ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1115 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮਗਧ ਦੇਸ ਕੋ ਰਾਵ ਇਕ; ਸਰਸ ਸਿੰਘ ਬਡਭਾਗਿ ॥ मगध देस को राव इक; सरस सिंघ बडभागि ॥ ਜਾ ਕੈ ਤ੍ਰਾਸੈ ਸੂਰ ਸਭ; ਰਹੈ ਚਰਨ ਸੌ ਲਾਗਿ ॥੧॥ जा कै त्रासै सूर सभ; रहै चरन सौ लागि ॥१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਚੰਚਲ ਕੁਅਰਿ ਤਵਨ ਕੀ ਨਾਰੀ ॥ चंचल कुअरि तवन की नारी ॥ ਆਪ ਹਾਥ ਜਗਦੀਸ ਸਵਾਰੀ ॥ आप हाथ जगदीस सवारी ॥ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥ अप्रमान तिह प्रभा बिराजै ॥ ਜਨੁ ਰਤਿ ਪਤਿ ਕੀ ਪ੍ਰਿਯਾ ਸੁ ਰਾਜੈ ॥੨॥ जनु रति पति की प्रिया सु राजै ॥२॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਏਕ ਰਾਵ ਕੋ ਭ੍ਰਿਤ; ਅਧਿਕ ਸੁੰਦਰ ਹੁਤੋ ॥ एक राव को भ्रित; अधिक सुंदर हुतो ॥ ਇਕ ਦਿਨ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕ; ਗਈ ਰਾਨੀ ਸੁਤੋ ॥ इक दिन ताहि बिलोक; गई रानी सुतो ॥ ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਸੁ ਕੁਮਾਰ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥ ता दिन ते सु कुमार; रही उरझाइ कै ॥ ਹੋ ਕ੍ਰੋਰਿ ਜਤਨ ਕਰਿ ਤਾ ਕੌ; ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥੩॥ हो क्रोरि जतन करि ता कौ; लियो बुलाइ कै ॥३॥ ਜਬੈ ਕੁਅਰਿ ਤਿਨ ਲਖ੍ਯੋ; ਸਜਨ ਘਰ ਆਇਯੋ ॥ जबै कुअरि तिन लख्यो; सजन घर आइयो ॥ ਚੰਚਲ ਕੁਅਰਿ ਬਚਨ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਸੁਨਾਇਯੋ ॥ चंचल कुअरि बचन; इह भांति सुनाइयो ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਮੁਹਿ ਸਾਥ ਕਰੋ; ਤੁਮ ਆਇ ਕਰਿ ॥ काम भोग मुहि साथ करो; तुम आइ करि ॥ ਹੋ ਚਿਤ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਦੀਜੈ; ਸੋਕ ਮਿਟਾਇ ਕਰ ॥੪॥ हो चित को सभ ही दीजै; सोक मिटाइ कर ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਵਨ ਪੁਰਖ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥ तवन पुरख इह भांति बिचारी ॥ ਰਮਿਯੋ ਚਹਤ ਮੋ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਨਾਰੀ ॥ रमियो चहत मो सो न्रिप नारी ॥ ਕਾਮ ਭੋਗ ਯਾ ਸੌ ਮੈ ਕਰਿਹੌ ॥ काम भोग या सौ मै करिहौ ॥ ਕੁੰਭੀ ਨਰਕ ਬੀਚ ਤਬ ਪਰਿਹੌ ॥੫॥ कु्मभी नरक बीच तब परिहौ ॥५॥ ਨਾਹਿ ਨਾਹਿ ਤਿਨ ਪੁਰਖ ਬਖਾਨੀ ॥ नाहि नाहि तिन पुरख बखानी ॥ ਤੋ ਸੋ ਰਮਤ ਮੈ ਨਹੀ ਰਾਨੀ! ॥ तो सो रमत मै नही रानी! ॥ ਐਸੇ ਖ੍ਯਾਲ ਬਾਲ! ਨਹਿ ਪਰਿਯੈ ॥ ऐसे ख्याल बाल! नहि परियै ॥ ਬੇਗਿ ਬਿਦਾ ਹ੍ਯਾਂ ਤੇ ਮੁਹਿ ਕਰਿਯੈ ॥੬॥ बेगि बिदा ह्यां ते मुहि करियै ॥६॥ ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਪਿਯਰਵਾ ਜ੍ਯੋਂ ਕਰੈ ॥ नहीं नहीं पियरवा ज्यों करै ॥ ਤ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਚਰਨ ਚੰਚਲਾ ਪਰੈ ॥ त्यों त्यों चरन चंचला परै ॥ ਮੈ ਤੁਮਰੀ ਲਖਿ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਕਾਨੀ ॥ मै तुमरी लखि प्रभा बिकानी ॥ ਮਦਨ ਤਾਪ ਤੇ ਭਈ ਦਿਵਾਨੀ ॥੭॥ मदन ताप ते भई दिवानी ॥७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮੈ ਰਾਨੀ ਤੁਹਿ ਰੰਕ ਕੇ; ਚਰਨ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥ मै रानी तुहि रंक के; चरन रही लपटाइ ॥ ਕਾਮ ਕੇਲ ਮੋ ਸੋ ਤਰੁਨ! ਕ੍ਯੋ ਨਹਿ ਕਰਤ ਬਨਾਇ? ॥੮॥ काम केल मो सो तरुन! क्यो नहि करत बनाइ? ॥८॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਅਧਿਕ ਮੋਲ ਕੋ ਰਤਨੁ; ਜੋ ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਪਾਇਯੈ ॥ अधिक मोल को रतनु; जो क्योहूं पाइयै ॥ ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਭੇ ਰਾਖਿ; ਨ ਬ੍ਰਿਥਾ ਗਵਾਇਯੈ ॥ अनिक जतन भे राखि; न ब्रिथा गवाइयै ॥ ਤਾਹਿ ਗਰੇ ਸੋ ਲਾਇ; ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਲੀਜਿਯੈ ॥ ताहि गरे सो लाइ; भली बिधि लीजियै ॥ ਹੋ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਤ ਨਿਧ ਨਵੌ; ਕਿਵਾਰ ਨ ਦੀਜਿਯੈ ॥੯॥ हो ग्रिह आवत निध नवौ; किवार न दीजियै ॥९॥ ਤੁਮਰੀ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਲੋਕ; ਦਿਵਾਨੀ ਮੈ ਭਈ ॥ तुमरी प्रभा बिलोक; दिवानी मै भई ॥ ਤਬ ਤੇ ਸਕਲ ਬਿਸਾਰਿ; ਸਦਨ ਕੀ ਸੁਧਿ ਦਈ ॥ तब ते सकल बिसारि; सदन की सुधि दई ॥ ਜੋਰਿ ਹਾਥ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ; ਰਹੀ ਤਵ ਪਾਇ ਪਰ ॥ जोरि हाथ सिर न्याइ; रही तव पाइ पर ॥ ਹੋ ਕਾਮ ਕੇਲ ਮੁਹਿ ਸਾਥ; ਕਰੋ ਲਪਟਾਇ ਕਰਿ ॥੧੦॥ हो काम केल मुहि साथ; करो लपटाइ करि ॥१०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮੂਰਖ ਕਛੂ ਬਾਤ ਨਹਿ ਜਾਨੀ ॥ मूरख कछू बात नहि जानी ॥ ਪਾਇਨ ਸੋ ਰਾਨੀ ਲਪਟਾਨੀ ॥ पाइन सो रानी लपटानी ॥ ਮਾਨ ਹੇਤ ਬਚ ਮਾਨਿ ਨ ਲਯੋ ॥ मान हेत बच मानि न लयो ॥ ਅਧਿਕ ਕੋਪ ਅਬਲਾ ਕੇ ਭਯੋ ॥੧੧॥ अधिक कोप अबला के भयो ॥११॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |