ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1362 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਹਾ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਪੁਰ ਹੁਤੋ; ਤਿਤ ਕਹ ਕਿਯਾ ਪਯਾਨ ॥ जहा सत्रु को पुर हुतो; तित कह किया पयान ॥ ਬਿਕਟ ਅਸੁਰ ਕੋ ਬੇੜਿ ਗੜ; ਦਹਦਿਸ ਦਿਯੋ ਨਿਸਾਨ ॥੩੭॥ बिकट असुर को बेड़ि गड़; दहदिस दियो निसान ॥३७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦੁੰਦਭਿ ਸੁਨਾ ਸ੍ਰਵਨ ਮਹਿ ਜਬ ਹੀ ॥ दुंदभि सुना स्रवन महि जब ही ॥ ਜਾਗਾ ਅਸੁਰ ਕੋਪ ਕਰਿ ਤਬ ਹੀ ॥ जागा असुर कोप करि तब ही ॥ ਐਸਾ ਕਵਨ? ਜੁ ਹਮ ਪਰ ਆਯੋ ॥ ऐसा कवन? जु हम पर आयो ॥ ਰਕਤ ਬਿੰਦ ਮੈ ਰਨਹਿ ਹਰਾਯੋ ॥੩੮॥ रकत बिंद मै रनहि हरायो ॥३८॥ ਇੰਦ੍ਰ ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰਜ ਹਮ ਜੀਤਾ ॥ इंद्र चंद्र सूरज हम जीता ॥ ਰਾਵਨ ਜਿਤਾ, ਹਰੀ ਜਿਨ ਸੀਤਾ ॥ रावन जिता, हरी जिन सीता ॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਮੋ ਸੌ ਸਿਵ ਲਰਾ ॥ एक दिवस मो सौ सिव लरा ॥ ਤਾਹਿ ਭਜਾਯੋ ਮੈ ਨਹਿ ਟਰਾ ॥੩੯॥ ताहि भजायो मै नहि टरा ॥३९॥ ਸਸਤ੍ਰ ਸਾਜ ਦਾਨਵ ਰਨ ਆਵਾ ॥ ससत्र साज दानव रन आवा ॥ ਅਮਿਤ ਕੋਪ ਕਰਿ ਸੰਖ ਬਜਾਵਾ ॥ अमित कोप करि संख बजावा ॥ ਕਾਪੀ ਭੂਮ ਗਗਨ ਘਹਰਾਨਾ ॥ कापी भूम गगन घहराना ॥ ਅਤੁਲ ਬੀਰਜ ਕਿਹ ਓਰ ਰਿਸਾਨਾ ॥੪੦॥ अतुल बीरज किह ओर रिसाना ॥४०॥ ਇਤਿ ਦਿਸਿ ਦੂਲਹ ਦੇਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥ इति दिसि दूलह देई कुमारी ॥ ਸਸਤ੍ਰ ਸਾਜਿ ਰਥਿ ਕਰੀ ਸਵਾਰੀ ॥ ससत्र साजि रथि करी सवारी ॥ ਸਸਤ੍ਰਨ ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਤਿਹ ਕਾਲਾ ॥ ससत्रन करि प्रनाम तिह काला ॥ ਛਾਡਤ ਭੀ ਰਨ ਬਿਸਿਖ ਕਰਾਲਾ ॥੪੧॥ छाडत भी रन बिसिख कराला ॥४१॥ ਲਗੇ ਬਿਸਿਖ ਜਬ ਅੰਗ ਕਰਾਰੇ ॥ लगे बिसिख जब अंग करारे ॥ ਦਾਨਵ ਭਰੇ ਕੋਪ ਤਬ ਭਾਰੇ ॥ दानव भरे कोप तब भारे ॥ ਮੁਖ ਤੇ ਸ੍ਵਾਸ ਸ੍ਰਮਿਤ ਹ੍ਵੈ ਕਾਢੇ ॥ मुख ते स्वास स्रमित ह्वै काढे ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਰਨ ਬਾਢੇ ॥੪੨॥ तिन ते अमित असुर रन बाढे ॥४२॥ ਤਿਨ ਕਾ ਬਾਲ ਬਹੁਰਿ ਬਧ ਕਰਾ ॥ तिन का बाल बहुरि बध करा ॥ ਉਨ ਕਾ ਸ੍ਰੋਨ ਪ੍ਰਿਥੀ ਪਰ ਪਰਾ ॥ उन का स्रोन प्रिथी पर परा ॥ ਅਗਨਿਤ ਬਢੇ ਤਬੈ ਤਹ ਦਾਨਵ ॥ अगनित बढे तबै तह दानव ॥ ਭਛਤ ਭਏ ਪਕਰਿ ਕਰਿ ਮਾਨਵ ॥੪੩॥ भछत भए पकरि करि मानव ॥४३॥ ਜਬ ਅਬਲਾ ਕੇ ਸੁਭਟ ਚਬਾਏ ॥ जब अबला के सुभट चबाए ॥ ਦੂਲਹ ਦੇ ਤਿਹ ਬਿਸਿਖ ਲਗਾਏ ॥ दूलह दे तिह बिसिख लगाए ॥ ਬੁੰਦਕਾ ਪਰਤ ਸ੍ਰੋਨ ਭੂਅ ਭਏ ॥ बुंदका परत स्रोन भूअ भए ॥ ਉਪਜਿ ਅਸੁਰ ਸਾਮਹਿ ਉਠਿ ਧਏ ॥੪੪॥ उपजि असुर सामहि उठि धए ॥४४॥ ਪੁਨਿ ਅਬਲਾ ਤਿਨ ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥ पुनि अबला तिन बिसिख प्रहारे ॥ ਚਲੇ ਸ੍ਰੋਨ ਕੇ ਤਹਾ ਪਨਾਰੇ ॥ चले स्रोन के तहा पनारे ॥ ਅਸੁਰ ਅਨੰਤ ਤਹਾ ਤੇ ਜਾਗੇ ॥ असुर अनंत तहा ते जागे ॥ ਜੂਝਤ ਭਏ ਪੈਗ ਨਹਿ ਭਾਗੇ ॥੪੫॥ जूझत भए पैग नहि भागे ॥४५॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਜਬੈ ਓਰ ਚਾਰੌ ਉਠੇ ਦੈਤ ਬਾਨੀ ॥ जबै ओर चारौ उठे दैत बानी ॥ ਕਏ ਕੋਪ ਗਾੜੋ ਲਏ ਧੂਲਿਧਾਨੀ ॥ कए कोप गाड़ो लए धूलिधानी ॥ ਕਿਤੇ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡੇ ਕਿਤੇ ਅਰਧ ਮੁੰਡੇ ॥ किते मूंड मुंडे किते अरध मुंडे ॥ ਕਿਤੇ ਕੇਸ ਧਾਰੀ ਸਿਪਾਹੀ ਪ੍ਰਚੰਡੇ ॥੪੬॥ किते केस धारी सिपाही प्रचंडे ॥४६॥ ਜਿਤੇ ਦੈਤ ਉਠੇ ਤਿਤੇ ਬਾਲ ਮਾਰੇ ॥ जिते दैत उठे तिते बाल मारे ॥ ਵੁਠੇ ਆਨਿ ਬਾਨਾਨਿ ਬਾਂਕੇ ਡਰਾਰੇ ॥ वुठे आनि बानानि बांके डरारे ॥ ਜਿਤੇ ਸ੍ਵਾਸ ਛੋਰੈ ਉਠੈ ਦੈਤ ਭਾਰੇ ॥ जिते स्वास छोरै उठै दैत भारे ॥ ਹਠੀ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਕੈ ਕੈ ਪਧਾਰੇ ॥੪੭॥ हठी मार ही मारि कै कै पधारे ॥४७॥ ਕਿਤੇ ਕੋਪ ਕੈ ਬੀਰ ਬਾਲਾ ਸੰਘਾਰੇ ॥ किते कोप कै बीर बाला संघारे ॥ ਜਿਤੇ ਦੈਤ ਢੂਕੇ ਮਹਾ ਬਾਹੁ ਭਾਰੇ ॥ जिते दैत ढूके महा बाहु भारे ॥ ਤਿਤ੍ਯੋ ਕਾ ਗਿਰਾ ਆਨਿ ਕੈ ਸ੍ਰੋਨ ਭੂ ਪੈ ॥ तित्यो का गिरा आनि कै स्रोन भू पै ॥ ਉਠੇ ਨੇਕ ਜੋਧਾ ਮਹਾ ਭੀਮ ਰੂਪੇ ॥੪੮॥ उठे नेक जोधा महा भीम रूपे ॥४८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਿਨ ਕੀ ਭੂਮਿ ਜੁ ਮੇਜਾ ਪਰਹੀ ॥ तिन की भूमि जु मेजा परही ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਦੈਤ ਬਪੁ ਧਰਹੀ ॥ तिन ते अमित दैत बपु धरही ॥ ਸ੍ਰੋਨ ਗਿਰੈ ਤਿਨ ਕੋ ਧਰ ਮਾਹੀ ॥ स्रोन गिरै तिन को धर माही ॥ ਰਥੀ ਗਜੀ ਬਾਜੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥੪੯॥ रथी गजी बाजी ह्वै जाही ॥४९॥ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜਤ ਸ੍ਵਾਸਾ ਅਰਿ ਤਜੈ ॥ प्रान तजत स्वासा अरि तजै ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਹ੍ਵੈ ਭਜੈ ॥ तिन ते अमित असुर ह्वै भजै ॥ ਕਿਤਕ ਅਸੁਰ ਡਾਰਤ ਭੂਅ ਲਾਰੈ ॥ कितक असुर डारत भूअ लारै ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਅਨਿਕ ਦੈਤ ਤਨ ਧਾਰੈ ॥੫੦॥ तिन ते अनिक दैत तन धारै ॥५०॥ |
Dasam Granth |