ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1295 ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਦਰਬ ਬਹੁਤ ਬਿਧਿ ਹਾਰਾ ॥ जब न्रिप दरब बहुत बिधि हारा ॥ ਸੁਤ ਊਪਰ ਪਾਸਾ ਤਬ ਢਾਰਾ ॥ सुत ऊपर पासा तब ढारा ॥ ਵਹੈ ਹਰਾਯੋ ਦੇਸ ਲਗਾਯੋ ॥ वहै हरायो देस लगायो ॥ ਜੀਤਾ ਕੁਅਰ ਭਜ੍ਯੋ ਮਨ ਭਾਯੋ ॥੧੦॥ जीता कुअर भज्यो मन भायो ॥१०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੀਤਿ ਸਕਲ ਧਨ ਤਵਨ ਕੋ; ਦੀਨਾ ਦੇਸ ਨਿਕਾਰ ॥ जीति सकल धन तवन को; दीना देस निकार ॥ ਕੁਅਰ ਜੀਤਿ ਕਰਿ ਪਤਿ ਕਰਾ; ਬਸੀ ਧਾਮ ਹ੍ਵੈ ਨਾਰ ॥੧੧॥ कुअर जीति करि पति करा; बसी धाम ह्वै नार ॥११॥ ਚੰਚਲਾਨ ਕੇ ਚਰਿਤ ਕੋ; ਸਕਤ ਨ ਕੋਈ ਬਿਚਾਰ ॥ चंचलान के चरित को; सकत न कोई बिचार ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਸਨ ਸਿਵ ਖਟ ਬਦਨ; ਜਿਨ ਸਿਰਜੀ ਕਰਤਾਰ ॥੧੨॥ ब्रहम बिसन सिव खट बदन; जिन सिरजी करतार ॥१२॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਛਤੀਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੩੬॥੬੩੦੭॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ छतीस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३३६॥६३०७॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਮਲ ਸੈਨ ਰਾਜਾ ਬਲਵਾਨਾ ॥ जमल सैन राजा बलवाना ॥ ਤੀਨ ਲੋਕ ਮਾਨਤ ਜਿਹ ਆਨਾ ॥ तीन लोक मानत जिह आना ॥ ਜਮਲਾ ਟੋਡੀ ਕੋ ਨਰਪਾਲਾ ॥ जमला टोडी को नरपाला ॥ ਸੂਰਬੀਰ ਅਰੁ ਬੁਧਿ ਬਿਸਾਲਾ ॥੧॥ सूरबीर अरु बुधि बिसाला ॥१॥ ਸੋਰਠ ਦੇ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਸੁਨਿਯਤ ॥ सोरठ दे रानी तिह सुनियत ॥ ਦਾਨ ਸੀਲ ਜਾ ਕੋ ਜਗ ਗੁਨਿਯਤ ॥ दान सील जा को जग गुनियत ॥ ਪਰਜ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਇਕ ਤਾ ਕੀ ॥ परज मती दुहिता इक ता की ॥ ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਸਮ ਨਹਿ ਜਾ ਕੀ ॥੨॥ नरी नागनी सम नहि जा की ॥२॥ ਬਿਸਹਰ ਕੋ ਇਕ ਹੁਤੋ ਨ੍ਰਿਪਾਲਾ ॥ बिसहर को इक हुतो न्रिपाला ॥ ਆਯੋ ਗੜ ਜਮਲਾ ਕਿਹ ਕਾਲਾ ॥ आयो गड़ जमला किह काला ॥ ਛਾਛ ਕਾਮਨੀ ਕੀ ਪੂਜਾ ਹਿਤ ॥ छाछ कामनी की पूजा हित ॥ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਇਹੈ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬ੍ਰਤ ॥੩॥ मन क्रम बचन इहै करि करि ब्रत ॥३॥ ਠਾਢਿ ਪਰਜ ਦੇ ਨੀਕ ਨਿਵਾਸਨ ॥ ठाढि परज दे नीक निवासन ॥ ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਨਿਰਖਾ ਦੁਖ ਨਾਸਨ ॥ राज कुअर निरखा दुख नासन ॥ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਕੀਅਸਿ ਬਿਚਾਰਾ ॥ इहै चित मै कीअसि बिचारा ॥ ਬਰੌ ਯਾਹਿ ਕਰਿ ਕਵਨ ਪ੍ਰਕਾਰਾ ॥੪॥ बरौ याहि करि कवन प्रकारा ॥४॥ ਸਖੀ ਭੇਜਿ ਤਿਹ ਧਾਮ ਬੁਲਾਯੋ ॥ सखी भेजि तिह धाम बुलायो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੋ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥ भांति भांति को भोग कमायो ॥ ਇਹ ਉਪਦੇਸ ਤਵਨ ਕਹ ਦਯੋ ॥ इह उपदेस तवन कह दयो ॥ ਗੌਰਿ ਪੁਜਾਇ ਬਿਦਾ ਕਰ ਗਯੋ ॥੫॥ गौरि पुजाइ बिदा कर गयो ॥५॥ ਬਿਦਾ ਕੀਆ ਤਿਹ ਐਸ ਸਿਖਾਇ ॥ बिदा कीआ तिह ऐस सिखाइ ॥ ਆਪੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੋ ਕਹੀ ਜਤਾਇ ॥ आपु न्रिपति सो कही जताइ ॥ ਮਨੀਕਰਨ ਤੀਰਥ ਮੈ ਜੈ ਹੌ ॥ मनीकरन तीरथ मै जै हौ ॥ ਨਾਇ ਧੋਇ ਜਮਲਾ ਫਿਰਿ ਐ ਹੌ ॥੬॥ नाइ धोइ जमला फिरि ऐ हौ ॥६॥ ਜਾਤ ਤੀਰਥ ਜਾਤ੍ਰਾ ਕਹ ਭਈ ॥ जात तीरथ जात्रा कह भई ॥ ਸਹਿਰ ਬੇਸਹਿਰ ਮੋ ਚਲਿ ਗਈ ॥ सहिर बेसहिर मो चलि गई ॥ ਹੋਤ ਤਵਨ ਸੌ ਭੇਦ ਜਤਾਯੋ ॥ होत तवन सौ भेद जतायो ॥ ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੭॥ मन मानत के भोग कमायो ॥७॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਕੈ ਘਰ ਰਾਖੀ ॥ काम भोग करि कै घर राखी ॥ ਰਛਪਾਲਕਨ ਸੋ ਅਸ ਭਾਖੀ ॥ रछपालकन सो अस भाखी ॥ ਬੇਗਿ ਨਗਰ ਤੇ ਇਨੈ ਨਿਕਾਰਹੁ ॥ बेगि नगर ते इनै निकारहु ॥ ਹਾਥ ਉਠਾਵੈ ਤਿਹ ਹਨਿ ਮਾਰਹੁ ॥੮॥ हाथ उठावै तिह हनि मारहु ॥८॥ ਸੋ ਤਰੁਨੀ ਤਿਹ ਰਸ ਰਸਿ ਗਈ ॥ सो तरुनी तिह रस रसि गई ॥ ਕਾਢਿ ਸਮਿਗ੍ਰੀ ਸਿਗਰੀ ਦਈ ॥ काढि समिग्री सिगरी दई ॥ ਇਹ ਛਲ ਸਾਥ ਲਹਾ ਮਨ ਭਾਵਨ ॥ इह छल साथ लहा मन भावन ॥ ਸਕਾ ਚੀਨ ਕੋਊ ਪੁਰਖ ਉਪਾਵਨ ॥੯॥ सका चीन कोऊ पुरख उपावन ॥९॥ ਕਾਢਿ ਦਏ ਸਭ ਹੀ ਰਖਵਾਰੇ ॥ काढि दए सभ ही रखवारे ॥ ਲੋਹ ਕਰਾ ਜਿਨ ਤੇ ਹਨਿ ਡਾਰੇ ॥ लोह करा जिन ते हनि डारे ॥ ਜਮਲੇਸ੍ਵਰ ਨ੍ਰਿਪ ਸੌ ਯੌ ਭਾਖੀ ॥ जमलेस्वर न्रिप सौ यौ भाखी ॥ ਤੁਮਰੀ ਛੀਨਿ ਸੁਤਾ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਖੀ ॥੧੦॥ तुमरी छीनि सुता न्रिप राखी ॥१०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |