ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 1026 ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਥ ਜੋਗੀ ਤਹਾ; ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਨ ਔਰ ॥ क्रिपा नाथ जोगी तहा; जा सम रूप न और ॥ ਲਖਿ ਅਬਲਾ ਭੂ ਪਰ ਗਿਰੈ; ਭਈ ਮੂਰਛਨਾ ਠੌਰ ॥੩॥ लखि अबला भू पर गिरै; भई मूरछना ठौर ॥३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੋਲਿ ਲਯੋ ਰਾਨੀ ਜੋਗਿਸ ਬਰ ॥ बोलि लयो रानी जोगिस बर ॥ ਕਾਮਕੇਲ ਤਾ ਸੋ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਿ ॥ कामकेल ता सो बहु बिधि करि ॥ ਪੁਨਿ ਤਾਹੀ ਆਸਨ ਪਹੁਚਾਯੋ ॥ पुनि ताही आसन पहुचायो ॥ ਰੈਨਿ ਭਈ ਤਬ ਬਹੁਰਿ ਮੰਗਾਯੋ ॥੪॥ रैनि भई तब बहुरि मंगायो ॥४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭੂਧਰ ਸਿੰਘ ਤਹਾ ਹੁਤੋ; ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਇਕ ਰਾਜ ॥ भूधर सिंघ तहा हुतो; अति सुंदरि इक राज ॥ ਸਾਜ ਬਾਜ ਭੀਤਰ ਕਿਧੌ; ਬਿਸਕਰਮਾ ਤੇ ਬਾਜ ॥੫॥ साज बाज भीतर किधौ; बिसकरमा ते बाज ॥५॥ ਰਾਜ ਨਿਰਖਿ ਸੁੰਦਰ ਘਨੋ; ਰਾਨੀ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥ राज निरखि सुंदर घनो; रानी लियो बुलाइ ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਕਰਿਯੋ; ਪੁਨਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥੬॥ प्रथम भोग ता सौ करियो; पुनि यौ कहियो बनाइ ॥६॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਸੁਨਿਹੋ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਾਜ! ਕਾਜ ਮੁਰ ਕੀਜਿਯੈ ॥ सुनिहो प्रीतम राज! काज मुर कीजियै ॥ ਕਛੁ ਧਨ ਛੋਰਿ ਭੰਡਾਰ; ਹਮਾਰੋ ਲੀਜਿਯੈ ॥ कछु धन छोरि भंडार; हमारो लीजियै ॥ ਖੋਦਿ ਭੂਮਿ; ਤਰ ਮੰਡਪ ਏਕ ਬਨਾਇਯੈ ॥ खोदि भूमि; तर मंडप एक बनाइयै ॥ ਹੋ ਮੰਡਪ ਲਖਿਯੋ ਨ ਜਾਇ; ਭੂਮਿ ਲਹਿ ਜਾਇਯੈ ॥੭॥ हो मंडप लखियो न जाइ; भूमि लहि जाइयै ॥७॥ ਤਬ ਤਿਨ ਛੋਰਿ ਭੰਡਾਰ; ਅਮਿਤ ਧਨ ਕੋ ਲਿਯੋ ॥ तब तिन छोरि भंडार; अमित धन को लियो ॥ ਖੋਦਿ ਭੂਮਿ ਕੇ ਤਰੇ; ਬਨਾਵਤ ਮਟ ਭਯੋ ॥ खोदि भूमि के तरे; बनावत मट भयो ॥ ਕੈ ਸੋਈ ਸ੍ਯਾਨੋ ਲਖੈ; ਨ ਦੇਵਲ ਪਾਇਯੈ ॥ कै सोई स्यानो लखै; न देवल पाइयै ॥ ਹੋ ਔਰ ਭੂਮਿ ਸੀ ਸੋ ਭੂਅ; ਚਿਤ ਮੈ ਲ੍ਯਾਇਯੈ ॥੮॥ हो और भूमि सी सो भूअ; चित मै ल्याइयै ॥८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਰਾਜਹਿ ਰਾਨੀ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥ राजहि रानी रोज बुलावै ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥ भांति भांति के केल कमावै ॥ ਅਤਿ ਸਨੇਹ ਤਾ ਸੌ ਉਪਜਾਯੋ ॥ अति सनेह ता सौ उपजायो ॥ ਜਨੁਕ ਸਾਤ ਫੇਰਨ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥੯॥ जनुक सात फेरन को पायो ॥९॥ ਕੇਲ ਕਮਾਇ ਰਾਜ ਜਬ ਜਾਵੈ ॥ केल कमाइ राज जब जावै ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਜੋਗਿਯਹਿ ਬੁਲਾਵੈ ॥ तब रानी जोगियहि बुलावै ॥ ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਮਾਨੈ ॥ चिमटि चिमटि ता सौ रति मानै ॥ ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਭੇਦ ਨਹਿ ਜਾਨੈ ॥੧੦॥ मूरख राव भेद नहि जानै ॥१०॥ ਕਾਮ ਅਧਿਕ ਦਿਨ ਰਾਜ ਸੰਤਾਯੋ ॥ काम अधिक दिन राज संतायो ॥ ਬਿਨੁ ਬੋਲੇ ਰਾਨੀ ਕੇ ਆਯੋ ॥ बिनु बोले रानी के आयो ॥ ਕੇਲ ਕਰਤ ਸੋ ਤ੍ਰਿਯ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥ केल करत सो त्रिय लखि पाई ॥ ਤਾ ਕੇ ਕੋਪ ਜਗ੍ਯੋ ਜਿਯ ਆਈ ॥੧੧॥ ता के कोप जग्यो जिय आई ॥११॥ ਅੜਿਲ ॥ अड़िल ॥ ਕੇਲ ਕਰਤ ਰਾਨੀ; ਤਿਹ ਲਖਿਯੋ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥ केल करत रानी; तिह लखियो बनाइ कै ॥ ਬਾਧਿ ਰਸਰਿਯਨ ਲਿਯੋ; ਸੁ ਦਿਯੋ ਜਰਾਇ ਕੈ ॥ बाधि रसरियन लियो; सु दियो जराइ कै ॥ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਥ ਕੇ ਸਾਥ; ਕਹਿਯੋ ਯੌ ਜਾਇ ਕਰਿ ॥ क्रिपा नाथ के साथ; कहियो यौ जाइ करि ॥ ਹੋ ਜੋ ਮੈ ਕਹੋ ਚਰਿਤ੍ਰ; ਸੁ ਕਰਿਯੈ ਨਾਥ ਬਰ! ॥੧੨॥ हो जो मै कहो चरित्र; सु करियै नाथ बर! ॥१२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਖਾਨ ਪਾਨ ਆਗੇ ਤਵ ਧਰਿਹੌ ॥ खान पान आगे तव धरिहौ ॥ ਮੁੰਦ੍ਰਿਤ ਮਠ ਕੋ ਦ੍ਵਾਰਨਿ ਕਰਿਹੌ ॥ मुंद्रित मठ को द्वारनि करिहौ ॥ ਖੋਦਿ ਭੂਮਿ ਇਕ ਚਰਿਤ੍ਰ ਦਿਖੈਹੌ ॥ खोदि भूमि इक चरित्र दिखैहौ ॥ ਤਵ ਚਰਨਨ ਤਰ ਰਾਵ ਝੁਕੈਹੌ ॥੧੩॥ तव चरनन तर राव झुकैहौ ॥१३॥ ਯੌ ਕਹਿ ਮੂੰਦਿ ਦੁਆਰਨ ਲਿਯੋ ॥ यौ कहि मूंदि दुआरन लियो ॥ ਆਗੇ ਢੇਰ ਭਸਮ ਤਿਹ ਕਿਯੋ ॥ आगे ढेर भसम तिह कियो ॥ ਆਪੁ ਰਾਵ ਸੌ ਜਾਇ ਜਤਾਯੋ ॥ आपु राव सौ जाइ जतायो ॥ ਸੋਵਤ ਸਮੈ ਸੁਪਨ ਮੈ ਪਾਯੋ ॥੧੪॥ सोवत समै सुपन मै पायो ॥१४॥ ਇਕ ਜੋਗੀ ਸੁਪਨੇ ਮੈ ਲਹਿਯੋ ॥ इक जोगी सुपने मै लहियो ॥ ਤਿਹ ਮੋ ਸੋ ਐਸੇ ਜਨੁ ਕਹਿਯੋ ॥ तिह मो सो ऐसे जनु कहियो ॥ ਖੋਦਿ ਭੂਮਿ ਤੁਮ ਮੋਹਿ ਨਿਕਾਰੋ ॥ खोदि भूमि तुम मोहि निकारो ॥ ਹ੍ਵੈ ਬਡੋ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤਿਹਾਰੋ ॥੧੫॥ ह्वै बडो प्रताप तिहारो ॥१५॥ ਭੂਧਰ ਰਾਜ ਖੋਦਬੋ ਲਾਯੋ ॥ भूधर राज खोदबो लायो ॥ ਮੈ ਤੁਮ ਸੋ ਯੌ ਆਨਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥ मै तुम सो यौ आनि सुनायो ॥ ਤੁਮਹੂੰ ਚਲੇ ਸੰਗ ਹ੍ਵੈ ਤਹਾ ॥ तुमहूं चले संग ह्वै तहा ॥ ਕਹਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਧੌ ਉਹਾ ॥੧੬॥ कहा चरित्र ह्वै है धौ उहा ॥१६॥ ਯੌ ਕਹਿ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਗ ਲੈ ਆਈ ॥ यौ कहि न्रिपति संग लै आई ॥ ਭੂਅ ਖੋਦਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦਯੋ ਲਗਾਈ ॥ भूअ खोदन त्रिय दयो लगाई ॥ ਮੰਡਪ ਤਹਾ ਏਕ ਜਬ ਲਹਿਯੋ ॥ मंडप तहा एक जब लहियो ॥ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਪਤਿ ਤ੍ਰਿਯ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ॥੧੭॥ धंन्य धंन्य पति त्रिय सो कहियो ॥१७॥ |
Dasam Granth |