ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1113 ਭਰਥਰੀ ਬਾਚ ॥ भरथरी बाच ॥ ਕਵਨ ਮਰੈ? ਮਾਰੈ ਕਵਨ? ਕਹਤ ਸੁਨਤ? ਕਹ ਕੋਇ? ॥ कवन मरै? मारै कवन? कहत सुनत? कह कोइ? ॥ ਕੋ ਰੋਵੈ? ਕਵਨੈ ਹਸੈ? ਕਵਨ ਜਰਾ ਜਿਤ ਹੋਇ ॥੫੧॥ को रोवै? कवनै हसै? कवन जरा जित होइ ॥५१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹਸਿ ਗੋਰਖ, ਇਮਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥ हसि गोरख, इमि बचन उचारे ॥ ਸੁਨਹੁ ਭਰਥ! ਹਰਿ ਰਾਜ ਹਮਾਰੇ! ॥ सुनहु भरथ! हरि राज हमारे! ॥ ਸਤਿ ਝੂਠ ਮੂਓ ਹੰਕਾਰਾ ॥ सति झूठ मूओ हंकारा ॥ ਕਬਹੂ ਮਰਤ ਨ ਬੋਲਨਹਾਰਾ ॥੫੨॥ कबहू मरत न बोलनहारा ॥५२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਾਲ ਮਰੈ, ਕਾਯਾ ਮਰੈ; ਕਾਲੈ ਕਰਤ ਉਚਾਰ ॥ काल मरै, काया मरै; कालै करत उचार ॥ ਜੀਭੈ ਗੁਨ ਬਖ੍ਯਾਨ ਹੀ; ਸ੍ਰਵਨਨ ਸੁਨਤ ਸੁਧਾਰ ॥੫੩॥ जीभै गुन बख्यान ही; स्रवनन सुनत सुधार ॥५३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕਾਲ ਨੈਨ ਹ੍ਵੈ ਸਭਨ ਨਿਹਰਈ ॥ काल नैन ह्वै सभन निहरई ॥ ਕਾਲ ਬਕਤ੍ਰ ਹ੍ਵੈ ਬਾਕ ਉਚਰਈ ॥ काल बकत्र ह्वै बाक उचरई ॥ ਕਾਲ ਮਰਤ, ਕਾਲ ਹੀ ਮਾਰੈ ॥ काल मरत, काल ही मारै ॥ ਭੂਲਾ ਲੋਗ ਭਰਮ ਬੀਚਾਰੈ ॥੫੪॥ भूला लोग भरम बीचारै ॥५४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਾਲ ਹਸਤ, ਕਾਲੈ ਰੋਵਤ; ਕਰਤ ਜਰਾ ਜਿਤ ਹੋਇ ॥ काल हसत, कालै रोवत; करत जरा जित होइ ॥ ਕਾਲ ਪਾਇ ਉਪਜਤ ਸਭੈ; ਕਾਲ ਪਾਇ ਬਧ ਹੋਇ ॥੫੫॥ काल पाइ उपजत सभै; काल पाइ बध होइ ॥५५॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕਾਲੈ ਮਰਤ, ਕਾਲ ਹੀ ਮਾਰੈ ॥ कालै मरत, काल ही मारै ॥ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਪਿੰਡ ਅਵਾਰਾ ਪਾਰੈ ॥ भ्रमि भ्रमि पिंड अवारा पारै ॥ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਮੂਓ ਹੰਕਾਰਾ ॥ काम क्रोध मूओ हंकारा ॥ ਏਕ ਨ ਮਰਿਯੋ ਸੁ ਬੋਲਣਹਾਰਾ ॥੫੬॥ एक न मरियो सु बोलणहारा ॥५६॥ ਆਸਾ ਕਰਤ, ਸਕਲ ਜਗ ਮਰਈ ॥ आसा करत, सकल जग मरई ॥ ਕੌਨ ਪੁਰਖੁ ਆਸਾ ਪਰਹਰਈ? ॥ कौन पुरखु आसा परहरई? ॥ ਜੋ ਨਰ ਕੋਊ ਆਸ ਕੌ ਤ੍ਯਾਗੈ ॥ जो नर कोऊ आस कौ त्यागै ॥ ਸੋ ਹਰਿ ਕੇ ਪਾਇਨ ਸੌ ਲਾਗੈ ॥੫੭॥ सो हरि के पाइन सौ लागै ॥५७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਆਸਾ ਕੀ ਆਸਾ ਪੁਰਖ; ਜੋ ਕੋਊ ਤਜਤ ਬਨਾਇ ॥ आसा की आसा पुरख; जो कोऊ तजत बनाइ ॥ ਪਾਪ ਪੁੰਨ੍ਯ ਸਰ ਤਰਿ ਤੁਰਤ; ਪਰਮ ਪੁਰੀ ਕਹ ਜਾਇ ॥੫੮॥ पाप पुंन्य सर तरि तुरत; परम पुरी कह जाइ ॥५८॥ ਜ੍ਯੋ ਸਮੁੰਦਹਿ ਗੰਗਾ ਮਿਲਤ; ਸਹੰਸ ਧਾਰ ਕੈ ਸਾਜ ॥ ज्यो समुंदहि गंगा मिलत; सहंस धार कै साज ॥ ਤ੍ਯੋਂ ਗੋਰਖ ਰਿਖਿਰਾਜ ਸਿਯੋਂ; ਆਜੁ ਮਿਲ੍ਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ॥੫੯॥ त्यों गोरख रिखिराज सियों; आजु मिल्यो न्रिप राज ॥५९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਯਾਤੇ ਮੈ ਬਿਸਥਾਰ ਨ ਕਰੌ ॥ याते मै बिसथार न करौ ॥ ਗ੍ਰੰਥ ਬਢਨ ਤੇ ਅਤਿ ਚਿਤ ਡਰੌ ॥ ग्रंथ बढन ते अति चित डरौ ॥ ਤਾ ਤੇ ਕਥਾ ਨ ਅਧਿਕ ਬਢਾਈ ॥ ता ते कथा न अधिक बढाई ॥ ਭੂਲ ਪਰੀ ਤਹ ਲੇਹੁ ਬਨਾਈ ॥੬੦॥ भूल परी तह लेहु बनाई ॥६०॥ ਗੋਰਖ ਸੋ ਗੋਸਟਿ ਜਬ ਭਈ ॥ गोरख सो गोसटि जब भई ॥ ਰਾਜਾ ਕੀ ਦੁਰਮਤਿ ਸਭ ਗਈ ॥ राजा की दुरमति सभ गई ॥ ਸੀਖਤ ਗ੍ਯਾਨ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ॥ सीखत ग्यान भली बिधि भयो ॥ ਜਲ ਹ੍ਵੈ ਜ੍ਯੋਂ ਜਲ ਮੈ ਮਿਲਿ ਗਯੋ ॥੬੧॥ जल ह्वै ज्यों जल मै मिलि गयो ॥६१॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਏਕ ਮੂੰਡ ਭਰਥਰਿ; ਘ੍ਰਿਤ ਚੁਅਤ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ एक मूंड भरथरि; घ्रित चुअत निहारियो ॥ ਹਸਿ ਹਸਿ ਤਾ ਸੋ ਬਚਨ; ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ हसि हसि ता सो बचन; इह भांति उचारियो ॥ ਜਿਨ ਕੋ ਲਗੇ ਕਟਾਛ; ਰਾਜ ਤੇ ਖੋਵਹੀ ॥ जिन को लगे कटाछ; राज ते खोवही ॥ ਹੋ ਤੁਹਿ ਕਰ ਲਾਗੇ; ਤੈ ਕ੍ਯੋ ਮੂਢ! ਨ ਰੋਵਹੀ ॥੬੨॥ हो तुहि कर लागे; तै क्यो मूढ! न रोवही ॥६२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੀਤਤ ਬਰਖ ਬਹੁਤ ਜਬ ਭਏ ॥ बीतत बरख बहुत जब भए ॥ ਭਰਥਰਿ ਦੇਸ ਆਪਨੇ ਗਏ ॥ भरथरि देस आपने गए ॥ ਚੀਨਤ ਏਕ ਚੰਚਲਾ ਭਈ ॥ चीनत एक चंचला भई ॥ ਨਿਕਟ ਰਾਨਿਯਨ ਕੇ ਚਲਿ ਗਈ ॥੬੩॥ निकट रानियन के चलि गई ॥६३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੁਨਿ ਰਾਨਿਯਨ ਐਸੋ ਬਚਨ; ਰਾਜਾ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ सुनि रानियन ऐसो बचन; राजा लियो बुलाइ ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਰੋਦਨ ਕਰਤ; ਰਹੀ ਚਰਨ ਲਪਟਾਇ ॥੬੪॥ भांति भांति रोदन करत; रही चरन लपटाइ ॥६४॥ |
Dasam Granth |