ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1293 ਤਹਾ ਸੰਖ ਭੇਰੀ, ਘਨੇ ਨਾਦ ਬਾਜੇ ॥ तहा संख भेरी, घने नाद बाजे ॥ ਮ੍ਰਿਦੰਗੈ ਮੁਚੰਗੈ, ਉਪੰਗੈ ਬਿਰਾਜੇ ॥ म्रिदंगै मुचंगै, उपंगै बिराजे ॥ ਕਹੂੰ ਨਾਇ ਨਾਫੀਰਿਯੈਂ, ਔ ਨਗਾਰੇ ॥ कहूं नाइ नाफीरियैं, औ नगारे ॥ ਕਹੂੰ ਝਾਂਝ ਬੀਨਾ, ਬਜੈ ਘੰਟ ਭਾਰੇ ॥੨੯॥ कहूं झांझ बीना, बजै घंट भारे ॥२९॥ ਕਹੂੰ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹੈ, ਗਿਰੈ ਹੈ ਸਿਪਾਹੀ ॥ कहूं टूक टूक है, गिरै है सिपाही ॥ ਮਰੇ ਸ੍ਵਾਮਿ ਕੇ, ਕਾਜਹੂੰ ਕੋ ਨਿਬਾਹੀ ॥ मरे स्वामि के, काजहूं को निबाही ॥ ਤਹਾ ਕੌਚ ਧਾਰੇ, ਚੜੇ ਛਤ੍ਰ ਧਾਰੀ ॥ तहा कौच धारे, चड़े छत्र धारी ॥ ਮਿਲੈ ਮੇਲ ਮਾਨੋ, ਮਦਾਰੈ ਮਦਾਰੀ ॥੩੦॥ मिलै मेल मानो, मदारै मदारी ॥३०॥ ਕਿਤੇ ਭੂਮਿ ਲੋਟੈ, ਸੁ ਹਾਥੈ ਉਚਾਏ ॥ किते भूमि लोटै, सु हाथै उचाए ॥ ਡਰੈ ਸੇਖ ਜੈਸੇ, ਸਮਾਈ ਸਮਾਏ ॥ डरै सेख जैसे, समाई समाए ॥ ਜੁਝੈ ਜ੍ਵਾਨ ਜੋਧਾ, ਜਗੇ ਜੋਰ ਜੰਗੈ ॥ जुझै ज्वान जोधा, जगे जोर जंगै ॥ ਮਨੋ ਪਾਨ ਕੈ ਭੰਗ, ਸੋਏ ਮਲੰਗੈ ॥੩੧॥ मनो पान कै भंग, सोए मलंगै ॥३१॥ ਬਹੈ ਆਨ ਐਸੇ, ਬਚੈ ਬੀਰ ਕੌਨੈ ॥ बहै आन ऐसे, बचै बीर कौनै ॥ ਲਰਿਯੋ ਆਨਿ ਜੋ ਪੈ, ਗਯੋ ਜੂਝਿ ਤੌਨੈ ॥ लरियो आनि जो पै, गयो जूझि तौनै ॥ ਤਹਾ ਜੋਜਨੰ ਪਾਂਚ, ਭਯੋ ਬੀਰ ਖੇਤੰ ॥ तहा जोजनं पांच, भयो बीर खेतं ॥ ਬਿਦਾਰੇ ਪਰੇ, ਬੀਰ ਬ੍ਰਿੰਦੇ ਬਿਚੇਤੰ ॥੩੨॥ बिदारे परे, बीर ब्रिंदे बिचेतं ॥३२॥ ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬੈਤਾਲ, ਬੀਨਾ ਬਜਾਵੈ ॥ कहूं बीर बैताल, बीना बजावै ॥ ਕਹੂੰ ਜੋਗਨੀਯੈਂ, ਖਰੀ ਗੀਤ ਗਾਵੈ ॥ कहूं जोगनीयैं, खरी गीत गावै ॥ ਕਹੂੰ ਲੈ ਬਰੰਗਨਿ, ਬਰੈਂ ਵੈ ਤਿਸੀ ਕੋ ॥ कहूं लै बरंगनि, बरैं वै तिसी को ॥ ਲਹੈ ਸਾਮੁਹੇ, ਜੁਧ ਜੁਝੋ ਜਿਸੀ ਕੋ ॥੩੩॥ लहै सामुहे, जुध जुझो जिसी को ॥३३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਹੀ ਸੈਨ ਜੂਝਿ ਸਭ ਗਈ ॥ जब ही सैन जूझि सभ गई ॥ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਸੁਤਹਿ ਪਠਾਵਤ ਭਈ ॥ तब त्रिय सुतहि पठावत भई ॥ ਸੋਊ ਜੂਝਿ ਜਬ ਸ੍ਵਰਗ ਸਿਧਾਯੋ ॥ सोऊ जूझि जब स्वरग सिधायो ॥ ਦੁਤਿਯ ਪੁਤ੍ਰ ਤਹ ਔਰ ਪਠਾਯੋ ॥੩੪॥ दुतिय पुत्र तह और पठायो ॥३४॥ ਸੋਊ ਗਿਰਿਯੋ ਜੂਝਿ ਰਨ ਜਬ ਹੀ ॥ सोऊ गिरियो जूझि रन जब ही ॥ ਤੀਜੇ ਸੁਤਹਿ ਪਠਾਯੋ ਤਬ ਹੀ ॥ तीजे सुतहि पठायो तब ही ॥ ਸੋਊ ਜੂਝਿ ਜਬ ਗਯੋ ਦਿਵਾਲੈ ॥ सोऊ जूझि जब गयो दिवालै ॥ ਚੌਥੇ ਪੂਤ ਪਠਾਯੋ ਬਾਲੈ ॥੩੫॥ चौथे पूत पठायो बालै ॥३५॥ ਚਾਰੌ ਗਿਰੇ ਜੂਝਿ ਸੁਤ ਜਬ ਹੀ ॥ चारौ गिरे जूझि सुत जब ही ॥ ਅਬਲਾ ਚਲੀ ਜੁਧ ਕੌ ਤਬ ਹੀ ॥ अबला चली जुध कौ तब ही ॥ ਸੂਰ ਬਚੇ ਤੇ ਸਕਲ ਬੁਲਾਇਸਿ ॥ सूर बचे ते सकल बुलाइसि ॥ ਲਰਨ ਚਲੀ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਇਸਿ ॥੩੬॥ लरन चली दुंदभी बजाइसि ॥३६॥ ਐਸਾ ਕਰਾ ਬਾਲ ਤਹ ਜੁਧਾ ॥ ऐसा करा बाल तह जुधा ॥ ਰਹੀ ਨ ਭਟ ਕਾਹੂ ਮਹਿ ਸੁਧਾ ॥ रही न भट काहू महि सुधा ॥ ਮਾਰੇ ਪਰੇ ਬੀਰ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥ मारे परे बीर बिकरारा ॥ ਗੋਮੁਖ ਝਾਂਝਰ ਬਸਤ ਨਗਾਰਾ ॥੩੭॥ गोमुख झांझर बसत नगारा ॥३७॥ ਜਾ ਪਰ ਸਿਮਟਿ ਸਰੋਹੀ ਮਾਰਤਿ ॥ जा पर सिमटि सरोही मारति ॥ ਤਾ ਕੋ ਕਾਟਿ ਭੂਮ ਸਿਰ ਡਾਰਤਿ ॥ ता को काटि भूम सिर डारति ॥ ਜਾ ਕੇ ਹਨੈ ਤਰੁਨਿ ਤਨ ਬਾਨਾ ॥ जा के हनै तरुनि तन बाना ॥ ਕਰੈ ਸੁਭਟ ਮ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਪਯਾਨਾ ॥੩੮॥ करै सुभट म्रित लोक पयाना ॥३८॥ ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਜ੍ਵਾਨ ਪਖਰਿਯਾ ਮਾਰੇ ॥ चुनि चुनि ज्वान पखरिया मारे ॥ ਇਕ ਇਕ ਤੇ ਦ੍ਵੈ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥ इक इक ते द्वै द्वै करि डारे ॥ ਉਠੀ ਧੂਰਿ ਲਾਗੀ ਅਸਮਾਨਾ ॥ उठी धूरि लागी असमाना ॥ ਅਸਿ ਚਮਕੈ ਬਿਜੁਰੀ ਪਰਮਾਨਾ ॥੩੯॥ असि चमकै बिजुरी परमाना ॥३९॥ ਕਾਟੇ ਸੁਭਟ ਸਰੋਹਿਨ ਪਰੇ ॥ काटे सुभट सरोहिन परे ॥ ਜਨੁ ਮਾਰੁਤ ਬਰ ਬਿਰਛ ਉਪਰੇ ॥ जनु मारुत बर बिरछ उपरे ॥ ਗਜ ਜੂਝੇ ਮਾਰੇ ਬਾਜੀ ਰਨ ॥ गज जूझे मारे बाजी रन ॥ ਜਨੁ ਕ੍ਰੀੜਾ ਸਿਵ ਕੋ ਯਹ ਹੈ ਬਨ ॥੪੦॥ जनु क्रीड़ा सिव को यह है बन ॥४०॥ ਰਨ ਐਸੋ ਅਬਲਾ ਤਿਨ ਕੀਯਾ ॥ रन ऐसो अबला तिन कीया ॥ ਪਾਛੇ ਭਯੋ, ਨ ਆਗੇ ਹੂਆ ॥ पाछे भयो, न आगे हूआ ॥ ਖੰਡ ਖੰਡ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੀ ਧਰਨਿ ਪਰ ॥ खंड खंड ह्वै गिरी धरनि पर ॥ ਰਨ ਜੂਝੀ ਭਵਸਿੰਧੁ ਗਈ ਤਰਿ ॥੪੧॥ रन जूझी भवसिंधु गई तरि ॥४१॥ ਖੰਡ ਖੰਡ ਬਾਜੀ ਪਰ ਭਈ ॥ खंड खंड बाजी पर भई ॥ ਤਊ ਨ ਛੋਰਿ ਅਯੋਧਨ ਗਈ ॥ तऊ न छोरि अयोधन गई ॥ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਗਏ ਭਖਿ ਤਾਮਾ ॥ भूत पिसाच गए भखि तामा ॥ ਬਾਗਿ ਮੋਰਿ ਤਊ ਭਜੀ ਨ ਬਾਮਾ ॥੪੨॥ बागि मोरि तऊ भजी न बामा ॥४२॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |