ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1051 ਭੇਟਤ ਪੀਯ ਪਿਯਵਹਿ ਭਈ ॥ भेटत पीय पियवहि भई ॥ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਪ੍ਰਫੁਲਤ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥ चित मै अति प्रफुलत ह्वै गई ॥ ਐਚਿ ਐਚਿ ਪਿਯ ਗਰੇ ਲਗਾਵੈ ॥ ऐचि ऐचि पिय गरे लगावै ॥ ਛੈਲਹਿ ਛੈਲ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਵੈ ॥੧੯॥ छैलहि छैल न छोरियो जावै ॥१९॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਿਯ ਪਾਤਰ ਪਤਰੀ ਤ੍ਰਿਯਾ; ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਉਪਜਾਇ ॥ पिय पातर पतरी त्रिया; परम प्रीति उपजाइ ॥ ਗਹਿ ਗਹਿ ਪਰੈ ਪ੍ਰਜੰਕ ਪਰ; ਪਲ ਪਲ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਇ ॥੨੦॥ गहि गहि परै प्रजंक पर; पल पल बलि बलि जाइ ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੰਮਸ ਸੰਗ ਨ ਕਸਿ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥ समस संग न कसि रति करै ॥ ਚਿਤ ਮੈ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰ ਬਿਚਰੈ ॥ चित मै इहै बिचार बिचरै ॥ ਐਚਿ ਹਾਥ ਤਾ ਕੋ ਨ ਚਲਾਵੈ ॥ ऐचि हाथ ता को न चलावै ॥ ਜਿਨਿ ਕਟਿ ਟੂਟਿ ਪ੍ਰਿਯਾ ਕੀ ਜਾਵੈ ॥੨੧॥ जिनि कटि टूटि प्रिया की जावै ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਸੰਮਸ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ; ਸੁਨਿਹੋ ਢੋਲਨ ਮੀਤ! ॥ तब समस ऐसे कहियो; सुनिहो ढोलन मीत! ॥ ਰਤਿ ਕਸਿ ਕਸਿ ਮੋ ਸੌ ਕਰੌ; ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਹ੍ਰਿਦੈ ਨਿਚੀਤ ॥੨੨॥ रति कसि कसि मो सौ करौ; ह्वै कै ह्रिदै निचीत ॥२२॥ ਢੋਲਾ ਨਰਵਰ ਕੋਟ ਕੋ; ਬਸੌ ਨੇਹ ਕੇ ਗਾਵ ॥ ढोला नरवर कोट को; बसौ नेह के गाव ॥ ਤਾ ਤੇ ਸਭ ਤ੍ਰਿਯ ਪਿਯਨ ਕੋ; ਢੋਲਾ ਉਚਰਤ ਨਾਵ ॥੨੩॥ ता ते सभ त्रिय पियन को; ढोला उचरत नाव ॥२३॥ ਨਿਡਰ ਹੋਇ ਤੁਮ ਮੁਹਿ ਭਜੋ; ਸੰਕਾ ਕਰੌ ਨ ਏਕ ॥ निडर होइ तुम मुहि भजो; संका करौ न एक ॥ ਜ੍ਯੋਂ ਰੇਸਮ ਟੂਟੇ ਨਹੀ; ਕਸਿਸੈ ਕਰੋ ਅਨੇਕ ॥੨੪॥ ज्यों रेसम टूटे नही; कसिसै करो अनेक ॥२४॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਸੁਨਤ ਪਿਯਰਵਾ ਬੈਨ; ਤਾਹਿ ਭੋਗਤ ਭਯੋ ॥ सुनत पियरवा बैन; ताहि भोगत भयो ॥ ਚੌਰਾਸੀ ਆਸਨ ਸੰਮਸ ਕੇ; ਕਸਿ ਲਯੋ ॥ चौरासी आसन समस के; कसि लयो ॥ ਚੁੰਬਨ ਲਏ ਅਨੇਕ; ਅੰਗ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥ चु्मबन लए अनेक; अंग लपटाइ कै ॥ ਹੋ ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਤਿਹ ਭਜਿਯੋ; ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥੨੫॥ हो चिमटि चिमटि तिह भजियो; हरख उपजाइ कै ॥२५॥ ਚਤੁਰੁ ਚਤੁਰਿਯਾ ਚਿਮਟਿ; ਚਿਮਟਿ ਰਤਿ ਮਾਨਹੀ ॥ चतुरु चतुरिया चिमटि; चिमटि रति मानही ॥ ਬਿਹਸਿ ਬਿਹਸਿ ਬਹੁ ਭਾਂਤਿਨ; ਬਚਨ ਬਖਾਨਹੀ ॥ बिहसि बिहसि बहु भांतिन; बचन बखानही ॥ ਤ੍ਰਿਯਾ! ਤਿਹਾਰੋ ਆਸਨ; ਤਜਿਯੋ ਨ ਜਾਵਈ ॥ त्रिया! तिहारो आसन; तजियो न जावई ॥ ਹੋ ਕਹਿ ਕਹਿ ਐਸੀ ਭਾਂਤਿ; ਗਲੇ ਲਪਟਾਵਈ ॥੨੬॥ हो कहि कहि ऐसी भांति; गले लपटावई ॥२६॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਅਬਲਾ ਕੇ; ਆਸਨ ਲੇਤ ਭਯੋ ॥ भांति भांति अबला के; आसन लेत भयो ॥ ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਕਰਿ ਗਰੇ; ਤਾਹਿ ਸੁਖ ਦੇਤ ਭਯੋ ॥ लपटि लपटि करि गरे; ताहि सुख देत भयो ॥ ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਰਤਿ ਕਰੈ; ਦੋਊ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥ चिमटि चिमटि रति करै; दोऊ मुसकाइ कै ॥ ਹੌ ਸਕਲ ਕੋਕ ਕੋ ਮਤ ਕੌ; ਕਹੈ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥੨੭॥ हौ सकल कोक को मत कौ; कहै बनाइ कै ॥२७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਲੈ ਮੁਕਲਾਵੋ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥ लै मुकलावो अति सुख पायो ॥ ਨਰਵਰ ਗੜ ਕੀ ਓਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥ नरवर गड़ की ओर सिधायो ॥ ਬ੍ਯਾਹਿਤ ਦੂਤ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੋ ਧਾਯੋ ॥ ब्याहित दूत त्रिया को धायो ॥ ਸਕਲ ਜਾਇ ਤਿਹ ਭੇਦ ਜਤਾਯੋ ॥੨੮॥ सकल जाइ तिह भेद जतायो ॥२८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਬ ਬ੍ਯਾਹਿਤ ਅਗਲੀ ਤ੍ਰਿਯਹਿ; ਭੇਦ ਸਕਲ ਸੁਨਿ ਪਾਇ ॥ तब ब्याहित अगली त्रियहि; भेद सकल सुनि पाइ ॥ ਕੋਪਿ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮੈ ਕੀਯੋ; ਸੁਨਿ ਸੰਮਸ ਕੋ ਨਾਇ ॥੨੯॥ कोपि अधिक चित मै कीयो; सुनि समस को नाइ ॥२९॥ ਸ੍ਵਰਨਮਤੀ ਬ੍ਯਾਹਿਤ ਅਗਲਿ; ਚਿਤ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ॥ स्वरनमती ब्याहित अगलि; चित अति कोप बढाइ ॥ ਬੀਰ ਸੈਨ ਪਤਿ ਪਿਤੁ ਭਏ; ਐਸ ਕਹਤ ਭੀ ਜਾਇ ॥੩੦॥ बीर सैन पति पितु भए; ऐस कहत भी जाइ ॥३०॥ ਕਹੋਂ ਬਚਨ, ਚਿਤ ਦੈ ਸੁਨੋ; ਬੈਨ ਏਸ ਕੇ ਏਸ ॥ कहों बचन, चित दै सुनो; बैन एस के एस ॥ ਭਜਿ ਢੋਲਾ ਤੁਮ ਤੇ ਗਯੋ; ਲੇਨ ਤਿਹਾਰੋ ਦੇਸ ॥੩੧॥ भजि ढोला तुम ते गयो; लेन तिहारो देस ॥३१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੋ ਤੂ ਜਿਯ ਤੇ ਤਾਹਿ ਨ ਮਰਿ ਹੈ ॥ जो तू जिय ते ताहि न मरि है ॥ ਤੌ ਤੇਰੋ ਸੋਊ ਬਧ ਕਰਿ ਹੈ ॥ तौ तेरो सोऊ बध करि है ॥ ਕੈ ਰਾਜਾ! ਜਿਯ ਤੇ ਤਿਹ ਮਾਰੋ ॥ कै राजा! जिय ते तिह मारो ॥ ਨਾਤਰ ਅਬ ਹੀ ਦੇਸ ਨਿਕਾਰੋ ॥੩੨॥ नातर अब ही देस निकारो ॥३२॥ ਜਬ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਰਾਵ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥ जब इह भांति राव सुनि पाई ॥ ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਸਤਿ ਠਹਰਾਈ ॥ चित के बिखै सति ठहराई ॥ ਜੌ ਤ੍ਰਿਯ ਲ੍ਯਾਵਨ ਕਾਜ ਸਿਧਾਵਤ ॥ जौ त्रिय ल्यावन काज सिधावत ॥ ਮੇਰੇ ਕਹੇ ਬਿਨਾ ਨਹਿ ਜਾਵਤ ॥੩੩॥ मेरे कहे बिना नहि जावत ॥३३॥ |
Dasam Granth |