ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1178 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਭਨਿਯਤ ਏਕ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥ भनियत एक न्रिपति की दारा ॥ ਚਿਤ੍ਰ ਮੰਜਰੀ ਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥ चित्र मंजरी रूप अपारा ॥ ਕਾਨ ਨ ਸੁਨੀ ਨ ਆਂਖਿਨ ਹੇਰੀ ॥ कान न सुनी न आंखिन हेरी ॥ ਜੈਸੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਕੇਰੀ ॥੧॥ जैसी प्रभा कुअरि तिह केरी ॥१॥ ਅਘਟ ਸਿੰਘ, ਤਿਹ ਠਾਂ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥ अघट सिंघ, तिह ठां को राजा ॥ ਜਾ ਸਮ, ਔਰ ਨ ਬਿਧਨਾ ਸਾਜਾ ॥ जा सम, और न बिधना साजा ॥ ਵਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ, ਵਹੀ ਕਹ ਸੋਹੀ ॥ वा की प्रभा, वही कह सोही ॥ ਲਖਿ ਦੁਤਿ, ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਮੋਹੀ ॥੨॥ लखि दुति, सुरी आसुरी मोही ॥२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ; ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਬਾਰਿ ॥ नरी नागनी किंन्रनी; सुरी आसुरी बारि ॥ ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਤਿਹ ਰਾਇ ਕੋ; ਅਟਕਤ ਭਈ ਨਿਹਾਰ ॥੩॥ अधिक रूप तिह राइ को; अटकत भई निहार ॥३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਆਖੇਟਕ ਸੌ ਤਾ ਕੋ ਅਤਿ ਹਿਤ ॥ आखेटक सौ ता को अति हित ॥ ਰਾਜ ਸਾਜ ਮਹਿ ਰਾਖਤ ਨਹਿ ਚਿਤ ॥ राज साज महि राखत नहि चित ॥ ਜਾਤ ਹੁਤੋ ਬਨ ਮ੍ਰਿਗ ਉਠਿ ਧਾਵਾ ॥ जात हुतो बन म्रिग उठि धावा ॥ ਤਾ ਪਾਛੇ ਤਿਨ ਤੁਰੈ ਧਵਾਵਾ ॥੪॥ ता पाछे तिन तुरै धवावा ॥४॥ ਜਾਤ ਜਾਤ ਜੋਜਨ ਬਹੁ ਗਯੋ ॥ जात जात जोजन बहु गयो ॥ ਪਾਛਾ ਤਜਤ ਨ ਮ੍ਰਿਗ ਨ੍ਰਿਪ ਭਯੋ ॥ पाछा तजत न म्रिग न्रिप भयो ॥ ਮਹਾ ਗਹਿਰ ਬਨ ਤਹ ਇਕ ਲਹਾ ॥ महा गहिर बन तह इक लहा ॥ ਘੋਰ ਭਯਾਨਕ ਜਾਤ ਨ ਕਹਾ ॥੫॥ घोर भयानक जात न कहा ॥५॥ ਸਾਲ ਤਮਾਲ ਜਹਾ ਦ੍ਰੁਮ ਭਾਰੇ ॥ साल तमाल जहा द्रुम भारे ॥ ਨਿੰਬੂ ਕਦਮ ਸੁ ਬਟ ਜਟਿਯਾਰੇ ॥ नि्मबू कदम सु बट जटियारे ॥ ਨਾਰੰਜੀ ਮੀਠਾ ਬਹੁ ਲਗੇ ॥ नारंजी मीठा बहु लगे ॥ ਬਿਬਿਧ ਪ੍ਰਕਾਰ ਰਸਨ ਸੌ ਪਗੇ ॥੬॥ बिबिध प्रकार रसन सौ पगे ॥६॥ ਪੀਪਰ ਤਾਰ ਖਜੂਰੈਂ ਜਹਾਂ ॥ पीपर तार खजूरैं जहां ॥ ਸ੍ਰੀਫਲ ਸਾਲ ਸਿਰਾਰੀ ਤਹਾਂ ॥ स्रीफल साल सिरारी तहां ॥ ਜੁਗਲ ਜਾਮਨੂੰ ਜਹਾ ਬਿਰਾਜੈਂ ॥ जुगल जामनूं जहा बिराजैं ॥ ਨਰਿਯਰ ਨਾਰ ਨਾਰੰਗੀ ਰਾਜੈਂ ॥੭॥ नरियर नार नारंगी राजैं ॥७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਰਗਿਸ ਔਰ ਗੁਲਾਬ ਕੇ; ਫੂਲ ਫੁਲੇ ਜਿਹ ਠੌਰ ॥ नरगिस और गुलाब के; फूल फुले जिह ठौर ॥ ਨੰਦਨ ਬਨ ਸੌ ਨਿਰਖਿਯੈ; ਜਾ ਸਮ ਕਹੂੰ ਨ ਔਰ ॥੮॥ नंदन बन सौ निरखियै; जा सम कहूं न और ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਰਿਤਾ ਬਹੁਤ ਬਹਤ ਜਿਹ ਬਨ ਮੈ ॥ सरिता बहुत बहत जिह बन मै ॥ ਝਰਨਾ ਚਲਤ ਲਗਤ ਸੁਖ ਮਨ ਮੈ ॥ झरना चलत लगत सुख मन मै ॥ ਸੋਭਾ ਅਧਿਕ ਨ ਬਰਨੀ ਜਾਵੈ ॥ सोभा अधिक न बरनी जावै ॥ ਨਿਰਖੇ ਹੀ ਆਭਾ ਬਨਿ ਆਵੈ ॥੯॥ निरखे ही आभा बनि आवै ॥९॥ ਤਹ ਹੀ ਜਾਤ ਭਯਾ ਸੋ ਰਾਈ ॥ तह ही जात भया सो राई ॥ ਜਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਨ ਬਰਨੀ ਜਾਈ ॥ जा की प्रभा न बरनी जाई ॥ ਮਰਤ ਭਯੋ ਮ੍ਰਿਗਹਿ ਲੈ ਤਹਾ ॥ मरत भयो म्रिगहि लै तहा ॥ ਦੇਵ ਦੈਂਤ ਜਾ ਨਿਰਖਤ ਜਹਾ ॥੧੦॥ देव दैंत जा निरखत जहा ॥१०॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੇਵ ਦਾਨਵਨ ਕੀ ਸੁਤਾ; ਜਿਹ ਬਨ ਸੇਵਤ ਨਿਤ੍ਯ ॥ देव दानवन की सुता; जिह बन सेवत नित्य ॥ ਸਦਾ ਬਸਾਯੋ ਰਾਖ ਹੀ; ਤਾਹਿ ਚਿਤ ਜ੍ਯੋ ਮਿਤ੍ਯ ॥੧੧॥ सदा बसायो राख ही; ताहि चित ज्यो मित्य ॥११॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬੀ ਅਤਿ ਉਨਮਦਾ ॥ जछ गंध्रबी अति उनमदा ॥ ਸੇਵਤ ਹੈਂ ਤਿਹ ਬਨ ਕੌ ਸਦਾ ॥ सेवत हैं तिह बन कौ सदा ॥ ਨਰੀ ਨਾਗਨੀ ਕੌ ਚਿਤ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥ नरी नागनी कौ चित ल्यावै ॥ ਨਟੀ ਨ੍ਰਿਤਕਾ ਕੌਨ ਗਨਾਵੈ? ॥੧੨॥ नटी न्रितका कौन गनावै? ॥१२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਿਨ ਕੀ ਦੁਤਿ ਤਿਨ ਹੀ ਬਨੀ; ਕੋ ਕਬਿ ਸਕਤ ਬਤਾਇ? ॥ तिन की दुति तिन ही बनी; को कबि सकत बताइ? ॥ ਲਖੇ ਲਗਨ ਲਾਗੀ ਰਹੈ; ਪਲਕ ਨ ਜੋਰੀ ਜਾਇ ॥੧੩॥ लखे लगन लागी रहै; पलक न जोरी जाइ ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਤਿਨ ਕੌ ਜਬ ਲਹਾ ॥ राज कुअर तिन कौ जब लहा ॥ ਮਨ ਮਹਿ ਅਤਿਹਿ ਬਿਸਮ ਹ੍ਵੈ ਰਹਾ ॥ मन महि अतिहि बिसम ह्वै रहा ॥ ਚਿਤ ਭਰਿ ਚੌਪ ਡੀਠ ਇਮਿ ਜੋਰੀ ॥ चित भरि चौप डीठ इमि जोरी ॥ ਜਨੁਕ ਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਚਕੋਰੀ ॥੧੪॥ जनुक चंद्र के साथ चकोरी ॥१४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਯਾ ਰਾਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਲਖਿ; ਅਟਕਿ ਰਹੀ ਵੈ ਬਾਲ ॥ या राजा को रूप लखि; अटकि रही वै बाल ॥ ਲਲਨਾ ਕੇ ਲੋਇਨ ਨਿਰਖਿ; ਸਭ ਹੀ ਭਈ ਗੁਲਾਲ ॥੧੫॥ ललना के लोइन निरखि; सभ ही भई गुलाल ॥१५॥ |
Dasam Granth |