ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1219 ਹਾਸਿਮ ਖਾਨ ਪਠਾਨ ਇਕ ਤਹਾ ॥ हासिम खान पठान इक तहा ॥ ਜਾ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਕੋਊ ਨ ਕਹਾ ॥ जा सम सुंदर कोऊ न कहा ॥ ਰਾਨੀ ਤਾਹਿ ਨਿਰਖਿ ਉਰਝਾਨੀ ॥ रानी ताहि निरखि उरझानी ॥ ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੨॥ बिरह बिकल ह्वै गई दिवानी ॥२॥ ਰਾਨੀ ਜਤਨ ਅਨੇਕ ਬਨਾਏ ॥ रानी जतन अनेक बनाए ॥ ਛਲ ਬਲ ਸੌ ਗ੍ਰਿਹ ਮਿਤ੍ਰ ਬੁਲਾਏ ॥ छल बल सौ ग्रिह मित्र बुलाए ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਨਾ ॥ काम भोग तिह संग कमाना ॥ ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਕੀਏ ਪ੍ਰਮਾਨਾ ॥੩॥ आसन चु्मबन कीए प्रमाना ॥३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਅਨਿਕ ਭਾਂਤਿ ਭਜਿ ਮਿਤ੍ਰ ਕਹ; ਗਰੇ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥ अनिक भांति भजि मित्र कह; गरे रही लपटाइ ॥ ਜਾਨੁ ਨਿਰਧਨੀ ਪਾਇ ਧਨ; ਰਹਿਯੋ ਹੀਯ ਸੌ ਲਾਇ ॥੪॥ जानु निरधनी पाइ धन; रहियो हीय सौ लाइ ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਰਾਜਾ ਤਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥ तब राजा ता के ग्रिह आयो ॥ ਨਿਰਖਿ ਸੇਜ ਪਰ ਤਾਹਿ ਰਿਸਾਯੋ ॥ निरखि सेज पर ताहि रिसायो ॥ ਅਸਿ ਗਹਿ ਧਯੋ ਹਾਥ ਗਹਿ ਨਾਰੀ ॥ असि गहि धयो हाथ गहि नारी ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੌ ਹਸਿ ਬਾਤ ਉਚਾਰੀ ॥੫॥ इह बिधि सौ हसि बात उचारी ॥५॥ ਤੈ ਰਾਜਾ! ਇਹ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨਾ ॥ तै राजा! इह भेद न जाना ॥ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਅਸਿ ਕੋਪ ਪ੍ਰਮਾਨਾ ॥ बिनु बूझे असि कोप प्रमाना ॥ ਪ੍ਰਥਮਹਿ ਬਾਤ ਜਾਨਿਯੈ ਯਾ ਕੀ ॥ प्रथमहि बात जानियै या की ॥ ਬਹੁਰੌ ਸੁਧਿ ਲੀਜੈ ਕਛੁ ਤਾ ਕੀ ॥੬॥ बहुरौ सुधि लीजै कछु ता की ॥६॥ ਇਹ ਹੈ ਮਿਤ੍ਰ ਮਛਿੰਦਰ ਰਾਜਾ! ॥ इह है मित्र मछिंदर राजा! ॥ ਆਯੋ ਨ੍ਯਾਇ ਲਹਨ ਤਵ ਕਾਜਾ ॥ आयो न्याइ लहन तव काजा ॥ ਤਪਸ੍ਯਾ ਬਲ ਆਯੋ ਇਹ ਠੌਰਾ ॥ तपस्या बल आयो इह ठौरा ॥ ਹੈ ਸਭ ਤਪਸਿਨ ਕਾ ਸਿਰਮੌਰਾ ॥੭॥ है सभ तपसिन का सिरमौरा ॥७॥ ਯਾ ਸੰਗ ਮਿਤ੍ਰਾਚਾਰ ਕਰੀਜੈ ॥ या संग मित्राचार करीजै ॥ ਭੁਗਤਿ ਜੁਗਤਿ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਦੀਜੈ ॥ भुगति जुगति बहु बिधि तिह दीजै ॥ ਭਲੀ ਭਲੀ ਤੁਹਿ ਕ੍ਰਿਯਾ ਸਿਖੈਹੈ ॥ भली भली तुहि क्रिया सिखैहै ॥ ਰਾਜ ਜੋਗ ਬੈਠੋ ਗ੍ਰਿਹ ਪੈਹੈ ॥੮॥ राज जोग बैठो ग्रिह पैहै ॥८॥ ਨ੍ਰਿਪ ਏ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਪਗ ਪਰਾ ॥ न्रिप ए बचन सुनत पग परा ॥ ਮਿਤ੍ਰਾਚਾਰ ਤਵਨ ਸੰਗ ਕਰਾ ॥ मित्राचार तवन संग करा ॥ ਤਾਹਿ ਮਛਿੰਦ੍ਰਾ ਨਾਥ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥ ताहि मछिंद्रा नाथ पछान्यो ॥ ਮੂਰਖ ਭੇਵ ਅਭੇਵ ਨ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥੯॥ मूरख भेव अभेव न जान्यो ॥९॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤਨ ਪੂਜਾ ਤਿਹ ਕਰੈ ॥ बहु बिधि तन पूजा तिह करै ॥ ਬਾਰੰਬਾਰ ਪਾਇ ਪਸੁ ਪਰੈ ॥ बार्मबार पाइ पसु परै ॥ ਤਾਹਿ ਸਹੀ ਰਿਖਿਰਾਜ ਪਛਾਨਾ ॥ ताहि सही रिखिराज पछाना ॥ ਸਤਿ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਕਰਿ ਜਾਨਾ ॥੧੦॥ सति बचन त्रिय कौ करि जाना ॥१०॥ ਤਾਹਿ ਮਛਿੰਦਰ ਕਰਿ ਠਹਰਾਯੋ ॥ ताहि मछिंदर करि ठहरायो ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹ ਸੌਪਿ ਤਾਹਿ ਉਠਿ ਆਯੋ ॥ त्रिय कह सौपि ताहि उठि आयो ॥ ਵਹ ਤਾ ਸੌ ਨਿਤਿ ਭੋਗ ਕਮਾਵੈ ॥ वह ता सौ निति भोग कमावै ॥ ਮੂਰਖ ਬਾਤ ਨ ਰਾਜਾ ਪਾਵੈ ॥੧੧॥ मूरख बात न राजा पावै ॥११॥ ਇਹ ਛਲ ਸਾਥ ਜਾਰ ਭਜਿ ਗਯੋ ॥ इह छल साथ जार भजि गयो ॥ ਅਤਿ ਬਿਸਮੈ ਰਾਜਾ ਕੌ ਭਯੋ ॥ अति बिसमै राजा कौ भयो ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਰਾਜਾ ਢਿਗ ਆਈ ॥ तब रानी राजा ढिग आई ॥ ਜੋਰਿ ਹਾਥ ਅਸ ਬਿਨੈ ਸੁਨਾਈ ॥੧੨॥ जोरि हाथ अस बिनै सुनाई ॥१२॥ ਜਿਨ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ਆਪਨਾ ਤ੍ਯਾਗਾ ॥ जिन न्रिप राज आपना त्यागा ॥ ਜੋਗ ਕਰਨ ਕੇ ਰਸ ਅਨੁਰਾਗਾ ॥ जोग करन के रस अनुरागा ॥ ਸੋ ਤੇਰੀ ਪਰਵਾਹਿ ਨ ਰਾਖੈ ॥ सो तेरी परवाहि न राखै ॥ ਇਮਿ ਰਾਨੀ ਰਾਜਾ ਤਨ ਭਾਖੈ ॥੧੩॥ इमि रानी राजा तन भाखै ॥१३॥ ਸਤਿ ਸਤਿ ਤਬ ਰਾਜ ਬਖਾਨਾ ॥ सति सति तब राज बखाना ॥ ਤਾ ਕੋ ਦਰਸ ਸਫਲ ਕਰਿ ਮਾਨਾ ॥ ता को दरस सफल करि माना ॥ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਜੜ ਕਛੂ ਨ ਪਾਯੋ ॥ भेद अभेद जड़ कछू न पायो ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਸੰਗ ਚੌਗੁਨ ਨੇਹ ਬਢਾਯੋ ॥੧੪॥੧॥ त्रिय संग चौगुन नेह बढायो ॥१४॥१॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਪਚਹਤਰਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭੫॥੫੩੧੬॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दोइ सौ पचहतरि चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२७५॥५३१६॥अफजूं॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |