ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1253

ਸਾਹ ਲਹਿਯੋ ਦੁਹਿਤਾ ਮਰ ਗਈ ॥

साह लहियो दुहिता मर गई ॥

ਯੌ ਨਹੀ ਲਖਿਯੋ ਕਰੌਲਨ ਭਈ ॥

यौ नही लखियो करौलन भई ॥

ਸੰਗ ਨਿਤ ਲੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਕੌ ਜਾਵੈ ॥

संग नित लै न्रिप सुत कौ जावै ॥

ਬਨ ਉਪਬਨ ਭੀਤਰ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵੈ ॥੮॥

बन उपबन भीतर भ्रमि आवै ॥८॥

ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਤਾਯੋ ॥

बहुत काल इह भांति बितायो ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਕਹ ਬਹੁ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥

राज कुअर कह बहु बिरमायो ॥

ਸੋ ਤਾ ਕਹ ਨਹਿ ਨਾਰਿ ਪਛਾਨੈ ॥

सो ता कह नहि नारि पछानै ॥

ਭਲੋ ਕਰੌਲ ਤਾਹਿ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ॥੯॥

भलो करौल ताहि करि मानै ॥९॥

ਇਕ ਦਿਨ ਗਏ ਗਹਿਰ ਬਨ ਦੋਊ ॥

इक दिन गए गहिर बन दोऊ ॥

ਸਾਥੀ ਦੁਤਿਯ ਨ ਪਹੁਚਾ ਕੋਊ ॥

साथी दुतिय न पहुचा कोऊ ॥

ਅਥ੍ਯੋ ਦਿਵਸ ਰਜਨੀ ਹ੍ਵੈ ਆਈ ॥

अथ्यो दिवस रजनी ह्वै आई ॥

ਏਕ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਬਸੇ ਬਨਾਈ ॥੧੦॥

एक ब्रिछ तर बसे बनाई ॥१०॥

ਤਹ ਇਕ ਆਯੋ ਸਿੰਘ ਅਪਾਰਾ ॥

तह इक आयो सिंघ अपारा ॥

ਕਾਢੇ ਦਾਂਤ ਬਡੇ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥

काढे दांत बडे बिकरारा ॥

ਤਾਹਿ ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

ताहि निरखि न्रिप सुत डर पायो ॥

ਸਾਹ ਸੁਤਾ ਤਿਹ ਧੀਰ ਬੰਧਾਯੋ ॥੧੧॥

साह सुता तिह धीर बंधायो ॥११॥

ਤਬ ਤਿਹ ਤਾਕਿ ਤੁਪਕ ਸੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥

तब तिह ताकि तुपक सौ मारियो ॥

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਦੇਖਤ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥

न्रिप सुत देखत सिंघ प्रहारियो ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਅਸ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥

राज कुअर अस बचन उचारे ॥

ਮਾਂਗਹੁ ਜੋ ਜਿਯ ਰੁਚਤ ਤਿਹਾਰੇ ॥੧੨॥

मांगहु जो जिय रुचत तिहारे ॥१२॥

ਤਬ ਤਿਨ ਤਾ ਸੌ ਬ੍ਰਿਥਾ ਉਚਾਰੀ ॥

तब तिन ता सौ ब्रिथा उचारी ॥

ਰਾਜ ਕੁਅਰ! ਮੈ ਸਾਹ ਦੁਲਾਰੀ ॥

राज कुअर! मै साह दुलारी ॥

ਤੋ ਸੌ ਮੋਰਿ ਲਗਨਿ ਲਗ ਗਈ ॥

तो सौ मोरि लगनि लग गई ॥

ਤਾ ਤੇ ਭੇਸ ਧਰਤ ਇਹ ਭਈ ॥੧੩॥

ता ते भेस धरत इह भई ॥१३॥

ਅਬ ਤੁਮ ਹਮਰੇ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰੋ ॥

अब तुम हमरे साथ बिहारो ॥

ਇਸਤ੍ਰੀ ਕਰਿ ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਮੁਹਿ ਬਾਰੋ ॥

इसत्री करि ग्रिह महि मुहि बारो ॥

ਜਸ ਮੁਰਿ ਲਗਨ ਤੁਮੂ ਪਰ ਲਾਗੀ ॥

जस मुरि लगन तुमू पर लागी ॥

ਤਸ ਤੁਮ ਹੋਹੁ ਮੋਰ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥੧੪॥

तस तुम होहु मोर अनुरागी ॥१४॥

ਆਨੰਦ ਭਯੋ ਕੁਅਰ ਕੇ ਚੀਤਾ ॥

आनंद भयो कुअर के चीता ॥

ਜਨੁ ਕਰਿ ਮਿਲੀ ਰਾਮ ਕਹ ਸੀਤਾ ॥

जनु करि मिली राम कह सीता ॥

ਭੋਜਨ ਜਾਨੁ ਛੁਧਾਤਰੁ ਪਾਈ ॥

भोजन जानु छुधातरु पाई ॥

ਜਨੁ ਨਲ ਮਿਲੀ ਦਮਾਵਤਿ ਆਈ ॥੧੫॥

जनु नल मिली दमावति आई ॥१५॥

ਉਹੀ ਬ੍ਰਿਛ ਤਰ ਤਾ ਕੌ ਭਜਾ ॥

उही ब्रिछ तर ता कौ भजा ॥

ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਆਸਨ ਕਹ ਸਜਾ ॥

भांति भांति आसन कह सजा ॥

ਤਾਹਿ ਸਿੰਘ ਕੋ ਚਰਮ ਨਿਕਾਰੀ ॥

ताहि सिंघ को चरम निकारी ॥

ਭੋਗ ਕਰੇ ਤਾ ਪਰ ਨਰ ਨਾਰੀ ॥੧੬॥

भोग करे ता पर नर नारी ॥१६॥

ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ਅਪਛਰਾ ਧਰਾ ॥

ता को नाम अपछरा धरा ॥

ਕਹੀ ਕਿ ਰੀਝਿ ਮੋਹਿ ਇਹ ਬਰਾ ॥

कही कि रीझि मोहि इह बरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਤਾਹਿ ਨਾਰਿ ਕਰਿ ਲ੍ਯਾਯੋ ॥

इह छल ताहि नारि करि ल्यायो ॥

ਰੂਪ ਕੇਤੁ ਪਿਤੁ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥੧੭॥

रूप केतु पितु भेद न पायो ॥१७॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਤਾ ਕੌ ਬ੍ਯਾਹਿ ਕੈ; ਲੈ ਆਯੋ ਨਿਜੁ ਧਾਮ ॥

इह छल ता कौ ब्याहि कै; लै आयो निजु धाम ॥

ਲੋਕ ਅਪਛਰਾ ਤਿਹ ਲਖੈ; ਕੋਊ ਨ ਜਾਨੈ ਬਾਮ ॥੧੮॥

लोक अपछरा तिह लखै; कोऊ न जानै बाम ॥१८॥

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਬਰਾ ਕਰੌਲ ਹ੍ਵੈ; ਭਈ ਅਨਾਥ ਸਨਾਥ ॥

न्रिप सुत बरा करौल ह्वै; भई अनाथ सनाथ ॥

ਸਭਹੂੰ ਸਿਰ ਰਾਨੀ ਭਈ; ਇਹ ਬਿਧਿ ਛਲ ਕੇ ਸਾਥ ॥੧੯॥

सभहूं सिर रानी भई; इह बिधि छल के साथ ॥१९॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋ ਸੌ ਅਠਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੮॥੫੭੬੯॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दो सौ अठानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२९८॥५७६९॥अफजूं॥


ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਚੰਦ੍ਰ ਚੂੜ ਇਕ ਰਹਤ ਭੂਪਾਲਾ ॥

चंद्र चूड़ इक रहत भूपाला ॥

ਅਮਿਤ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬਾਲਾ ॥

अमित प्रभा जा के ग्रिह बाला ॥

ਤਾ ਸੀ ਦੂਸਰਿ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਹੀ ॥

ता सी दूसरि जग महि नाही ॥

ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਨਿਰਖਿ ਲਜਾਹੀ ॥੧॥

नरी नागनी निरखि लजाही ॥१॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth