ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1328

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਸਹਿਰ ਦੌਲਤਾਬਾਦ ਬਸਤ ਜਹ ॥

सहिर दौलताबाद बसत जह ॥

ਬਿਕਟ ਸਿੰਘ ਇਕ ਭੂਪ ਹੁਤੋ ਤਹ ॥

बिकट सिंघ इक भूप हुतो तह ॥

ਭਾਨ ਮੰਜਰੀ ਤਾ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥

भान मंजरी ता की दारा ॥

ਜਿਹ ਸਮ ਕਰੀ ਨ ਪੁਨਿ ਕਰਤਾਰਾ ॥੧॥

जिह सम करी न पुनि करतारा ॥१॥

ਭੀਮ ਸੈਨ ਇਕ ਤਹ ਥੋ ਸਾਹਾ ॥

भीम सैन इक तह थो साहा ॥

ਪ੍ਰਗਟ ਭਯੋ ਜਨੁ ਦੂਸਰ ਮਾਹਾ ॥

प्रगट भयो जनु दूसर माहा ॥

ਸ੍ਰੀ ਅਫਤਾਬ ਦੇਇ ਤਿਹ ਨਾਰੀ ॥

स्री अफताब देइ तिह नारी ॥

ਕਨਕ ਅਵਟਿ ਸਾਂਚੇ ਜਨੁ ਢਾਰੀ ॥੨॥

कनक अवटि सांचे जनु ढारी ॥२॥

ਤਿਨ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥

तिन मन मै इह बात बखानी ॥

ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਕੈ ਹੂਜਿਯੈ ਭਵਾਨੀ ॥

किह बिधि कै हूजियै भवानी ॥

ਸੋਇ ਰਹੀ ਸਭ ਜਗਹਿ ਦਿਖਾਇ ॥

सोइ रही सभ जगहि दिखाइ ॥

ਚਮਕਿ ਉਠੀ ਸੁਪਨੇ ਕਹ ਪਾਇ ॥੩॥

चमकि उठी सुपने कह पाइ ॥३॥

ਕਹਾ ਦਰਸ ਮੁਹਿ ਦਿਯਾ ਭਵਾਨੀ ॥

कहा दरस मुहि दिया भवानी ॥

ਸਭਹਿਨ ਸੌ ਭਾਖੀ ਇਮਿ ਬਾਨੀ ॥

सभहिन सौ भाखी इमि बानी ॥

ਜਿਹ ਬਰਦਾਨ ਦੇਉ ਤਿਹ ਹੋਈ ॥

जिह बरदान देउ तिह होई ॥

ਯਾ ਮਹਿ ਪਰੈ ਫੇਰਿ ਨਹਿ ਕੋਈ ॥੪॥

या महि परै फेरि नहि कोई ॥४॥

ਲੋਗ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਕਰਿ ਪਗ ਲਾਗੇ ॥

लोग बचन सुनि करि पग लागे ॥

ਬਰੁ ਮਾਂਗਨ ਤਾ ਤੇ ਅਨੁਰਾਗੇ ॥

बरु मांगन ता ते अनुरागे ॥

ਹ੍ਵੈ ਬੈਠੀ ਸਭਹਿਨ ਕੀ ਮਾਈ ॥

ह्वै बैठी सभहिन की माई ॥

ਯਹ ਸੁਨਿ ਖਬਰ ਨਰਾਧਿਪ ਪਾਈ ॥੫॥

यह सुनि खबर नराधिप पाई ॥५॥

ਏਕ ਨਾਰਿ ਇਹ ਨਗਰ ਭਨਿਜੈ ॥

एक नारि इह नगर भनिजै ॥

ਨਾਮ ਹਿੰਗੁਲਾ ਦੇਇ ਕਹਿਜੈ ॥

नाम हिंगुला देइ कहिजै ॥

ਜਗਤ ਮਾਤ ਕੌ ਆਪੁ ਕਹਾਵੈ ॥

जगत मात कौ आपु कहावै ॥

ਊਚ ਨੀਚ ਕਹ ਪਾਇ ਲਗਾਵੈ ॥੬॥

ऊच नीच कह पाइ लगावै ॥६॥

ਕਾਜੀ ਔਰ ਮੁਲਾਨੇ ਜੇਤੇ ॥

काजी और मुलाने जेते ॥

ਜੋਗੀ ਮੁੰਡਿਯਾ ਅਰੁ ਦਿਜ ਕੇਤੇ ॥

जोगी मुंडिया अरु दिज केते ॥

ਸਭ ਕੀ ਘਟਿ ਪੂਜਾ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥

सभ की घटि पूजा ह्वै गई ॥

ਪਰਚਾ ਅਧਿਕ ਤਵਨ ਕੀ ਭਈ ॥੭॥

परचा अधिक तवन की भई ॥७॥

ਸਭ ਭੇਖੀ ਯਾ ਤੇ ਰਿਸਿ ਭਰੇ ॥

सभ भेखी या ते रिसि भरे ॥

ਬਹੁ ਧਨ ਚੜਤ ਨਿਰਖਿ ਤਿਹ ਜਰੇ ॥

बहु धन चड़त निरखि तिह जरे ॥

ਗਹਿ ਲੈ ਗਏ ਤਾਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਸਾ ॥

गहि लै गए ताहि न्रिप पासा ॥

ਕਹਤ ਭਏ ਇਹ ਬਿਧਿ ਉਪਹਾਸਾ ॥੮॥

कहत भए इह बिधि उपहासा ॥८॥

ਕਰਾਮਾਤ ਕਛੁ ਹਮਹਿ ਦਿਖਾਇ ॥

करामात कछु हमहि दिखाइ ॥

ਕੈ ਨ ਭਵਾਨੀ ਨਾਮੁ ਕਹਾਇ ॥

कै न भवानी नामु कहाइ ॥

ਤਬ ਅਬਲਾ ਅਸ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰਾ ॥

तब अबला अस मंत्र बिचारा ॥

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ! ਕਹਿਯੋ ਬਚਨ ਹਮਾਰਾ ॥੯॥

सुनु राजा! कहियो बचन हमारा ॥९॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਮੁਸਲਮਾਨ ਮਸਜਦਿਹਿ; ਅਲਹਿ ਘਰ ਭਾਖਹੀ ॥

मुसलमान मसजदिहि; अलहि घर भाखही ॥

ਬਿਪ੍ਰ ਲੋਗ ਪਾਹਨ ਕੌ; ਹਰਿ ਕਰਿ ਰਾਖਹੀ ॥

बिप्र लोग पाहन कौ; हरि करि राखही ॥

ਕਰਾਮਾਤ ਜੌ ਤੁਹਿ; ਏ ਪ੍ਰਥਮ ਬਤਾਇ ਹੈ ॥

करामात जौ तुहि; ए प्रथम बताइ है ॥

ਹੋ ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਕਛੁ ਹਮਹੂੰ; ਇਨੈ ਦਿਖਾਇ ਹੈ ॥੧੦॥

हो तिह पाछे कछु हमहूं; इनै दिखाइ है ॥१०॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਰਾਜਾ ਮੁਸਕਾਏ ॥

बचन सुनत राजा मुसकाए ॥

ਦਿਜਬਰ ਮੁਲਾ ਪਕਰਿ ਮੰਗਾਏ ॥

दिजबर मुला पकरि मंगाए ॥

ਮੁੰਡਿਯਾ ਔਰ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ਘਨੇ ॥

मुंडिया और संन्यासी घने ॥

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਜਾਤ ਨ ਗਨੇ ॥੧੧॥

जोगी जंगम जात न गने ॥११॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਭੂਪ ਬਚਨ ਮੁਖ ਤੇ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

भूप बचन मुख ते; इह भांति उचारियो ॥

ਸਭਾ ਬਿਖੈ ਸਭਹਿਨ; ਤਿਨ ਸੁਨਤ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥

सभा बिखै सभहिन; तिन सुनत पचारियो ॥

ਕਰਾਮਾਤ ਅਪੁ ਅਪਨੀ; ਹਮੈ ਦਿਖਾਇਯੈ ॥

करामात अपु अपनी; हमै दिखाइयै ॥

ਹੋ ਨਾਤਰ ਅਬ ਹੀ; ਧਾਮ ਮ੍ਰਿਤੁ ਕੇ ਜਾਇਯੈ ॥੧੨॥

हो नातर अब ही; धाम म्रितु के जाइयै ॥१२॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth