ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1284 ਜਿਨ ਇਸਤ੍ਰੀ ਇਹ ਚਰਿਤ ਬਨਾਯੋ ॥ जिन इसत्री इह चरित बनायो ॥ ਤਾ ਹੀ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥ ता ही को न्रिप नाम सुनायो ॥ ਰਾਜਾ ਲੋਭ ਦਰਬ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥ राजा लोभ दरब के मारे ॥ ਤਿਸੀ ਨਾਰਿ ਕਹ ਬਲਿ ਦੈ ਡਾਰੇ ॥੧੦॥ तिसी नारि कह बलि दै डारे ॥१०॥ ਜਿਨਹੁ ਨਾਰਿ ਕੌ ਮਤੋ ਸਿਖਾਯੋ ॥ जिनहु नारि कौ मतो सिखायो ॥ ਪਲਟਿ ਕਾਮ ਤਾਹੀ ਕੇ ਆਯੋ ॥ पलटि काम ताही के आयो ॥ ਉਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦਰਬ ਤਾਹਿ ਬਹੁ ਦ੍ਯਾਇ ॥ उन त्रिय दरब ताहि बहु द्याइ ॥ ਨਾਰਿ ਤਿਸੀ ਕੌ ਹਨ੍ਯੌ ਬਨਾਇ ॥੧੧॥ नारि तिसी कौ हन्यौ बनाइ ॥११॥ ਬੁਰੀ ਬਾਤ ਜੋ ਕੋਈ ਬਨਾਵੈ ॥ बुरी बात जो कोई बनावै ॥ ਉਲਟਿ ਕਾਮ ਤਾਹੀ ਕੇ ਆਵੈ ॥ उलटि काम ताही के आवै ॥ ਜੈਸਾ ਕਿਯੋ ਤੈਸ ਫਲ ਪਾਯੋ ॥ जैसा कियो तैस फल पायो ॥ ਤਾਹਿ ਹਨਤ ਥੀ ਆਪੁ ਹਨਾਯੋ ॥੧੨॥ ताहि हनत थी आपु हनायो ॥१२॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਸਤਾਈਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੨੭॥੬੧੬੪॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ सताईस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३२७॥६१६४॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਥੰਭਕਰਨ ਇਕ ਥੰਭ੍ਰ ਦੇਸ ਨ੍ਰਿਪ ॥ थ्मभकरन इक थ्मभ्र देस न्रिप ॥ ਸਿਖ੍ਯ ਸਾਧੁ ਕੋ ਦੁਸਟਨ ਕੋ ਰਿਪੁ ॥ सिख्य साधु को दुसटन को रिपु ॥ ਤਾ ਕੇ ਸ੍ਵਾਨ ਏਕ ਥੋ ਆਛਾ ॥ ता के स्वान एक थो आछा ॥ ਸੁੰਦਰ ਘਨੋ ਸਿੰਘ ਸੋ ਕਾਛਾ ॥੧॥ सुंदर घनो सिंघ सो काछा ॥१॥ ਇਕ ਦਿਨ ਧਾਮ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਆਯੋ ॥ इक दिन धाम न्रिपति के आयो ॥ ਪਾਹਨ ਹਨਿ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਹਟਾਯੋ ॥ पाहन हनि तिह ताहि हटायो ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਕੀ ਹੁਤੀ ਸ੍ਵਾਨ ਸੌ ਪ੍ਰੀਤਾ ॥ त्रिय की हुती स्वान सौ प्रीता ॥ ਪਾਹਨ ਲਗੇ ਭਯੋ ਦੁਖ ਚੀਤਾ ॥੨॥ पाहन लगे भयो दुख चीता ॥२॥ ਪਾਹਨ ਲਗੇ ਸ੍ਵਾਨ ਮਰਿ ਗਯੋ ॥ पाहन लगे स्वान मरि गयो ॥ ਰਾਨੀ ਦੋਸ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਹ ਦਯੋ ॥ रानी दोस न्रिपति कह दयो ॥ ਮਰਿਯੋ ਸ੍ਵਾਨ ਭਯੋ ਕਹਾ? ਉਚਾਰਾ ॥ मरियो स्वान भयो कहा? उचारा ॥ ਐਸੇ ਹਮਰੇ ਪਰੈ ਹਜਾਰਾ ॥੩॥ ऐसे हमरे परै हजारा ॥३॥ ਅਬ ਤੈ ਯਾ ਕੌ ਪੀਰ ਪਛਾਨਾ ॥ अब तै या कौ पीर पछाना ॥ ਤਾ ਕੋ ਭਾਂਤਿ ਪੂਜਿ ਹੈ ਨਾਨਾ ॥ ता को भांति पूजि है नाना ॥ ਕਹਿਯੋ ਸਹੀ ਤਬ ਯਾਹਿ ਪੁਜਾਊ ॥ कहियो सही तब याहि पुजाऊ ॥ ਭਲੇ ਭਲੇ ਤੇ ਨੀਰ ਭਰਾਊ ॥੪॥ भले भले ते नीर भराऊ ॥४॥ ਕੁਤਬ ਸਾਹ ਰਾਖਾ ਤਿਹ ਨਾਮਾ ॥ कुतब साह राखा तिह नामा ॥ ਤਹੀ ਖੋਦਿ ਭੂਅ ਗਾਡਿਯੋ ਬਾਮਾ ॥ तही खोदि भूअ गाडियो बामा ॥ ਤਾ ਕੀ ਗੋਰ ਬਣਾਈ ਐਸੀ ॥ ता की गोर बणाई ऐसी ॥ ਕਿਸੀ ਪੀਰ ਕੀ ਹੋਇ ਨ ਜੈਸੀ ॥੫॥ किसी पीर की होइ न जैसी ॥५॥ ਇਕ ਦਿਨ ਆਪੁ ਤਹਾ ਤ੍ਰਿਯ ਗਈ ॥ इक दिन आपु तहा त्रिय गई ॥ ਸਿਰਨੀ ਕਛੂ ਚੜਾਵਤ ਭਈ ॥ सिरनी कछू चड़ावत भई ॥ ਮੰਨਤਿ ਮੋਰਿ ਕਹੀ ਬਰ ਆਈ ॥ मंनति मोरि कही बर आई ॥ ਸੁਪਨਾ ਦਿਯੋ ਪੀਰ ਸੁਖਦਾਈ ॥੬॥ सुपना दियो पीर सुखदाई ॥६॥ ਮੋਹਿ ਸੋਵਤੇ ਪੀਰ ਜਗਾਯੋ ॥ मोहि सोवते पीर जगायो ॥ ਆਪੁ ਆਪਨੀ ਕਬੁਰ ਬਤਾਯੋ ॥ आपु आपनी कबुर बतायो ॥ ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਇਹ ਠੌਰ ਪਛਾਨੀ ॥ ता ते मै इह ठौर पछानी ॥ ਜਬ ਹਮਰੀ ਮਨਸਾ ਬਰ ਆਨੀ ॥੭॥ जब हमरी मनसा बर आनी ॥७॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਜਬ ਪੁਰ ਮੈ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ इह बिधि जब पुर मै सुनि पायो ॥ ਜ੍ਯਾਰਤਿ ਸਕਲ ਲੋਗ ਮਿਲਿ ਆਯੋ ॥ ज्यारति सकल लोग मिलि आयो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੀਰਨੀ ਚੜਾਵੈ ॥ भांति भांति सीरनी चड़ावै ॥ ਚੂੰਬਿ ਕਬੁਰ ਕੂਕਰ ਕੀ ਜਾਵੈ ॥੮॥ चू्मबि कबुर कूकर की जावै ॥८॥ ਕਾਜੀ ਸੇਖ ਸੈਯਦ ਤਹ ਆਵੈ ॥ काजी सेख सैयद तह आवै ॥ ਪੜਿ ਫਾਤਯਾ ਸੀਰਨੀ ਬਟਾਵੈ ॥ पड़ि फातया सीरनी बटावै ॥ ਧੂਰਿ ਸਮਸ ਝਾਰੂਅਨ ਉਡਾਹੀ ॥ धूरि समस झारूअन उडाही ॥ ਚੂੰਮਿ ਕਬੁਰ ਕੂਕਰ ਕੀ ਜਾਹੀ ॥੯॥ चूमि कबुर कूकर की जाही ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹ ਛਲ ਅਪਨੈ ਸ੍ਵਾਨ ਕੋ; ਚਰਿਤ ਦਿਖਾਯੋ ਬਾਮ ॥ इह छल अपनै स्वान को; चरित दिखायो बाम ॥ ਅਬ ਲਗਿ ਕਹ ਜ੍ਯਾਰਤਿ ਕਰੈ; ਸਾਹੁ ਕੁਤਬ ਦੀ ਨਾਮ ॥੧੦॥ अब लगि कह ज्यारति करै; साहु कुतब दी नाम ॥१०॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਤੀਨ ਸੌ ਅਠਾਈਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੨੮॥੬੧੭੪॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे तीन सौ अठाईस चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३२८॥६१७४॥अफजूं॥ |
Dasam Granth |