ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1216 ਅਬ ਇਹ ਰਾਖੁ ਆਪਨੇ ਧਾਮਾ ॥ अब इह राखु आपने धामा ॥ ਸੇਵਾ ਕਰਹੁ ਸਕਲ ਮਿਲਿ ਬਾਮਾ ॥ सेवा करहु सकल मिलि बामा ॥ ਜਬ ਲਗਿ ਜਿਯੈ ਜਾਨ ਨਹਿ ਦੀਜੈ ॥ जब लगि जियै जान नहि दीजै ॥ ਸਦਾ ਜਤੀ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੀਜੈ ॥੧੨॥ सदा जती की पूजा कीजै ॥१२॥ ਰਾਨੀ ਬਚਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਮਾਨਾ ॥ रानी बचन न्रिपति को माना ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਾਥ ਤਾਹਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਨਾ ॥ बहु बिधि साथ ताहि ग्रिह आना ॥ ਭੋਗ ਕਰੈ ਬਹੁ ਹਰਖ ਬਢਾਈ ॥ भोग करै बहु हरख बढाई ॥ ਮੂਰਖ ਬਾਤ ਨ ਰਾਜੈ ਪਾਈ ॥੧੩॥ मूरख बात न राजै पाई ॥१३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਚਰਿਤ ਬਨਾਇ ਕੈ; ਤਾਹਿ ਭਜਾ ਰੁਚਿ ਮਾਨ ॥ इह बिधि चरित बनाइ कै; ताहि भजा रुचि मान ॥ ਜੀਵਤ ਲਗਿ ਰਾਖਾ ਸਦਨ; ਸਕਾ ਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਪਛਾਨ ॥੧੪॥ जीवत लगि राखा सदन; सका न न्रिपति पछान ॥१४॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਇਕਹਤਰਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭੧॥੫੨੬੭॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे दोइ सौ इकहतरि चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२७१॥५२६७॥अफजूं॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਸੁਗੰਧ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਮਾ ॥ एक सुगंध सैन न्रिप नामा ॥ ਗੰਧਾਗਿਰ ਪਰਬਤ ਜਿਹ ਧਾਮਾ ॥ गंधागिर परबत जिह धामा ॥ ਸੁਗੰਧ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਚੰਚਲਾ ॥ सुगंध मती ता की चंचला ॥ ਹੀਨ ਕਰੀ ਸਸਿ ਕੀ ਜਿਨ ਕਲਾ ॥੧॥ हीन करी ससि की जिन कला ॥१॥ ਬੀਰ ਕਰਨ ਇਕ ਸਾਹੁ ਬਿਖ੍ਯਾਤਾ ॥ बीर करन इक साहु बिख्याता ॥ ਜਿਹ ਸਮ ਦੁਤਿਯ ਨ ਰਚਾ ਬਿਧਾਤਾ ॥ जिह सम दुतिय न रचा बिधाता ॥ ਧਨ ਕਰਿ ਸਕਲ ਭਰੇ ਜਿਹ ਧਾਮਾ ॥ धन करि सकल भरे जिह धामा ॥ ਰੀਝਿ ਰਹਤ ਦੁਤਿ ਲਖਿ ਸਭ ਬਾਮਾ ॥੨॥ रीझि रहत दुति लखि सभ बामा ॥२॥ ਸੌਦਾ ਨਮਿਤਿ ਤਹਾ ਵਹ ਆਯੋ ॥ सौदा नमिति तहा वह आयो ॥ ਜਾ ਕਹ ਨਿਰਖਿ ਰੂਪ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਯੋ ॥ जा कह निरखि रूप सिर न्यायो ॥ ਜਾ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਸੁਨਾ ਨ ਸੂਰਾ ॥ जा सम सुंदर सुना न सूरा ॥ ਦੇਗ ਤੇਗ ਸਾਚੋ ਭਰਪੂਰਾ ॥੩॥ देग तेग साचो भरपूरा ॥३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਰਾਨੀ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਲਖਿ; ਮਨ ਮਹਿ ਰਹੀ ਲੁਭਾਇ ॥ रानी ता को रूप लखि; मन महि रही लुभाइ ॥ ਮਿਲਿਬੇ ਕੇ ਜਤਨਨ ਕਰੈ; ਮਿਲ੍ਯੋ ਨ ਤਾ ਸੋ ਜਾਇ ॥੪॥ मिलिबे के जतनन करै; मिल्यो न ता सो जाइ ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਨੀ ਬਹੁ ਉਪਚਾਰ ਬਨਾਏ ॥ रानी बहु उपचार बनाए ॥ ਬਹੁਤ ਮਨੁਖ ਤਿਹ ਠੌਰ ਪਠਾਏ ॥ बहुत मनुख तिह ठौर पठाए ॥ ਬਹੁ ਕਰਿ ਜਤਨ ਏਕ ਦਿਨ ਆਨਾ ॥ बहु करि जतन एक दिन आना ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਨਾ ॥੫॥ काम भोग तिह संग कमाना ॥५॥ ਬਹੁਤ ਦਰਬ ਤਾ ਕਹ ਤਿਨ ਦੀਨਾ ॥ बहुत दरब ता कह तिन दीना ॥ ਤਾ ਕੇ ਮੋਹਿ ਚਿਤ ਕਹ ਲੀਨਾ ॥ ता के मोहि चित कह लीना ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੌ ਤਿਹ ਭੇਵ ਦ੍ਰਿੜਾਯੋ ॥ इह बिधि सौ तिह भेव द्रिड़ायो ॥ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਕੋ ਤਿਹ ਭੇਸ ਧਰਾਯੋ ॥੬॥ ब्राहमन को तिह भेस धरायो ॥६॥ ਆਪ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਗ ਕੀਯਾ ਗਿਆਨਾ ॥ आप न्रिपति संग कीया गिआना ॥ ਕਿਯ ਉਪਦੇਸ ਪਤਿਹਿ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ ॥ किय उपदेस पतिहि बिधि नाना ॥ ਜੈਸੋ ਪੁਰਖ ਦਾਨ ਜਗ ਦ੍ਯਾਵੈ ॥ जैसो पुरख दान जग द्यावै ॥ ਤੈਸੋ ਹੀ ਆਗੇ ਬਰੁ ਪਾਵੈ ॥੭॥ तैसो ही आगे बरु पावै ॥७॥ ਮੈ ਤੁਹਿ ਬਾਰ ਦਾਨ ਬਹੁ ਕੀਨਾ ॥ मै तुहि बार दान बहु कीना ॥ ਤਾ ਤੇ ਪਤਿ ਤੋ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲੀਨਾ ॥ ता ते पति तो सो न्रिप लीना ॥ ਤੁਮਹੌ ਪੁੰਨਿ ਬਾਰ ਬਹੁ ਕੀਨੀ ॥ तुमहौ पुंनि बार बहु कीनी ॥ ਤਬ ਮੋ ਸੀ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਯ ਲੀਨੀ ॥੮॥ तब मो सी सुंदरि तिय लीनी ॥८॥ ਅਬ ਜੌ ਪੁੰਨ੍ਯ ਬਹੁਰਿ ਮੁਹਿ ਕਰਿ ਹੋ ॥ अब जौ पुंन्य बहुरि मुहि करि हो ॥ ਮੋ ਸੀ ਤ੍ਰਿਯ ਆਗੇ ਪੁਨਿ ਬਰਿ ਹੋ ॥ मो सी त्रिय आगे पुनि बरि हो ॥ ਧਰਮ ਕਰਤ ਕਛੁ ਢੀਲ ਨ ਕੀਜੈ ॥ धरम करत कछु ढील न कीजै ॥ ਦਿਜ ਕੌ ਦੈ ਜਗ ਮੌ ਜਸੁ ਲੀਜੈ ॥੯॥ दिज कौ दै जग मौ जसु लीजै ॥९॥ ਇਹ ਸੁਨਿਯੌ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਮਨ ਆਈ ॥ इह सुनियौ न्रिप के मन आई ॥ ਪੁੰਨ੍ਯ ਕਰਨ ਇਸਤ੍ਰੀ ਠਹਰਾਈ ॥ पुंन्य करन इसत्री ठहराई ॥ ਜੋ ਰਾਨੀ ਕੇ ਮਨ ਮਹਿ ਭਾਯੋ ॥ जो रानी के मन महि भायो ॥ ਵਹੈ ਜਾਨਿ ਦਿਜ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥੧੦॥ वहै जानि दिज बोलि पठायो ॥१०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |