ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1246

ਏਕ ਧਾਮ ਦੁਹਿਤਾ ਹੈ ਯਾ ਕੇ ॥

एक धाम दुहिता है या के ॥

ਪਰੀ ਪਦਮਿਨਿ ਤੁਲਿ ਨ ਤਾ ਕੇ ॥

परी पदमिनि तुलि न ता के ॥

ਪਠੈ ਮਨੁਛ ਤਿਹ ਹੇਰਿ ਮੰਗਾਵਹੁ ॥

पठै मनुछ तिह हेरि मंगावहु ॥

ਤਿਹ ਪਾਛੇ ਪਦੁਮਿਨਿ ਖੁਜਾਵਹੁ ॥੧੩॥

तिह पाछे पदुमिनि खुजावहु ॥१३॥

ਹਜਰਤਿ ਸੁਨਤ ਜਬੈ ਸੇ ਭਯੋ ॥

हजरति सुनत जबै से भयो ॥

ਤਤਛਿਨ ਦੂਤੀ ਤਹਾ ਪਠਯੋ ॥

ततछिन दूती तहा पठयो ॥

ਚਤੁਰਿ ਚਿਤੇਰੀ ਰੂਪ ਉਜਿਯਾਰੀ ॥

चतुरि चितेरी रूप उजियारी ॥

ਬਿਸੁਕਰਮਾ ਕੀ ਜਾਨ ਕੁਮਾਰੀ ॥੧੪॥

बिसुकरमा की जान कुमारी ॥१४॥

ਇਕ ਚਤੁਰਾ ਅਰੁ ਦੁਤਿਯ ਚਿਤੇਰੀ ॥

इक चतुरा अरु दुतिय चितेरी ॥

ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਦੁਤਿਯ ਮਦਨ ਜਨ ਕੇਰੀ ॥

प्रतिमा दुतिय मदन जन केरी ॥

ਗੋਰ ਬਰਨ ਅਰੁ ਖਾਏ ਪਾਨਾ ॥

गोर बरन अरु खाए पाना ॥

ਜਾਨੁਕ ਚੜਾ ਚੰਦ ਅਸਮਾਨਾ ॥੧੫॥

जानुक चड़ा चंद असमाना ॥१५॥

ਤਾ ਕੇ ਧਾਮ ਚਿਤੇਰਨਿ ਗਈ ॥

ता के धाम चितेरनि गई ॥

ਲਿਖਿ ਲ੍ਯਾਵਤ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਤਿਹ ਭਈ ॥

लिखि ल्यावत प्रतिमा तिह भई ॥

ਜਬ ਲੈ ਕਰਿ ਕਰ ਸਾਹ ਨਿਹਾਰੀ ॥

जब लै करि कर साह निहारी ॥

ਜਾਨੁਕ ਤਾਨਿ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰੀ ॥੧੬॥

जानुक तानि कटारी मारी ॥१६॥

ਸਭ ਸੁਧਿ ਗਈ ਮਤ ਹ੍ਵੈ ਝੂੰਮਾ ॥

सभ सुधि गई मत ह्वै झूमा ॥

ਘਾਇ ਲਗੇ ਘਾਯਲ ਜਨੁ ਘੂੰਮਾ ॥

घाइ लगे घायल जनु घूमा ॥

ਤਨ ਕੀ ਰਹੀ ਨ ਤਨਿਕ ਸੰਭਾਰਾ ॥

तन की रही न तनिक स्मभारा ॥

ਜਨੁ ਡਸਿ ਗਯੋ ਨਾਗ ਕੌਡਿਯਾਰਾ ॥੧੭॥

जनु डसि गयो नाग कौडियारा ॥१७॥

ਇਕ ਦਿਨ ਕਰੀ ਸਾਹ ਮਿਜਮਾਨੀ ॥

इक दिन करी साह मिजमानी ॥

ਸਭ ਪੁਰ ਨਾਰਿ ਧਾਮ ਮਹਿ ਆਨੀ ॥

सभ पुर नारि धाम महि आनी ॥

ਸਿਧ ਪਾਲ ਕੀ ਸੁਤਾ ਜਬਾਈ ॥

सिध पाल की सुता जबाई ॥

ਸਕਲ ਦੀਪ ਜ੍ਯੋਂ ਸਭਾ ਸੁਹਾਈ ॥੧੮॥

सकल दीप ज्यों सभा सुहाई ॥१८॥

ਛਿਦ੍ਰ ਬੀਚ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥

छिद्र बीच करि ताहि निहारा ॥

ਹਜਰਤਿ ਭਯੋ ਤਬੈ ਮਤਵਾਰਾ ॥

हजरति भयो तबै मतवारा ॥

ਮਨ ਤਰੁਨੀ ਕੇ ਰੂਪ ਬਿਕਾਨ੍ਯੋ ॥

मन तरुनी के रूप बिकान्यो ॥

ਮ੍ਰਿਤਕ ਸੋ ਤਨੁ ਰਹਿਯੋ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥੧੯॥

म्रितक सो तनु रहियो पछान्यो ॥१९॥

ਹਜਰਤਿ ਸਕਲ ਪਠਾਨ ਬੁਲਾਏ ॥

हजरति सकल पठान बुलाए ॥

ਸਿਧ ਪਾਲ ਕੈ ਧਾਮ ਪਠਾਏ ॥

सिध पाल कै धाम पठाए ॥

ਕੈ ਅਪਨੀ ਦੁਹਿਤਾ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥

कै अपनी दुहिता मुहि दीजै ॥

ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡ ਪਰ ਲੀਜੈ ॥੨੦॥

नातर मीच मूंड पर लीजै ॥२०॥

ਸਕਲ ਪਠਾਨ ਤਵਨ ਕੇ ਗਏ ॥

सकल पठान तवन के गए ॥

ਹਜਰਤਿ ਕਹੀ ਸੁ ਭਾਖਤ ਭਏ ॥

हजरति कही सु भाखत भए ॥

ਸਿਧ ਪਾਲ! ਧੰਨ ਭਾਗ ਤਿਹਾਰੇ ॥

सिध पाल! धंन भाग तिहारे ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਹਿਗੇ ਸਾਹ ਸਵਾਰੇ ॥੨੧॥

ग्रिह आवहिगे साह सवारे ॥२१॥

ਸਿਧ ਪਾਲ ਐਸੋ ਜਬ ਸੁਨਾ ॥

सिध पाल ऐसो जब सुना ॥

ਅਧਿਕ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮਸਤਕ ਧੁਨਾ ॥

अधिक दुखित ह्वै मसतक धुना ॥

ਦੈਵ! ਕਵਨ ਗਤਿ ਕਰੀ ਹਮਾਰੀ? ॥

दैव! कवन गति करी हमारी? ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਅਸਿ ਉਪਜੀ ਸੁਤਾ ਦੁਖਾਰੀ ॥੨੨॥

ग्रिह असि उपजी सुता दुखारी ॥२२॥

ਜੌ ਨਹਿ ਦੇਤ ਤੁ ਬਿਗਰਤ ਕਾਜਾ ॥

जौ नहि देत तु बिगरत काजा ॥

ਜਾਤ ਦਏ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੀ ਲਾਜਾ ॥

जात दए छत्रिन की लाजा ॥

ਮੁਗਲ ਪਠਾਨ ਤੁਰਕ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥

मुगल पठान तुरक घर माही ॥

ਅਬ ਲਗਿ ਗੀ ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਨਾਹੀ ॥੨੩॥

अब लगि गी छत्रानी नाही ॥२३॥

ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੇ ਅਬ ਲਗੇ ਨ ਭਈ ॥

छत्रिन के अब लगे न भई ॥

ਦੁਹਿਤਾ ਕਾਢਿ ਤੁਰਕ ਕਹ ਦਈ ॥

दुहिता काढि तुरक कह दई ॥

ਰਜਪੂਤਨ ਕੇ ਹੋਤਹ ਆਈ ॥

रजपूतन के होतह आई ॥

ਪੁਤ੍ਰੀ ਧਾਮ ਮਲੇਛ ਪਠਾਈ ॥੨੪॥

पुत्री धाम मलेछ पठाई ॥२४॥

ਹਾਡਨ ਏਕ ਦੂਸਰਨ ਖਤ੍ਰੀ ॥

हाडन एक दूसरन खत्री ॥

ਤੁਰਕਨ ਕਹ ਇਨ ਦਈ ਨ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥

तुरकन कह इन दई न पुत्री ॥

ਜੋ ਛਤ੍ਰੀ ਅਸ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ॥

जो छत्री अस करम कमावै ॥

ਕੁੰਭੀ ਨਰਕ ਦੇਹ ਜੁਤ ਜਾਵੈ ॥੨੫॥

कु्मभी नरक देह जुत जावै ॥२५॥

ਜੋ ਨਰ ਤੁਰਕਹਿ ਦੇਤ ਦੁਲਾਰੀ ॥

जो नर तुरकहि देत दुलारी ॥

ਧ੍ਰਿਗ ਧ੍ਰਿਗ ਜਗ ਤਿਹ ਕਰਤ ਉਚਾਰੀ ॥

ध्रिग ध्रिग जग तिह करत उचारी ॥

ਲੋਕ ਪ੍ਰਲੋਕ ਤਾਹਿ ਕੋ ਜੈਹੈ ॥

लोक प्रलोक ताहि को जैहै ॥

ਛਤ੍ਰੀ ਸੁਤਾ ਤੁਰਕ ਕਹ ਦੈਹੈ ॥੨੬॥

छत्री सुता तुरक कह दैहै ॥२६॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth