ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1321

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਉਤੈ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਕਛੂ ਨ ਭਾਵੈ ॥

उतै कुअरि कह कछू न भावै ॥

ਹਹਾ ਸਬਦ ਦਿਨ ਕਹਤ ਬਿਤਾਵੈ ॥

हहा सबद दिन कहत बितावै ॥

ਅੰਨ ਨ ਖਾਤ ਪਿਯਤ ਨਹਿ ਪਾਨੀ ॥

अंन न खात पियत नहि पानी ॥

ਮਿਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਤਿਨ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥੧੦॥

मित्र हुतो तिह तिन पहिचानी ॥१०॥

ਕੁਅਰ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਿਯ ਕੀ ਤਿਹ ਦਈ ॥

कुअर ब्रिथा जिय की तिह दई ॥

ਇਕ ਤ੍ਰਿਯ ਮੋਹਿ ਦਰਸ ਦੈ ਗਈ ॥

इक त्रिय मोहि दरस दै गई ॥

ਨਾਭ ਪਾਵ ਪਰ ਹਾਥ ਲਗਾਇ ॥

नाभ पाव पर हाथ लगाइ ॥

ਫਿਰਿ ਨ ਲਖਾ ਕਹ ਗਈ ਸੁ ਕਾਇ ॥੧੧॥

फिरि न लखा कह गई सु काइ ॥११॥

ਤਾ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨੀ ॥

ता की बात न ताहि पछानी ॥

ਕਹਾ ਕੁਅਰ ਇਨ ਮੁਝੈ ਬਖਾਨੀ ॥

कहा कुअर इन मुझै बखानी ॥

ਪੂਛਿ ਪੂਛਿ ਸਭ ਹੀ ਤਿਹ ਜਾਵੈ ॥

पूछि पूछि सभ ही तिह जावै ॥

ਤਾ ਕੋ ਮਰਮੁ ਨ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥੧੨॥

ता को मरमु न कोई पावै ॥१२॥

ਤਾ ਕੋ ਮਿਤ੍ਰ ਹੁਤੋ ਖਤਰੇਟਾ ॥

ता को मित्र हुतो खतरेटा ॥

ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਕੇ ਸਾਥ ਲਪੇਟਾ ॥

इसक मुसक के साथ लपेटा ॥

ਕੁਅਰ ਤਵਨ ਪਹਿ ਬ੍ਰਿਥਾ ਸੁਨਾਈ ॥

कुअर तवन पहि ब्रिथा सुनाई ॥

ਸੁਨਤ ਬਾਤ ਸਭ ਹੀ ਤਿਨ ਪਾਈ ॥੧੩॥

सुनत बात सभ ही तिन पाई ॥१३॥

ਨਾਭ ਮਤੀ ਤਿਹ ਨਾਮ ਪਛਾਨਾ ॥

नाभ मती तिह नाम पछाना ॥

ਜਿਹ ਨਾਭੀ ਕਹ ਹਾਥ ਛੁਆਨਾ ॥

जिह नाभी कह हाथ छुआना ॥

ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਠਹਰਾਯੌ ॥

पदुमावती नगर ठहरायौ ॥

ਤਾ ਤੇ ਪਦ ਪੰਕਜ ਕਰ ਲਾਯੋ ॥੧੪॥

ता ते पद पंकज कर लायो ॥१४॥

ਦੋਊ ਚਲੇ ਤਹ ਤੇ ਉਠਿ ਸੋਊ ॥

दोऊ चले तह ते उठि सोऊ ॥

ਤੀਸਰ ਤਹਾ ਨ ਪਹੂਚਾ ਕੋਊ ॥

तीसर तहा न पहूचा कोऊ ॥

ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਥਾ ਜਹਾ ॥

पदुमावती नगर था जहा ॥

ਨਾਭ ਮਤੀ ਸੁੰਦਰਿ ਥੀ ਤਹਾ ॥੧੫॥

नाभ मती सुंदरि थी तहा ॥१५॥

ਪੂਛਤ ਚਲੇ ਤਿਸੀ ਪੁਰ ਆਏ ॥

पूछत चले तिसी पुर आए ॥

ਪਦੁਮਾਵਤੀ ਨਗਰ ਨਿਯਰਾਏ ॥

पदुमावती नगर नियराए ॥

ਮਾਲਿਨਿ ਹਾਰ ਗੁਹਤ ਥੀ ਜਹਾ ॥

मालिनि हार गुहत थी जहा ॥

ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਏ ਕੁਅਰ ਜੁਤ ਤਹਾ ॥੧੬॥

प्रापति भए कुअर जुत तहा ॥१६॥

ਏਕ ਮੁਹਰ ਮਾਲਨਿ ਕਹ ਦਿਯੋ ॥

एक मुहर मालनि कह दियो ॥

ਹਾਰ ਗੁਹਨ ਤਿਹ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਲਿਯੋ ॥

हार गुहन तिह न्रिप सुत लियो ॥

ਲਿਖਿ ਪਤ੍ਰੀ ਤਾ ਮਹਿ ਗੁਹਿ ਡਾਰੀ ॥

लिखि पत्री ता महि गुहि डारी ॥

ਜਿਸ ਹਾਥਨ ਲੈ ਪੜੇ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੧੭॥

जिस हाथन लै पड़े प्यारी ॥१७॥

ਤੈ ਜਿਹ ਹਾਥ ਨਾਭਿ ਕਹ ਲਾਯੋ ॥

तै जिह हाथ नाभि कह लायो ॥

ਔਰ ਦੁਹੂੰ ਪਦ ਹਾਥ ਛੁਹਾਯੋ ॥

और दुहूं पद हाथ छुहायो ॥

ਤੇ ਜਨ ਆਜੁ ਨਗਰ ਮਹਿ ਆਏ ॥

ते जन आजु नगर महि आए ॥

ਤੁਮ ਸੌ ਚਾਹਤ ਨੈਨ ਮਿਲਾਏ ॥੧੮॥

तुम सौ चाहत नैन मिलाए ॥१८॥

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਪਤਿਯਾ ਜਬ ਚੀਨੀ ॥

राज सुता पतिया जब चीनी ॥

ਛੋਰਿ ਲਈ ਕਰ ਕਿਸੂ ਨ ਦੀਨੀ ॥

छोरि लई कर किसू न दीनी ॥

ਬਹੁ ਧਨ ਦੈ ਮਾਲਿਨੀ ਬੁਲਾਈ ॥

बहु धन दै मालिनी बुलाई ॥

ਲਿਖਿ ਪਤ੍ਰੀ ਫਿਰਿ ਤਿਨੈ ਪਠਾਈ ॥੧੯॥

लिखि पत्री फिरि तिनै पठाई ॥१९॥

ਸਿਵ ਕੌ ਦਿਪਤ ਦੇਹਰੋ ਜਹਾ ॥

सिव कौ दिपत देहरो जहा ॥

ਮੈ ਐਹੋ ਆਧੀ ਨਿਸਿ ਤਹਾ ॥

मै ऐहो आधी निसि तहा ॥

ਕੁਅਰ! ਤਹਾ ਤੁਮਹੂੰ ਚਲਿ ਐਯਹੁ ॥

कुअर! तहा तुमहूं चलि ऐयहु ॥

ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੋ ਭੋਗ ਕਮੈਯਹੁ ॥੨੦॥

मन भावत को भोग कमैयहु ॥२०॥

ਕੁਅਰ ਨਿਸਾ ਆਧੀ ਤਹ ਜਾਈ ॥

कुअर निसा आधी तह जाई ॥

ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਆਗੇ ਤਹ ਆਈ ॥

राज सुता आगे तह आई ॥

ਕਾਮ ਭੋਗ ਕੀ ਜੇਤਿਕ ਪ੍ਯਾਸਾ ॥

काम भोग की जेतिक प्यासा ॥

ਪੂਰਨਿ ਭਈ ਦੁਹੂੰ ਕੀ ਆਸਾ ॥੨੧॥

पूरनि भई दुहूं की आसा ॥२१॥

ਮਾਲਿਨਿ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕਹਿ ਬਾਮਾ ॥

मालिनि की दुहिता कहि बामा ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਕਹ ਲ੍ਯਾਈ ਧਾਮਾ ॥

राज कुअर कह ल्याई धामा ॥

ਰਾਤਿ ਦਿਵਸ ਦੋਊ ਕਰਤ ਬਿਲਾਸਾ ॥

राति दिवस दोऊ करत बिलासा ॥

ਭੂਪਤਿ ਕੀ ਤਜਿ ਕਰਿ ਕਰਿ ਤ੍ਰਾਸਾ ॥੨੨॥

भूपति की तजि करि करि त्रासा ॥२२॥

ਕਿਤਕ ਦਿਨਨ ਤਾ ਕੋ ਪਤਿ ਆਯੋ ॥

कितक दिनन ता को पति आयो ॥

ਅਤਿ ਕੁਰੂਪ ਨਹਿ ਜਾਤ ਬਤਾਯੋ ॥

अति कुरूप नहि जात बतायो ॥

ਸੂਕਰ ਕੇ ਸੇ ਦਾਤਿ ਬਿਰਾਜੈ ॥

सूकर के से दाति बिराजै ॥

ਨਿਰਖਤ ਕਰੀ ਰਦਨ ਦ੍ਵੈ ਭਾਜੈ ॥੨੩॥

निरखत करी रदन द्वै भाजै ॥२३॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth