ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1022

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਚੌਦਹਿ ਪੁਰੀ ਬਿਲੋਕ ਕਰਿ; ਤਹਾ ਪਹੂੰਚੀ ਆਇ ॥

चौदहि पुरी बिलोक करि; तहा पहूंची आइ ॥

ਜਹ ਸਭ ਜਦੁ ਕੁਲ ਕੇ ਸਹਿਤ; ਸੋਭਿਤ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਰਾਇ ॥੨੪॥

जह सभ जदु कुल के सहित; सोभित स्री जदुराइ ॥२४॥

ਪ੍ਰਥਮ ਲਾਗਿਲੀ ਕੌ ਨਿਰਖਿ; ਪੁਨਿ ਨਿਰਖੇ ਜਦੁਰਾਇ ॥

प्रथम लागिली कौ निरखि; पुनि निरखे जदुराइ ॥

ਹ੍ਵੈ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਪਾਇਨ ਪਰੀ; ਜਗਤ ਗੁਰੂ ਠਹਰਾਇ ॥੨੫॥

ह्वै प्रसंन्य पाइन परी; जगत गुरू ठहराइ ॥२५॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਬਹੁਰਿ ਪ੍ਰਦੁਮਨ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ਜਾਈ ॥

बहुरि प्रदुमन निहारियो जाई ॥

ਲਜਤ ਨਾਰਿ ਨਾਰੀ ਨਿਹੁਰਾਈ ॥

लजत नारि नारी निहुराई ॥

ਤਾ ਕੋ ਪੂਤ ਬਿਲੋਕਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ॥

ता को पूत बिलोकियो जब ही ॥

ਮਿਟਿ ਗਯੋ ਸੋਕ ਦੇਹ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ॥੨੬॥

मिटि गयो सोक देह को सभ ही ॥२६॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਮੁਖ ਕਹਿ ਉਠੀ; ਸਖਿਯਹਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ॥

धंन्य धंन्य मुख कहि उठी; सखियहि सीस झुकाइ ॥

ਜੋ ਸੁਪਨੇ ਭੀਤਰ ਲਹਿਯੋ ਸੋਈ ਦਯੋ ਦਿਖਾਇ ॥੨੭॥

जो सुपने भीतर लहियो सोई दयो दिखाइ ॥२७॥

ਚੌਦਹ ਪੁਰੀ ਬਨਾਇ ਕੈ; ਪਿਯ ਕੋ ਦਰਸ ਦਿਖਾਇ ॥

चौदह पुरी बनाइ कै; पिय को दरस दिखाइ ॥

ਚਿਤ੍ਰ ਬਿਖੈ ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਲਿਖਿਯੋ; ਸੋ ਮੈ ਦੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ॥੨੮॥

चित्र बिखै जिह बिधि लिखियो; सो मै देहु मिलाइ ॥२८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਚਿਤ੍ਰ ਰੇਖ ਜਬ ਯੌ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥

चित्र रेख जब यौ सुनि पाई ॥

ਪਵਨ ਰੂਪ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਤਿਤ ਧਾਈ ॥

पवन रूप ह्वै कै तित धाई ॥

ਦ੍ਵਾਰਕਾਵਤੀ ਬਿਲੋਕਿਯੋ ਜਬ ਹੀ ॥

द्वारकावती बिलोकियो जब ही ॥

ਚਿਤ ਕੌ ਸੋਕ ਦੂਰਿ ਭਯੋ ਸਭ ਹੀ ॥੨੯॥

चित कौ सोक दूरि भयो सभ ही ॥२९॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਚਿਤ੍ਰ ਕਲਾ ਤਹ ਜਾਇ ਕੈ; ਕਹੇ ਕੁਅਰ ਸੋ ਬੈਨ ॥

चित्र कला तह जाइ कै; कहे कुअर सो बैन ॥

ਗਿਰਿ ਬਾਸਿਨ ਬਿਰਹਨਿ ਭਈ; ਨਿਰਖਿ ਤਿਹਾਰੇ ਨੈਨ ॥੩੦॥

गिरि बासिन बिरहनि भई; निरखि तिहारे नैन ॥३०॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਲਾਲ! ਕਰੋ ਤਿਹ ਠੌਰ ਪਯਾਨੋ ॥

लाल! करो तिह ठौर पयानो ॥

ਜੌਨ ਦੇਸ ਮੈ ਤੁਮੈ ਬਖਾਨੋ ॥

जौन देस मै तुमै बखानो ॥

ਚੜਿ ਬਿਵਾਨ ਮੈ ਤਹਾ ਸਿਧਰਿਯੈ ॥

चड़ि बिवान मै तहा सिधरियै ॥

ਧਾਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹਮਾਰੋ ਕਰਿਯੈ ॥੩੧॥

धाम पवित्र हमारो करियै ॥३१॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਅਨਰੁਧ ਸੁਨਿ ਐਸੇ ਬਚਨ; ਤਹ ਤੇ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥

अनरुध सुनि ऐसे बचन; तह ते कियो पयान ॥

ਬਹਰ ਬੇਸਹਰ ਕੇ ਬਿਖੈ; ਤਹਾ ਪਹੂੰਚਿਯੋ ਆਨਿ ॥੩੨॥

बहर बेसहर के बिखै; तहा पहूंचियो आनि ॥३२॥

ਜੋ ਪ੍ਯਾਰੋ ਚਿਤ ਮੈ ਬਸ੍ਯੋ; ਤਾਹਿ ਮਿਲਾਵੈ ਕੋਇ ॥

जो प्यारो चित मै बस्यो; ताहि मिलावै कोइ ॥

ਤਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕੀਜਿਯੈ; ਦਾਸਨ ਦਾਸੀ ਹੋਇ ॥੩੩॥

ता की सेवा कीजियै; दासन दासी होइ ॥३३॥

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਕਹੌ, ਤ ਦਾਸੀ ਹੋਇ; ਨੀਰ ਗਗਰੀ ਭਰਿ ਲ੍ਯਾਊ ॥

कहौ, त दासी होइ; नीर गगरी भरि ल्याऊ ॥

ਕਹੋ, ਤਾ ਬੀਚ ਬਜਾਰ; ਦਾਮ ਬਿਨੁ ਦੇਹ ਬਿਕਾਊ ॥

कहो, ता बीच बजार; दाम बिनु देह बिकाऊ ॥

ਭ੍ਰਿਤਨ ਭ੍ਰਿਤਨੀ ਹੋਇ; ਕਹੌ ਕਾਰਜ ਸੋਊ ਕੈਹੌ ॥

भ्रितन भ्रितनी होइ; कहौ कारज सोऊ कैहौ ॥

ਹੋ ਤਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮੈ ਸਖੀ! ਆਜੁ ਸਾਜਨ ਕਹ ਪੈਹੌ ॥੩੪॥

हो तवप्रसादि मै सखी! आजु साजन कह पैहौ ॥३४॥

ਤਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮੈ ਸਖੀ! ਆਜੁ ਸਾਜਨ ਕੋ ਪਾਯੋ ॥

तवप्रसादि मै सखी! आजु साजन को पायो ॥

ਤਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੁਨਿ ਹਿਤੂ! ਸੋਕ ਸਭ ਹੀ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

तवप्रसादि सुनि हितू! सोक सभ ही बिसरायो ॥

ਤਵਪ੍ਰਸਾਦਿ ਸੁਨਿ ਮਿਤ੍ਰ! ਭੋਗ ਭਾਵਤ ਮਨ ਕਰਿਹੌ ॥

तवप्रसादि सुनि मित्र! भोग भावत मन करिहौ ॥

ਹੋ ਪੁਰੀ ਚੌਦਹੂੰ ਮਾਝ; ਚੀਨਿ ਸੁੰਦਰ ਪਤਿ ਬਰਿਹੌ ॥੩੫॥

हो पुरी चौदहूं माझ; चीनि सुंदर पति बरिहौ ॥३५॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਐਸੇ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿ ਕਰਿ; ਮਿਤਵਹਿ ਲਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥

ऐसे बचन उचारि करि; मितवहि लियो बुलाइ ॥

ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੇ ਭੋਗ ਕਿਯ; ਮਨ ਭਾਵਤ ਲਪਟਾਇ ॥੩੬॥

भांति भांति के भोग किय; मन भावत लपटाइ ॥३६॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਆਸਨ ਚੌਰਾਸੀ ਹੂੰ ਲਏ ॥

आसन चौरासी हूं लए ॥

ਚੁੰਬਨ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਦਏ ॥

चु्मबन भांति भांति सो दए ॥

ਅਤਿ ਰਤਿ ਕਰਤ ਰੈਨਿ ਬੀਤਾਈ ॥

अति रति करत रैनि बीताई ॥

ਊਖਾ ਕਾਲ ਪਹੂੰਚਿਯੋ ਆਈ ॥੩੭॥

ऊखा काल पहूंचियो आई ॥३७॥

ਭੋਰ ਭਈ ਘਰ ਮੀਤਹਿ ਰਾਖਿਯੋ ॥

भोर भई घर मीतहि राखियो ॥

ਬਾਣਾਸੁਰ ਸੋ ਪ੍ਰਗਟਿ ਨ ਭਾਖਿਯੋ ॥

बाणासुर सो प्रगटि न भाखियो ॥

ਤਬ ਲੌ ਧੁਜਾ ਬਧੀ ਗਿਰਿ ਗਈ ॥

तब लौ धुजा बधी गिरि गई ॥

ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਚਿੰਤਾ ਅਤਿ ਭਈ ॥੩੮॥

ता को चित चिंता अति भई ॥३८॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth