ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1109 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੋ ਭੂਖਨ ਬਹੁ ਮੋਲ ਕੇ; ਅੰਗਨ ਅਧਿਕ ਸੁਹਾਹਿ ॥ जो भूखन बहु मोल के; अंगन अधिक सुहाहि ॥ ਤੇ ਅਬ ਨਾਗਨਿ ਸੇ ਭਏ; ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਤਨ ਖਾਹਿ ॥੧੦॥ ते अब नागनि से भए; काटि काटि तन खाहि ॥१०॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਬਾਂਕ ਸੀ ਬੀਨ, ਸਿੰਗਾਰ ਅੰਗਾਰ ਸੇ; ਤਾਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਟਾਰੇ ॥ बांक सी बीन, सिंगार अंगार से; ताल म्रिदंग क्रिपान कटारे ॥ ਜ੍ਵਾਲ ਸੀ ਜੌਨਿ, ਜੁਡਾਈ ਸੀ ਜੇਬ; ਸਖੀ! ਘਨਸਾਰ ਕਿਸਾਰ ਕੇ ਆਰੇ ॥ ज्वाल सी जौनि, जुडाई सी जेब; सखी! घनसार किसार के आरे ॥ ਰੋਗ ਸੋ ਰਾਗ, ਬਿਰਾਗ ਸੋ ਬੋਲ; ਬਬਾਰਿਦ ਬੂੰਦਨ ਬਾਨ ਬਿਸਾਰੇ ॥ रोग सो राग, बिराग सो बोल; बबारिद बूंदन बान बिसारे ॥ ਬਾਨ ਸੇ ਬੈਨ, ਭਾਲਾ ਜੈਸੇ ਭੂਖਨ; ਹਾਰਨ ਹੋਹਿ ਭੁਜੰਗਨ ਕਾਰੇ ॥੧੧॥ बान से बैन, भाला जैसे भूखन; हारन होहि भुजंगन कारे ॥११॥ ਬਾਂਕ ਸੇ ਬੈਨ, ਬ੍ਰਿਲਾਪ ਸੇ ਬਾਰਨ; ਬ੍ਯਾਧ ਸੀ ਬਾਸ ਬਿਯਾਰ ਬਹੀ ਰੀ ॥ बांक से बैन, ब्रिलाप से बारन; ब्याध सी बास बियार बही री ॥ ਕਾਕ ਸੀ ਕੋਕਿਲ ਕੂਕ ਕਰਾਲ; ਮ੍ਰਿਨਾਲ ਕਿ ਬ੍ਯਾਲ ਘਰੀ ਕਿ ਛੁਰੀ ਰੀ ॥ काक सी कोकिल कूक कराल; म्रिनाल कि ब्याल घरी कि छुरी री ॥ ਭਾਰ ਸੀ ਭੌਨ, ਭਯਾਨਕ ਭੂਖਨ; ਜੌਨ ਕੀ ਜ੍ਵਾਲ ਸੌ ਜਾਤ ਜਰੀ ਰੀ ॥ भार सी भौन, भयानक भूखन; जौन की ज्वाल सौ जात जरी री ॥ ਬਾਨ ਸੀ ਬੀਨ, ਬਿਨਾ ਉਹਿ ਬਾਲ; ਬਸੰਤ ਕੋ ਅੰਤਕਿ ਅੰਤ ਸਖੀ ਰੀ! ॥੧੨॥ बान सी बीन, बिना उहि बाल; बसंत को अंतकि अंत सखी री! ॥१२॥ ਬੈਰੀ ਸੀ ਬ੍ਯਾਰ, ਬ੍ਰਿਲਾਪ ਸੌ ਬੋਲ; ਬਬਾਨ ਸੀ ਬੀਨ ਬਜੰਤ ਬਿਥਾਰੇ ॥ बैरी सी ब्यार, ब्रिलाप सौ बोल; बबान सी बीन बजंत बिथारे ॥ ਜੰਗ ਸੇ ਜੰਗ, ਮੁਚੰਗ ਦੁਖੰਗ; ਅਨੰਗ ਕਿ ਅੰਕਸੁ ਆਕ ਕਿਆਰੇ ॥ जंग से जंग, मुचंग दुखंग; अनंग कि अंकसु आक किआरे ॥ ਚਾਂਦਨੀ ਚੰਦ ਚਿਤਾ ਚਹੂੰ ਓਰ ਸੁ; ਕੋਕਿਲਾ ਕੂਕ ਕਿ ਹੂਕ ਸੀ ਮਾਰੇ ॥ चांदनी चंद चिता चहूं ओर सु; कोकिला कूक कि हूक सी मारे ॥ ਭਾਰ ਸੇ ਭੌਨ ਭਯਾਨਕ ਭੂਖਨ; ਫੂਲੇ ਨ ਫੂਲ, ਫਨੀ ਫਨਿਯਾਰੇ ॥੧੩॥ भार से भौन भयानक भूखन; फूले न फूल, फनी फनियारे ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਹੋ ਹਠਿ ਹਾਥ ਸਿੰਧੌਰਾ ਧਰਿ ਹੌ ॥ हो हठि हाथ सिंधौरा धरि हौ ॥ ਪਿੰਗੁਲ ਹੇਤ ਅਗਨਿ ਮਹਿ ਜਰਿ ਹੌ ॥ पिंगुल हेत अगनि महि जरि हौ ॥ ਜੌ ਇਹ ਆਜੁ ਚੰਚਲਾ ਜੀਯੈ ॥ जौ इह आजु चंचला जीयै ॥ ਤਬ ਭਰਥਰੀ ਪਾਨਿ ਕੌ ਪੀਯੈ ॥੧੪॥ तब भरथरी पानि कौ पीयै ॥१४॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਤਬ ਤਹ ਗੋਰਖਨਾਥ; ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥ तब तह गोरखनाथ; पहूंच्यो आइ कै ॥ ਨ੍ਰਿਪ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹਿਯੋ ਅਦੇਸੁ; ਸੁ ਨਾਦ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥ न्रिप प्रति कहियो अदेसु; सु नाद बजाइ कै ॥ ਰਾਨੀ ਦਈ ਜਿਵਾਇ; ਸਰੂਪ ਅਨੇਕ ਧਰਿ ॥ रानी दई जिवाइ; सरूप अनेक धरि ॥ ਹੋ ਸੁਨਹੋ ਭਰਥਰਿ ਰਾਵ! ਲੇਹੁ ਗਹਿ ਏਕ ਕਰੁ ॥੧੫॥ हो सुनहो भरथरि राव! लेहु गहि एक करु ॥१५॥ ਭਰਥਰਿ ਬਾਚ ॥ भरथरि बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਕਾਹ ਗਹੌ? ਕੌਨੇ ਤਜੌ? ਚਿਤ ਮੈ ਕਰੈ ਬਿਬੇਕ ॥ काह गहौ? कौने तजौ? चित मै करै बिबेक ॥ ਸਭੈ ਪਿੰਗੁਲਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ; ਰਾਨੀ ਭਈ ਅਨੇਕ ॥੧੬॥ सभै पिंगुला की प्रभा; रानी भई अनेक ॥१६॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਗੋਰਖ ਨਾਥ; ਤਹਾਂ ਤੇ ਜਾਤ ਭਯੋ ॥ यौ कहि गोरख नाथ; तहां ते जात भयो ॥ ਭਾਨ ਮਤੀ ਕੋ ਚਿਤ; ਚੰਡਾਰ ਇਕ ਹਰ ਲਿਯੋ ॥ भान मती को चित; चंडार इक हर लियो ॥ ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਰਾਜਾ; ਕੌ ਦਿਯੋ ਭੁਲਾਇ ਕੈ ॥ ता दिन ते राजा; कौ दियो भुलाइ कै ॥ ਹੋ ਰਾਨੀ ਨੀਚ ਕੇ ਰੂਪ; ਰਹੀ ਉਰਝਾਇ ਕੈ ॥੧੭॥ हो रानी नीच के रूप; रही उरझाइ कै ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੂਤਮਤੀ ਦਾਸੀ ਹੁਤੀ; ਤਬ ਹੀ ਲਈ ਬੁਲਾਇ ॥ दूतमती दासी हुती; तब ही लई बुलाइ ॥ ਪਠੈ ਦੇਤ ਭੀ ਨੀਚ ਸੌ; ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਇ ॥੧੮॥ पठै देत भी नीच सौ; परम प्रीति उपजाइ ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜਬ ਦੂਤੀ ਤਹ ਤੇ ਫਿਰਿ ਆਈ ॥ जब दूती तह ते फिरि आई ॥ ਯੌ ਪੂਛੌ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਜਾਈ ॥ यौ पूछौ रानी तिह जाई ॥ ਕਹੁ ਅਲਿ! ਮੀਤ ਕਬੈ ਹ੍ਯਾ ਐ ਹੈ? ॥ कहु अलि! मीत कबै ह्या ऐ है? ॥ ਹਮਰੇ ਚਿਤ ਕੋ ਤਾਪ ਮਿਟੈ ਹੈ ॥੧੯॥ हमरे चित को ताप मिटै है ॥१९॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਕਹੁ ਨ ਸਹਚਰੀ! ਸਾਚੁ; ਸਜਨੁ ਕਬ ਆਇ ਹੈ? ॥ कहु न सहचरी! साचु; सजनु कब आइ है? ॥ ਜੋਰ ਨੈਨ ਸੌ ਨੈਨ; ਕਬੈ ਮੁਸਕਾਇ ਹੈ? ॥ जोर नैन सौ नैन; कबै मुसकाइ है? ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਜਾਉ; ਲਲਾ ਸੌ ਤੌਨ ਛਿਨ ॥ लपटि लपटि करि जाउ; लला सौ तौन छिन ॥ ਹੋ ਕਹੋ ਸਖੀ! ਮੁਹਿ ਮੀਤ; ਕਬੈਹੈ ਕਵਨ ਦਿਨ? ॥੨੦॥ हो कहो सखी! मुहि मीत; कबैहै कवन दिन? ॥२०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |