ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1224 ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਨਾਥ ਜੋਗੀ ਇਕ ਤਹਾਂ ॥ सुक्रित नाथ जोगी इक तहां ॥ ਸ੍ਰੀ ਜੁਗਰਾਜ ਮਤੀ ਤ੍ਰਿਯ ਜਹਾਂ ॥ स्री जुगराज मती त्रिय जहां ॥ ਜੋਗੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਜਬੈ ਤਿਹ ਆਯੋ ॥ जोगी द्रिसटि जबै तिह आयो ॥ ਸਦਨ ਚੰਚਲੈ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥੨॥ सदन चंचलै बोलि पठायो ॥२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਾ ਸੋ ਕਿਯੋ; ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ॥ काम भोग ता सो कियो; ह्रिदै हरख उपजाइ ॥ ਪਕਰਿ ਭੁਜਨ ਆਸਨ ਤਰੇ; ਜਾਤ ਭਈ ਲਪਟਾਇ ॥੩॥ पकरि भुजन आसन तरे; जात भई लपटाइ ॥३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭੋਗ ਤਾਹਿ ਤਿਨ ਕੀਯਾ ॥ बहु बिधि भोग ताहि तिन कीया ॥ ਮੋਹਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਰਾਨੀ ਕੋ ਲੀਯਾ ॥ मोहि ह्रिदै रानी को लीया ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਸੌ ਅਤਿ ਹਿਤ ਉਪਜਾਯੋ ॥ त्रिय ता सौ अति हित उपजायो ॥ ਰਾਜਾ ਕਹ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੪॥ राजा कह चित ते बिसरायो ॥४॥ ਤ੍ਰਿਯ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਚਿਤਹਿ ਬਿਚਾਰਾ ॥ त्रिय ऐसी बिधि चितहि बिचारा ॥ ਇਹ ਰਾਜਾ ਕਹ ਚਹਿਯਤ ਮਾਰਾ ॥ इह राजा कह चहियत मारा ॥ ਲੈ ਤਿਹ ਰਾਜ ਜੋਗਿਯਹਿ ਦੀਜੈ ॥ लै तिह राज जोगियहि दीजै ॥ ਕਛੂ ਚਰਿਤ੍ਰ ਐਸਿ ਬਿਧਿ ਕੀਜੈ ॥੫॥ कछू चरित्र ऐसि बिधि कीजै ॥५॥ ਸੋਵਤ ਸਮੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥ सोवत समै न्रिपति कह मारियो ॥ ਗਾਡਿ ਤਾਹਿ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ गाडि ताहि इह भांति उचारियो ॥ ਰਾਜੈ ਰਾਜ ਜੋਗਿਯਹਿ ਦੀਨਾ ॥ राजै राज जोगियहि दीना ॥ ਆਪਨ ਭੇਸ ਜੋਗ ਕੋ ਲੀਨਾ ॥੬॥ आपन भेस जोग को लीना ॥६॥ ਜੋਗ ਭੇਸ ਧਾਰਤ ਨ੍ਰਿਪ ਭਏ ॥ जोग भेस धारत न्रिप भए ॥ ਦੈ ਇਹ ਰਾਜ ਬਨਹਿ ਉਠ ਗਏ ॥ दै इह राज बनहि उठ गए ॥ ਹਮਹੂੰ ਰਾਜ ਜੋਗਿਯਹਿ ਦੈ ਹੈ ॥ हमहूं राज जोगियहि दै है ॥ ਨਾਥ ਗਏ ਜਿਤ ਤਹੀ ਸਿਧੈ ਹੈ ॥੭॥ नाथ गए जित तही सिधै है ॥७॥ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਭ ਪ੍ਰਜਾ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥ सति सति सभ प्रजा बखानियो ॥ ਜੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹਿਯੋ ਵਹੈ ਹਮ ਮਾਨਿਯੋ ॥ जो न्रिप कहियो वहै हम मानियो ॥ ਸਭਹਿਨ ਰਾਜ ਜੋਗਯਹਿ ਦੀਨਾ ॥ सभहिन राज जोगयहि दीना ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਮੂੜ ਨਹਿ ਚੀਨਾ ॥੮॥ भेद अभेद मूड़ नहि चीना ॥८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਾਰਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਹ ਚੰਚਲੈ; ਕਿਯੋ ਆਪਨੇ ਕਾਜ ॥ मारि न्रिपति कह चंचलै; कियो आपने काज ॥ ਸਕਲ ਪ੍ਰਜਾ ਡਾਰੀ ਪਗਨ; ਦੈ ਜੋਗੀ ਕਹ ਰਾਜ ॥੯॥ सकल प्रजा डारी पगन; दै जोगी कह राज ॥९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਰਾਜ ਜੋਗਿਯਹਿ ਦੀਯਾ ॥ इह बिधि राज जोगियहि दीया ॥ ਇਹ ਛਲ ਸੌ ਪਤਿ ਕੋ ਬਧ ਕੀਯਾ ॥ इह छल सौ पति को बध कीया ॥ ਮੂਰਖ ਅਬ ਲਗ ਭੇਦ ਨ ਪਾਵੈ ॥ मूरख अब लग भेद न पावै ॥ ਅਬ ਤਕ ਆਇ ਸੁ ਰਾਜ ਕਮਾਵੈ ॥੧੦॥ अब तक आइ सु राज कमावै ॥१०॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਅਸੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੮੦॥੫੩੭੬॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दोइ सौ असी चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२८०॥५३७६॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਿਜੈ ਨਗਰ ਇਕ ਰਾਇ ਬਖਨਿਯਤ ॥ बिजै नगर इक राइ बखनियत ॥ ਜਾ ਕੋ ਤ੍ਰਾਸ ਦੇਸ ਸਭ ਮਨਿਯਤ ॥ जा को त्रास देस सभ मनियत ॥ ਬਿਜੈ ਸੈਨ ਜਿਹ ਨਾਮ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਰ ॥ बिजै सैन जिह नाम न्रिपति बर ॥ ਬਿਜੈ ਮਤੀ ਰਾਨੀ ਜਿਹ ਕੇ ਘਰ ॥੧॥ बिजै मती रानी जिह के घर ॥१॥ ਅਜੈ ਮਤੀ ਦੂਸਰਿ ਤਿਹ ਰਾਨੀ ॥ अजै मती दूसरि तिह रानी ॥ ਜਾ ਕੇ ਕਰ ਨ੍ਰਿਪ ਦੇਹਿ ਬਿਕਾਨੀ ॥ जा के कर न्रिप देहि बिकानी ॥ ਬਿਜੈ ਮਤੀ ਕੇ ਸੁਤ ਇਕ ਧਾਮਾ ॥ बिजै मती के सुत इक धामा ॥ ਸ੍ਰੀ ਸੁਲਤਾਨ ਸੈਨ ਤਿਹ ਨਾਮਾ ॥੨॥ स्री सुलतान सैन तिह नामा ॥२॥ ਬਿਜੈ ਮਤੀ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥ बिजै मती को रूप अपारा ॥ ਜਾ ਸੰਗ ਨਹੀ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਪ੍ਯਾਰਾ ॥ जा संग नही न्रिपति को प्यारा ॥ ਅਜੈ ਮਤੀ ਕੀ ਸੁੰਦਰਿ ਕਾਯਾ ॥ अजै मती की सुंदरि काया ॥ ਜਿਨ ਰਾਜਾ ਕੋ ਚਿਤ ਲੁਭਾਯਾ ॥੩॥ जिन राजा को चित लुभाया ॥३॥ ਤਾ ਕੇ ਰਹਤ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਪਰਾ ॥ ता के रहत रैनि दिन परा ॥ ਜੈਸੀ ਭਾਂਤਿ ਗੋਰ ਮਹਿ ਮਰਾ ॥ जैसी भांति गोर महि मरा ॥ ਦੁਤਿਯ ਨਾਰਿ ਕੇ ਧਾਮ ਨ ਜਾਵੈ ॥ दुतिय नारि के धाम न जावै ॥ ਤਾ ਤੇ ਤਰੁਨਿ ਅਧਿਕ ਕੁਰਰਾਵੈ ॥੪॥ ता ते तरुनि अधिक कुररावै ॥४॥ |
Dasam Granth |