ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1179 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਅਟਕਤ ਭਈ ਲਾਲ ਲਖਿ ਬਾਲਾ ॥ अटकत भई लाल लखि बाला ॥ ਜੈਸੇ ਮਨਿ ਲਾਲਨ ਕੀ ਮਾਲਾ ॥ जैसे मनि लालन की माला ॥ ਕਹਿਯੋ ਚਹਤ ਕਛੁ ਤਊ ਲਜਾਵੈ ॥ कहियो चहत कछु तऊ लजावै ॥ ਚਲਿ ਚਲਿ ਤੀਰ ਕੁਅਰ ਕੇ ਆਵੈ ॥੧੬॥ चलि चलि तीर कुअर के आवै ॥१६॥ ਕੈ ਕੁਰਬਾਨ ਲਲਾ ਮਨ ਡਾਰੈ ॥ कै कुरबान लला मन डारै ॥ ਭੂਖਨ ਚੀਰ ਪਟੰਬਰ ਵਾਰੈ ॥ भूखन चीर पट्मबर वारै ॥ ਫੂਲ ਪਾਨ ਕੋਊ ਲੈ ਆਵੈ ॥ फूल पान कोऊ लै आवै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੌ ਗੀਤਨ ਗਾਵੈ ॥੧੭॥ भांति भांति सौ गीतन गावै ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਨਿਰਖਿ ਨ੍ਰਿਪਤ ਕੀ ਅਤਿ ਪ੍ਰਭਾ; ਰੀਝ ਰਹੀ ਸਭ ਨਾਰਿ ॥ निरखि न्रिपत की अति प्रभा; रीझ रही सभ नारि ॥ ਭੂਖਨ ਚੀਰ ਪਟੰਬ੍ਰ ਸਭ; ਦੇਇ ਛਿਨਿਕ ਮਹਿ ਵਾਰ ॥੧੮॥ भूखन चीर पट्मब्र सभ; देइ छिनिक महि वार ॥१८॥ ਜਨੁ ਕੁਰੰਗਨਿ ਨਾਦ ਧੁਨਿ; ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਸੁਨਿ ਕਾਨ ॥ जनु कुरंगनि नाद धुनि; रीझि रही सुनि कान ॥ ਤ੍ਯੋਂ ਅਬਲਾ ਬੇਧੀ ਸਕਲ; ਬਧੀ ਬਿਰਹ ਕੇ ਬਾਨ ॥੧੯॥ त्यों अबला बेधी सकल; बधी बिरह के बान ॥१९॥ ਸਭ ਰੀਝੀ ਲਖਿ ਰਾਇ ਛਬਿ; ਦਿਤਿਯਾਦਿਤਿ ਕੁਮਾਰਿ ॥ सभ रीझी लखि राइ छबि; दितियादिति कुमारि ॥ ਕਿੰਨ੍ਰਨਿ ਜਛ ਭੁਜੰਗਜਾ; ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਸਭ ਨਾਰਿ ॥੨੦॥ किंन्रनि जछ भुजंगजा; मोहि रही सभ नारि ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਭ ਅਬਲਾ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰੈ ॥ सभ अबला इह भांति बिचारै ॥ ਜੋਰ ਡੀਠ ਨ੍ਰਿਪ ਓਰ ਨਿਹਾਰੈ ॥ जोर डीठ न्रिप ओर निहारै ॥ ਕੈ ਹਮ ਆਜੁ ਇਹੀ ਕਰ ਬਰਿਹੈ ॥ कै हम आजु इही कर बरिहै ॥ ਨਾਤਰ ਇਹੀ ਛੇਤ੍ਰ ਪਰ ਮਰਿਹੈ ॥੨੧॥ नातर इही छेत्र पर मरिहै ॥२१॥ ਕਹਤ ਦੈਤਜਾ, ਹਮ ਹੀ ਬਰਿ ਹੈਂ ॥ कहत दैतजा, हम ही बरि हैं ॥ ਦੇਵ ਸੁਤਾ ਭਾਖੈ ਹਮ ਕਰਿ ਹੈਂ ॥ देव सुता भाखै हम करि हैं ॥ ਜਛ ਕਿੰਨ੍ਰਜਾ ਕਹਿ, ਹਮ ਲੈ ਹੈਂ ॥ जछ किंन्रजा कहि, हम लै हैं ॥ ਨਾਤਰ, ਪਿਯ ਕਾਰਨ ਜਿਯ ਦੈ ਹੈਂ ॥੨੨॥ नातर, पिय कारन जिय दै हैं ॥२२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ; ਲਖਿ ਛਬਿ ਗਈ ਬਿਕਾਇ ॥ जछ गंध्रबी किंन्रनी; लखि छबि गई बिकाइ ॥ ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਨਾਗਨੀ; ਨੈਨਨ ਰਹੀ ਲਗਾਇ ॥੨੩॥ सुरी आसुरी नागनी; नैनन रही लगाइ ॥२३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯ ਰੂਪ ਬਿਸਨ ਕੋ ਧਰਾ ॥ इक त्रिय रूप बिसन को धरा ॥ ਏਕਨ ਰੂਪ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕੋ ਕਰਾ ॥ एकन रूप ब्रहमा को करा ॥ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯ ਭੇਸ ਰੁਦ੍ਰ ਕੋ ਧਾਰਿਯੋ ॥ इक त्रिय भेस रुद्र को धारियो ॥ ਇਕਨ ਧਰਮ ਕੋ ਰੂਪ ਸੁਧਾਰਿਯੋ ॥੨੪॥ इकन धरम को रूप सुधारियो ॥२४॥ ਏਕੈ ਭੇਸ ਇੰਦ੍ਰ ਕੋ ਕਿਯਾ ॥ एकै भेस इंद्र को किया ॥ ਏਕਨ ਰੂਪ ਸੂਰਜ ਕੋ ਲਿਯਾ ॥ एकन रूप सूरज को लिया ॥ ਏਕਨ ਭੇਸ ਚੰਦ੍ਰ ਕੌ ਧਾਰਿਯੋ ॥ एकन भेस चंद्र कौ धारियो ॥ ਮਨਹੁ ਮਦਨ ਕੌ ਮਾਨ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੨੫॥ मनहु मदन कौ मान उतारियो ॥२५॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਸਾਤ ਕੁਮਾਰੀ ਚਲੀ; ਭੇਸ ਇਹ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥ सात कुमारी चली; भेस इह धारि कै ॥ ਵਾ ਰਾਜਾ ਕਹ ਦਰਸਨ; ਦੀਯਾ ਸੁਧਾਰਿ ਕੈ ॥ वा राजा कह दरसन; दीया सुधारि कै ॥ ਸਾਤ ਸੁਤਾ ਰਾਜਾ! ਹਮਰੀ ਏ ਬਰੁ ਅਬੈ ॥ सात सुता राजा! हमरी ए बरु अबै ॥ ਹੋ ਰਾਜ ਪਾਟ ਪੁਨਿ ਕਰਹੁ; ਜੀਤਿ ਖਲ ਦਲ ਸਭੈ ॥੨੬॥ हो राज पाट पुनि करहु; जीति खल दल सभै ॥२६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਰਾਜੈ ਉਨ ਰੂਪ ਨਿਹਰਾ ॥ जब राजै उन रूप निहरा ॥ ਸਟਪਟਾਇ ਪਾਇਨ ਪਰ ਪਰਾ ॥ सटपटाइ पाइन पर परा ॥ ਧਕ ਧਕ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਤਿਹ ਭਈ ॥ धक धक अधिक ह्रिदै तिह भई ॥ ਚਟਪਟ ਸਕਲ ਬਿਸਰ ਸੁਧਿ ਗਈ ॥੨੭॥ चटपट सकल बिसर सुधि गई ॥२७॥ ਧੀਰਜ ਧਰਾ ਜਬੈ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥ धीरज धरा जबै सुधि आई ॥ ਪੁਨਿ ਪਾਇਨ ਲਪਟਾਨਾ ਧਾਈ ॥ पुनि पाइन लपटाना धाई ॥ ਧੰਨਿ ਧੰਨਿ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ਭਏ ॥ धंनि धंनि भाग हमारे भए ॥ ਸਭ ਦੇਵਨ ਦਰਸਨ ਮੁਹਿ ਦਏ ॥੨੮॥ सभ देवन दरसन मुहि दए ॥२८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਾਪੀ ਤੇ ਧਰਮੀ ਭਯੋ; ਚਰਨ ਤਿਹਾਰੇ ਲਾਗ ॥ पापी ते धरमी भयो; चरन तिहारे लाग ॥ ਰੰਕ ਹੁਤੋ, ਰਾਜਾ ਭਯੋ; ਧੰਨ੍ਯ ਹਮਾਰੇ ਭਾਗ ॥੨੯॥ रंक हुतो, राजा भयो; धंन्य हमारे भाग ॥२९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮੈ ਸੁਈ ਕਰੌ, ਜੁ ਤੁਮ ਮੁਹਿ ਭਾਖੌ ॥ मै सुई करौ, जु तुम मुहि भाखौ ॥ ਚਰਨਨ ਧ੍ਯਾਨ ਤਿਹਾਰੇ ਰਾਖੌ ॥ चरनन ध्यान तिहारे राखौ ॥ ਨਾਥ! ਸਨਾਥ ਅਨਾਥਹਿ ਕਿਯਾ ॥ नाथ! सनाथ अनाथहि किया ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੀ ਦਰਸਨ ਮੁਹਿ ਦਿਯਾ ॥੩੦॥ क्रिपा करी दरसन मुहि दिया ॥३०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |