ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1041 ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਦਸ ਮਾਸਨ ਰਤਿ ਕਰੀ; ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥ दस मासन रति करी; हरख उपजाइ कै ॥ ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਅਨਿਕ; ਕਿਯੇ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥ आसन चु्मबन अनिक; किये लपटाइ कै ॥ ਜਬ ਗਿਯਾਰਵੋ ਮਾਸ; ਪਹੂਚ੍ਯੌ ਆਇ ਕਰਿ ॥ जब गियारवो मास; पहूच्यौ आइ करि ॥ ਹੋ ਦਰਪ ਕਲਾ ਕਹਿਯੋ; ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥੧੭॥ हो दरप कला कहियो; न्रिपति सौ जाइ करि ॥१७॥ ਕੰਚਨ ਬੋਵਨ ਸਮੈ; ਪਹੂਚ੍ਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥ कंचन बोवन समै; पहूच्यो आइ कै ॥ ਸਭ ਰਾਨੀ ਜੁਤ ਨ੍ਰਿਪ ਕੌ; ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ सभ रानी जुत न्रिप कौ; लियो बुलाइ कै ॥ ਪੁਰ ਬਾਸੀ ਜਨ ਸਭੇ; ਤਮਾਸਾ ਕੌ ਗਏ ॥ पुर बासी जन सभे; तमासा कौ गए ॥ ਹੋ ਜਹ ਅਸਥਿਤ ਵਹ ਤ੍ਰਿਯਾ; ਤਹਾ ਹੀ ਜਾਤ ਭੇ ॥੧੮॥ हो जह असथित वह त्रिया; तहा ही जात भे ॥१८॥ ਜੋ ਤ੍ਰਿਯ ਪੁਰਖ ਨ ਬਿਨਸਿਯੋ; ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਇਯੈ ॥ जो त्रिय पुरख न बिनसियो; ताहि बुलाइयै ॥ ਵਾ ਕੈ ਕਰ ਦੈ ਹ੍ਯਾਂ; ਕਲਧੌਤ ਬਿਜਾਇਯੈ ॥ वा कै कर दै ह्यां; कलधौत बिजाइयै ॥ ਜੋ ਬਿਨਸਿਯੋ ਨਰ ਤ੍ਰਿਯ; ਇਹ ਹਾਥ ਛੁਵਾਇ ਹੈ ॥ जो बिनसियो नर त्रिय; इह हाथ छुवाइ है ॥ ਹੋ ਉਗੈ ਨ ਕੰਚਨ ਨੈਕ; ਦੋਸ ਮੁਹਿ ਆਇ ਹੈ ॥੧੯॥ हो उगै न कंचन नैक; दोस मुहि आइ है ॥१९॥ ਤਬ ਰਾਜੈ ਸਭਹਿਨ; ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ॥ तब राजै सभहिन; यौ कहियो सुनाइ कै ॥ ਜੋ ਬਿਨਸਿਯੋ ਨਹਿ ਹੋਇ; ਸੁ ਬੀਜਹੁ ਜਾਇ ਕੈ ॥ जो बिनसियो नहि होइ; सु बीजहु जाइ कै ॥ ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯ ਨਰ; ਸਭ ਹੀ ਚਕ੍ਰਿਤ ਭਏ ॥ सुनत बचन त्रिय नर; सभ ही चक्रित भए ॥ ਹੋ ਸੋਨੋ ਬੀਜਨ ਕਾਜ; ਨ ਤਿਤ ਕੌ ਜਾਤ ਭੇ ॥੨੦॥ हो सोनो बीजन काज; न तित कौ जात भे ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥ दरप कला इह भांति उचारी ॥ ਜੋ ਰਾਜਾ ਸਭ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤੁਹਾਰੀ ॥ जो राजा सभ त्रिया तुहारी ॥ ਤਿਨ ਸਭਹਿਨ ਇਹ ਠੌਰ ਬੁਲਾਵਹੁ ॥ तिन सभहिन इह ठौर बुलावहु ॥ ਕੰਚਨ ਦੇ ਕਰਿ ਹਾਥ ਬਿਜਾਵਹੁ ॥੨੧॥ कंचन दे करि हाथ बिजावहु ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਭ ਰਾਨੀ ਜੇਤਕ ਹੁਤੀ; ਠਟਕਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥ सभ रानी जेतक हुती; ठटकि रही मन माहि ॥ ਕਛੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਹ ਠਾਨਿ ਰਖਿ; ਕੰਚਨ ਬੋਯੋ ਨਾਹਿ ॥੨੨॥ कछु चरित्र इह ठानि रखि; कंचन बोयो नाहि ॥२२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਪੁਨ ਐਸ ਉਚਾਰੀ ॥ दरप कला पुन ऐस उचारी ॥ ਜੋ ਤੁਮ ਰਾਵਹੁ! ਨ ਬਿਭਚਾਰੀ ॥ जो तुम रावहु! न बिभचारी ॥ ਤੌ ਤੁਮ ਆਇ ਕੰਚਨਹਿ ਬੋਵਹੁ ॥ तौ तुम आइ कंचनहि बोवहु ॥ ਹਮਰੋ ਸਕਲ ਅਸੁਖ ਕਹ ਖੋਵਹੁ ॥੨੩॥ हमरो सकल असुख कह खोवहु ॥२३॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪੁਰਖ ਸੁਨਿ ਬੈਨ; ਮੂੰਦਿ ਮੁਖ ਰਹਤ ਭੇ ॥ त्रिया पुरख सुनि बैन; मूंदि मुख रहत भे ॥ ਕੰਚਨ ਬੋਵਨ ਕਾਜ; ਨ ਟਰਿ ਤਿਤ ਕੌ ਗਏ ॥ कंचन बोवन काज; न टरि तित कौ गए ॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਤਬ ਬਚਨ; ਕਹੇ ਮੁਸਕਾਇ ਕੈ ॥ दरप कला तब बचन; कहे मुसकाइ कै ॥ ਹੋ ਸੁਨੋ ਰਾਵ ਜੂ! ਬਚਨ; ਹਮਾਰੋ ਆਇ ਕੈ ॥੨੪॥ हो सुनो राव जू! बचन; हमारो आइ कै ॥२४॥ ਪੁਰਖ ਇਸਤ੍ਰਿਨ ਕੌ ਜੋ ਨ੍ਰਿਪ; ਪ੍ਰਥਮ ਸੰਘਾਰਿਯੈ ॥ पुरख इसत्रिन कौ जो न्रिप; प्रथम संघारियै ॥ ਤੌ ਕਰ ਲੈ ਕੇ ਖੜਗ; ਦੁਹੁਨ ਹੁਮ ਮਾਰਿਯੈ ॥ तौ कर लै के खड़ग; दुहुन हुम मारियै ॥ ਬਿਨਸੇ ਬਿਨਾ ਨ ਰਹਿਯੋ; ਕੋਊ ਜਗਤ ਮੈ ॥ बिनसे बिना न रहियो; कोऊ जगत मै ॥ ਹੋ ਛਮਾ ਕਰੋ ਅਪਰਾਧੁ; ਜੁ ਕੀਨੋ ਆਜੁ ਮੈ ॥੨੫॥ हो छमा करो अपराधु; जु कीनो आजु मै ॥२५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜਬ ਰਿਤੁ ਰਾਜ ਸਮੈ ਬਿਖੈ; ਬੇਗ ਪਵਨ ਕੋ ਹੋਇ ॥ जब रितु राज समै बिखै; बेग पवन को होइ ॥ ਊਚ ਨੀਚ ਕਾਂਪੇ ਬਿਨਾ; ਰਹਿਯੋ ਬਿਰਛ ਨ ਕੋਇ ॥੨੬॥ ऊच नीच कांपे बिना; रहियो बिरछ न कोइ ॥२६॥ ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ ਐਸੋ ਬਚਨ; ਕੀਨੋ ਤਿਨੈ ਨਿਹਾਲ ॥ सुनि राजा ऐसो बचन; कीनो तिनै निहाल ॥ ਸਾਹੁ ਸੁਤਾ, ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਕੋ; ਦੇਤ ਭਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੨੭॥ साहु सुता, सुत साहु को; देत भयो ततकाल ॥२७॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਇਹ ਛਲ ਸੌ ਤ੍ਰਿਯ ਛੈਲ; ਸਭਨ ਕੌ ਛਲਿ ਗਈ ॥ इह छल सौ त्रिय छैल; सभन कौ छलि गई ॥ ਕੇਲ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਧਾਮ; ਮਾਸ ਦਸ ਕਰਤ ਭੀ ॥ केल न्रिपति के धाम; मास दस करत भी ॥ ਬਹੁਰ ਸਭਨ ਕੋ ਐਸੋ; ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖਾਇ ਕਰਿ ॥ बहुर सभन को ऐसो; चरित्र दिखाइ करि ॥ ਹੋ ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੋ ਮੀਤ; ਬਰਿਯੋ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕਰਿ ॥੨੮॥ हो मन भावत को मीत; बरियो सुख पाइ करि ॥२८॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਵਨੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੫੪॥੩੦੭੯॥ਅਫਜੂੰ॥ इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप स्मबादे इक सौ चौवनो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१५४॥३०७९॥अफजूं॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |