ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1040 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸ੍ਯਾਲਕੋਟ ਕੇ ਦੇਸ ਮੈ; ਦਰਪ ਕਲਾ ਇਕ ਬਾਮ ॥ स्यालकोट के देस मै; दरप कला इक बाम ॥ ਤਰੁਨ ਦੇਹ ਤਾ ਕੌ ਰਹੈ; ਅਧਿਕ ਸਤਾਵਤ ਕਾਮ ॥੧॥ तरुन देह ता कौ रहै; अधिक सतावत काम ॥१॥ ਦਾਨੀ ਰਾਇ ਤਹਾ ਹੁਤੋ; ਏਕ ਸਾਹ ਕੇ ਪੂਤ ॥ दानी राइ तहा हुतो; एक साह के पूत ॥ ਸੂਰਤਿ ਸੀਰਤਿ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਬਿਧਨੈ ਕਿਯੋ ਸਪੂਤ ॥੨॥ सूरति सीरति के बिखै; बिधनै कियो सपूत ॥२॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਇਹ ਸਾਹ ਕੀ; ਦੁਹਿਤ ਰਹੈ ਅਪਾਰ ॥ दरप कला इह साह की; दुहित रहै अपार ॥ ਹਿਯੈ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ਸਾਹ ਕੇ; ਸੁਤ ਸੌ ਰਮੌ ਸੁਧਾਰ ॥੩॥ हियै बिचारियो साह के; सुत सौ रमौ सुधार ॥३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੋਲਿ, ਸਾਹੁ ਕੋ ਪੂਤ ਮੰਗਾਯੋ ॥ बोलि, साहु को पूत मंगायो ॥ ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਮਾਯੋ ॥ काम केल तिह संग कमायो ॥ ਦਿਵਸ ਭਏ ਗ੍ਰਿਹ ਦੇਤ ਪਠਾਈ ॥ दिवस भए ग्रिह देत पठाई ॥ ਰੈਨਿ ਭਏ ਪੁਨਿ ਲੇਤ ਬੁਲਾਈ ॥੪॥ रैनि भए पुनि लेत बुलाई ॥४॥ ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੁਹਨਿ ਮੈ ਭਈ ॥ ऐसी प्रीति दुहनि मै भई ॥ ਲੋਕ ਲਾਜ ਸਭ ਹੀ ਤਜਿ ਦਈ ॥ लोक लाज सभ ही तजि दई ॥ ਜਾਨੁਕ ਕਹੂੰ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਿ ਆਨੀ ॥ जानुक कहूं ब्याह करि आनी ॥ ਤਿਨ ਪਰ ਨਾਰਿ ਐਸ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥੫॥ तिन पर नारि ऐस पहिचानी ॥५॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਇਸਕ ਮੁਸਕ ਖਾਸੀ; ਅਰੁ ਖੁਰਕ ਬਖਾਨਿਯੈ ॥ इसक मुसक खासी; अरु खुरक बखानियै ॥ ਖੂਨ ਖੈਰ ਮਦਪਾਨ; ਸੁ ਬਹੁਰਿ ਪ੍ਰਮਾਨਿਯੈ ॥ खून खैर मदपान; सु बहुरि प्रमानियै ॥ ਕਸ ਕੋਊ ਕਰਈ ਸਾਤ; ਛਪਾਏ ਛਪਤ ਨਹਿ ॥ कस कोऊ करई सात; छपाए छपत नहि ॥ ਹੋ ਹੋਵਤ ਪ੍ਰਗਟ ਨਿਦਾਨ; ਸੁ ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਮਹਿ ॥੬॥ हो होवत प्रगट निदान; सु सारी स्रिसटि महि ॥६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਸੁਤ ਸਾਹੁ ਕੇ; ਊਪਰ ਰਹੀ ਬਿਕਾਇ ॥ दरप कला सुत साहु के; ऊपर रही बिकाइ ॥ ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਾ ਸੌ ਰਮੈ; ਸਭਹਿਨ ਸੁਨੀ ਬਨਾਇ ॥੭॥ रैनि दिवस ता सौ रमै; सभहिन सुनी बनाइ ॥७॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਜਬ ਸਾਹੁ ਕੌ; ਲੀਨੋ ਪੂਤ ਬੁਲਾਇ ॥ दरप कला जब साहु कौ; लीनो पूत बुलाइ ॥ ਆਨ ਪਿਯਾਦਨ ਗਹਿ ਲਿਯੋ; ਰਹਿਯੋ ਨ ਕਛੂ ਉਪਾਇ ॥੮॥ आन पियादन गहि लियो; रहियो न कछू उपाइ ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਇਹ ਭਾਂਤ ਉਚਾਰੀ ॥ दरप कला इह भांत उचारी ॥ ਸੁਨੋ ਮੀਤ! ਤੁਮ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥ सुनो मीत! तुम बात हमारी ॥ ਸੋਨਾ ਬੋਵਤ ਮੁਹਿ ਤੁਮ ਕਹਿਯਹੁ ॥ सोना बोवत मुहि तुम कहियहु ॥ ਯੌ ਕਹਿ ਨੈਨ ਨੀਚ ਕਰਿ ਰਹਿਯਹੁ ॥੯॥ यौ कहि नैन नीच करि रहियहु ॥९॥ ਨ੍ਰਿਪ ਪਹਿ ਬਾਧ ਤਾਹਿ ਲੈ ਗਏ ॥ न्रिप पहि बाध ताहि लै गए ॥ ਤੇ ਵੈ ਬੈਨ ਬਖਾਨਤ ਭਏ ॥ ते वै बैन बखानत भए ॥ ਏਕ ਬਾਤ ਮੈ ਤੁਮੈ ਦਿਖਾਊ ॥ एक बात मै तुमै दिखाऊ ॥ ਤੁਮ ਤੇ ਕਹੋ, ਕਹਾ ਤਬ ਪਾਊਂ? ॥੧੦॥ तुम ते कहो, कहा तब पाऊं? ॥१०॥ ਜਾ ਪੈ ਬੈਠੇ ਮੁਹਿ ਗਹਿ ਆਨੋ ॥ जा पै बैठे मुहि गहि आनो ॥ ਉਨ ਮੋ ਸੋ, ਇਹ ਭਾਂਤਿ ਬਖਾਨੋ ॥ उन मो सो, इह भांति बखानो ॥ ਜੌ, ਮੈ ਕੰਚਨ ਬੀਜਿ ਦਿਖਾਊ ॥ जौ, मै कंचन बीजि दिखाऊ ॥ ਤਬ ਮੈ ਕਹੋ ਕਹਾ ਬਰ ਪਾਊ? ॥੧੧॥ तब मै कहो कहा बर पाऊ? ॥११॥ ਜਦ ਯੌ ਬਚਨ ਰਾਵ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥ जद यौ बचन राव सुनि पायो ॥ ਦਰਪ ਕਲਾ ਕੌ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥ दरप कला कौ बोलि पठायो ॥ ਤਾ ਕੋ ਏਕ ਧਾਮ ਮੈ ਰਾਖਿਯੋ ॥ ता को एक धाम मै राखियो ॥ ਕੰਚਨ ਕੇ ਬੀਜਨ ਕਹ ਭਾਖਿਯੋ ॥੧੨॥ कंचन के बीजन कह भाखियो ॥१२॥ ਮੋਹਿ ਇਹ ਏਕ ਸਦਨ ਮੈ ਰਾਖੋ ॥ मोहि इह एक सदन मै राखो ॥ ਭਲੀ ਬੁਰੀ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਭਾਖੋ ॥ भली बुरी कछु बात न भाखो ॥ ਜਬ ਮੈ ਮਾਸ ਇਕਾਦਸ ਲਹਿਹੌ ॥ जब मै मास इकादस लहिहौ ॥ ਤੁਮ ਸੌ ਆਇ ਆਪ ਹੀ ਕਹਿਹੌ ॥੧੩॥ तुम सौ आइ आप ही कहिहौ ॥१३॥ ਜਬ ਵੈ ਦੋਊ ਏਕ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਖੈ ॥ जब वै दोऊ एक ग्रिह राखै ॥ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਯੌ ਤਾ ਸੌ ਬਚ ਭਾਖੈ ॥ तब त्रिय यौ ता सौ बच भाखै ॥ ਮੋ ਸੌ ਭੋਗ ਮੀਤ! ਅਬ ਕਰਿਯੈ ॥ मो सौ भोग मीत! अब करियै ॥ ਯਾ ਚਿੰਤ ਤੇ ਨੈਕੁ ਨ ਡਰਿਯੈ ॥੧੪॥ या चिंत ते नैकु न डरियै ॥१४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਪਕਰਿ ਮੀਤ ਕੋ ਆਪਨੇ; ਊਪਰ ਲਯੇ ਚਰਾਇ ॥ पकरि मीत को आपने; ऊपर लये चराइ ॥ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਮਾਨਤ ਭਈ; ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੧੫॥ ता सौ रति मानत भई; लपटि लपटि सुख पाइ ॥१५॥ ਕਾਲਿ ਕਿਨੀ ਜਾਨ੍ਯੋ ਨਹੀ; ਆਜੁ ਰਮੌ ਤਵ ਸੰਗ ॥ कालि किनी जान्यो नही; आजु रमौ तव संग ॥ ਲਾਜ ਨ ਕਾਹੂ ਕੀ ਕਰੋ; ਮੋ ਤਨ ਬਢਿਯੋ ਅਨੰਗ ॥੧੬॥ लाज न काहू की करो; मो तन बढियो अनंग ॥१६॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |