ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1245

ਵਾਰਸ ਭਈ ਆਪੁ ਤਾ ਕੀ ਤਿਯ ॥

वारस भई आपु ता की तिय ॥

ਮਾਤ੍ਰਾ ਲਈ ਮਾਰਿ ਤਾ ਕੋ ਜਿਯ ॥

मात्रा लई मारि ता को जिय ॥

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਕਿਨੂੰ ਬਿਚਾਰਾ ॥

भेद अभेद न किनूं बिचारा ॥

ਭੋਗ ਨ ਕਿਯਾ ਤਿਸੈ ਕੌ ਮਾਰਾ ॥੧੦॥

भोग न किया तिसै कौ मारा ॥१०॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਇਹ ਛਲ ਮਾਰਾ ਤਾਹਿ ਕੌ; ਜੌ ਨ ਰਮਾ ਤਿਹ ਸੰਗ ॥

इह छल मारा ताहि कौ; जौ न रमा तिह संग ॥

ਸੁ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪੂਰਨ ਭਯੋ; ਤਬ ਹੀ ਕਥਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥੧੧॥

सु कबि स्याम पूरन भयो; तब ही कथा प्रसंग ॥११॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਛ੍ਯਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੯੬॥੫੬੪੯॥ਅਫਜੂੰ॥

इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दोइ सौ छ्यानवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२९६॥५६४९॥अफजूं॥


ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਬਿਜੈ ਸੂਰ ਖਤ੍ਰੀ ਇਕ ਰਹੈ ॥

बिजै सूर खत्री इक रहै ॥

ਸਿਧ ਪਾਲ ਤਾ ਕਹ ਜਗ ਕਹੈ ॥

सिध पाल ता कह जग कहै ॥

ਸਮਸਦੀਨ ਦਿਲੀਸ ਦਿਵਾਨਾ ॥

समसदीन दिलीस दिवाना ॥

ਜਾਨਤ ਸਕਲ ਰਾਵ ਅਰੁ ਰਾਨਾ ॥੧॥

जानत सकल राव अरु राना ॥१॥

ਲਛਿਮਨ ਸੈਨ ਧਾਮ ਸੁਤ ਸੁਭ ਮਤਿ ॥

लछिमन सैन धाम सुत सुभ मति ॥

ਬਜ੍ਰ ਸੈਨ ਦੂਸਰੋ ਬਿਕਟ ਮਤਿ ॥

बज्र सैन दूसरो बिकट मति ॥

ਸਕੁਚ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਇਕ ਤਾ ਕੇ ॥

सकुच मती दुहिता इक ता के ॥

ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਸਮ ਨਹਿ ਜਾ ਕੇ ॥੨॥

नरी नागनी सम नहि जा के ॥२॥

ਸਮਸਦੀਨ ਦਿਲੀਸ ਜੁਵਾਨਾ ॥

समसदीन दिलीस जुवाना ॥

ਮਾਨਤ ਆਨਿ ਦੇਸ ਜਿਹ ਨਾਨਾ ॥

मानत आनि देस जिह नाना ॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਵਹੁ ਗਯੋ ਸਿਕਾਰਾ ॥

एक दिवस वहु गयो सिकारा ॥

ਜਾ ਦਿਸ ਹੁਤੀ ਕੇਹਰੀ ਬਾਰਾ ॥੩॥

जा दिस हुती केहरी बारा ॥३॥

ਤਹੀ ਦਿਲੀਸ ਆਪੁ ਚਲਿ ਗਯੋ ॥

तही दिलीस आपु चलि गयो ॥

ਜਹਾ ਸਿੰਘਨੀ ਚਿਤਵਤ ਭਯੋ ॥

जहा सिंघनी चितवत भयो ॥

ਸਿਧ ਪਾਲ ਲੀਏ ਅਪਨੇ ਸੰਗਾ ॥

सिध पाल लीए अपने संगा ॥

ਔਰ ਲੀਏ ਅਨਗਨ ਚਤੁਰੰਗਾ ॥੪॥

और लीए अनगन चतुरंगा ॥४॥

ਤਾ ਪਰ ਕਰੀ ਝੁਕਾਵਤ ਭਯੋ ॥

ता पर करी झुकावत भयो ॥

ਕੇਹਰਿ ਸਮੈ ਜਨਮ ਤਬ ਲਯੋ ॥

केहरि समै जनम तब लयो ॥

ਅਰਧ ਰਹਾਤਨ ਮਾਤ ਕੁਖੂਤਰ ॥

अरध रहातन मात कुखूतर ॥

ਅਰਧਹ ਨਾਕਰ ਗਜ ਮਸਤਕ ਪਰ ॥੫॥

अरधह नाकर गज मसतक पर ॥५॥

ਤਹ ਇਕ ਭਾਟ ਕੌਤਕ ਅਸ ਲਹਾ ॥

तह इक भाट कौतक अस लहा ॥

ਹਜਰਤਿ ਸੁਨਤ ਦੋਹਰਾ ਕਹਾ ॥

हजरति सुनत दोहरा कहा ॥

ਸੁ ਮੈ ਕਹਤ ਹੋ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਯਾਰੇ! ॥

सु मै कहत हो सुनहु प्यारे! ॥

ਜੋ ਤਿਨ ਸਾਹ ਨ ਚਿਤ ਤੇ ਟਾਰੇ ॥੬॥

जो तिन साह न चित ते टारे ॥६॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸਿੰਘ ਸਾਪੁਰਸ ਪਦਮਿਨੀ; ਇਨ ਕਾ ਇਹੈ ਸੁਭਾਉ ॥

सिंघ सापुरस पदमिनी; इन का इहै सुभाउ ॥

ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਦੁਖ ਗਾੜੋ ਪਰੈ; ਤ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਆਗੇ ਪਾਉ ॥੭॥

ज्यों ज्यों दुख गाड़ो परै; त्यों त्यों आगे पाउ ॥७॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਭਾਟ ਜਬੈ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਾ ॥

भाट जबै इह भांति उचारा ॥

ਹਜਰਤਿ ਬਚਨ ਸ੍ਰਵਨ ਇਹ ਧਾਰਾ ॥

हजरति बचन स्रवन इह धारा ॥

ਜਬ ਅਪਨੇ ਮਹਲਨ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥

जब अपने महलन महि आयो ॥

ਸਿਧ ਪਾਲ ਕਹ ਬੋਲ ਪਠਾਯੋ ॥੮॥

सिध पाल कह बोल पठायो ॥८॥

ਤਾ ਸੋ ਇਹ ਬਿਧਿ ਨਾਥ ਬਖਾਨਾ ॥

ता सो इह बिधि नाथ बखाना ॥

ਤੈ ਹੈਂ ਮੋਰ ਵਜੀਰ ਸ੍ਯਾਨਾ ॥

तै हैं मोर वजीर स्याना ॥

ਅਬ ਕਛੁ ਅਸ ਤੁਮ ਕਰਹੁ ਉਪਾਈ ॥

अब कछु अस तुम करहु उपाई ॥

ਜਾ ਤੇ ਮਿਲੈ ਪਦੁਮਿਨਿ ਆਈ ॥੯॥

जा ते मिलै पदुमिनि आई ॥९॥

ਸਿਧ ਪਾਲ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਾ ॥

सिध पाल इह भांति उचारा ॥

ਸੁਨ ਹਜਰਤਿ ਜੂ! ਬਚਨ ਹਮਾਰਾ ॥

सुन हजरति जू! बचन हमारा ॥

ਸਭ ਅਪਨੀ ਤੁਮ ਸੈਨ ਬੁਲਾਵੋ ॥

सभ अपनी तुम सैन बुलावो ॥

ਮੋਹਿ ਸਿੰਗਲਾਦੀਪ ਪਠਾਵੋ ॥੧੦॥

मोहि सिंगलादीप पठावो ॥१०॥

ਜੌ ਤੁਮਰੀ ਆਗ੍ਯਾ ਕਹ ਪਾਊ ॥

जौ तुमरी आग्या कह पाऊ ॥

ਅਮਿਤ ਸੈਨ ਲੈ ਤਹਾ ਸਿਧਾਊ ॥

अमित सैन लै तहा सिधाऊ ॥

ਖੜਗ ਸਿੰਗਲਾਦੀਪ ਮਚੈਹੋ ॥

खड़ग सिंगलादीप मचैहो ॥

ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਕੈ ਪਦੁਮਿਨਿ ਲੈ ਐਹੋ ॥੧੧॥

ज्यों त्यों कै पदुमिनि लै ऐहो ॥११॥

ਯੌ ਕਹਿ ਗਯੋ ਧਾਮ ਜਬ ਰਾਜਾ ॥

यौ कहि गयो धाम जब राजा ॥

ਬਾਜਤ ਭਾਤ ਅਨੇਕਨ ਬਾਜਾ ॥

बाजत भात अनेकन बाजा ॥

ਬੈਰੀ ਹੁਤੋ ਤਹਾਂ ਇਕ ਤਾ ਕੋ ॥

बैरी हुतो तहां इक ता को ॥

ਭੇਦ ਕਹਾ ਹਜਰਤਿ ਪੈ ਵਾ ਕੋ ॥੧੨॥

भेद कहा हजरति पै वा को ॥१२॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth