ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1160 ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਰਨਯਨਿ ਸੌ; ਭੋਗ ਕਮਾਵਈ ॥ भांति भांति रनयनि सौ; भोग कमावई ॥ ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਕਰਤ; ਨ ਗਨਨਾ ਆਵਈ ॥ आसन चु्मबन करत; न गनना आवई ॥ ਚਾਰਿ ਪਹਰ ਰਤਿ ਕਰੈ; ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥ चारि पहर रति करै; अधिक सुख पाइ कै ॥ ਹੋ ਜੋ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਰਮੈ; ਰਹੈ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥੪॥ हो जो रानी तिह रमै; रहै उरझाइ कै ॥४॥ ਸ੍ਰੀ ਰਸ ਤਿਲਕ ਮੰਜਰੀ; ਤ੍ਰਿਯਿਕ ਬਖਾਨਿਯੈ ॥ स्री रस तिलक मंजरी; त्रियिक बखानियै ॥ ਅਧਿਕ ਜਗਤ ਕੇ ਮਾਂਝ; ਧਨਵੰਤੀ ਜਾਨਿਯੈ ॥ अधिक जगत के मांझ; धनवंती जानियै ॥ ਜਾਵਿਤ੍ਰੀ ਜਾਇਫਰ; ਨ ਸਾਹੁ ਚਬਾਵਈ ॥ जावित्री जाइफर; न साहु चबावई ॥ ਹੋ ਸੋਫੀ ਸੂਮ ਨ ਭੂਲਿ; ਭਾਂਗ ਕੌ ਖਾਵਈ ॥੫॥ हो सोफी सूम न भूलि; भांग कौ खावई ॥५॥ ਸਾਹੁ ਆਪੁ ਕੌ ਸ੍ਯਾਨੋ; ਅਧਿਕ ਕਹਾਵਈ ॥ साहु आपु कौ स्यानो; अधिक कहावई ॥ ਭੂਲ ਭਾਂਗ ਸੁਪਨੇ ਹੂੰ; ਨ ਘੋਟਿ ਚੜਾਵਈ ॥ भूल भांग सुपने हूं; न घोटि चड़ावई ॥ ਪਿਯੈ ਜੁ ਰਾਨੀ ਭਾਂਗ; ਅਧਿਕ ਤਾ ਸੌ ਲਰੈ ॥ पियै जु रानी भांग; अधिक ता सौ लरै ॥ ਹੋ ਕੌਡੀ ਕਰ ਤੇ ਦਾਨ; ਨ ਸੋਕਾਤੁਰ ਕਰੈ ॥੬॥ हो कौडी कर ते दान; न सोकातुर करै ॥६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਪਿਯਤ ਭਾਂਗ ਕਾਹੂ ਜੋ ਹੇਰੈ ॥ पियत भांग काहू जो हेरै ॥ ਠਾਢੇ ਹੋਤ ਨ ਤਾ ਕੇ ਨੇਰੈ ॥ ठाढे होत न ता के नेरै ॥ ਭਯੋ ਸਦਨ ਤਿਹ ਕਹੈ ਉਜਾਰਾ ॥ भयो सदन तिह कहै उजारा ॥ ਜਾ ਕੈ ਕੂੰਡਾ ਬਜੈ ਦੁਆਰਾ ॥੭॥ जा कै कूंडा बजै दुआरा ॥७॥ ਤਾ ਕੋ ਹੋਤ ਉਜਾਰ ਕਹੈ ਘਰ ॥ ता को होत उजार कहै घर ॥ ਭਾਂਗ ਅਫੀਮ ਭਖਤ ਹੈ ਜੋ ਨਰ ॥ भांग अफीम भखत है जो नर ॥ ਸੋਫੀ ਸਕਲ ਬੁਧਿ ਬਲ ਰਹੈ ॥ सोफी सकल बुधि बल रहै ॥ ਅਮਲਿਨ ਕੋ ਕਛੂ ਕੈ ਨਹਿ ਕਹੈ ॥੮॥ अमलिन को कछू कै नहि कहै ॥८॥ ਯਹ ਰਸ ਤਿਲਕ ਮੰਜਰੀ ਸੁਨੀ ॥ यह रस तिलक मंजरी सुनी ॥ ਗਈ ਪਾਸ ਹਸਿ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥ गई पास हसि मूंडी धुनी ॥ ਕਹਾ ਬਕਤ ਹੈ? ਪਰਿਯੋ ਮੰਦ ਮਤਿ! ॥ कहा बकत है? परियो मंद मति! ॥ ਬਾਹਨ ਸੋਫਿ ਸੀਤਲਾ ਕੀ ਗਤਿ ॥੯॥ बाहन सोफि सीतला की गति ॥९॥ ਛੰਦ ॥ छंद ॥ ਅਮਲ ਪਿਯਹਿ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ; ਅਧਿਕ ਇਸਤ੍ਰੀਯਨ ਬਿਹਾਰੈ ॥ अमल पियहि न्रिप राज; अधिक इसत्रीयन बिहारै ॥ ਅਮਲ ਸੂਰਮਾ ਪਿਯਹਿ; ਦੁਜਨ ਸਿਰ ਖੜਗ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥ अमल सूरमा पियहि; दुजन सिर खड़ग प्रहारै ॥ ਅਮਲ ਭਖਹਿ ਜੋਗੀਸ; ਧ੍ਯਾਨ ਜਦੁਪਤਿ ਕੋ ਧਰਹੀ ॥ अमल भखहि जोगीस; ध्यान जदुपति को धरही ॥ ਚਾਖਿ ਤਵਨ ਕੋ ਸ੍ਵਾਦ; ਸੂਮ ਸੋਫੀ ਕ੍ਯਾ ਕਰਹੀ? ॥੧੦॥ चाखि तवन को स्वाद; सूम सोफी क्या करही? ॥१०॥ ਸਾਹੁ ਬਾਚ ॥ साहु बाच ॥ ਅਮਲ ਪਿਯਤ ਜੇ ਪੁਰਖ; ਪਰੇ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਉਘਾਵਤ ॥ अमल पियत जे पुरख; परे दिन रैनि उघावत ॥ ਅਮਲ ਜੁ ਘਰੀ ਨ ਪਿਯਹਿ; ਤਾਪ ਤਿਨ ਕਹ ਚੜਿ ਆਵਤ ॥ अमल जु घरी न पियहि; ताप तिन कह चड़ि आवत ॥ ਅਮਲ ਪੁਰਖੁ ਜੋ ਪੀਯੈ; ਕਿਸੂ ਕਾਰਜ ਕੇ ਨਾਹੀ ॥ अमल पुरखु जो पीयै; किसू कारज के नाही ॥ ਅਮਲ ਖਾਇ ਜੜ੍ਹ ਰਹੈ; ਮ੍ਰਿਤਕ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥੧੧॥ अमल खाइ जड़्ह रहै; म्रितक ह्वै कै घर माही ॥११॥ ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥ त्रियो बाच ॥ ਸ੍ਯਾਨੇ ਸੋਚਿਤ ਰਹੈ; ਰਾਜ ਕੈਫਿਯੈ ਕਮਾਵੈ ॥ स्याने सोचित रहै; राज कैफियै कमावै ॥ ਸੂਮ ਸੰਚਿ ਧਨ ਰਹੇ; ਸੂਰ ਦਿਨ ਏਕ ਲੁਟਾਵੈ ॥ सूम संचि धन रहे; सूर दिन एक लुटावै ॥ ਅਮਲ ਪੀਏ ਜਸੁ ਹੋਇ; ਦਾਨ ਖਾਂਡੇ ਨਹਿ ਹੀਨੋ ॥ अमल पीए जसु होइ; दान खांडे नहि हीनो ॥ ਅੰਤ ਗੁਦਾ ਕੇ ਪੈਡ; ਸੂਮ ਸੋਫੀ ਜਿਯ ਦੀਨੋ ॥੧੨॥ अंत गुदा के पैड; सूम सोफी जिय दीनो ॥१२॥ ਭਾਂਗ ਪੁਰਖ ਵੈ ਪਿਯਹਿ; ਭਗਤ ਹਰਿ ਕੀ ਜੇ ਕਰਹੀ ॥ भांग पुरख वै पियहि; भगत हरि की जे करही ॥ ਭਾਂਗ ਭਖਤ ਵੈ ਪੁਰਖ; ਕਿਸੂ ਕੀ ਆਸ ਨ ਧਰਹੀ ॥ भांग भखत वै पुरख; किसू की आस न धरही ॥ ਅਮਲ ਪਿਯਤ ਤੇ ਬੀਰ; ਬਰਤ ਜਿਨ ਤ੍ਰਿਨ ਮਸਤਕ ਪਰ ॥ अमल पियत ते बीर; बरत जिन त्रिन मसतक पर ॥ ਤੇ ਕ੍ਯਾ ਪੀਵਹਿ ਭਾਂਗ? ਰਹੈ ਜਿਨ ਕੇ ਤਕਰੀ ਕਰ ॥੧੩॥ ते क्या पीवहि भांग? रहै जिन के तकरी कर ॥१३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਸਦਾ ਸਰੋਹੀ ਊਪਰ; ਕਰ ਜਿਨ ਕੋ ਰਹੈ ॥ सदा सरोही ऊपर; कर जिन को रहै ॥ ਸਿਰ ਮੋ ਖਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾਨ; ਜੁ ਤਿਹ ਕਟੁ ਬਚ ਕਹੈ ॥ सिर मो खाइ क्रिपान; जु तिह कटु बच कहै ॥ ਨਿੰਬੂਆ ਟਿਕ ਕਹਿ ਰਹੈ; ਮੂੰਛਿ ਐਸੇ ਕੀਏ ॥ नि्मबूआ टिक कहि रहै; मूंछि ऐसे कीए ॥ ਹੋ ਤੇ ਨਰ ਪੀਵਹਿ ਭਾਂਗ; ਕਹਾ ਪਸੁ ਤੈਂ ਪੀਏ? ॥੧੪॥ हो ते नर पीवहि भांग; कहा पसु तैं पीए? ॥१४॥ |
Dasam Granth |