ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1291 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਹਿਰ ਸਰੋਹੀ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਬਿਕ੍ਰਤ ਕਰਨ ਇਕ ਰਾਇ ॥ सहिर सरोही के बिखै; बिक्रत करन इक राइ ॥ ਬੀਰ ਬਡੋ ਬਾਂਕੋ ਰਥੀ; ਰਾਖਤ ਸਭ ਕੋ ਭਾਇ ॥੧॥ बीर बडो बांको रथी; राखत सभ को भाइ ॥१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਅਬਲਾ ਦੇ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥ अबला दे रानी ता के घर ॥ ਅਧਿਕ ਪੰਡਿਤਾ ਸਕਲ ਹੁਨਰ ਕਰਿ ॥ अधिक पंडिता सकल हुनर करि ॥ ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਪੁਤ੍ਰ ਤਿਹ ਜਾਯੋ ॥ बीरम देव पुत्र तिह जायो ॥ ਤੇਜਵਾਨ ਬਲਵਾਨ ਸੁਹਾਯੋ ॥੨॥ तेजवान बलवान सुहायो ॥२॥ ਤਾ ਕੀ ਜਾਤ ਨ ਪ੍ਰਭਾ ਬਖਾਨੀ ॥ ता की जात न प्रभा बखानी ॥ ਰੂਪ ਅਨੰਗ ਧਰਿਯੋ ਹੈ ਜਾਨੀ ॥ रूप अनंग धरियो है जानी ॥ ਕਹ ਲਗਿ ਪ੍ਰਭਾ ਕਰੈ ਕਵਨੈ ਕਬਿ? ॥ कह लगि प्रभा करै कवनै कबि? ॥ ਨਿਰਖਿ ਸੂਰ ਸਸਿ ਰਹਤ ਇੰਦ੍ਰ ਦਬਿ ॥੩॥ निरखि सूर ससि रहत इंद्र दबि ॥३॥ ਛੈਲ ਛਬੀਲੋ ਕੁਅਰ ਅਪਾਰਾ ॥ छैल छबीलो कुअर अपारा ॥ ਆਪੁ ਘੜਾ ਜਾਨੁਕ ਕਰਤਾਰਾ ॥ आपु घड़ा जानुक करतारा ॥ ਕਨਕ ਅਵਟਿ ਸਾਂਚੇ ਜਨ ਢਾਰਿਯੋ ॥ कनक अवटि सांचे जन ढारियो ॥ ਰੀਝਿ ਰਹਤ ਜਿਨ ਬ੍ਰਹਮ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥੪॥ रीझि रहत जिन ब्रहम सवारियो ॥४॥ ਨੈਨ ਫਬਤ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਕਜਰਾਰੇ ॥ नैन फबत म्रिग से कजरारे ॥ ਕੇਸ ਜਾਲ ਜਨੁ ਫਾਸ ਸਵਾਰੇ ॥ केस जाल जनु फास सवारे ॥ ਜਾ ਕੇ ਪਰੇ ਗਰੈ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ॥ जा के परे गरै सोई जानै ॥ ਬਿਨੁ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਕਹਾ ਪਛਾਨੈ? ॥੫॥ बिनु बूझै कोई कहा पछानै? ॥५॥ ਜੇਤਿਕ ਦੇਤ ਪ੍ਰਭਾ ਸਭ ਹੀ ਕਬਿ ॥ जेतिक देत प्रभा सभ ही कबि ॥ ਤੇਤਿਕ ਹੁਤੀ ਤਵਨ ਭੀਤਰਿ ਛਬਿ ॥ तेतिक हुती तवन भीतरि छबि ॥ ਪੁਰਖ ਨਾਰਿ ਚਿਤਵਹ ਜੋ ਤਾਹਿ ॥ पुरख नारि चितवह जो ताहि ॥ ਕਛੁ ਨ ਸੰਭਾਰ ਰਹਤ ਤਬ ਵਾਹਿ ॥੬॥ कछु न स्मभार रहत तब वाहि ॥६॥ ਚੰਚਰੀਟ ਦੁਤਿ ਦੇਖਿ ਬਿਕਾਨੇ ॥ चंचरीट दुति देखि बिकाने ॥ ਭਵਰ ਆਜੁ ਲਗਿ ਫਿਰਤਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥ भवर आजु लगि फिरति दिवाने ॥ ਮਹਾਦੇਵ ਤੇ ਨੈਕ ਨਿਹਾਰੇ ॥ महादेव ते नैक निहारे ॥ ਅਬ ਲਗਿ ਬਨ ਮੈ ਬਸਤ ਉਘਾਰੇ ॥੭॥ अब लगि बन मै बसत उघारे ॥७॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਚਤੁਰਾਨਨ ਮੁਖ ਚਤੁਰ ਲਖਿ, ਯਾਹੀ ਤੇ ਕਰੈ ॥ चतुरानन मुख चतुर लखि, याही ते करै ॥ ਸਿਖਿ ਬਾਹਨ ਖਟ ਬਦਨ, ਸੁ ਯਾਹੀ ਤੇ ਧਰੈ ॥ सिखि बाहन खट बदन, सु याही ते धरै ॥ ਪੰਚਾਨਨ ਯਾ ਤੇ, ਸਿਵ ਭਏ ਬਚਾਰਿ ਕਰਿ ॥ पंचानन या ते, सिव भए बचारि करि ॥ ਹੋ ਸਹਸਾਨਨ ਨਹੁ ਸਕਾ, ਪ੍ਰਭਾ ਕੋ ਸਿੰਧੁ ਤਰਿ ॥੮॥ हो सहसानन नहु सका, प्रभा को सिंधु तरि ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੇ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਤ ॥ जे अबला तिह रूप निहारत ॥ ਲਾਜ ਸਾਜ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰਤ ॥ लाज साज धन धाम बिसारत ॥ ਮਨ ਮੈ ਰਹਤ ਮਗਨ ਹ੍ਵੈ ਨਾਰੀ ॥ मन मै रहत मगन ह्वै नारी ॥ ਜਾਨੁ ਬਿਸਿਖ ਤਨ ਮ੍ਰਿਗੀ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ॥੯॥ जानु बिसिख तन म्रिगी प्रहारी ॥९॥ ਸਾਹ ਜੈਨ ਅਲਾਵਦੀਨ ਜਹ ॥ साह जैन अलावदीन जह ॥ ਆਯੋ ਕੁਅਰ ਰਹਨ ਚਾਕਰ ਤਹ ॥ आयो कुअर रहन चाकर तह ॥ ਫੂਲਮਤੀ ਹਜਰਤਿ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥ फूलमती हजरति की नारी ॥ ਤਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਇਕ ਭਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥੧੦॥ ता के ग्रिह इक भई कुमारी ॥१०॥ ਸ੍ਰੀ ਦਿਮਾਗ ਰੋਸਨ ਵਹ ਬਾਰੀ ॥ स्री दिमाग रोसन वह बारी ॥ ਜਨੁ ਰਤਿ ਪਤਿ ਤੇ ਭਈ ਕੁਮਾਰੀ ॥ जनु रति पति ते भई कुमारी ॥ ਜਨੁਕ ਚੀਰਿ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਬਨਾਈ ॥ जनुक चीरि चंद्रमा बनाई ॥ ਤਾਹੀ ਤੇ ਤਾ ਮੈ ਅਤਿਤਾਈ ॥੧੧॥ ताही ते ता मै अतिताई ॥११॥ ਬੀਰਮ ਦੇ ਮੁਜਰਾ ਕਹ ਆਯੋ ॥ बीरम दे मुजरा कह आयो ॥ ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਚੁਰਾਯੋ ॥ साहु सुता को ह्रिदै चुरायो ॥ ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਅਬਲਾ ਕਰਿ ਹਾਰੀ ॥ अनिक जतन अबला करि हारी ॥ ਕੈ ਸਿਹੁ ਮਿਲਾ ਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੧੨॥ कै सिहु मिला न प्रीतम प्यारी ॥१२॥ ਕਾਮਾਤੁਰ ਭੀ ਅਧਿਕ ਬਿਗਮ ਜਬ ॥ कामातुर भी अधिक बिगम जब ॥ ਪਿਤਾ ਪਾਸ ਤਜਿ ਲਾਜ ਕਹੀ ਤਬ ॥ पिता पास तजि लाज कही तब ॥ ਕੈ ਬਾਬੁਲ! ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਰਿ ਖੁਦਾਓ ॥ कै बाबुल! ग्रिह गोरि खुदाओ ॥ ਕੈ ਬੀਰਮ ਦੇ ਮੁਹਿ ਬਰ ਦ੍ਯਾਓ ॥੧੩॥ कै बीरम दे मुहि बर द्याओ ॥१३॥ ਭਲੀ ਭਲੀ ਤਬ ਸਾਹ ਉਚਾਰੀ ॥ भली भली तब साह उचारी ॥ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬੀਰਮ ਕਰ ਪ੍ਯਾਰੀ! ॥ मुसलमान बीरम कर प्यारी! ॥ ਬਹੁਰਿ ਤਾਹਿ ਤੁਮ ਕਰੌ ਨਿਕਾਹਾ ॥ बहुरि ताहि तुम करौ निकाहा ॥ ਜਿਹ ਸੌ ਤੁਮਰੀ ਲਗੀ ਨਿਗਾਹਾ ॥੧੪॥ जिह सौ तुमरी लगी निगाहा ॥१४॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |