ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1294 ਪ੍ਰਥਮ ਚਾਰਊ ਪੁਤ੍ਰ ਜੁਝਾਏ ॥ प्रथम चारऊ पुत्र जुझाए ॥ ਬਹੁਰਿ ਆਪੁ ਬੈਰੀ ਬਹੁ ਘਾਏ ॥ बहुरि आपु बैरी बहु घाए ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਬਾਲ ਕੌ ਜਬੈ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥ प्रथम बाल कौ जबै संघारियो ॥ ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਬੀਰਮ ਦੇ ਮਾਰਿਯੋ ॥੪੩॥ तिह पाछे बीरम दे मारियो ॥४३॥ ਤਾ ਕੋ ਮਾਰਿ ਕਾਟਿ ਸਿਰ ਲਿਯੋ ॥ ता को मारि काटि सिर लियो ॥ ਲੈ ਹਾਜਿਰ ਹਜਰਤਿ ਕੇ ਕਿਯੋ ॥ लै हाजिर हजरति के कियो ॥ ਤਬ ਪਿਤ ਪਠੈ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਦੀਨਾ ॥ तब पित पठै सुता पहि दीना ॥ ਅਧਿਕ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਦਹੁਤਾ ਚੀਨਾ ॥੪੪॥ अधिक दुखित ह्वै दहुता चीना ॥४४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਬੇਗਮ ਤਿਹ ਸ੍ਵਾਰ ਕੌ; ਦੇਖਾ ਸੀਸ ਉਘਾਰਿ ॥ जब बेगम तिह स्वार कौ; देखा सीस उघारि ॥ ਪਲਟਿ ਪਰਾ ਤਬ ਮੂੰਡ ਨ੍ਰਿਪ; ਤਉ ਨ ਕਬੂਲੀ ਨਾਰਿ ॥੪੫॥ पलटि परा तब मूंड न्रिप; तउ न कबूली नारि ॥४५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੇਗਮ ਸੋਕਮਾਨ ਤਬ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥ बेगम सोकमान तब ह्वै कै ॥ ਜਮਧਰ ਹਨਾ ਉਦਰ ਕਰ ਲੈ ਕੈ ॥ जमधर हना उदर कर लै कै ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਲੀਨੇ ਦੀਨਾ ॥ प्रान मित्र के लीने दीना ॥ ਧ੍ਰਿਗ ਮੋ ਕੌ ਜਿਨ ਅਸ ਕ੍ਰਮ ਕੀਨਾ ॥੪੬॥ ध्रिग मो कौ जिन अस क्रम कीना ॥४६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬੀਰਮ ਦੇ ਰਾਜਾ ਨਿਮਿਤ; ਬੇਗਮ ਤਜੇ ਪਰਾਨ ॥ बीरम दे राजा निमित; बेगम तजे परान ॥ ਸੁ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਯਾ ਕਥਾ ਕੋ; ਤਬ ਹੀ ਭਯੋ ਨਿਦਾਨ ॥੪੭॥ सु कबि स्याम या कथा को; तब ही भयो निदान ॥४७॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਪੈਤੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੩੫॥੬੨੯੫॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ पैतीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३३५॥६२९५॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਜ ਸੈਨ ਇਕ ਸੁਨਾ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਰ ॥ राज सैन इक सुना न्रिपति बर ॥ ਰਾਜ ਦੇਇ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥ राज देइ रानी ता के घर ॥ ਰੰਗਝੜ ਦੇ ਦੁਹਿਤਾ ਤਹ ਸੋਹੈ ॥ रंगझड़ दे दुहिता तह सोहै ॥ ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੧॥ सुर नर नाग असुर मन मोहै ॥१॥ ਬਢਤ ਬਢਤ ਅਬਲਾ ਜਬ ਬਢੀ ॥ बढत बढत अबला जब बढी ॥ ਮਦਨ ਸੁ ਨਾਰ ਆਪੁ ਜਨੁ ਗਢੀ ॥ मदन सु नार आपु जनु गढी ॥ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਚਰਚਾ ਭਈ ਜੋਈ ॥ मात पिता चरचा भई जोई ॥ ਪ੍ਰਚੁਰ ਭਈ ਜਗ ਭੀਤਰਿ ਸੋਈ ॥੨॥ प्रचुर भई जग भीतरि सोई ॥२॥ ਮਾਤੈ ਕਹੀ ਸੁਤਾ ਕੇ ਸੰਗਾ ॥ मातै कही सुता के संगा ॥ ਚੰਚਲਤਾ ਜਿਨ ਕਰੁ ਸੁੰਦ੍ਰੰਗਾ! ॥ चंचलता जिन करु सुंद्रंगा! ॥ ਕਹਾ ਬਿਸੇਸ ਧੁਜਹਿ ਤੂ ਬਰਿ ਹੈ ॥ कहा बिसेस धुजहि तू बरि है ॥ ਤਾ ਕੋ ਜੀਤਿ ਦਾਸ ਲੈ ਕਰਿ ਹੈ ॥੩॥ ता को जीति दास लै करि है ॥३॥ ਸੁਨਤ ਬਾਤ ਤਾ ਕਹ ਲਗਿ ਗਈ ॥ सुनत बात ता कह लगि गई ॥ ਰਾਖੀ ਗੂੜ ਨ ਭਾਖਤ ਭਈ ॥ राखी गूड़ न भाखत भई ॥ ਜਬ ਅਬਲਾ ਨਿਸਿ ਕੌ ਘਰ ਆਈ ॥ जब अबला निसि कौ घर आई ॥ ਚਲੀ ਤਹਾ ਨਰ ਭੇਸ ਬਨਾਈ ॥੪॥ चली तहा नर भेस बनाई ॥४॥ ਚਲਤ ਚਲਤ ਬਹੁ ਚਿਰ ਤਹ ਗਈ ॥ चलत चलत बहु चिर तह गई ॥ ਜਹਾ ਬਿਲਾਸਵਤੀ ਨਗਰਈ ॥ जहा बिलासवती नगरई ॥ ਤਵਨ ਨਗਰ ਚਲਿ ਜੂਪ ਮਚਾਯੋ ॥ तवन नगर चलि जूप मचायो ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਹੀ ਨਹਰਾਯੋ ॥੫॥ ऊच नीच सभ ही नहरायो ॥५॥ ਬਡੇ ਬਡੇ ਜੂਪੀ ਜਬ ਹਾਰੇ ॥ बडे बडे जूपी जब हारे ॥ ਮਿਲਿ ਰਾਜਾ ਕੇ ਤੀਰ ਪੁਕਾਰੇ ॥ मिलि राजा के तीर पुकारे ॥ ਇਕ ਹ੍ਯਾਂ ਐਸ ਜੁਆਰੀ ਆਯੋ ॥ इक ह्यां ऐस जुआरी आयो ॥ ਕਿਸੂ ਪਾਸ ਨਹਿ ਜਾਤ ਹਰਾਯੋ ॥੬॥ किसू पास नहि जात हरायो ॥६॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੁਨੇ ਬਚਨ ਜਬ ਰਾਜਾ ॥ इह बिधि सुने बचन जब राजा ॥ ਆਪਨ ਸਜਿਯੋ ਜੂਪ ਕੋ ਸਾਜਾ ॥ आपन सजियो जूप को साजा ॥ ਕਹਿਯੋ ਤਾਹਿ ਹ੍ਯਾਂ ਲੇਹੁ ਬੁਲਾਇ ॥ कहियो ताहि ह्यां लेहु बुलाइ ॥ ਜਿਨ ਜੂਪੀ ਸਭ ਲਏ ਹਰਾਇ ॥੭॥ जिन जूपी सभ लए हराइ ॥७॥ ਭ੍ਰਿਤ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਪਹੂੰਚੇ ਤਹਾ ॥ भ्रित सुनि बचन पहूंचे तहा ॥ ਜੂਪਿਨ ਕੁਅਰਿ ਹਰਾਵਤ ਜਹਾ ॥ जूपिन कुअरि हरावत जहा ॥ ਕਹਿਯੋ ਤਾਹਿ ਤੁਹਿ ਰਾਇ ਬੁਲਾਯੋ ॥ कहियो ताहि तुहि राइ बुलायो ॥ ਚਾਹਤ ਤੁਮ ਸੌ ਜੂਪ ਮਚਾਯੋ ॥੮॥ चाहत तुम सौ जूप मचायो ॥८॥ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਤੀਰ ਤਰੁਨਿ ਤਬ ਗਈ ॥ न्रिप के तीर तरुनि तब गई ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਜੂਪ ਮਚਾਵਤ ਭਈ ॥ बहु बिधि जूप मचावत भई ॥ ਅਧਿਕ ਦਰਬ ਤਿਨ ਭੂਪ ਹਰਾਯੋ ॥ अधिक दरब तिन भूप हरायो ॥ ਬ੍ਰਹਮਾ ਤੇ ਨਹਿ ਜਾਤ ਗਨਾਯੋ ॥੯॥ ब्रहमा ते नहि जात गनायो ॥९॥ |
Dasam Granth |