ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1362

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਜਹਾ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਪੁਰ ਹੁਤੋ; ਤਿਤ ਕਹ ਕਿਯਾ ਪਯਾਨ ॥

जहा सत्रु को पुर हुतो; तित कह किया पयान ॥

ਬਿਕਟ ਅਸੁਰ ਕੋ ਬੇੜਿ ਗੜ; ਦਹਦਿਸ ਦਿਯੋ ਨਿਸਾਨ ॥੩੭॥

बिकट असुर को बेड़ि गड़; दहदिस दियो निसान ॥३७॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਦੁੰਦਭਿ ਸੁਨਾ ਸ੍ਰਵਨ ਮਹਿ ਜਬ ਹੀ ॥

दुंदभि सुना स्रवन महि जब ही ॥

ਜਾਗਾ ਅਸੁਰ ਕੋਪ ਕਰਿ ਤਬ ਹੀ ॥

जागा असुर कोप करि तब ही ॥

ਐਸਾ ਕਵਨ? ਜੁ ਹਮ ਪਰ ਆਯੋ ॥

ऐसा कवन? जु हम पर आयो ॥

ਰਕਤ ਬਿੰਦ ਮੈ ਰਨਹਿ ਹਰਾਯੋ ॥੩੮॥

रकत बिंद मै रनहि हरायो ॥३८॥

ਇੰਦ੍ਰ ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰਜ ਹਮ ਜੀਤਾ ॥

इंद्र चंद्र सूरज हम जीता ॥

ਰਾਵਨ ਜਿਤਾ, ਹਰੀ ਜਿਨ ਸੀਤਾ ॥

रावन जिता, हरी जिन सीता ॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਮੋ ਸੌ ਸਿਵ ਲਰਾ ॥

एक दिवस मो सौ सिव लरा ॥

ਤਾਹਿ ਭਜਾਯੋ ਮੈ ਨਹਿ ਟਰਾ ॥੩੯॥

ताहि भजायो मै नहि टरा ॥३९॥

ਸਸਤ੍ਰ ਸਾਜ ਦਾਨਵ ਰਨ ਆਵਾ ॥

ससत्र साज दानव रन आवा ॥

ਅਮਿਤ ਕੋਪ ਕਰਿ ਸੰਖ ਬਜਾਵਾ ॥

अमित कोप करि संख बजावा ॥

ਕਾਪੀ ਭੂਮ ਗਗਨ ਘਹਰਾਨਾ ॥

कापी भूम गगन घहराना ॥

ਅਤੁਲ ਬੀਰਜ ਕਿਹ ਓਰ ਰਿਸਾਨਾ ॥੪੦॥

अतुल बीरज किह ओर रिसाना ॥४०॥

ਇਤਿ ਦਿਸਿ ਦੂਲਹ ਦੇਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥

इति दिसि दूलह देई कुमारी ॥

ਸਸਤ੍ਰ ਸਾਜਿ ਰਥਿ ਕਰੀ ਸਵਾਰੀ ॥

ससत्र साजि रथि करी सवारी ॥

ਸਸਤ੍ਰਨ ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਤਿਹ ਕਾਲਾ ॥

ससत्रन करि प्रनाम तिह काला ॥

ਛਾਡਤ ਭੀ ਰਨ ਬਿਸਿਖ ਕਰਾਲਾ ॥੪੧॥

छाडत भी रन बिसिख कराला ॥४१॥

ਲਗੇ ਬਿਸਿਖ ਜਬ ਅੰਗ ਕਰਾਰੇ ॥

लगे बिसिख जब अंग करारे ॥

ਦਾਨਵ ਭਰੇ ਕੋਪ ਤਬ ਭਾਰੇ ॥

दानव भरे कोप तब भारे ॥

ਮੁਖ ਤੇ ਸ੍ਵਾਸ ਸ੍ਰਮਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕਾਢੇ ॥

मुख ते स्वास स्रमित ह्वै काढे ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਰਨ ਬਾਢੇ ॥੪੨॥

तिन ते अमित असुर रन बाढे ॥४२॥

ਤਿਨ ਕਾ ਬਾਲ ਬਹੁਰਿ ਬਧ ਕਰਾ ॥

तिन का बाल बहुरि बध करा ॥

ਉਨ ਕਾ ਸ੍ਰੋਨ ਪ੍ਰਿਥੀ ਪਰ ਪਰਾ ॥

उन का स्रोन प्रिथी पर परा ॥

ਅਗਨਿਤ ਬਢੇ ਤਬੈ ਤਹ ਦਾਨਵ ॥

अगनित बढे तबै तह दानव ॥

ਭਛਤ ਭਏ ਪਕਰਿ ਕਰਿ ਮਾਨਵ ॥੪੩॥

भछत भए पकरि करि मानव ॥४३॥

ਜਬ ਅਬਲਾ ਕੇ ਸੁਭਟ ਚਬਾਏ ॥

जब अबला के सुभट चबाए ॥

ਦੂਲਹ ਦੇ ਤਿਹ ਬਿਸਿਖ ਲਗਾਏ ॥

दूलह दे तिह बिसिख लगाए ॥

ਬੁੰਦਕਾ ਪਰਤ ਸ੍ਰੋਨ ਭੂਅ ਭਏ ॥

बुंदका परत स्रोन भूअ भए ॥

ਉਪਜਿ ਅਸੁਰ ਸਾਮਹਿ ਉਠਿ ਧਏ ॥੪੪॥

उपजि असुर सामहि उठि धए ॥४४॥

ਪੁਨਿ ਅਬਲਾ ਤਿਨ ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

पुनि अबला तिन बिसिख प्रहारे ॥

ਚਲੇ ਸ੍ਰੋਨ ਕੇ ਤਹਾ ਪਨਾਰੇ ॥

चले स्रोन के तहा पनारे ॥

ਅਸੁਰ ਅਨੰਤ ਤਹਾ ਤੇ ਜਾਗੇ ॥

असुर अनंत तहा ते जागे ॥

ਜੂਝਤ ਭਏ ਪੈਗ ਨਹਿ ਭਾਗੇ ॥੪੫॥

जूझत भए पैग नहि भागे ॥४५॥

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

भुजंग छंद ॥

ਜਬੈ ਓਰ ਚਾਰੌ ਉਠੇ ਦੈਤ ਬਾਨੀ ॥

जबै ओर चारौ उठे दैत बानी ॥

ਕਏ ਕੋਪ ਗਾੜੋ ਲਏ ਧੂਲਿਧਾਨੀ ॥

कए कोप गाड़ो लए धूलिधानी ॥

ਕਿਤੇ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡੇ ਕਿਤੇ ਅਰਧ ਮੁੰਡੇ ॥

किते मूंड मुंडे किते अरध मुंडे ॥

ਕਿਤੇ ਕੇਸ ਧਾਰੀ ਸਿਪਾਹੀ ਪ੍ਰਚੰਡੇ ॥੪੬॥

किते केस धारी सिपाही प्रचंडे ॥४६॥

ਜਿਤੇ ਦੈਤ ਉਠੇ ਤਿਤੇ ਬਾਲ ਮਾਰੇ ॥

जिते दैत उठे तिते बाल मारे ॥

ਵੁਠੇ ਆਨਿ ਬਾਨਾਨਿ ਬਾਂਕੇ ਡਰਾਰੇ ॥

वुठे आनि बानानि बांके डरारे ॥

ਜਿਤੇ ਸ੍ਵਾਸ ਛੋਰੈ ਉਠੈ ਦੈਤ ਭਾਰੇ ॥

जिते स्वास छोरै उठै दैत भारे ॥

ਹਠੀ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਕੈ ਕੈ ਪਧਾਰੇ ॥੪੭॥

हठी मार ही मारि कै कै पधारे ॥४७॥

ਕਿਤੇ ਕੋਪ ਕੈ ਬੀਰ ਬਾਲਾ ਸੰਘਾਰੇ ॥

किते कोप कै बीर बाला संघारे ॥

ਜਿਤੇ ਦੈਤ ਢੂਕੇ ਮਹਾ ਬਾਹੁ ਭਾਰੇ ॥

जिते दैत ढूके महा बाहु भारे ॥

ਤਿਤ੍ਯੋ ਕਾ ਗਿਰਾ ਆਨਿ ਕੈ ਸ੍ਰੋਨ ਭੂ ਪੈ ॥

तित्यो का गिरा आनि कै स्रोन भू पै ॥

ਉਠੇ ਨੇਕ ਜੋਧਾ ਮਹਾ ਭੀਮ ਰੂਪੇ ॥੪੮॥

उठे नेक जोधा महा भीम रूपे ॥४८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਤਿਨ ਕੀ ਭੂਮਿ ਜੁ ਮੇਜਾ ਪਰਹੀ ॥

तिन की भूमि जु मेजा परही ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਦੈਤ ਬਪੁ ਧਰਹੀ ॥

तिन ते अमित दैत बपु धरही ॥

ਸ੍ਰੋਨ ਗਿਰੈ ਤਿਨ ਕੋ ਧਰ ਮਾਹੀ ॥

स्रोन गिरै तिन को धर माही ॥

ਰਥੀ ਗਜੀ ਬਾਜੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥੪੯॥

रथी गजी बाजी ह्वै जाही ॥४९॥

ਪ੍ਰਾਨ ਤਜਤ ਸ੍ਵਾਸਾ ਅਰਿ ਤਜੈ ॥

प्रान तजत स्वासा अरि तजै ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਹ੍ਵੈ ਭਜੈ ॥

तिन ते अमित असुर ह्वै भजै ॥

ਕਿਤਕ ਅਸੁਰ ਡਾਰਤ ਭੂਅ ਲਾਰੈ ॥

कितक असुर डारत भूअ लारै ॥

ਤਿਨ ਤੇ ਅਨਿਕ ਦੈਤ ਤਨ ਧਾਰੈ ॥੫੦॥

तिन ते अनिक दैत तन धारै ॥५०॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth