰਿ ਕੋਪ ਉਚਰਹੀ ॥

मारि मारि करि कोप उचरही ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਸੁਰਨ ਕਿਯਾ ਪਸਾਰਾ ॥

तिन ते असुरन किया पसारा ॥

ਦਸੇ ਦਿਸਨ ਹੂੰ ਕਹ ਭਰਿ ਡਾਰਾ ॥੬੩॥

दसे दिसन हूं कह भरि डारा ॥६३॥

ਵਹੈ ਕਾਲਕਾ ਅਸੁਰ ਖਪਾਏ ॥

वहै कालका असुर खपाए ॥

ਮਾਰਿ ਦੁਬਹਿਯਾ ਧੂਰਿ ਮਿਲਾਏ ॥

मारि दुबहिया धूरि मिलाए ॥

ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਉਠੈ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ਬਾਨਾ ॥

पुनि पुनि उठै प्रहारै बाना ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਧਰਤ ਅਸੁਰ ਤਨ ਨਾਨਾ ॥੬੪॥

तिन ते धरत असुर तन नाना ॥६४॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth