ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1164 ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਸ੍ਵਰਨਿ ਮੰਜਰੀ ਅਟਕੀ; ਕੁਅਰ ਨਿਹਾਰਿ ਕਰਿ ॥ स्वरनि मंजरी अटकी; कुअर निहारि करि ॥ ਰੁਕਮ ਮੰਜਰੀ ਸਹਚਰਿ; ਲਈ ਹਕਾਰਿ ਕਰਿ ॥ रुकम मंजरी सहचरि; लई हकारि करि ॥ ਨਿਜੁ ਮਨ ਕੋ ਤਿਹ ਭੇਦ; ਸਕਲ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥ निजु मन को तिह भेद; सकल समझाइ कै ॥ ਹੋ ਚਿਤ੍ਰ ਬਰਨ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਤ ਪਹਿ; ਦਈ ਪਠਾਇ ਕੈ ॥੪॥ हो चित्र बरन न्रिप सुत पहि; दई पठाइ कै ॥४॥ ਨਿਜ ਨਾਰੀ ਮੁਹਿ ਕਰਿਯੋ; ਕੁਅਰ! ਕਰੁ ਆਇ ਕਰਿ ॥ निज नारी मुहि करियो; कुअर! करु आइ करि ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੌ ਭਜੋ; ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕਰਿ ॥ भांति भांति सौ भजो; परम सुख पाइ करि ॥ ਭੂਪ ਤਿਲਕ ਕੀ ਕਾਨਿ; ਨ ਚਿਤ ਮਹਿ ਕੀਜਿਯੈ ॥ भूप तिलक की कानि; न चित महि कीजियै ॥ ਹੋ ਮਨਸਾ ਪੂਰਨ ਮੋਰਿ; ਸਜਨ! ਕਰਿ ਦੀਜਿਯੈ ॥੫॥ हो मनसा पूरन मोरि; सजन! करि दीजियै ॥५॥ ਕੁਅਰ ਬਾਚ ॥ कुअर बाच ॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇਕ ਠਾਂ ਸੁਨੇ ਅਨੂਪਮ ਹਯ ਹੈ ॥ इक ठां सुने अनूपम हय है ॥ ਸੇਰ ਸਾਹਿ ਲੀਨੇ ਦ੍ਵੈ ਹੈ ਹੈ ॥ सेर साहि लीने द्वै है है ॥ ਰਾਹੁ ਸੁਰਾਹੁ ਨਾਮ ਹੈ ਤਿਨ ਕੇ ॥ राहु सुराहु नाम है तिन के ॥ ਅੰਗ ਸੁਰੰਗ ਬਨੇ ਹੈ ਜਿਨ ਕੇ ॥੬॥ अंग सुरंग बने है जिन के ॥६॥ ਜੌ ਤਾ ਤੇ ਦ੍ਵੈ ਹੈ ਹਰਿ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥ जौ ता ते द्वै है हरि ल्यावै ॥ ਬਹੁਰਿ ਆਹਿ ਮੁਰਿ ਨਾਰਿ ਕਹਾਵੈ ॥ बहुरि आहि मुरि नारि कहावै ॥ ਤਬ ਹਮ ਸੰਕ ਤ੍ਯਾਗ ਤੁਹਿ ਬਰਹੀ ॥ तब हम संक त्याग तुहि बरही ॥ ਭੂਪ ਤਿਲਕ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਕਰਹੀ ॥੭॥ भूप तिलक की कानि न करही ॥७॥ ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ ਜਬ ਯੌ ਸੁਨਿ ਪਾਵਾ ॥ साहु सुता जब यौ सुनि पावा ॥ ਚੰਡਾਰਿਨਿ ਕੋ ਭੇਸ ਬਨਾਵਾ ॥ चंडारिनि को भेस बनावा ॥ ਕਰ ਮੋ ਧਰਤ ਬੁਹਾਰੀ ਭਈ ॥ कर मो धरत बुहारी भई ॥ ਸੇਰ ਸਾਹਿ ਕੇ ਮਹਲਨ ਗਈ ॥੮॥ सेर साहि के महलन गई ॥८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਹਜਰਤਿ ਕੇ ਘਰ ਮੋ ਧਸੀ; ਐਸੋ ਭੇਸ ਬਨਾਇ ॥ हजरति के घर मो धसी; ऐसो भेस बनाइ ॥ ਰਾਹੁ ਸੁਰਾਹੁ ਜਹਾ ਹੁਤੇ; ਤਹੀ ਪਹੂਚੀ ਜਾਇ ॥੯॥ राहु सुराहु जहा हुते; तही पहूची जाइ ॥९॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਬੰਧੇ ਹੁਤੇ ਜਹ ਦ੍ਵੈ ਹੈ; ਝਰੋਖਾ ਕੇ ਤਰੈ ॥ बंधे हुते जह द्वै है; झरोखा के तरै ॥ ਜਹਾ ਨ ਚੀਟੀ ਪਹੁਚੈ; ਪਵਨ ਨ ਸੰਚਰੈ ॥ जहा न चीटी पहुचै; पवन न संचरै ॥ ਤਹੀ ਤਰੁਨਿ ਇਹ ਭੇਸ; ਪਹੂਚੀ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥ तही तरुनि इह भेस; पहूची जाइ करि ॥ ਹੋ ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਭੇ ਛੋਰਾ; ਬਾਜ ਬਨਾਇ ਕਰਿ ॥੧੦॥ हो अरध रात्रि भे छोरा; बाज बनाइ करि ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਛੋਰਿ ਅਗਾਰਿ ਪਛਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥ छोरि अगारि पछारि उतारी ॥ ਆਨਨ ਬਿਖੈ ਲਗਾਮੀ ਡਾਰੀ ॥ आनन बिखै लगामी डारी ॥ ਹ੍ਵੈ ਅਸਵਾਰ ਚਾਬੁਕਿਕ ਮਾਰਿਸਿ ॥ ह्वै असवार चाबुकिक मारिसि ॥ ਸਾਹੁ ਝਰੋਖਾ ਭਏ ਨਿਕਾਰਿਸਿ ॥੧੧॥ साहु झरोखा भए निकारिसि ॥११॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਾਹ ਝੋਰੋਖਾ ਕੇ ਭਏ; ਪਰੀ ਤੁਰੰਗ ਕੁਦਾਇ ॥ साह झोरोखा के भए; परी तुरंग कुदाइ ॥ ਸੰਕਾ ਕਰੀ ਨ ਜਾਨ ਕੀ; ਪਰੀ ਨਦੀ ਮੋ ਜਾਇ ॥੧੨॥ संका करी न जान की; परी नदी मो जाइ ॥१२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਝਰਨਾ ਮਹਿ ਤੇ ਬਾਜਿ ਨਿਕਾਰਿਸਿ ॥ झरना महि ते बाजि निकारिसि ॥ ਗਹਿਰੀ ਨਦੀ ਬਿਖੈ ਲੈ ਡਾਰਿਸਿ ॥ गहिरी नदी बिखै लै डारिसि ॥ ਜਿਯ ਅਪਨੇ ਕਾ ਲੋਭ ਨ ਕਰਾ ॥ जिय अपने का लोभ न करा ॥ ਇਹ ਛਲ ਰਾਹੁ ਅਸ੍ਵ ਕਹ ਹਰਾ ॥੧੩॥ इह छल राहु अस्व कह हरा ॥१३॥ ਜਬ ਬਾਜੀ ਹਜਰਤਿ ਕੋ ਗਯੋ ॥ जब बाजी हजरति को गयो ॥ ਸਭਹਿਨ ਕੋ ਬਿਸਮੈ ਜਿਯ ਭਯੋ ॥ सभहिन को बिसमै जिय भयो ॥ ਜਹਾ ਨ ਸਕਤ ਪ੍ਰਵੇਸ ਪਵਨ ਕਰਿ ॥ जहा न सकत प्रवेस पवन करि ॥ ਤਹ ਤੇ ਲਯੋ ਤੁਰੰਗਮ ਕਿਨ ਹਰਿ? ॥੧੪॥ तह ते लयो तुरंगम किन हरि? ॥१४॥ ਪ੍ਰਾਤ ਬਚਨ ਹਜਰਤਿ ਇਮ ਕਿਯੋ ॥ प्रात बचन हजरति इम कियो ॥ ਅਭੈ ਦਾਨ ਚੋਰਹਿ ਮੈ ਦਿਯੋ ॥ अभै दान चोरहि मै दियो ॥ ਜੋ ਵਹ ਮੋ ਕਹ ਬਦਨ ਦਿਖਾਵੈ ॥ जो वह मो कह बदन दिखावै ॥ ਬੀਸ ਸਹਸ੍ਰ ਅਸਰਫੀ ਪਾਵੈ ॥੧੫॥ बीस सहस्र असरफी पावै ॥१५॥ ਅਭੈ ਦਾਨ ਤਾ ਕੌ ਮੈ ਦ੍ਯਾਯੋ ॥ अभै दान ता कौ मै द्यायो ॥ ਖਾਈ ਸਪਤ ਕੁਰਾਨ ਉਚਾਯੋ ॥ खाई सपत कुरान उचायो ॥ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਭੇਸ ਪੁਰਖ ਕੋ ਧਰਾ ॥ तब त्रिय भेस पुरख को धरा ॥ ਸੇਰ ਸਾਹ ਕਹ ਸਿਜਦਾ ਕਰਾ ॥੧੬॥ सेर साह कह सिजदा करा ॥१६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪੁਰਖ ਭੇਖ ਕਹ ਪਹਿਰ ਤ੍ਰਿਯ; ਭੂਖਨ ਸਜੇ ਸੁਰੰਗ ॥ पुरख भेख कह पहिर त्रिय; भूखन सजे सुरंग ॥ ਸੇਰ ਸਾਹ ਸੌ ਇਮਿ ਕਹਾ; ਮੈ ਤਵ ਹਰਾ ਤੁਰੰਗ ॥੧੭॥ सेर साह सौ इमि कहा; मै तव हरा तुरंग ॥१७॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |