ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1173 ਨਾਗਰ ਕੁਅਰ ਪਲਟਿ ਤਿਹ ਲਹਾ ॥ नागर कुअर पलटि तिह लहा ॥ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕ ਉਰਝਿ ਕਰਿ ਰਹਾ ॥ ताहि बिलोक उरझि करि रहा ॥ ਨੈਨਨ ਨੈਨ ਮਿਲੇ ਦੁਹੂੰਅਨ ਕੇ ॥ नैनन नैन मिले दुहूंअन के ॥ ਸੋਕ ਸੰਤਾਪ ਮਿਟੇ ਸਭ ਮਨ ਕੇ ॥੫॥ सोक संताप मिटे सभ मन के ॥५॥ ਰੇਸਮ ਰਸੀ ਡਾਰਿ ਤਰ ਦੀਨੀ ॥ रेसम रसी डारि तर दीनी ॥ ਪੀਰੀ ਬਾਧਿ ਤਵਨ ਸੌ ਲੀਨੀ ॥ पीरी बाधि तवन सौ लीनी ॥ ਐਂਚਿ ਤਾਹਿ ਨਿਜ ਧਾਮ ਚੜਾਯੋ ॥ ऐंचि ताहि निज धाम चड़ायो ॥ ਮਨ ਬਾਛਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕਹ ਪਾਯੋ ॥੬॥ मन बाछत प्रीतम कह पायो ॥६॥ ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥ तोटक छंद ॥ ਪਿਯ ਧਾਮ ਚੜਾਇ ਲਯੋ ਜਬ ਹੀ ॥ पिय धाम चड़ाइ लयो जब ही ॥ ਮਨ ਭਾਵਤ ਭੋਗ ਕਿਯਾ ਤਬ ਹੀ ॥ मन भावत भोग किया तब ही ॥ ਦੁਤਿ ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਅਵਲੋਕਤਿ ਯੋ ॥ दुति रीझि रही अवलोकति यो ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਜੋਰਿ ਰਹੀ ਠਗ ਕੀ ਠਗ ਜ੍ਯੋ ॥੭॥ त्रिय जोरि रही ठग की ठग ज्यो ॥७॥ ਪੁਨਿ ਪੌਢਿ ਰਹੈਂ ਉਠਿ ਕੇਲ ਕਰੈਂ ॥ पुनि पौढि रहैं उठि केल करैं ॥ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿ ਅਨੰਗ ਕੇ ਤਾਪ ਹਰੈਂ ॥ बहु भांति अनंग के ताप हरैं ॥ ਉਰ ਲਾਇ ਰਹੀ ਪਿਯ ਕੌ ਤ੍ਰਿਯ ਯੋ ॥ उर लाइ रही पिय कौ त्रिय यो ॥ ਜਨੁ ਹਾਥ ਲਗੇ ਨਿਧਨੀ ਧਨ ਜ੍ਯੋ ॥੮॥ जनु हाथ लगे निधनी धन ज्यो ॥८॥ ਮਦਨੋਦਿਤ ਆਸਨ ਕੌ ਕਰਿ ਕੈ ॥ मदनोदित आसन कौ करि कै ॥ ਸਭ ਤਾਪ ਅਨੰਗਹਿ ਕੋ ਹਰਿ ਕੈ ॥ सभ ताप अनंगहि को हरि कै ॥ ਲਲਿਤਾਸਨ ਬਾਰ ਅਨੇਕ ਧਰੈ ॥ ललितासन बार अनेक धरै ॥ ਦੋਊ ਕੋਕ ਕੀ ਰੀਤਿ ਸੌ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੈ ॥੯॥ दोऊ कोक की रीति सौ प्रीति करै ॥९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਆਸਨ ਕਰੈ; ਚੁੰਬਨ ਕਰਤ ਅਪਾਰ ॥ भांति भांति आसन करै; चु्मबन करत अपार ॥ ਛੈਲ ਛੈਲਨੀ ਰਸ ਪਗੇ; ਰਹੀ ਨ ਕਛੂ ਸੰਭਾਰ ॥੧੦॥ छैल छैलनी रस पगे; रही न कछू स्मभार ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹਸਿ ਹਸਿ ਕੇਲ ਦੋਊ ਮਿਲ ਕਰੈ ॥ हसि हसि केल दोऊ मिल करै ॥ ਪਲਟਿ ਪਲਟਿ ਪ੍ਰਿਯ ਕੌ ਤ੍ਰਿਯ ਧਰੈ ॥ पलटि पलटि प्रिय कौ त्रिय धरै ॥ ਹੇਰਿ ਰੂਪ ਤਾ ਕੋ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥ हेरि रूप ता को बलि जाई ॥ ਛੈਲਨਿ ਛੈਲ ਨ ਤਜ੍ਯੋ ਸੁਹਾਈ ॥੧੧॥ छैलनि छैल न तज्यो सुहाई ॥११॥ ਤਬ ਤਹ ਤਾਹਿ ਪਿਤਾਵਤ ਭਯੋ ॥ तब तह ताहि पितावत भयो ॥ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਜਿਯ ਮੈ ਦੁਖ ਪਯੋ ॥ राज सुता जिय मै दुख पयो ॥ ਚਿਤ ਮੈ ਕਹੀ, ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਕੀਜੈ? ॥ चित मै कही, कवन बिधि कीजै? ॥ ਜਾ ਤੈ ਪਤਿ, ਪਿਤੁ ਤੇ ਇਹ ਲੀਜੈ ॥੧੨॥ जा तै पति, पितु ते इह लीजै ॥१२॥ ਆਪਿ ਪਿਤਾ ਕੇ ਆਗੂ ਗਈ ॥ आपि पिता के आगू गई ॥ ਇਹ ਬਿਧਿ ਬਚਨ ਬਖਾਨਤ ਭਈ ॥ इह बिधि बचन बखानत भई ॥ ਬਿਜਿਯਾ ਏਕ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਬਹੁ ਖਈ ॥ बिजिया एक न्रिपति बहु खई ॥ ਤਾ ਤੇ ਬੁਧਿ ਤਾ ਕੀ ਸਭ ਗਈ ॥੧੩॥ ता ते बुधि ता की सभ गई ॥१३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਿਜਿਯਾ ਖਾਏ ਤੇ ਤਿਸੈ; ਰਹੀ ਨ ਕਛੂ ਸੰਭਾਰ ॥ बिजिया खाए ते तिसै; रही न कछू स्मभार ॥ ਆਨਿ ਹਮਾਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਧਸਾ; ਅਪਨੋ ਧਾਮ ਬਿਚਾਰਿ ॥੧੪॥ आनि हमारे ग्रिह धसा; अपनो धाम बिचारि ॥१४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਮੈ ਹੇਰਿ ਤਿਸੈ ਗਹਿ ਲੀਨਾ ॥ तब मै हेरि तिसै गहि लीना ॥ ਕਛੁ ਭੋਜਨ ਖੈਬੇ ਕਹ ਦੀਨਾ ॥ कछु भोजन खैबे कह दीना ॥ ਅਬ ਸੋ ਕਰੋ, ਤੁਮ ਜੁ ਮੁਹਿ ਉਚਾਰੋ ॥ अब सो करो, तुम जु मुहि उचारो ॥ ਜਿਯਤ ਤਜੋ? ਕੈ ਜਿਯ ਤੇ ਮਾਰੋ? ॥੧੫॥ जियत तजो? कै जिय ते मारो? ॥१५॥ ਜੋ ਚਲਿ ਗ੍ਰਿਹ ਦੁਸਮਨ ਹੂ ਆਵੈ ॥ जो चलि ग्रिह दुसमन हू आवै ॥ ਜੋ ਤਾ ਕੋ ਗ੍ਰਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਵੈ ॥ जो ता को ग्रहि कै न्रिप घावै ॥ ਨਰਕ ਬਿਖੈ ਤਾ ਕੌ ਜਮ ਡਾਰੈ ॥ नरक बिखै ता कौ जम डारै ॥ ਭਲਾ ਨ ਤਾ ਕਹ ਜਗਤ ਉਚਾਰੈ ॥੧੬॥ भला न ता कह जगत उचारै ॥१६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੋ ਆਵੈ ਨਿਜੁ ਧਾਮ ਚਲਿ; ਧਰਮ ਭ੍ਰਾਤ ਤਿਹ ਜਾਨਿ ॥ जो आवै निजु धाम चलि; धरम भ्रात तिह जानि ॥ ਜੋ ਕਛੁ ਕਹੈ, ਸੁ ਕੀਜਿਯੈ; ਭੂਲਿ ਨ ਕਰਿਯੈ ਹਾਨਿ ॥੧੭॥ जो कछु कहै, सु कीजियै; भूलि न करियै हानि ॥१७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਤਾ ਕੌ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥ तब न्रिप ता कौ बोलि पठायो ॥ ਨਿਕਟਿ ਆਪਨੇ ਤਿਹ ਬੈਠਾਯੋ ॥ निकटि आपने तिह बैठायो ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਵਹੈ ਤਵਨ ਕਹ ਦੀਨੀ ॥ दुहिता वहै तवन कह दीनी ॥ ਜਾ ਸੌ ਰਤਿ ਆਗੇ ਜਿਨ ਕੀਨੀ ॥੧੮॥ जा सौ रति आगे जिन कीनी ॥१८॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |