ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1205

ਏਕਨ ਜੰਤ੍ਰ ਸਿਖਾਵਤ ਹੈ ਦਿਜ; ਏਕਨ ਮੰਤ੍ਰ ਪ੍ਰਯੋਗ ਬਤਾਵੈ ॥

एकन जंत्र सिखावत है दिज; एकन मंत्र प्रयोग बतावै ॥

ਜੋ ਨ ਭਿਜੈ ਇਨ ਬਾਤਨ ਤੇ; ਤਿਹ ਗੀਤਿ ਕਬਿਤ ਸਲੋਕ ਸੁਨਾਵੈ ॥

जो न भिजै इन बातन ते; तिह गीति कबित सलोक सुनावै ॥

ਦ੍ਯੋਸ ਹਿਰੈ ਧਨ ਲੋਗਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ; ਚੋਰੁ ਚਕੈ ਠਗ ਦੇਖਿ ਲਜਾਵੈ ॥

द्योस हिरै धन लोगन के ग्रिह; चोरु चकै ठग देखि लजावै ॥

ਕਾਨਿ ਕਰੈ ਨਹਿ ਕਾਜੀ ਕੁਟਵਾਰ ਕੀ; ਮੂੰਡਿ ਕੈ ਮੂੰਡਿ ਮੁਰੀਦਨ ਖਾਵੈ ॥੫੭॥

कानि करै नहि काजी कुटवार की; मूंडि कै मूंडि मुरीदन खावै ॥५७॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈਂ; ਜੋ ਹੈ ਅਧਿਕ ਅਚੇਤ ॥

पाहन की पूजा करैं; जो है अधिक अचेत ॥

ਭਾਂਗ ਨ ਏਤੇ ਪਰ ਭਖੈ; ਜਾਨਤ ਆਪ ਸੁਚੇਤ ॥੫੮॥

भांग न एते पर भखै; जानत आप सुचेत ॥५८॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

तोटक छंद ॥

ਧਨ ਕੇ ਲਗਿ ਲੋਭ ਗਏ ਅਨਤੈ ॥

धन के लगि लोभ गए अनतै ॥

ਤਜਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬਾਲ ਕਿਤੈ ॥

तजि मात पिता सुत बाल कितै ॥

ਬਸਿ ਕੈ ਬਹੁ ਮਾਸ ਤਹਾ ਹੀ ਮਰੈ ॥

बसि कै बहु मास तहा ही मरै ॥

ਫਿਰਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਕੇ ਨਹਿ ਪੰਥ ਪਰੈ ॥੫੯॥

फिरि कै ग्रिहि के नहि पंथ परै ॥५९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਧਨੀ ਲੋਗ ਹੈ ਪੁਹਪ ਸਮ; ਗੁਨਿ ਜਨ ਭੌਰ ਬਿਚਾਰ ॥

धनी लोग है पुहप सम; गुनि जन भौर बिचार ॥

ਗੂੰਜ ਰਹਤ ਤਿਹ ਪਰ ਸਦਾ; ਸਭ ਧਨ ਧਾਮ ਬਿਸਾਰ ॥੬੦॥

गूंज रहत तिह पर सदा; सभ धन धाम बिसार ॥६०॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਸਭ ਕੋਊ ਅੰਤ ਕਾਲ ਬਸਿ ਭਯਾ ॥

सभ कोऊ अंत काल बसि भया ॥

ਧਨ ਕੀ ਆਸ ਨਿਕਰਿ ਤਜਿ ਗਯਾ ॥

धन की आस निकरि तजि गया ॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਗਯਾ ਸੰਸਾਰਾ ॥

आसा करत गया संसारा ॥

ਇਹ ਆਸਾ ਕੋ ਵਾਰ ਨ ਪਾਰਾ ॥੬੧॥

इह आसा को वार न पारा ॥६१॥

ਏਕ ਨਿਰਾਸ ਵਹੈ ਕਰਤਾਰਾ ॥

एक निरास वहै करतारा ॥

ਜਿਨ ਕੀਨਾ ਇਹ ਸਕਲ ਪਸਾਰਾ ॥

जिन कीना इह सकल पसारा ॥

ਆਸਾ ਰਹਿਤ ਔਰ ਕੋਊ ਨਾਹੀ ॥

आसा रहित और कोऊ नाही ॥

ਜਾਨੁ ਲੇਹੁ ਦਿਜਬਰ! ਮਨ ਮਾਹੀ ॥੬੨॥

जानु लेहु दिजबर! मन माही ॥६२॥

ਲੋਭ ਲਗੇ ਧਨ ਕੇ ਏ ਦਿਜਬਰ ॥

लोभ लगे धन के ए दिजबर ॥

ਮਾਂਗਤ ਫਿਰਤ ਸਭਨ ਕੇ ਘਰ ਘਰ ॥

मांगत फिरत सभन के घर घर ॥

ਯਾ ਜਗ ਮਹਿ ਕਰ ਡਿੰਭ ਦਿਖਾਵਤ ॥

या जग महि कर डि्मभ दिखावत ॥

ਤੇ ਠਗਿ ਠਗਿ ਸਭ ਕਹ ਧਨ ਖਾਵਤ ॥੬੩॥

ते ठगि ठगि सभ कह धन खावत ॥६३॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਆਸਾ ਕੀ ਆਸਾ ਲਗੇ; ਸਭ ਹੀ ਗਯਾ ਜਹਾਨ ॥

आसा की आसा लगे; सभ ही गया जहान ॥

ਆਸਾ ਜਗ ਜੀਵਤ ਬਚੀ; ਲੀਜੈ ਸਮਝਿ ਸੁਜਾਨ ॥੬੪॥

आसा जग जीवत बची; लीजै समझि सुजान ॥६४॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਸਗਲ ਜਗ ਜਯਾ ॥

आसा करत सगल जग जया ॥

ਆਸਹਿ ਉਪਜ੍ਯਾ ਆਸਹਿ ਭਯਾ ॥

आसहि उपज्या आसहि भया ॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਤਰੁਨ ਬ੍ਰਿਧ ਹੂਆ ॥

आसा करत तरुन ब्रिध हूआ ॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਮੂਆ ॥੬੫॥

आसा करत लोग सभ मूआ ॥६५॥

ਆਸਾ ਕਰਤ ਲੋਗ ਸਭ ਭਏ ॥

आसा करत लोग सभ भए ॥

ਬਾਲਕ ਹੁਤੋ ਬ੍ਰਿਧ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥

बालक हुतो ब्रिध ह्वै गए ॥

ਜਿਤਿ ਕਿਤ ਧਨ ਆਸਾ ਕਰਿ ਡੋਲਹਿ ॥

जिति कित धन आसा करि डोलहि ॥

ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਧਨਾਸ ਕਲੋਲਹਿ ॥੬੬॥

देस बिदेस धनास कलोलहि ॥६६॥

ਪਾਹਨ ਕਹੁ ਧਨਾਸ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਵੈ ॥

पाहन कहु धनास सिर न्यावै ॥

ਚੇਤ ਅਚੇਤਨ ਕੌ ਠਹਰਾਵੈ ॥

चेत अचेतन कौ ठहरावै ॥

ਕਰਤ ਪ੍ਰਪੰਚ ਪੇਟ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥

करत प्रपंच पेट के काजा ॥

ਊਚ ਨੀਚ ਰਾਨਾ ਅਰੁ ਰਾਜਾ ॥੬੭॥

ऊच नीच राना अरु राजा ॥६७॥

ਕਾਹੂ ਕੋ ਸਿਛਾ ਸੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥

काहू को सिछा सु द्रिड़ावै ॥

ਕਾਹੂੰ ਕੌ ਲੈ ਮੂੰਡ ਮੁੰਡਾਵੈ ॥

काहूं कौ लै मूंड मुंडावै ॥

ਕਾਹੂੰ ਪਠੈ ਤੀਰਥਨ ਦੇਹੀ ॥

काहूं पठै तीरथन देही ॥

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਦਰਬੁ ਮਾਂਗ ਸਭ ਲੇਹੀ ॥੬੮॥

ग्रिह को दरबु मांग सभ लेही ॥६८॥

ਜਿਹ ਨਰ ਕੋ ਧਨਵਾਨ ਤਕਾਵੈ ॥

जिह नर को धनवान तकावै ॥

ਜੋਨਿ ਸਿਲਾ ਮਹਿ ਤਾਹਿ ਫਸਾਵੈ ॥

जोनि सिला महि ताहि फसावै ॥

ਬਹੁਰਿ ਡੰਡ ਤਿਹ ਮੂੰਡਿ ਚੁਕਾਹੀ ॥

बहुरि डंड तिह मूंडि चुकाही ॥

ਕਾਢਿ ਦੇਤ ਤਾ ਕੇ ਪੁਨਿ ਮਾਹੀ ॥੬੯॥

काढि देत ता के पुनि माही ॥६९॥

ਇਨ ਲੋਗਨ ਧਨ ਹੀ ਕੀ ਆਸਾ ॥

इन लोगन धन ही की आसा ॥

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੀ ਕੀ ਨਾਹਿ ਪ੍ਯਾਸਾ ॥

स्री हरि जी की नाहि प्यासा ॥

ਡਿੰਭਿ ਜਗਤ ਕਹ ਕਰਿ ਪਰਚਾਵੈ ॥

डि्मभि जगत कह करि परचावै ॥

ਲਛਿਮੀ ਹਰ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਲੈ ਆਵੈ ॥੭੦॥

लछिमी हर ज्यों त्यों लै आवै ॥७०॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth