ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1231 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰੈਨਿ ਭਏ ਸਹਚਰੀ ਬੁਲਾਈ ॥ रैनि भए सहचरी बुलाई ॥ ਚਿਤ ਬ੍ਰਿਥਾ ਤਿਹ ਸਕਲ ਸੁਨਾਈ ॥ चित ब्रिथा तिह सकल सुनाई ॥ ਜੌ ਤਿਹ ਦੈ ਮਿਲਾਇ ਮੁਹਿ ਪ੍ਯਾਰੀ! ॥ जौ तिह दै मिलाइ मुहि प्यारी! ॥ ਤੌ ਜਾਨੌ ਤੂ ਹਿਤੂ ਹਮਾਰੀ ॥੬॥ तौ जानौ तू हितू हमारी ॥६॥ ਕਹਿਯੋ ਕੁਅਰਿ ਸਹਚਰਿ ਸੌ ਜਾਨਾ ॥ कहियो कुअरि सहचरि सौ जाना ॥ ਭੇਦ ਨ ਦੂਸਰ ਕਾਨ ਬਖਾਨਾ ॥ भेद न दूसर कान बखाना ॥ ਤਤਛਿਨ ਦੌਰ ਤਵਨ ਪਹਿ ਗਈ ॥ ततछिन दौर तवन पहि गई ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧਤ ਭਈ ॥੭॥ बहु बिधि ताहि प्रबोधत भई ॥७॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧ ਜਤਾਈ ॥ बहु बिधि ताहि प्रबोध जताई ॥ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਤਾਹਿ ਤਹਾ ਲੈ ਆਈ ॥ ज्यों त्यों ताहि तहा लै आई ॥ ਮਾਰਗ ਕੁਅਰਿ ਬਿਲੋਕ ਜਹਾਂ ॥ मारग कुअरि बिलोक जहां ॥ ਲੈ ਪਹੁਚੀ ਮਿਤਵਾ ਕਹ ਤਹਾਂ ॥੮॥ लै पहुची मितवा कह तहां ॥८॥ ਲਖਿ ਤਿਹ ਕੁਅਰਿ ਪ੍ਰਫੁਲਿਤ ਭਈ ॥ लखि तिह कुअरि प्रफुलित भई ॥ ਜਨੁਕ ਰਾਂਕ, ਨਵੋ ਨਿਧਿ ਪਈ ॥ जनुक रांक, नवो निधि पई ॥ ਬਿਹਸਿ ਬਿਹਸਿ ਤਿਹ ਕੰਠ ਲਗਾਯੋ ॥ बिहसि बिहसि तिह कंठ लगायो ॥ ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੋ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥੯॥ मन मानत को भोग कमायो ॥९॥ ਤਾ ਕੋ ਦੂਰ ਦਰਿਦ੍ਰ ਦਿਯਾ ਕਰਿ ॥ ता को दूर दरिद्र दिया करि ॥ ਸੀਸ ਰਹੀ ਧਰ ਸਖੀ ਪਗਨ ਪਰ ॥ सीस रही धर सखी पगन पर ॥ ਤਵਪ੍ਰਸਾਦ ਮੈ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਲਹਿਯੋ ॥ तवप्रसाद मै मित्रहि लहियो ॥ ਕਹਾ ਕਹੋ ਤੁਹਿ? ਜਾਤ ਨ ਕਹਿਯੋ ॥੧੦॥ कहा कहो तुहि? जात न कहियो ॥१०॥ ਅਬ ਕਛੁ ਐਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਬਨੈਯੇ ॥ अब कछु ऐस चरित्र बनैये ॥ ਜਾ ਤੇ ਸਦਾ ਮਿਤ੍ਰ ਕਹ ਪੈਯੇ ॥ जा ते सदा मित्र कह पैये ॥ ਸੋਵੌ ਸਦਾ ਸੰਗ ਲੈ ਤਾ ਕੌ ॥ सोवौ सदा संग लै ता कौ ॥ ਚੀਨਿ ਸਕੈ, ਕੋਊ ਨਹਿ ਵਾ ਕੌ ॥੧੧॥ चीनि सकै, कोऊ नहि वा कौ ॥११॥ ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਅਸ ਚਿਤ ਬਿਚਾਰੇ ॥ त्रिय चरित्र अस चित बिचारे ॥ ਸੁ ਮੈ ਕਹਤ ਹੋ, ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਯਾਰੇ! ॥ सु मै कहत हो, सुनहु प्यारे! ॥ ਤਾਹਿ ਛਪਾਇ ਸਦਨ ਮਹਿ ਰਾਖਾ ॥ ताहि छपाइ सदन महि राखा ॥ ਰਾਨੀ ਸੌ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਭਾਖਾ ॥੧੨॥ रानी सौ ऐसी बिधि भाखा ॥१२॥ ਰਾਨੀ! ਜੋ ਤੁਮ ਪੁਰਖ ਸਰਾਹਾ ॥ रानी! जो तुम पुरख सराहा ॥ ਤਾ ਕਹ ਸ੍ਰੀ ਬਿਸੁਨਾਥਨ ਚਾਹਾ ॥ ता कह स्री बिसुनाथन चाहा ॥ ਵਾ ਕੋ ਕਾਲਿ ਕਾਲ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥ वा को कालि काल ह्वै गयो ॥ ਯਾ ਸਖਿ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਨਿ ਲਯੋ ॥੧੩॥ या सखि के मुख ते सुनि लयो ॥१३॥ ਹਮ ਸਭਹਿਨ ਜੋ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹਾ ॥ हम सभहिन जो ताहि सराहा ॥ ਤਾ ਤੇ ਤਿਸੁ ਬਿਸੁਨਾਥਨ ਚਾਹਾ ॥ ता ते तिसु बिसुनाथन चाहा ॥ ਜਨਿਯਤ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤ੍ਰਿਯਨ ਕੀ ਲਾਗੀ ॥ जनियत द्रिसटि त्रियन की लागी ॥ ਤਾ ਤੇ ਤਾਹਿ ਮ੍ਰਿਤੁ ਲੈ ਭਾਗੀ ॥੧੪॥ ता ते ताहि म्रितु लै भागी ॥१४॥ ਰਾਨੀ ਸੋਕ ਤਵਨ ਕੋ ਕਿਯੋ ॥ रानी सोक तवन को कियो ॥ ਤਾ ਦਿਨ ਅੰਨ ਨ ਪਾਨੀ ਪਿਯੋ ॥ ता दिन अंन न पानी पियो ॥ ਸਾਚ ਮਰਿਯੋ ਜਾਨ੍ਯੋ ਜਿਯ ਤਾ ਕੌ ॥ साच मरियो जान्यो जिय ता कौ ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ਯਾ ਕੌ ॥੧੫॥ भेद अभेद न पायो या कौ ॥१५॥ ਜਸ ਤੁਮ ਸੁੰਦਰ ਯਾਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ जस तुम सुंदर याहि निहारियो ॥ ਭਯੌ ਨ ਹੈ ਹ੍ਵੈਹੈ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ भयौ न है ह्वैहै न बिचारियो ॥ ਯਾ ਕੀ ਬਹਿਨਿ ਏਕ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ॥ या की बहिनि एक तिह घर मै ॥ ਛਾਡਿ ਅਯੋ ਜਿਹ ਭ੍ਰਾਤ ਨਗਰ ਮੈ ॥੧੬॥ छाडि अयो जिह भ्रात नगर मै ॥१६॥ ਮੁਹਿ ਤੁਮ ਕਹੋ ਤੁ ਤਹ ਮੈ ਜਾਊ ॥ मुहि तुम कहो तु तह मै जाऊ ॥ ਵਾ ਕੀ ਖੋਜਿ ਬਹਿਨਿ ਮੈ ਲਯਾਊ ॥ वा की खोजि बहिनि मै लयाऊ ॥ ਸੋ ਅਤਿ ਚਤੁਰਿ ਸਭਨ ਗੁਨ ਆਗਰਿ ॥ सो अति चतुरि सभन गुन आगरि ॥ ਆਣਿ ਦਿਖਾਊ ਤੁਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਗਰਿ ॥੧੭॥ आणि दिखाऊ तुहि न्रिप नागरि ॥१७॥ ਭਲੀ ਭਲੀ ਸਭ ਤ੍ਰਿਯ ਬਖਾਨੀ ॥ भली भली सभ त्रिय बखानी ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਗਤਿ ਕਿਨੂੰ ਨ ਜਾਨੀ ॥ भेद अभेद गति किनूं न जानी ॥ ਖਰਚੀ ਅਧਿਕ ਤਵਨ ਕਹ ਦਈ ॥ खरची अधिक तवन कह दई ॥ ਤਤਛਿਨ ਕਰਿ ਕੈ ਬਿਦਾ ਪਠਈ ॥੧੮॥ ततछिन करि कै बिदा पठई ॥१८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |