ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1223 ਜਬ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਕੀ ਦੁਤਿ ਲਹੀ ॥ जब रानी तिह की दुति लही ॥ ਐਸੀ ਭਾਂਤਿ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕਹੀ ॥ ऐसी भांति चित महि कही ॥ ਕੈ ਇਹ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਊ ॥ कै इह के संग भोग कमाऊ ॥ ਨਾਤਰ ਹ੍ਵੈ ਜੋਗਨਿ ਬਨ ਜਾਊ ॥੩॥ नातर ह्वै जोगनि बन जाऊ ॥३॥ ਏਕ ਸਹਚਰੀ ਤਹਾ ਪਠਾਈ ॥ एक सहचरी तहा पठाई ॥ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧਿ ਤਹਾ ਲੈ ਆਈ ॥ ताहि प्रबोधि तहा लै आई ॥ ਬਨਿ ਠਨਿ ਬੈਠ ਚੰਚਲਾ ਜਹਾ ॥ बनि ठनि बैठ चंचला जहा ॥ ਲੈ ਆਈ ਸਹਚਰਿ ਤਿਹ ਜਹਾ ॥੪॥ लै आई सहचरि तिह जहा ॥४॥ ਆਤੁਰ ਕੁਅਰਿ ਤਾਹਿ ਲਪਟਾਈ ॥ आतुर कुअरि ताहि लपटाई ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਜ੍ਯੋ ਮਿਤ੍ਰ ਸੁਖਦਾਈ ॥ बहु बिधि भज्यो मित्र सुखदाई ॥ ਚਤੁਰ ਪਹਰ ਰਜਨੀ ਰਤਿ ਮਾਨੀ ॥ चतुर पहर रजनी रति मानी ॥ ਕਰਤ ਕਾਮ ਕੀ ਕੇਲ ਕਹਾਨੀ ॥੫॥ करत काम की केल कहानी ॥५॥ ਅਟਕਿ ਗਈ ਅਬਲਾ ਤਿਹ ਸੰਗਾ ॥ अटकि गई अबला तिह संगा ॥ ਰੰਗਿਤ ਭਈ ਉਹੀ ਕੇ ਰੰਗਾ ॥ रंगित भई उही के रंगा ॥ ਤਾ ਕਹ ਐਸ ਪ੍ਰਬੋਧ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥ ता कह ऐस प्रबोध द्रिड़ायो ॥ ਆਪੁ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਚਲਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥੬॥ आपु न्रिपहि चलि सीस झुकायो ॥६॥ ਜੋ ਮੁਹਿ ਭਯੋ ਸੁਪਨ ਸੁਨੁ ਰਾਈ! ॥ जो मुहि भयो सुपन सुनु राई! ॥ ਸੋਵਤ ਰੁਦ੍ਰ ਜਗਾਇ ਪਠਾਈ ॥ सोवत रुद्र जगाइ पठाई ॥ ਆਠ ਬਰਸਿ ਹਮ ਸੌ ਤੁਮ ਸੋਵੌ ॥ आठ बरसि हम सौ तुम सोवौ ॥ ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਮੋਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਖੋਵੌ ॥੭॥ रैनि दिवस मोरे ग्रिह खोवौ ॥७॥ ਪਟੀ ਬਾਂਧਿ ਦ੍ਰਿਗਨ ਦੁਹੂੰ ਸੋਵੌ ॥ पटी बांधि द्रिगन दुहूं सोवौ ॥ ਆਠ ਬਰਸਿ ਲਗਿ ਜਗਹਿ ਨ ਜੋਵੌ ॥ आठ बरसि लगि जगहि न जोवौ ॥ ਉਪਜੋ ਪੂਤ ਧਾਮ ਬਿਨ ਸਾਸਾ ॥ उपजो पूत धाम बिन सासा ॥ ਸਕਲ ਖਲਨ ਕੋ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਨਾਸਾ ॥੮॥ सकल खलन को ह्वै है नासा ॥८॥ ਕਿਲਬਿਖ ਏਕ ਨ ਤਵ ਤਨ ਰਹੈ ॥ किलबिख एक न तव तन रहै ॥ ਮੁਹਿ ਸਿਵ ਸੁਪਨ ਬਿਖੈ ਇਮਿ ਕਹੈ ॥ मुहि सिव सुपन बिखै इमि कहै ॥ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਧਨ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥ अप्रमान धन भरे भंडारा ॥ ਸਕਲ ਕਾਜ ਸਭ ਹੋਇ ਤਿਹਾਰਾ ॥੯॥ सकल काज सभ होइ तिहारा ॥९॥ ਰਾਜੈ ਸਤਿ ਇਹੀ ਦ੍ਰਿੜ ਕੀਨੀ ॥ राजै सति इही द्रिड़ कीनी ॥ ਪਟੀ ਬਾਧਿ ਦੁਹੂੰ ਦ੍ਰਿਗ ਲੀਨੀ ॥ पटी बाधि दुहूं द्रिग लीनी ॥ ਆਠ ਬਰਸ ਰਾਨੀ ਸੰਗ ਸੋਯੋ ॥ आठ बरस रानी संग सोयो ॥ ਚਿਤ ਜੁ ਹੁਤੋ ਸਕਲ ਦੁਖੁ ਖੋਯੋ ॥੧੦॥ चित जु हुतो सकल दुखु खोयो ॥१०॥ ਆਖੈ ਬਾਧਿ ਤਹਾ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋਵੈ ॥ आखै बाधि तहा न्रिप सोवै ॥ ਆਵਤ ਜਾਤ ਨ ਕਾਹੂ ਜੋਵੈ ॥ आवत जात न काहू जोवै ॥ ਉਤ ਰਾਨੀ ਕਹ ਜੋ ਨਰ ਭਾਵੈ ॥ उत रानी कह जो नर भावै ॥ ਤਾਹਿ ਤੁਰਤ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਵੈ ॥੧੧॥ ताहि तुरत ग्रिह बोलि पठावै ॥११॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰੈ ਕੇਲ ਸੰਗ ਤਾ ਕੇ ॥ बहु बिधि करै केल संग ता के ॥ ਜੋ ਨਰ ਰੁਚੈ ਚਿਤ ਤ੍ਰਿਯ ਵਾ ਕੇ ॥ जो नर रुचै चित त्रिय वा के ॥ ਬਾਤ ਕਰਤ ਪਤਿ ਸੋ ਇਤ ਜਾਵੈ ॥ बात करत पति सो इत जावै ॥ ਉਤੈ ਜਾਰ ਤਰ ਪਰੀ ਠੁਕਾਵੈ ॥੧੨॥ उतै जार तर परी ठुकावै ॥१२॥ ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਚਹੈ ਵਹੈ ਤਹ ਆਵੈ ॥ जो त्रिय चहै वहै तह आवै ॥ ਖੈਚਿ ਤਰੁਨਿ ਤਰੁ ਐਚਿ ਬਜਾਵੈ ॥ खैचि तरुनि तरु ऐचि बजावै ॥ ਬਹੁ ਨਰ ਜਾ ਸੌ ਭੋਗ ਕਮਾਹੀ ॥ बहु नर जा सौ भोग कमाही ॥ ਏਕੋ ਪੂਤ ਹੋਇ ਗ੍ਰਿਹ ਨਾਹੀ ॥੧੩॥ एको पूत होइ ग्रिह नाही ॥१३॥ ਕਿਤਕ ਦਿਨਨ ਮਹਿ ਸੁਤ ਇਕ ਜਾਯੋ ॥ कितक दिनन महि सुत इक जायो ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਸਾਚ ਹਿਯੇ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥ न्रिप को साच हिये महि आयो ॥ ਆਗੈ ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹੈ ਸੁ ਮਾਨੈ ॥ आगै जो त्रिय कहै सु मानै ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਮੂੜ ਪਛਾਨੈ ॥੧੪॥ भेद अभेद न मूड़ पछानै ॥१४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਉਨਾਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭੯॥੫੩੬੬॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दोइ सौ उनासी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२७९॥५३६६॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਿਸਨ ਚੰਦ ਇਕ ਨ੍ਰਿਪਤ ਫਿਰੰਗਾ ॥ बिसन चंद इक न्रिपत फिरंगा ॥ ਜਾ ਕੇ ਦਿਪਤ ਅਧਿਕ ਛਬਿ ਅੰਗਾ ॥ जा के दिपत अधिक छबि अंगा ॥ ਸ੍ਰੀ ਜੁਗਰਾਜ ਮੰਜਰੀ ਰਾਨੀ ॥ स्री जुगराज मंजरी रानी ॥ ਸੁੰਦਰਿ ਭਵਨ ਚਤੁਰਦਸ ਜਾਨੀ ॥੧॥ सुंदरि भवन चतुरदस जानी ॥१॥ |
Dasam Granth |