ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1354 ਸਾਜਨ! ਆਜੁ ਤੁਝੈ ਮੈ ਬਰਿ ਹੌ ॥ साजन! आजु तुझै मै बरि हौ ॥ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਕੋ ਨਿਜੁ ਕਰ ਬਧ ਕਰਿ ਹੌ ॥ निजु पति को निजु कर बध करि हौ ॥ ਆਪਨ ਸਾਥ ਪ੍ਰਗਟ ਤੁਹਿ ਲਿਐਹੌ ॥ आपन साथ प्रगट तुहि लिऐहौ ॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਤੁਹਿ ਲਖਤ ਹੰਢੈਹੌ ॥੭॥ मात पिता तुहि लखत हंढैहौ ॥७॥ ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਲੈ ਸਿਵ ਭਵਨ ਸਿਧਾਈ ॥ निजु पति लै सिव भवन सिधाई ॥ ਕਾਟਾ ਮੂੰਡ ਤਹਾ ਤਿਹ ਜਾਈ ॥ काटा मूंड तहा तिह जाई ॥ ਲੋਗਨ ਕਹਿ ਸਿਵ ਨਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥ लोगन कहि सिव नाम सुनायो ॥ ਰੂਪ ਹੇਤੁ ਪਤਿ ਸੀਸ ਚੜਾਯੋ ॥੮॥ रूप हेतु पति सीस चड़ायो ॥८॥ ਪੁਨਿ ਸਿਵ ਅਧਿਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਹ ਕਿਯੋ ॥ पुनि सिव अधिक क्रिपा कह कियो ॥ ਸੁੰਦਰ ਮੋਰ ਪਤਿਹਿ ਕਰ ਦਿਯੋ ॥ सुंदर मोर पतिहि कर दियो ॥ ਕੌਤਕ ਲਖਾ ਕਹਾ ਤਿਨ ਕਰਾ ॥ कौतक लखा कहा तिन करा ॥ ਸਿਵ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹਮ ਆਜੁ ਬਿਚਰਾ ॥੯॥ सिव प्रताप हम आजु बिचरा ॥९॥ ਦੇਹ ਮ੍ਰਿਤਕ ਪਤਿ ਦਈ ਦਬਾਈ ॥ देह म्रितक पति दई दबाई ॥ ਤਾ ਕੌ ਨਾਥ ਭਾਖਿ ਗ੍ਰਿਹ ਲ੍ਯਾਈ ॥ ता कौ नाथ भाखि ग्रिह ल्याई ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨਹੂੰ ਪਾਯੋ ॥ भेद अभेद न किनहूं पायो ॥ ਬਿਨੁ ਪਾਨੀ ਹੀ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਯੋ ॥੧੦॥ बिनु पानी ही मूंड मुंडायो ॥१०॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਨਿਨ੍ਯਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੯੯॥੭੦੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ निन्यानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३९९॥७०७२॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੂਰਜ ਕਿਰਨਿ ਇਕ ਭੂਪ ਭਨਿਜੈ ॥ सूरज किरनि इक भूप भनिजै ॥ ਚੰਦ ਕਿਰਨ ਪੁਰ ਨਗਰ ਕਹਿਜੈ ॥ चंद किरन पुर नगर कहिजै ॥ ਮਹਾ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਧਾਮ ਦੁਲਾਰੀ ॥ महा कुअरि तिह धाम दुलारी ॥ ਜਿਹ ਸਮਾਨ ਬਿਧਿ ਕਹੂੰ ਨ ਸਵਾਰੀ ॥੧॥ जिह समान बिधि कहूं न सवारी ॥१॥ ਤਹਿਕ ਸਾਹ ਕੋ ਪੂਤ ਸੁਜਾਨਾ ॥ तहिक साह को पूत सुजाना ॥ ਚੰਦ੍ਰ ਸੈਨ ਨਾਮਾ ਬਲਵਾਨਾ ॥ चंद्र सैन नामा बलवाना ॥ ਮਹਾ ਕੁਅਰਿ ਵਾ ਕੀ ਛਬਿ ਲਹੀ ॥ महा कुअरि वा की छबि लही ॥ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਥਕਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥੨॥ मन क्रम बचन थकित ह्वै रही ॥२॥ ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ पठै सहचरी लियो बुलाइ ॥ ਪੋਸਤ ਭਾਂਗ ਅਫੀਮ ਮੰਗਾਇ ॥ पोसत भांग अफीम मंगाइ ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਤਾਹਿ ਪਿਵਾਯੋ ॥ भांति भांति तन ताहि पिवायो ॥ ਅਧਿਕ ਮਤ ਕਰਿ ਗਰੈ ਲਗਾਯੋ ॥੩॥ अधिक मत करि गरै लगायो ॥३॥ ਮਤ ਕਿਯਾ ਮਦ ਸਾਥ ਪ੍ਯਾਰੋ ॥ मत किया मद साथ प्यारो ॥ ਕਬਹੂੰ ਕਰਤ ਨ ਉਰ ਸੌ ਨ੍ਯਾਰੋ ॥ कबहूं करत न उर सौ न्यारो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਉਰ ਸੌ ਲਪਟਾਵੈ ॥ भांति भांति उर सौ लपटावै ॥ ਚੂੰਬਿ ਕਪੋਲ ਦੋਊ ਬਲਿ ਜਾਵੈ ॥੪॥ चू्मबि कपोल दोऊ बलि जावै ॥४॥ ਰਸਿ ਗਯੋ ਮੀਤ ਨ ਛੋਰਾ ਜਾਇ ॥ रसि गयो मीत न छोरा जाइ ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਭੋਗਤ ਲਪਟਾਇ ॥ भांति भांति भोगत लपटाइ ॥ ਚੁੰਬਨ ਔਰ ਅਲਿੰਗਨ ਲੇਈ ॥ चु्मबन और अलिंगन लेई ॥ ਅਨਿਕ ਭਾਂਤਿ ਤਨ ਆਸਨ ਦੇਈ ॥੫॥ अनिक भांति तन आसन देई ॥५॥ ਰਸਿ ਗਈ ਤਾ ਕੌ ਤਜਾ ਨ ਜਾਇ ॥ रसि गई ता कौ तजा न जाइ ॥ ਭਾਂਤਿ ਅਨਿਕ ਲਪਟਤ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥ भांति अनिक लपटत सुख पाइ ॥ ਯਾ ਸੰਗ, ਕਹਾ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਜਾਊਂ? ॥ या संग, कहा कवन बिधि जाऊं? ॥ ਅਬ ਅਸ ਕਵਨ ਉਪਾਇ ਬਨਾਊਂ? ॥੬॥ अब अस कवन उपाइ बनाऊं? ॥६॥ ਜਾਨਿ ਬੂਝਿ ਇਕ ਦਿਜ ਕਹ ਮਾਰਿ ॥ जानि बूझि इक दिज कह मारि ॥ ਭੂਪ ਭਏ ਇਮਿ ਕਹਾ ਸੁਧਾਰਿ ॥ भूप भए इमि कहा सुधारि ॥ ਅਬ ਮੈ ਜਾਇ ਕਰਵਤਹਿ ਲੈ ਹੌ ॥ अब मै जाइ करवतहि लै हौ ॥ ਪਲਟਿ ਦੇਹ ਸੁਰਪੁਰਹਿ ਸਿਧੈ ਹੌ ॥੭॥ पलटि देह सुरपुरहि सिधै हौ ॥७॥ ਹੋਰਿ ਰਹਾ ਪਿਤੁ, ਏਕ ਨ ਮਾਨੀ ॥ होरि रहा पितु, एक न मानी ॥ ਰਾਨੀਹੂੰ ਪਾਇਨ ਲਪਟਾਨੀ ॥ रानीहूं पाइन लपटानी ॥ ਮੰਤ੍ਰ ਸਕਤਿ ਕਰਵਤਿ ਸਿਰ ਧਰਾ ॥ मंत्र सकति करवति सिर धरा ॥ ਏਕ ਰੋਮ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਨ ਹਰਾ ॥੮॥ एक रोम तिह ताहि न हरा ॥८॥ ਸਭਨ ਲਹਾ ਕਰਵਤਿ ਇਹ ਲਿਯੋ ॥ सभन लहा करवति इह लियो ॥ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਬੰਦ ਐਸਾ ਤਿਨ ਕਿਯੋ ॥ द्रिसटि बंद ऐसा तिन कियो ॥ ਆਪਨ ਗਈ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਧਾਮਾ ॥ आपन गई मित्र के धामा ॥ ਭੇਦ ਨ ਲਖਾ ਕਿਸੂ ਕਿਹ ਬਾਮਾ ॥੯॥ भेद न लखा किसू किह बामा ॥९॥ |
Dasam Granth |