ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1111 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਚਿਤ ਰਾਨੀ ਹਰ ਲਯੋ ॥ न्रिप को चित रानी हर लयो ॥ ਅਬਲਾ ਮਨੁ ਤਾ ਕੈ ਕਰ ਦਯੋ ॥ अबला मनु ता कै कर दयो ॥ ਵਹੁ ਅਟਕਤ ਬੇਸ੍ਵਾ ਪਰ ਭਯੋ ॥ वहु अटकत बेस्वा पर भयो ॥ ਫਲ ਲੈ ਕੈ ਤਾ ਕੇ ਕਰ ਦਯੋ ॥੩੧॥ फल लै कै ता के कर दयो ॥३१॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਰਹੀ ਤਰੁਨਿ ਸੋ ਰੀਝਿ; ਅੰਗ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਨਿਰਖਿ ॥ रही तरुनि सो रीझि; अंग न्रिप के निरखि ॥ ਚਾਰੁ ਕੀਏ ਚਖ ਰਹੈ; ਸਰੂਪ ਅਮੋਲ ਲਖਿ ॥ चारु कीए चख रहै; सरूप अमोल लखि ॥ ਫਲ ਸੋਈ ਲੈ ਹਾਥ; ਰੁਚਿਤ ਰੁਚਿ ਸੌ ਦਿਯੋ ॥ फल सोई लै हाथ; रुचित रुचि सौ दियो ॥ ਹੋ ਜਬ ਲੌ ਪ੍ਰਿਥੀ ਅਕਾਸ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤਬ ਲੌ ਜਿਯੋ ॥੩੨॥ हो जब लौ प्रिथी अकास; न्रिपति तब लौ जियो ॥३२॥ ਲੈ ਬੇਸ੍ਵਾ ਫਲ ਦਿਯੋ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਆਨਿ ਕੈ ॥ लै बेस्वा फल दियो; न्रिपति कौ आनि कै ॥ ਰੂਪ ਹੇਰਿ ਬਸਿ ਭਈ; ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਤਿ ਠਾਨਿ ਕੈ ॥ रूप हेरि बसि भई; प्रीति अति ठानि कै ॥ ਲੈ ਰਾਜੈ ਤਿਹ ਹਾਥ; ਚਿੰਤ ਚਿਤ ਮੈ ਕਿਯੋ ॥ लै राजै तिह हाथ; चिंत चित मै कियो ॥ ਹੋ ਯਹ ਸੋਈ ਦ੍ਰੁਮ ਜਾਹਿ; ਜੁ ਮੈ ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਦਿਯੋ ॥੩੩॥ हो यह सोई द्रुम जाहि; जु मै त्रिय कौ दियो ॥३३॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਤਿਹ ਲੀਨੋ; ਸੋਧ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥ भांति भांति तिह लीनो; सोध बनाइ कै ॥ ਤਿਹ ਬੇਸ੍ਵਾ ਕੋ ਪੂਛ੍ਯੋ; ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ तिह बेस्वा को पूछ्यो; निकटि बुलाइ कै ॥ ਸਾਚ ਕਹੋ ਮੁਹਿ, ਯਹ ਫਲ; ਤੈ ਕਹ ਤੇ ਲਹਿਯੋ? ॥ साच कहो मुहि, यह फल; तै कह ते लहियो? ॥ ਹੋ ਹਾਥ ਜੋਰਿ ਤਿਨ ਬਚਨ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ॥੩੪॥ हो हाथ जोरि तिन बचन; न्रिपति सौ यौ कहियो ॥३४॥ ਤੁਮ ਅਪਨੇ ਚਿਤ; ਜਿਹ ਰਾਨੀ ਕੇ ਕਰ ਦਿਯੋ ॥ तुम अपने चित; जिह रानी के कर दियो ॥ ਤਾ ਕੌ ਏਕ ਚੰਡਾਰ; ਮੋਹਿ ਕਰਿ ਮਨੁ ਲਿਯੋ ॥ ता कौ एक चंडार; मोहि करि मनु लियो ॥ ਤਵਨ ਨੀਚ ਮੁਹਿ ਊਪਰ; ਰਹਿਯੋ ਬਿਕਾਇ ਕੈ ॥ तवन नीच मुहि ऊपर; रहियो बिकाइ कै ॥ ਤਵ ਤ੍ਰਿਯ ਤਿਹ ਦਿਯ; ਤਿਨ ਮੁਹਿ ਦਯੋ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥੩੫॥ तव त्रिय तिह दिय; तिन मुहि दयो बनाइ कै ॥३५॥ ਮੈ ਲਖਿ ਤੁਮਰੌ ਰੂਪ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥ मै लखि तुमरौ रूप; रही उरझाइ कै ॥ ਹਰਅਰਿ ਸਰ ਤਨ ਬਧੀ; ਸੁ ਗਈ ਬਿਕਾਇ ਕੈ ॥ हरअरि सर तन बधी; सु गई बिकाइ कै ॥ ਸਦਾ ਤਰਨਿ ਤਾ ਕੋ ਫਲੁ; ਹਮ ਤੇ ਲੀਜਿਯੈ ॥ सदा तरनि ता को फलु; हम ते लीजियै ॥ ਹੋ ਕਾਮ ਕੇਲ ਮੁਹਿ ਸਾਥ; ਹਰਖ ਸੋ ਕੀਜਿਯੈ ॥੩੬॥ हो काम केल मुहि साथ; हरख सो कीजियै ॥३६॥ ਤੁਮ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਜੋ ਦਯੋ; ਫਲ ਅਤਿ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥ तुम तिह त्रिय जो दयो; फल अति रुचि मानि कै ॥ ਤਿਨ ਲੈ ਦਿਯੋ ਚੰਡਾਰਹਿ; ਅਤਿ ਹਿਤੁ ਠਾਨਿ ਕੈ ॥ तिन लै दियो चंडारहि; अति हितु ठानि कै ॥ ਉਨ ਮੁਹਿ, ਮੈ ਤੁਹਿ ਦਿਯੋ; ਸੁ ਬਿਰਹਾ ਕੀ ਦਹੀ ॥ उन मुहि, मै तुहि दियो; सु बिरहा की दही ॥ ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਤਿਹਾਰੀ ਪ੍ਰਭਾ; ਦਿਵਾਨੀ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥੩੭॥ हो निरखि तिहारी प्रभा; दिवानी ह्वै रही ॥३७॥ ਹੌ ਤਵ ਪ੍ਰਭਾ ਬਿਲੋਕਿ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥ हौ तव प्रभा बिलोकि; रही उरझाइ कै ॥ ਗ੍ਰਿਹ ਸਿਗਰੇ ਕੀ ਸੰਗ੍ਯਾ; ਦਈ ਭੁਲਾਇ ਕੈ ॥ ग्रिह सिगरे की संग्या; दई भुलाइ कै ॥ ਅਮਰ ਅਜਰ ਫਲ ਤੁਮ ਕੌ; ਦੀਨੋ ਆਨਿ ਕਰਿ ॥ अमर अजर फल तुम कौ; दीनो आनि करि ॥ ਹੋ ਤਾ ਤੇ ਮਦਨ ਸੰਤਾਪ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ! ਹਮਰੋ ਪ੍ਰਹਰਿ ॥੩੮॥ हो ता ते मदन संताप; न्रिपति! हमरो प्रहरि ॥३८॥ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਤਾ ਕੌ; ਤਬ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥ धंन्य धंन्य ता कौ; तब न्रिपति उचारियो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੌ; ਤਾ ਕੇ ਸੰਗ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥ भांति भांति सौ; ता के संग बिहारियो ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਬੇਸ੍ਵਾ ਹੂੰ; ਗਈ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥ लपटि लपटि बेस्वा हूं; गई बनाइ कै ॥ ਹੋ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ਦੁਤਿ ਹੇਰਿ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥੩੯॥ हो अप्रमान दुति हेरि; रही उरझाइ कै ॥३९॥ ਮਨ ਭਾਵੰਤੋ ਮੀਤ; ਜਵਨ ਦਿਨ ਪਾਈਯੈ ॥ मन भावंतो मीत; जवन दिन पाईयै ॥ ਤਵਨ ਘਰੀ ਕੇ ਪਲ ਪਲ; ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈਯੈ ॥ तवन घरी के पल पल; बलि बलि जाईयै ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਤਾ ਸੌ; ਅਧਿਕ ਬਿਹਾਰੀਯੈ ॥ लपटि लपटि करि ता सौ; अधिक बिहारीयै ॥ ਹੋ ਤਤਖਿਨ ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ; ਸਕਲ ਨਿਵਾਰੀਯੈ ॥੪੦॥ हो ततखिन द्रप कंद्रप को; सकल निवारीयै ॥४०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਾਲ ਕੋ ਰੂਪ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਲਾਲ; ਕਛੂ ਹਸਿ ਕੈ ਅਸ ਬੈਨ ਉਚਾਰੇ ॥ बाल को रूप बिलोकि कै लाल; कछू हसि कै अस बैन उचारे ॥ ਤੈ ਅਟਕੀ ਸੁਨਿ ਸੁੰਦਰਿ! ਮੋ ਪਰ; ਐਸੇ ਨ ਸੁੰਦਰ ਅੰਗ ਹਮਾਰੇ ॥ तै अटकी सुनि सुंदरि! मो पर; ऐसे न सुंदर अंग हमारे ॥ ਜੀਬੋ ਘਨੋ ਸਿਗਰੋ ਜਗ ਚਾਹਤ; ਸੋ ਨ ਰੁਚਿਯੋ ਚਿਤ ਮਾਂਝਿ ਤਿਹਾਰੇ? ॥ जीबो घनो सिगरो जग चाहत; सो न रुचियो चित मांझि तिहारे? ॥ ਆਨਿ ਜਰਾਰਿ ਦਯੋ ਹਮ ਕੌ ਫਲੁ; ਦਾਸ ਭਏ ਹਮ ਆਜੁ ਤਿਹਾਰੇ ॥੪੧॥ आनि जरारि दयो हम कौ फलु; दास भए हम आजु तिहारे ॥४१॥ |
Dasam Granth |