ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1254 ਸਾਹਿਕ ਹੁਤੋ, ਅਧਿਕ ਧਨਵਾਨਾ ॥ साहिक हुतो, अधिक धनवाना ॥ ਜਾ ਸੌ ਧਨੀ, ਨ ਜਗ ਮੈ ਆਨਾ ॥ जा सौ धनी, न जग मै आना ॥ ਅਛਲ ਦੇਇ, ਦੁਹਿਤਾ ਤਾ ਕੇ ਘਰ ॥ अछल देइ, दुहिता ता के घर ॥ ਰਹਤ ਪੰਡਿਤਾ ਸਭ ਮਤਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ॥੨॥ रहत पंडिता सभ मति हरि करि ॥२॥ ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਕੋ ਹੁਤੋ ਪੁਤ੍ਰ ਇਕ ॥ चंद्र चूड़ को हुतो पुत्र इक ॥ ਪੜਾ ਬ੍ਯਾਕਰਨ ਅਰੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਨਿਕ ॥ पड़ा ब्याकरन अरु सासत्र निक ॥ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ਨ ਕਹਬੇ ਆਵੈ ॥ ता को नाम न कहबे आवै ॥ ਲਿਖਤ ਊਖ ਲਿਖਨੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥੩॥ लिखत ऊख लिखनी ह्वै जावै ॥३॥ ਇਕ ਦਿਨ ਕੁਅਰ ਅਖੇਟਕ ਗਯੋ ॥ इक दिन कुअर अखेटक गयो ॥ ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਕੋ ਨਿਰਖਤ ਭਯੋ ॥ साहु सुता को निरखत भयो ॥ ਵਾ ਕੀ ਲਗੀ ਲਗਨ ਇਹ ਸੰਗਾ ॥ वा की लगी लगन इह संगा ॥ ਮਗਨ ਭਈ ਤਰੁਨੀ ਸਰਬੰਗਾ ॥੪॥ मगन भई तरुनी सरबंगा ॥४॥ ਚਤੁਰਿ ਦੂਤਿ ਇਕ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥ चतुरि दूति इक तहा पठाई ॥ ਕਹਿਯਹੁ ਐਸ ਕੁਅਰ ਕਹ ਜਾਈ ॥ कहियहु ऐस कुअर कह जाई ॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਮੋਰੇ ਘਰ ਆਵਹੁ ॥ एक दिवस मोरे घर आवहु ॥ ਸਾਥ ਹਮਾਰੇ ਭੋਗ ਮਚਾਵਹੁ ॥੫॥ साथ हमारे भोग मचावहु ॥५॥ ਤਬ ਵਹੁ ਸਖੀ ਕੁਅਰ ਪਹਿ ਆਈ ॥ तब वहु सखी कुअर पहि आई ॥ ਕਹੀ ਕੁਅਰਿ ਸੋ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਈ ॥ कही कुअरि सो ताहि सुनाई ॥ ਬਿਹਸਿ ਸਾਜਨ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥ बिहसि साजन इह भांति उचारी ॥ ਕਹਿਯਹੁ ਜਾਇ ਐਸ ਤੁਮ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥੬॥ कहियहु जाइ ऐस तुम प्यारी ॥६॥ ਇਕ ਅਵਧੂਤ ਸੁ ਛਤ੍ਰ ਨ੍ਰਿਪਾਰਾ ॥ इक अवधूत सु छत्र न्रिपारा ॥ ਸੁਨਿਯਤ ਬਸਤ ਸਮੁਦ ਕੇ ਪਾਰਾ ॥ सुनियत बसत समुद के पारा ॥ ਹੈ ਅਵਧੂਤ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥ है अवधूत मती दुहिता तिह ॥ ਅਵਰ ਨ ਘੜੀ ਬਿਧਾਤਾ ਸਮ ਜਿਹ ॥੭॥ अवर न घड़ी बिधाता सम जिह ॥७॥ ਪ੍ਰਥਮ ਤੂ ਤਿਸੈ ਮੋਹਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥ प्रथम तू तिसै मोहि मिलावै ॥ ਤਾ ਪਾਛੇ ਮੋ ਸੌ ਪਤਿ ਪਾਵੈ ॥ ता पाछे मो सौ पति पावै ॥ ਯੌ ਜੋ ਕੋਟਿ ਉਪਾਵ ਬਨੈ ਹੈ ॥ यौ जो कोटि उपाव बनै है ॥ ਤੌ ਮੋ ਸੋ ਨਹਿ ਭੋਗਨ ਪੈ ਹੈ ॥੮॥ तौ मो सो नहि भोगन पै है ॥८॥ ਯੌ ਹੀ ਸਖੀ ਜਾਇ ਤਿਹ ਕਹੀ ॥ यौ ही सखी जाइ तिह कही ॥ ਮਨ ਬਚ ਕੁਅਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥ मन बच कुअरि चक्रित ह्वै रही ॥ ਚਿਤ ਮੌ ਅਨਿਕ ਚਟਪਟੀ ਲਾਗੀ ॥ चित मौ अनिक चटपटी लागी ॥ ਤਾਂ ਤੇ ਨੀਂਦ ਭੂਖ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥੯॥ तां ते नींद भूख सभ भागी ॥९॥ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਜਾਯੋ ਨਹਿ ਜਾਵੈ ॥ समुंदर पार जायो नहि जावै ॥ ਤਊ ਕੁਅਰਿ ਕੋ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥ तऊ कुअरि को सांति न आवै ॥ ਸਾਜ ਤਹਾ ਚਲਿਬੇ ਕੋ ਕਰਾ ॥ साज तहा चलिबे को करा ॥ ਤੀਰਥ ਜਾਤ ਹੌ, ਪਿਤਹਿ ਉਚਰਾ ॥੧੦॥ तीरथ जात हौ, पितहि उचरा ॥१०॥ ਸਾਜ ਬਾਜ ਸਭ ਕੀਆ ਤ੍ਯਾਰਾ ॥ साज बाज सभ कीआ त्यारा ॥ ਤਹ ਹ੍ਵੈ ਚਲੀ ਬਾਜ ਅਸਵਾਰਾ ॥ तह ह्वै चली बाज असवारा ॥ ਸੇਤਬੰਧ ਰਾਮੇਸ੍ਵਰ ਗਈ ॥ सेतबंध रामेस्वर गई ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਤ ਭਈ ॥੧੧॥ इह बिधि ह्रिदै बिचारत भई ॥११॥ ਤਾ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਜਹਾਜ ਅਸਵਾਰਾ ॥ ता ते ह्वै जहाज असवारा ॥ ਗਈ ਸਿੰਗਲਾਦੀਪ ਮਝਾਰਾ ॥ गई सिंगलादीप मझारा ॥ ਜਹ ਤਿਹ ਸੁਨਾ ਰਾਜ ਕੋ ਧਾਮਾ ॥ जह तिह सुना राज को धामा ॥ ਜਾਤ ਭਈ ਤਹ ਹੀ ਕੌ ਬਾਮਾ ॥੧੨॥ जात भई तह ही कौ बामा ॥१२॥ ਤਹ ਗੀ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ॥ तह गी पुरख भेस को करि कै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੂਖਨ ਧਰਿ ਕੈ ॥ भांति भांति के भूखन धरि कै ॥ ਜਬ ਅਵਧੂਤ ਮਤੀ ਤਿਹ ਹੇਰਾ ॥ जब अवधूत मती तिह हेरा ॥ ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਜਾਨ੍ਯੋ ਕਹੂੰ ਕੇਰਾ ॥੧੩॥ राज कुअर जान्यो कहूं केरा ॥१३॥ ਨਿਰਖਤ ਕੁਅਰਿ ਮਦਨ ਬਸਿ ਭਈ ॥ निरखत कुअरि मदन बसि भई ॥ ਅੰਗ ਅੰਗ ਬਿਹਬਲ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥ अंग अंग बिहबल ह्वै गई ॥ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕਹਾ ਇਸੀ ਕਹ ਬਰਿ ਹੌ ॥ चित महि कहा इसी कह बरि हौ ॥ ਨਾਤਰ ਘਾਇ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿ ਹੌ ॥੧੪॥ नातर घाइ कटारी मरि हौ ॥१४॥ ਦੇਖੈ ਲਗੀ ਸੀਸ ਨਿਹੁਰਾਈ ॥ देखै लगी सीस निहुराई ॥ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਘਾਤ ਇਹੈ ਕਰ ਆਈ ॥ तिह त्रिय घात इहै कर आई ॥ ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਇ ਜਾਤ ਤਹ ਭਈ ॥ तुरंग धवाइ जात तह भई ॥ ਸਿੰਘਨਿ ਜਾਨੁ ਮ੍ਰਿਗੀ ਗਹਿ ਲਈ ॥੧੫॥ सिंघनि जानु म्रिगी गहि लई ॥१५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |