ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1208 ਜੋ ਇਨ ਕਹ ਕਟੁ ਬਚਨ ਉਚਾਰੈ ॥ जो इन कह कटु बचन उचारै ॥ ਤਾ ਕੌ ਮਹਾ ਨਰਕ ਬਿਧਿ ਡਾਰੈ ॥ ता कौ महा नरक बिधि डारै ॥ ਇਨ ਕੀ ਸਦਾ ਕੀਜਿਯੈ ਸੇਵਾ ॥ इन की सदा कीजियै सेवा ॥ ਏ ਹੈ ਪਰਮ ਪੁਰਾਤਨ ਦੇਵਾ ॥੯੫॥ ए है परम पुरातन देवा ॥९५॥ ਕੁਅਰਿ ਬਾਚ ॥ कुअरि बाच ॥ ਏਕੈ ਮਹਾ ਕਾਲ ਹਮ ਮਾਨੈ ॥ एकै महा काल हम मानै ॥ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਕਹ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੈ ॥ महा रुद्र कह कछू न जानै ॥ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਸਨ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕਰਹੀ ॥ ब्रहम बिसन की सेव न करही ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਹਮ ਕਬਹੂੰ ਨਹੀ ਡਰਹੀ ॥੯੬॥ तिन ते हम कबहूं नही डरही ॥९६॥ ਬ੍ਰਹਮ ਬਿਸਨ ਜਿਨ ਪੁਰਖ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ ब्रहम बिसन जिन पुरख उचारियो ॥ ਤਾ ਕੌ ਮ੍ਰਿਤੁ ਜਾਨਿਯੈ ਮਾਰਿਯੋ ॥ ता कौ म्रितु जानियै मारियो ॥ ਜਿਨ ਨਰ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕੋ ਧ੍ਯਾਯੋ ॥ जिन नर काल पुरख को ध्यायो ॥ ਤਾ ਕੇ ਨਿਕਟ ਕਾਲ ਨਹਿ ਆਯੋ ॥੯੭॥ ता के निकट काल नहि आयो ॥९७॥ ਜੇ ਨਰ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕੋ ਧ੍ਯਾਵੈ ॥ जे नर काल पुरख को ध्यावै ॥ ਤੇ ਨਰ ਕਾਲ ਫਾਸ ਨਹਿ ਜਾਵੈ ॥ ते नर काल फास नहि जावै ॥ ਤਿਨ ਕੇ ਰਿਧ ਸਿਧ ਸਭ ਘਰ ਮੌ ॥ तिन के रिध सिध सभ घर मौ ॥ ਕੋਬਿਦ ਸਭ ਹੀ ਰਹਤ ਹੁਨਰ ਮੌ ॥੯੮॥ कोबिद सभ ही रहत हुनर मौ ॥९८॥ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਇਕਦਾ ਜਿਨ ਕਹਾ ॥ काल पुरख इकदा जिन कहा ॥ ਤਾ ਕੇ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਹ੍ਵੈ ਰਹਾ ॥ ता के रिधि सिधि ह्वै रहा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਧਨ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰੂ ॥ भांति भांति धन भरे भंडारू ॥ ਜਿਨ ਕਾ ਆਵਤ ਵਾਰ ਨ ਪਾਰੂ ॥੯੯॥ जिन का आवत वार न पारू ॥९९॥ ਜਿਨ ਨਰ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕਹ ਧ੍ਯਾਯੋ ॥ जिन नर काल पुरख कह ध्यायो ॥ ਸੋ ਨਰ ਕਲਿ ਮੋ ਕਬਹੂ ਨ ਆਯੋ ॥ सो नर कलि मो कबहू न आयो ॥ ਯਾ ਜਗ ਮੈ ਤੇ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ॥ या जग मै ते अति सुख पावै ॥ ਭੋਗ ਕਰੈ ਬੈਰਨਿ ਕਹ ਘਾਵੈ ॥੧੦੦॥ भोग करै बैरनि कह घावै ॥१००॥ ਜਬ ਤੋ ਕੋ ਦਿਜ! ਕਾਲ ਸਤੈ ਹੈ ॥ जब तो को दिज! काल सतै है ॥ ਤਬ ਤੂ ਕੋ ਪੁਸਤਕ ਕਰ ਲੈ ਹੈ? ॥ तब तू को पुसतक कर लै है? ॥ ਭਾਗਵਤ ਪੜੋ? ਕਿ ਗੀਤਾ ਕਹਿ ਹੋ? ॥ भागवत पड़ो? कि गीता कहि हो? ॥ ਰਾਮਹਿ ਪਕਰਿ? ਕਿ ਸਿਵ ਕਹ ਗਹਿ ਹੋ ॥੧੦੧॥ रामहि पकरि? कि सिव कह गहि हो ॥१०१॥ ਜੇ ਤੁਮ ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਠਹਰਾਏ ॥ जे तुम परम पुरख ठहराए ॥ ਤੇ ਸਭ ਡੰਡ ਕਾਲ ਕੇ ਘਾਏ ॥ ते सभ डंड काल के घाए ॥ ਕਾਲ ਡੰਡ ਬਿਨ ਬਚਾ ਨ ਕੋਈ ॥ काल डंड बिन बचा न कोई ॥ ਸਿਵ ਬਿਰੰਚ ਬਿਸਨਿੰਦ੍ਰ ਨ ਸੋਈ ॥੧੦੨॥ सिव बिरंच बिसनिंद्र न सोई ॥१०२॥ ਜੈਸਿ ਜੂਨਿ ਇਕ ਦੈਤ ਬਖਨਿਯਤ ॥ जैसि जूनि इक दैत बखनियत ॥ ਤ੍ਯੋ ਇਕ ਜੂਨਿ ਦੇਵਤਾ ਜਨਿਯਤ ॥ त्यो इक जूनि देवता जनियत ॥ ਜੈਸੇ ਹਿੰਦੂਆਨੋ ਤੁਰਕਾਨਾ ॥ जैसे हिंदूआनो तुरकाना ॥ ਸਭਹਿਨ ਸੀਸ ਕਾਲ ਜਰਵਾਨਾ ॥੧੦੩॥ सभहिन सीस काल जरवाना ॥१०३॥ ਕਬਹੂੰ ਦੈਤ ਦੇਵਤਨ ਮਾਰੈਂ ॥ कबहूं दैत देवतन मारैं ॥ ਕਬਹੂੰ ਦੈਤਨ ਦੇਵ ਸੰਘਾਰੈਂ ॥ कबहूं दैतन देव संघारैं ॥ ਦੇਵ ਦੈਤ ਜਿਨ ਦੋਊ ਸੰਘਾਰਾ ॥ देव दैत जिन दोऊ संघारा ॥ ਵਹੈ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਹਮਾਰਾ ॥੧੦੪॥ वहै पुरख प्रतिपाल हमारा ॥१०४॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਇੰਦ੍ਰ ਉਪਿੰਦ੍ਰ ਦਿਨਿੰਦ੍ਰਹਿ; ਜੌਨ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥ इंद्र उपिंद्र दिनिंद्रहि; जौन संघारियो ॥ ਚੰਦ੍ਰ ਕੁਬੇਰ ਜਲਿੰਦ੍ਰ; ਅਹਿੰਦ੍ਰਹਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥ चंद्र कुबेर जलिंद्र; अहिंद्रहि मारियो ॥ ਪੁਰੀ ਚੌਦਹੂੰ ਚਕ੍ਰ; ਜਵਨ ਸੁਨਿ ਲੀਜਿਯੈ ॥ पुरी चौदहूं चक्र; जवन सुनि लीजियै ॥ ਹੋ ਨਮਸਕਾਰ ਤਾਹੀ ਕੋ; ਗੁਰ ਕਰਿ ਕੀਜਿਯੈ ॥੧੦੫॥ हो नमसकार ताही को; गुर करि कीजियै ॥१०५॥ ਦਿਜ ਬਾਚ ॥ दिज बाच ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਬਿਪ੍ਰਹਿ ਕੋ ਸਮਝਾਯੋ ॥ बहु बिधि बिप्रहि को समझायो ॥ ਪੁਨਿ ਮਿਸ੍ਰਹਿ ਅਸ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥ पुनि मिस्रहि अस भाखि सुनायो ॥ ਜੇ ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰਿ ਹੈ ॥ जे पाहन की पूजा करि है ॥ ਤਾ ਕੇ ਪਾਪ ਸਕਲ ਸਿਵ ਹਰਿ ਹੈ ॥੧੦੬॥ ता के पाप सकल सिव हरि है ॥१०६॥ ਜੇ ਨਰ ਸਾਲਿਗ੍ਰਾਮ ਕਹ ਧਯੈਹੈ ॥ जे नर सालिग्राम कह धयैहै ॥ ਤਾ ਕੇ ਸਕਲ ਪਾਪ ਕੋ ਛੈਹੈ ॥ ता के सकल पाप को छैहै ॥ ਜੋ ਇਹ ਛਾਡਿ ਅਵਰ ਕਹ ਧਯੈ ਹੈ ॥ जो इह छाडि अवर कह धयै है ॥ ਤੇ ਨਰ ਮਹਾ ਨਰਕ ਮਹਿ ਜੈ ਹੈ ॥੧੦੭॥ ते नर महा नरक महि जै है ॥१०७॥ |
Dasam Granth |