ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1200 ਅਧਿਕ ਦਰਬ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਤਿਹ ਦੀਯਾ ॥ अधिक दरब न्रिप बर तिह दीया ॥ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਨ ਕਰਿ ਆਦਰ ਕੀਯਾ ॥ बिबिध बिधन करि आदर कीया ॥ ਸੁਤਾ ਸਹਿਤ ਸੌਪੇ ਸੁਤ ਤਿਹ ਘਰ ॥ सुता सहित सौपे सुत तिह घर ॥ ਕਛੁ ਬਿਦ੍ਯਾ ਦਿਜਿ! ਦੇਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ॥੭॥ कछु बिद्या दिजि! देहु क्रिपा करि ॥७॥ ਜਬ ਤੇ ਤਹ ਪੜਬੇ ਕਹ ਆਵੈ ॥ जब ते तह पड़बे कह आवै ॥ ਅਪਨੋ ਬਿਪ ਕਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵੈ ॥ अपनो बिप कह सीस झुकावै ॥ ਜੋ ਸਿਖ੍ਯਾ ਦਿਜ ਦੇਤ, ਸੁ ਲੇਹੀ ॥ जो सिख्या दिज देत, सु लेही ॥ ਅਮਿਤ ਦਰਬ ਪੰਡਿਤ ਕਹ ਦੇਹੀ ॥੮॥ अमित दरब पंडित कह देही ॥८॥ ਇਕ ਦਿਨ ਕੁਅਰਿ ਅਗਮਨੋ ਗਈ ॥ इक दिन कुअरि अगमनो गई ॥ ਦਿਜ ਕਹ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਤ ਭਈ ॥ दिज कह सीस झुकावत भई ॥ ਸਾਲਿਗ੍ਰਾਮ ਪੂਜਤ ਥਾ ਦਿਜਬਰ ॥ सालिग्राम पूजत था दिजबर ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਿਹ ਸੀਸ ਨ੍ਯਾਇ ਕਰਿ ॥੯॥ भांति भांति तिह सीस न्याइ करि ॥९॥ ਤਾ ਕੌ ਨਿਰਖਿ ਕੁਅਰਿ ਮੁਸਕਾਨੀ ॥ ता कौ निरखि कुअरि मुसकानी ॥ ਸੋ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਪਾਹਨ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥ सो प्रतिमा पाहन पहिचानी ॥ ਤਾਹਿ ਕਹਾ, ਪੂਜਤ ਕਿਹ ਨਮਿਤਿਹ? ॥ ताहि कहा, पूजत किह नमितिह? ॥ ਸਿਰ ਨਾਵਤ ਕਰ ਜੋਰਿ ਕਾਜ ਜਿਹ ॥੧੦॥ सिर नावत कर जोरि काज जिह ॥१०॥ ਦਿਜ ਬਾਚ ॥ दिज बाच ॥ ਸਾਲਗ੍ਰਾਮ ਠਾਕੁਰ ਏ ਬਾਲਾ! ॥ सालग्राम ठाकुर ए बाला! ॥ ਪੂਜਤ ਜਿਨੈ ਬਡੇ ਨਰਪਾਲਾ ॥ पूजत जिनै बडे नरपाला ॥ ਤੈ ਅਗ੍ਯਾਨ ਇਹ ਕਹਾ ਪਛਾਨੈ? ॥ तै अग्यान इह कहा पछानै? ॥ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕਹ ਪਾਹਨ ਜਾਨੈ ॥੧੧॥ परमेस्वर कह पाहन जानै ॥११॥ ਰਾਜਾ ਸੁਤ ਬਾਚ ॥ राजा सुत बाच ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਤਾਹਿ ਪਛਾਨਤ ਹੈ ਨ ਮਹਾ ਜੜ! ਜਾ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਹੀ ॥ ताहि पछानत है न महा जड़! जा को प्रताप तिहूं पुर माही ॥ ਪੂਜਤ ਹੈ ਪ੍ਰਭੁ ਕੈ ਤਿਸ ਕੌ; ਜਿਨ ਕੇ ਪਰਸੇ ਪਰਲੋਕ ਪਰਾਹੀ ॥ पूजत है प्रभु कै तिस कौ; जिन के परसे परलोक पराही ॥ ਪਾਪ ਕਰੋ ਪਰਮਾਰਥ ਕੈ; ਜਿਹ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਤਿ ਪਾਪ ਡਰਾਹੀ ॥ पाप करो परमारथ कै; जिह पापन ते अति पाप डराही ॥ ਪਾਇ ਪਰੋ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਕੇ; ਪਸੁ! ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਨਾਹੀ ॥੧੨॥ पाइ परो परमेस्वर के; पसु! पाहन मै परमेस्वर नाही ॥१२॥ ਬਿਜੈ ਛੰਦ ॥ बिजै छंद ॥ ਜੀਵਨ ਮੈ ਜਲ ਮੈ ਥਲ ਮੈ; ਸਭ ਰੂਪਨ ਮੈ ਸਭ ਭੂਪਨ ਮਾਹੀ ॥ जीवन मै जल मै थल मै; सभ रूपन मै सभ भूपन माही ॥ ਸੂਰਜ ਮੈ ਸਸਿ ਮੈ ਨਭ ਮੈ; ਜਹ ਹੇਰੌ, ਤਹਾ ਚਿਤ ਲਾਇ ਤਹਾ ਹੀ ॥ सूरज मै ससि मै नभ मै; जह हेरौ, तहा चित लाइ तहा ही ॥ ਪਾਵਕ ਮੈ ਅਰੁ ਪੌਨ ਹੂੰ ਮੈ; ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਤਲ ਮੈ, ਸੁ ਕਹਾ ਨਹਿ ਜਾਹੀ? ॥ पावक मै अरु पौन हूं मै; प्रिथवी तल मै, सु कहा नहि जाही? ॥ ਬ੍ਯਾਪਕ ਹੈ ਸਭ ਹੀ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਕਛੁ ਪਾਹਨ ਮੈ ਪਰਮੇਸ੍ਵਵਰ ਨਾਹੀ ॥੧੩॥ ब्यापक है सभ ही के बिखै; कछु पाहन मै परमेस्ववर नाही ॥१३॥ ਕਾਗਜ ਦੀਪ ਸਭੈ ਕਰਿ ਕੈ; ਅਰੁ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ੍ਰਨ ਕੀ ਮਸੁ ਕੈਯੈ ॥ कागज दीप सभै करि कै; अरु सात समुंद्रन की मसु कैयै ॥ ਕਾਟਿ ਬਨਾਸਪਤੀ ਸਿਗਰੀ; ਲਿਖਬੇ ਹੂੰ ਕੌ ਲੇਖਨਿ ਕਾਜ ਬਨੈਯੈ ॥ काटि बनासपती सिगरी; लिखबे हूं कौ लेखनि काज बनैयै ॥ ਸਾਰਸ੍ਵਤੀ ਬਕਤਾ ਕਰਿ ਕੈ; ਸਭ ਜੀਵਨ ਤੇ ਜੁਗ ਸਾਠਿ ਲਿਖੈਯੈ ॥ सारस्वती बकता करि कै; सभ जीवन ते जुग साठि लिखैयै ॥ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਯੁਤ ਹੈ ਨਹਿ ਕੈਸੇ ਹੂੰ; ਸੋ ਜੜ! ਪਾਹਨ ਮੌ ਠਹਰੈਯੈ ॥੧੪॥ जो प्रभु पायुत है नहि कैसे हूं; सो जड़! पाहन मौ ठहरैयै ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏ ਜਨ ਭੇਵ ਨ ਹਰਿ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥ ए जन भेव न हरि को पावै ॥ ਪਾਹਨ ਮੈ ਹਰਿ ਕੌ ਠਹਰਾਵੈ ॥ पाहन मै हरि कौ ठहरावै ॥ ਜਿਹ ਕਿਹ ਬਿਧਿ ਲੋਗਨ ਭਰਮਾਹੀ ॥ जिह किह बिधि लोगन भरमाही ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਦਰਬੁ ਲੂਟਿ ਲੈ ਜਾਹੀ ॥੧੫॥ ग्रिह को दरबु लूटि लै जाही ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਗ ਮੈ ਆਪੁ ਕਹਾਵਈ; ਪੰਡਿਤ ਸੁਘਰ ਸੁਚੇਤ ॥ जग मै आपु कहावई; पंडित सुघर सुचेत ॥ ਪਾਹਨ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈ; ਯਾ ਤੇ ਲਗਤ ਅਚੇਤ ॥੧੬॥ पाहन की पूजा करै; या ते लगत अचेत ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਆਸਾ ਧਨ ਧਾਰੈਂ ॥ चित भीतर आसा धन धारैं ॥ ਸਿਵ ਸਿਵ ਸਿਵ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਾਰੈਂ ॥ सिव सिव सिव मुख ते उचारैं ॥ ਅਧਿਕ ਡਿੰਭ ਕਰਿ ਜਗਿ ਦਿਖਾਵੈਂ ॥ अधिक डि्मभ करि जगि दिखावैं ॥ ਦ੍ਵਾਰ ਦ੍ਵਾਰ ਮਾਂਗਤ ਨ ਲਜਾਵੈਂ ॥੧੭॥ द्वार द्वार मांगत न लजावैं ॥१७॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਨਾਕ ਮੂੰਦਿ ਕਰਿ; ਚਾਰਿ ਘਰੀ ਠਾਢੇ ਰਹੈ; ॥ नाक मूंदि करि; चारि घरी ठाढे रहै; ॥ ਸਿਵ ਸਿਵ ਸਿਵ ਹ੍ਵੈ; ਏਕ ਚਰਨ ਇਸਥਿਤ ਕਹੈ; ॥ सिव सिव सिव ह्वै; एक चरन इसथित कहै; ॥ ਜੋ ਕੋਊ ਪੈਸਾ ਏਕ; ਦੇਤ ਕਰਿ ਆਇ ਕੈ ॥ जो कोऊ पैसा एक; देत करि आइ कै ॥ ਹੋ ਦਾਂਤਨ ਲੇਤ ਉਠਾਇ; ਸਿਵਹਿ ਬਿਸਰਾਇ ਕੈ ॥੧੮॥ हो दांतन लेत उठाइ; सिवहि बिसराइ कै ॥१८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |