ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1006 ਖੀਰ ਭਰੀ ਜਹ ਦੇਗ ਥੀ; ਤਹੀ ਧਰੀ ਲੈ ਸੋਇ ॥ खीर भरी जह देग थी; तही धरी लै सोइ ॥ ਦੁਗਧ ਫੇਨ ਸੋ ਜਾਨਿਯੈ; ਜਾਰ ਨ ਚੀਨੈ ਕੋਇ ॥੧੬॥ दुगध फेन सो जानियै; जार न चीनै कोइ ॥१६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਟਰਿ ਆਵਤ ਰਾਜ ਗੈ ਲੀਨੋ ॥ टरि आवत राज गै लीनो ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੋ ਆਦਰੁ ਕੀਨੋ ॥ भांति भांति सो आदरु कीनो ॥ ਨਏ ਮਹਲ ਜੇ ਹਮੈ ਸਵਾਰੇ ॥ नए महल जे हमै सवारे ॥ ਤੇ ਤੁਮ ਰਾਇ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨਹਿ ਡਾਰੇ ॥੧੭॥ ते तुम राइ द्रिसटि नहि डारे ॥१७॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਟਰਿ ਆਗੇ ਪਤਿ ਕੌ ਲਿਯੋ; ਰਹੀ ਚਰਨ ਸੌ ਲਾਗਿ ॥ टरि आगे पति कौ लियो; रही चरन सौ लागि ॥ ਬਹੁਤ ਦਿਨਨ ਆਏ ਨ੍ਰਿਪਤਿ; ਧੰਨ੍ਯ ਹਮਾਰੇ ਭਾਗ ॥੧੮॥ बहुत दिनन आए न्रिपति; धंन्य हमारे भाग ॥१८॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਜੋ ਚਿਤ ਚਿੰਤ ਰਾਵ ਜੂ ਆਯੋ ॥ जो चित चिंत राव जू आयो ॥ ਸੋ ਆਗੇ ਤ੍ਰਿਯ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥ सो आगे त्रिय भाखि सुनायो ॥ ਮੈ ਸਭ ਸਦਨ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਮੈ ਕੈ ਹੌ ॥ मै सभ सदन द्रिसटि मै कै हौ ॥ ਜਾਰਿ ਪਕਰਿ ਜਮ ਧਾਮ ਪਠੈ ਹੌ ॥੧੯॥ जारि पकरि जम धाम पठै हौ ॥१९॥ ਸਕਲ ਸਦਨ ਫਿਰਿ ਨ੍ਰਿਪਹਿ ਦਿਖਾਏ ॥ सकल सदन फिरि न्रिपहि दिखाए ॥ ਰਹਿਯੋ ਬਿਲੋਕਿ ਚੋਰ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥ रहियो बिलोकि चोर नहि पाए ॥ ਜਹਾ ਦੇਗ ਮੈ ਜਾਰਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥ जहा देग मै जारहि डारियो ॥ ਤਹੀ ਆਨਿ ਪਤਿ ਕੌ ਬੈਠਾਰਿਯੋ ॥੨੦॥ तही आनि पति कौ बैठारियो ॥२०॥ ਜਬ ਰਾਜਾ ਆਵਤ ਸੁਨਿ ਪਾਏ ॥ जब राजा आवत सुनि पाए ॥ ਮੋਦ ਭਯੋ ਮਨ ਸੋਕ ਮਿਟਾਏ ॥ मोद भयो मन सोक मिटाए ॥ ਯਹ ਸਭ ਖਾਨ ਪਕ੍ਵਾਏ ਤਬ ਹੀ ॥ यह सभ खान पक्वाए तब ही ॥ ਭੇਟਤ ਸੁਨੇ ਪਿਯਾਰੇ ਜਬ ਹੀ ॥੨੧॥ भेटत सुने पियारे जब ही ॥२१॥ ਤਵਨ ਦੇਗ ਕੋ ਢਾਪਨੁਤਾਰਿਯੋ ॥ तवन देग को ढापनुतारियो ॥ ਪ੍ਰਥਮ ਦੂਧ ਪ੍ਯਾਰੇ ਕੋ ਪ੍ਯਾਰਿਯੋ ॥ प्रथम दूध प्यारे को प्यारियो ॥ ਬਹੁਰਿ ਬਾਟਿ ਲੋਗਨ ਕੌ ਦੀਨੋ ॥ बहुरि बाटि लोगन कौ दीनो ॥ ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਭੇਦ ਨਹਿ ਚੀਨੋ ॥੨੨॥ मूरख राव भेद नहि चीनो ॥२२॥ ਏਕ ਦੇਗ ਅਤਿਥਾਨ ਪਠਾਈ ॥ एक देग अतिथान पठाई ॥ ਦੂਜੀ ਬੈਰਾਗਿਨ ਕੇ ਦ੍ਯਾਈ ॥ दूजी बैरागिन के द्याई ॥ ਤੀਜੀ ਦੇਗ ਸੰਨ੍ਯਾਸਨ ਦਈ ॥ तीजी देग संन्यासन दई ॥ ਚੌਥੀ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰਿਯਨ ਲਈ ॥੨੩॥ चौथी ब्रहमचारियन लई ॥२३॥ ਪੰਚਈ ਦੇਗ ਚਾਕਰਨ ਦੀਨੀ ॥ पंचई देग चाकरन दीनी ॥ ਛਟਈ ਦੇਗ ਪਿਯਾਦਨ ਲੀਨੀ ॥ छटई देग पियादन लीनी ॥ ਦੇਗ ਸਪਤਈ ਤਾਹਿ ਡਰਾਯੋ ॥ देग सपतई ताहि डरायो ॥ ਸਖੀ ਸੰਗ ਦੈ ਘਰੁ ਪਹਚਾਯੋ ॥੨੪॥ सखी संग दै घरु पहचायो ॥२४॥ ਦੇਖਤ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਜਾਰ ਨਿਕਾਰਿਯੋ ॥ देखत न्रिप के जार निकारियो ॥ ਮੂੜ ਰਾਵ ਕਛੁ ਸੋ ਨ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥ मूड़ राव कछु सो न बिचारियो ॥ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਰਾਨੀ ਮੈ ਦੀਨੌ ॥ अधिक चित रानी मै दीनौ ॥ ਮੋਰੈ ਹਿਤਨ ਬਧਾਵੌ ਕੀਨੌ ॥੨੫॥ मोरै हितन बधावौ कीनौ ॥२५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਮੁਖੁ ਦਿਸਿ ਜੜ ਦੇਖਤ ਰਹਿਯੋ; ਤ੍ਰਿਯ ਸੋ ਨੇਹੁਪਜਾਇ ॥ मुखु दिसि जड़ देखत रहियो; त्रिय सो नेहुपजाइ ॥ ਦੇਗ ਡਾਰਿ ਰਾਨੀ ਤੁਰਤ; ਜਾਰਹਿ ਦਯੋ ਲੰਘਾਇ ॥੨੬॥ देग डारि रानी तुरत; जारहि दयो लंघाइ ॥२६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਬਾਇ ਮੁਖ ਰਹਿਯੋ ॥ मूरख राव बाइ मुख रहियो ॥ ਦੇਖਤ ਰਹਿਯੋ ਜਾਰ ਨਹਿੰ ਗਹਿਯੋ ॥ देखत रहियो जार नहिं गहियो ॥ ਪਾਹਰੂਨ ਜੋ ਖੀਰ ਪਠਾਈ ॥ पाहरून जो खीर पठाई ॥ ਖਾਨ ਲਗੇ ਗ੍ਰੀਵਾ ਨਿਹੁਰਾਈ ॥੨੭॥ खान लगे ग्रीवा निहुराई ॥२७॥ ਜਿਯਤ ਜਾਰ ਤ੍ਰਿਯ ਘਰ ਪਹੁਚਾਯੋ ॥ जियत जार त्रिय घर पहुचायो ॥ ਪਾਹਰੂ ਨ ਰਾਜਾ ਲਖ ਪਾਯੋ ॥ पाहरू न राजा लख पायो ॥ ਤਿਹ ਪਹੁਚਾਇ ਸਖੀ ਜਬ ਆਈ ॥ तिह पहुचाइ सखी जब आई ॥ ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਖਾਈ ॥੨੮॥ तब रानी अति ही हरखाई ॥२८॥ ਬਹੁਰਿ ਰਾਵ ਰਾਨੀ ਰਤਿ ਕੀਨੀ ॥ बहुरि राव रानी रति कीनी ॥ ਚਿਤ ਕੀ ਬਾਤ ਤਾਹਿ ਕਹਿ ਦੀਨੀ ॥ चित की बात ताहि कहि दीनी ॥ ਕਿਨਹੂੰ ਭ੍ਰਮ ਮੋਰੇ ਚਿਤ ਪਾਯੋ ॥ किनहूं भ्रम मोरे चित पायो ॥ ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਦੇਖਨਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥੨੯॥ ता ते मै देखनि ग्रिह आयो ॥२९॥ ਪੁਨਿ ਰਾਨੀ ਯਹ ਭਾਂਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥ पुनि रानी यह भांति उचारो ॥ ਸੁਨੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤੁਮ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥ सुनो न्रिपति तुम बचन हमारो ॥ ਜਿਨ ਤੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਮੁਹਿ ਕਹਿ ਦੀਜੈ ॥ जिन तुहि कहियो सु मुहि कहि दीजै ॥ ਨਾਤਰ ਆਸ ਨ ਹਮਰੀ ਕੀਜੈ ॥੩੦॥ नातर आस न हमरी कीजै ॥३०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |