ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1050

ਰਾਜਾ ਦੋਊ ਅਨੰਦਿਤ ਭਏ ॥

राजा दोऊ अनंदित भए ॥

ਅੰਕ ਭੁਜਨ ਦੋਊ ਭੇਟਤ ਭਏ ॥

अंक भुजन दोऊ भेटत भए ॥

ਰਨਿਯਨ ਦੁਹੂ ਮਿਲਾਵੈ ਭਯੋ ॥

रनियन दुहू मिलावै भयो ॥

ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦਯੋ ॥੭॥

चित को सोक बिदा करि दयो ॥७॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਨਿਜ ਦੇਸਨ ਕੀ ਕਥਾ; ਬਖਾਨਤ ਸਭ ਭਈ ॥

निज देसन की कथा; बखानत सभ भई ॥

ਦੁਹੂੰ ਆਪੁ ਮੈ ਕੁਸਲ; ਕਥਾ ਕੀ ਸੁਧਿ ਲਈ ॥

दुहूं आपु मै कुसल; कथा की सुधि लई ॥

ਗਰਭ ਦੁਹੂੰਨ ਕੇ ਦੁਹੂੰਅਨ; ਸੁਨੇ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥

गरभ दुहूंन के दुहूंअन; सुने बनाइ कै ॥

ਹੋ ਤਬ ਰਨਿਯਨ ਬਚ ਉਚਰੇ; ਕਛੁ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥੮॥

हो तब रनियन बच उचरे; कछु मुसकाइ कै ॥८॥

ਜੌ ਦੁਹੂੰਅਨ ਹਰਿ ਦੈਹੈ; ਪੂਤੁਪਜਾਇ ਕੈ ॥

जौ दुहूंअन हरि दैहै; पूतुपजाइ कै ॥

ਤਬ ਹਮ ਤੁਮ ਮਿਲਿ ਹੈਂ ਹ੍ਯਾਂ; ਬਹੁਰੌ ਆਇ ਕੈ ॥

तब हम तुम मिलि हैं ह्यां; बहुरौ आइ कै ॥

ਪੂਤ ਏਕ ਕੇ ਸੁਤਾ; ਬਿਧਾਤਾ ਦੇਇ ਜੌ ॥

पूत एक के सुता; बिधाता देइ जौ ॥

ਹੋ ਆਪਸ ਬੀਚ ਸਗਾਈ; ਤਿਨ ਕੀ ਕਰੈਂ ਤੌ ॥੯॥

हो आपस बीच सगाई; तिन की करैं तौ ॥९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਤ੍ਰਿਯ ਗ੍ਰਿਹ ਗਈ; ਦ੍ਵੈਕਨ ਬੀਤੇ ਜਾਮ ॥

यौ कहि कै त्रिय ग्रिह गई; द्वैकन बीते जाम ॥

ਸੁਤਾ ਏਕ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਭਈ; ਪੂਤ ਏਕ ਕੇ ਧਾਮ ॥੧੦॥

सुता एक के ग्रिह भई; पूत एक के धाम ॥१०॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਸੰਮਸ ਨਾਮ ਸੁਤਾ ਕੋ ਧਰਿਯੋ ॥

समस नाम सुता को धरियो ॥

ਢੋਲਾ ਨਾਮ ਪੂਤ ਉਚਰਿਯੋ ॥

ढोला नाम पूत उचरियो ॥

ਖਾਰਿਨ ਬੀਚ ਡਾਰਿ ਦੋਊ ਬ੍ਯਾਹੇ ॥

खारिन बीच डारि दोऊ ब्याहे ॥

ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੌ ਭਏ ਉਮਾਹੇ ॥੧੧॥

भांति भांति सौ भए उमाहे ॥११॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਕੁਰੂਛੇਤ੍ਰ ਕੋ ਨ੍ਹਾਨ ਕਰਿ; ਤਹ ਤੇ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥

कुरूछेत्र को न्हान करि; तह ते कियो पयान ॥

ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਦੇਸ ਕੇ; ਰਾਜ ਕਰਤ ਭੇ ਆਨਿ ॥੧੨॥

अपने अपने देस के; राज करत भे आनि ॥१२॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਐਸੀ ਭਾਂਤਿਨ ਬਰਖ ਬਿਤਏ ॥

ऐसी भांतिन बरख बितए ॥

ਬਾਲਕ ਹੁਤੇ, ਤਰੁਨ ਦੋਊ ਭਏ ॥

बालक हुते, तरुन दोऊ भए ॥

ਜਬ ਅਪਨੋ ਤਿਨ ਰਾਜ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

जब अपनो तिन राज स्मभारियो ॥

ਪੂਰਬ ਕਰਿਯੋ ਬਿਵਾਹ ਚਿਤਾਰਿਯੋ ॥੧੩॥

पूरब करियो बिवाह चितारियो ॥१३॥

ਲਰਿਕਾਪਨੋ ਦੂਰਿ ਜਬ ਭਯੋ ॥

लरिकापनो दूरि जब भयो ॥

ਠੌਰਹਿ ਠੌਰ ਔਰ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥

ठौरहि ठौर और ह्वै गयो ॥

ਬਾਲਾਈ ਕਿ ਤਗੀਰੀ ਆਈ ॥

बालाई कि तगीरी आई ॥

ਅੰਗ ਅੰਗ ਫਿਰੀ ਅਨੰਗ ਦੁਹਾਈ ॥੧੪॥

अंग अंग फिरी अनंग दुहाई ॥१४॥

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

ਏਕ ਦਿਨਾ ਮ੍ਰਿਗ ਮਾਰਿ ਕੈ ਢੌਲਨ; ਯੌ ਅਪਨੇ ਮਨ ਬੀਚ ਬੀਚਾਰਿਯੋ ॥

एक दिना म्रिग मारि कै ढौलन; यौ अपने मन बीच बीचारियो ॥

ਬੈਸ ਬਿਤੀ ਬਸਿ ਬਾਮਨ ਕੇ; ਅਬਿਬੇਕ ਬਿਬੇਕ ਕਛੂ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

बैस बिती बसि बामन के; अबिबेक बिबेक कछू न बिचारियो ॥

ਬ੍ਯਾਹ ਕਿਯੋ ਲਰਿਕਾਪਨ ਮੈ; ਹਮ ਜੋ, ਤਿਹ ਕੋ ਕਬਹੂ ਨ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

ब्याह कियो लरिकापन मै; हम जो, तिह को कबहू न स्मभारियो ॥

ਆਵਤ ਭਯੋ ਨਿਜੁ ਧਾਮ ਨਹੀ; ਤਿਹ ਮਾਰਗ ਹੀ ਸਸੁਰਾਰਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥

आवत भयो निजु धाम नही; तिह मारग ही ससुरारि सिधारियो ॥१५॥

ਕੰਬਰ ਬਾਧਿ ਅਡੰਬਰ ਕੈ ਕਰਿ; ਬੋਲਿ ਸੁ ਬੀਰ ਬਰਾਤ ਬਨਾਈ ॥

क्मबर बाधि अड्मबर कै करि; बोलि सु बीर बरात बनाई ॥

ਭੂਖਨ ਚਾਰੁ ਦਿਪੈ ਸਭ ਅੰਗਨ; ਆਨੰਦ ਆਜੁ ਹਿਯੇ ਨ ਸਮਾਈ ॥

भूखन चारु दिपै सभ अंगन; आनंद आजु हिये न समाई ॥

ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਬਿਰਾਜਤ ਸੁੰਦਰ; ਨੈਨਨ ਕੀ ਕਹਿ ਕ੍ਰਾਂਤਿ ਨ ਜਾਈ ॥

रूप अनूप बिराजत सुंदर; नैनन की कहि क्रांति न जाई ॥

ਚਾਰੁ ਛਕੇ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਚਰਾਚਰ; ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਰਹੈ ਉਰਝਾਈ ॥੧੬॥

चारु छके छबि हेरि चराचर; देव अदेव रहै उरझाई ॥१६॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਸੂਰ ਸੈਨ ਰਾਜੈ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

सूर सैन राजै सुनि पायो ॥

ਬੇਟਾ ਬੀਰ ਸੈਨ ਕੋ ਆਯੋ ॥

बेटा बीर सैन को आयो ॥

ਲੋਕ ਅਗਮਨੈ ਅਧਿਕ ਪਠਾਏ ॥

लोक अगमनै अधिक पठाए ॥

ਆਦਰ ਸੌ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਤਿਹ ਲ੍ਯਾਏ ॥੧੭॥

आदर सौ ग्रिह मै तिह ल्याए ॥१७॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਸੰਮਸ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

तब रानी समस सुनि पायो ॥

ਢੋਲਾ ਦੇਸ ਹਮਾਰੇ ਆਯੋ ॥

ढोला देस हमारे आयो ॥

ਫੂਲਤ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਮਹਿ ਭਈ ॥

फूलत अधिक ह्रिदै महि भई ॥

ਦੁਰਬਲ ਹੁਤੀ ਪੁਸਟ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੧੮॥

दुरबल हुती पुसट ह्वै गई ॥१८॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth