ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1247 ਹਾਡਿਯਨ ਸੁਤਾ ਤੁਰਕਿ ਨਹਿ ਦਈ ॥ हाडियन सुता तुरकि नहि दई ॥ ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਤੁਰਕਨੀ ਨ ਭਈ ॥ छत्रानी तुरकनी न भई ॥ ਕਛ ਰਜਪੂਤਨ ਲਾਜ ਗਵਾਈ ॥ कछ रजपूतन लाज गवाई ॥ ਰਾਨੀ ਤੇ ਬੇਗਮਾ ਕਹਾਈ ॥੨੭॥ रानी ते बेगमा कहाई ॥२७॥ ਅਬ ਮੈ ਧਰੈ ਇਹੌ ਨਿਜੁ ਬੁਧਾ ॥ अब मै धरै इहौ निजु बुधा ॥ ਮੰਡੌ ਬੀਰ ਖੇਤ ਮਹਿ ਕ੍ਰੁਧਾ ॥ मंडौ बीर खेत महि क्रुधा ॥ ਪਹਿਰਿ ਕੌਚ ਕਰਿ ਖੜਗ ਸੰਭਾਰੌਂ ॥ पहिरि कौच करि खड़ग स्मभारौं ॥ ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਆਜੁ ਪਖਰਿਯਾ ਮਾਰੌਂ ॥੨੮॥ चुनि चुनि आजु पखरिया मारौं ॥२८॥ ਤਬ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨਿਜੁ ਪਿਤਾ ਹਕਾਰਾ ॥ तब कंन्या निजु पिता हकारा ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਤਾ ਸੌ ਮੰਤ੍ਰ ਉਚਾਰਾ ॥ इह बिधि ता सौ मंत्र उचारा ॥ ਤਾਤ ਤਨਿਕ ਚਿੰਤਾ ਨਹਿ ਕਰੀਯੈ ॥ तात तनिक चिंता नहि करीयै ॥ ਸਨਮੁਖ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੌ ਲਰੀਯੈ ॥੨੯॥ सनमुख पातिसाह सौ लरीयै ॥२९॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਬੋਲ ਸਦਾ ਥਿਰ ਰਹੈ; ਦਿਵਸਰੇ ਜਾਇ ਹੈ ॥ बोल सदा थिर रहै; दिवसरे जाइ है ॥ ਕਰੇ ਕਰਮ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੇ; ਚਾਰਣ ਗਾਇ ਹੈ ॥ करे करम छत्रिन के; चारण गाइ है ॥ ਤਾਤ ਨ ਮੋ ਕੋ ਦੀਜੈ; ਆਹਵ ਕੀਜਿਯੈ ॥ तात न मो को दीजै; आहव कीजियै ॥ ਹੋ ਦਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਦੁਹੂੰ ਜਗ ਮੈ; ਜਸ ਲੀਜਿਯੈ ॥੩੦॥ हो दान क्रिपान दुहूं जग मै; जस लीजियै ॥३०॥ ਖੜਗ ਹਾਥ ਜਿਨਿ ਤਜਹੁ; ਖੜਗਧਾਰਾ ਸਹੋ ॥ खड़ग हाथ जिनि तजहु; खड़गधारा सहो ॥ ਭਾਜਿ ਨ ਚਲਿਯਹੁ ਤਾਤ! ਮੰਡਿ ਰਨ ਕੌ ਰਹੋ ॥ भाजि न चलियहु तात! मंडि रन कौ रहो ॥ ਪਠੇ ਪਖਰਿਯਾ ਹਨਿਯਹੁ; ਬਿਸਿਖ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕਰਿ ॥ पठे पखरिया हनियहु; बिसिख प्रहार करि ॥ ਹੋ ਮਾਰਿ ਅਰਿਨ ਕੌ ਮਰਿਯਹੁ; ਹਮਹਿ ਸੰਘਾਰਿ ਕਰਿ ॥੩੧॥ हो मारि अरिन कौ मरियहु; हमहि संघारि करि ॥३१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੁਨਹੁ ਪਿਤਾ! ਇਕ ਕਰਹੁ ਉਪਾਈ ॥ सुनहु पिता! इक करहु उपाई ॥ ਸਮਸਦੀਨ ਕਹ ਲੇਹੁ ਬੁਲਾਈ ॥ समसदीन कह लेहु बुलाई ॥ ਜਬ ਆਵੇ ਤਬ ਪਕਰਿ ਸੰਘਰਿਯਹੁ ॥ जब आवे तब पकरि संघरियहु ॥ ਬਹੁਰੌ ਨਿਕਸਿ ਜੁਧ ਕੌ ਕਰਿਯਹੁ ॥੩੨॥ बहुरौ निकसि जुध कौ करियहु ॥३२॥ ਸਿਧ ਪਾਲ ਤਬ ਐਸ ਬਿਚਾਰੀ ॥ सिध पाल तब ऐस बिचारी ॥ ਭਲੀ ਬਾਤ ਇਨ ਸੁਤਾ ਉਚਾਰੀ ॥ भली बात इन सुता उचारी ॥ ਅੰਤਹਪੁਰ ਤੇ ਬਾਹਿਰ ਆਯੋ ॥ अंतहपुर ते बाहिर आयो ॥ ਬੋਲਿ ਪਠਾਨਨ ਐਸ ਜਤਾਯੋ ॥੩੩॥ बोलि पठानन ऐस जतायो ॥३३॥ ਏ ਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਬਡੇ ਬਨਾਏ ॥ ए है प्रभु के बडे बनाए ॥ ਹਮ ਤੁਮ ਸੇ ਇਨ ਕੇ ਪਗ ਲਾਏ ॥ हम तुम से इन के पग लाए ॥ ਜੋ ਇਨ ਕਹਾ ਵਹੈ ਮਨ ਮਾਨਾ ॥ जो इन कहा वहै मन माना ॥ ਸਿਰ ਪਰ ਹੁਕਮ ਸਾਹ ਕੋ ਆਨਾ ॥੩੪॥ सिर पर हुकम साह को आना ॥३४॥ ਤਬ ਮਿਲਿ ਖਾਨ ਸਾਹ ਕੇ ਗਏ ॥ तब मिलि खान साह के गए ॥ ਅਤਿ ਹੀ ਹ੍ਰਿਦੈ ਅਨੰਦਿਤ ਭਏ ॥ अति ही ह्रिदै अनंदित भए ॥ ਤੁਰਕਹਿ ਛਤ੍ਰਿਨ ਸੁਤਾ ਨ ਦਈ ॥ तुरकहि छत्रिन सुता न दई ॥ ਹਸਿ ਹੈ ਇਨੈ ਭਲੀ ਇਹ ਭਈ ॥੩੫॥ हसि है इनै भली इह भई ॥३५॥ ਦੁਹਿਤਾ ਇਤੈ ਪਿਤਹਿ ਸਮੁਝਾਵੈ ॥ दुहिता इतै पितहि समुझावै ॥ ਛਤ੍ਰੀ ਜਨਮੁ ਫੇਰਿ ਨਹਿ ਆਵੈ ॥ छत्री जनमु फेरि नहि आवै ॥ ਅਬ ਲੌ ਐਸੀ ਬਾਤ ਨ ਪਈ ॥ अब लौ ऐसी बात न पई ॥ ਤੁਰਕਨ ਕੇ ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਗਈ ॥੩੬॥ तुरकन के छत्रानी गई ॥३६॥ ਤਾ ਤੇ ਮੋਹਿ ਨ ਦੀਜੈ ਤਾਤਾ! ॥ ता ते मोहि न दीजै ताता! ॥ ਮੰਡਹੁ ਜੁਧ ਹੋਤ ਹੀ ਪ੍ਰਾਤਾ ॥ मंडहु जुध होत ही प्राता ॥ ਚਲਿ ਹੈ ਕਥਾ ਸਦਾ ਜਗ ਮਾਹੀ ॥ चलि है कथा सदा जग माही ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਪਠਾਨ ਕਿ ਛਤ੍ਰੀ ਨਾਹੀ ॥੩੭॥ प्रात पठान कि छत्री नाही ॥३७॥ ਪਹਿਰਹੁ ਕੌਚ ਬਜਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥ पहिरहु कौच बजाइ नगारे ॥ ਪੀ ਪੀ ਅਮਲ ਹੋਹੁ ਮਤਵਾਰੇ ॥ पी पी अमल होहु मतवारे ॥ ਪ੍ਰਾਤ ਮਚਤ ਹੈ ਜੁਧ ਅਪਾਰਾ ॥ प्रात मचत है जुध अपारा ॥ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਅੰਧ ਧੁੰਧ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥੩੮॥ ह्वै है अंध धुंध बिकरारा ॥३८॥ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸੰਗ ਹੈ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥ पातिसाह संग है संग्रामा ॥ ਸਭ ਹੀ ਕਰਹੁ ਕੇਸਰੀ ਜਾਮਾ ॥ सभ ही करहु केसरी जामा ॥ ਟਾਂਕਿ ਆਫੂਐ ਤੁਰੈ ਨਚਾਵੌ ॥ टांकि आफूऐ तुरै नचावौ ॥ ਸਾਂਗ ਝਲਕਤੀ ਹਾਥ ਫਿਰਾਵੌ ॥੩੯॥ सांग झलकती हाथ फिरावौ ॥३९॥ ਪ੍ਰਥਮ ਤ੍ਯਾਗਿ ਪ੍ਰਾਨਨ ਕੀ ਆਸਾ ॥ प्रथम त्यागि प्रानन की आसा ॥ ਬਾਹਹੁ ਖੜਗ ਸਕਲ ਤਜਿ ਤ੍ਰਾਸਾ ॥ बाहहु खड़ग सकल तजि त्रासा ॥ ਪੋਸਤ ਭਾਂਗ ਅਫੀਮ ਚੜਾਵੋ ॥ पोसत भांग अफीम चड़ावो ॥ ਰੇਤੀ ਮਾਂਝ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਵੋ ॥੪੦॥ रेती मांझ चरित्र दिखावो ॥४०॥ |
Dasam Granth |