ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 1005 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਪਲਾਊ ਦੇਸ ਸੁਨੀਜੈ ॥ एक पलाऊ देस सुनीजै ॥ ਮੰਗਲ ਦੇਵ ਸੁ ਰਾਵ ਭਨੀਜੈ ॥ मंगल देव सु राव भनीजै ॥ ਸੁਘਰਿ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥ सुघरि कुअरि ता की बर नारी ॥ ਜਨੁਕ ਜਗਤ ਕੀ ਜੋਤਿ ਸਵਾਰੀ ॥੧॥ जनुक जगत की जोति सवारी ॥१॥ ਗਰਬੀ ਰਾਇ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਲਹਿਯੋ ॥ गरबी राइ कुअरि तिह लहियो ॥ ਤਾ ਕੀ ਮੈਨ ਦੇਹ ਕੌ ਦਹਿਯੋ ॥ ता की मैन देह कौ दहियो ॥ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਤਾ ਕੋ ਲਖਿ ਅਟਕੀ ॥ अमित रूप ता को लखि अटकी ॥ ਬਿਸਰਿ ਗਈ ਸਭ ਹੀ ਸੁਧਿ ਘਟ ਕੀ ॥੨॥ बिसरि गई सभ ही सुधि घट की ॥२॥ ਸੋਰਠਾ ॥ सोरठा ॥ ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਤਾਹਿ; ਲੀਨੋ ਸਦਨ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥ पठै सहचरी ताहि; लीनो सदन बुलाइ कै ॥ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਹਰਖਾਇ; ਕਾਮ ਕੇਲ ਤਾ ਸੌ ਕਿਯੋ ॥੩॥ अधिक ह्रिदै हरखाइ; काम केल ता सौ कियो ॥३॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਆਸਨ ਕਰੇ; ਚੁੰਬਨ ਕਰੇ ਬਨਾਇ ॥ भांति भांति आसन करे; चु्मबन करे बनाइ ॥ ਚਿਮਟਿ ਚਿਮਟਿ ਤਾ ਸੌ ਰਮੈ; ਛਿਨਿਕ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਜਾਇ ॥੪॥ चिमटि चिमटि ता सौ रमै; छिनिक न छोरियो जाइ ॥४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮੀਤ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਭਾਯੋ ॥ मीत अधिक चित भीतर भायो ॥ ਰਾਜਾ ਕੌ ਮਨ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥ राजा कौ मन ते बिसरायो ॥ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਤਾਹੀ ਕੀ ਭਈ ॥ मन बच क्रम ताही की भई ॥ ਪਰ ਤ੍ਰਿਯ ਤੇ, ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥੫॥ पर त्रिय ते, निजु त्रिय ह्वै गई ॥५॥ ਨਿਸੁ ਦਿਨ ਰਹਤ ਧਾਮ ਤਿਹ ਪਰੀ ॥ निसु दिन रहत धाम तिह परी ॥ ਜਨੁ ਤਿਹ ਜੀਤਿ ਸੁਯੰਬਰ ਬਰੀ ॥ जनु तिह जीति सुय्मबर बरी ॥ ਰਾਜਾ ਕੇ, ਤ੍ਰਿਯ ਨਿਕਟ ਨ ਆਵੈ ॥ राजा के, त्रिय निकट न आवै ॥ ਤਾ ਕੇ ਸੰਗ ਅਤਿ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥੬॥ ता के संग अति केल कमावै ॥६॥ ਚੁੰਬਨ ਔਰ ਅਲਿੰਗਨ ਦੇਈ ॥ चु्मबन और अलिंगन देई ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਕੈ ਆਸਨ ਲੇਈ ॥ भांति भांति कै आसन लेई ॥ ਹਰਖ ਠਾਨਿ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥ हरख ठानि त्रिय केल कमावै ॥ ਕਾਮ ਰੀਤਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਜਤਾਵੈ ॥੭॥ काम रीति की प्रीति जतावै ॥७॥ ਕਿਨੀ ਰਾਵ ਸੋ ਭੇਦ ਜਤਾਵਾ ॥ किनी राव सो भेद जतावा ॥ ਕੋਊ ਜਾਰ ਤਿਹਾਰੇ ਆਵਾ ॥ कोऊ जार तिहारे आवा ॥ ਰਾਜਾ! ਤਵ ਤ੍ਰਿਯ ਦਯੋ ਭੁਲਾਈ ॥ राजा! तव त्रिय दयो भुलाई ॥ ਜਾਰ ਸਾਥ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥੮॥ जार साथ अति प्रीति लगाई ॥८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤੈਂ ਮੰਤ੍ਰਨ ਕੇ ਬਸਿ ਭਏ; ਛੋਰੀ ਸਕਲ ਸਿਯਾਨ ॥ तैं मंत्रन के बसि भए; छोरी सकल सियान ॥ ਉਤ ਰਾਨੀ ਇਕ ਜਾਰ ਸੌ; ਰਮਤ ਰਹੈ ਰੁਚਿ ਮਾਨ ॥੯॥ उत रानी इक जार सौ; रमत रहै रुचि मान ॥९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਕਲ ਕਥਾ ਸ੍ਰਵਨਨ ਨ੍ਰਿਪ ਕਰੀ ॥ सकल कथा स्रवनन न्रिप करी ॥ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਹਾਥ ਮੈ ਧਰੀ ॥ काढि क्रिपान हाथ मै धरी ॥ ਰਾਜਾ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਨੀ ਕੇ ਆਏ ॥ राजा ग्रिह रानी के आए ॥ ਰਖਵਾਰੇ ਚਹੂੰ ਓਰ ਬੈਠਾਏ ॥੧੦॥ रखवारे चहूं ओर बैठाए ॥१०॥ ਸਖੀ ਏਕ ਲਖਿ ਭੇਦ ਸੁ ਪਾਯੋ ॥ सखी एक लखि भेद सु पायो ॥ ਸੁਘਰਿ ਕੁਅਰਿ ਸੌ ਜਾਇ ਜਤਾਯੋ ॥ सुघरि कुअरि सौ जाइ जतायो ॥ ਪੌਢੀ ਕਹਾ? ਮੀਤ ਸੌ ਪ੍ਯਾਰੀ! ॥ पौढी कहा? मीत सौ प्यारी! ॥ ਤੋ ਪਰ ਕਰੀ ਰਾਵ ਰਖਵਾਰੀ ॥੧੧॥ तो पर करी राव रखवारी ॥११॥ ਤਾ ਤੇ ਜਤਨ ਅਬੈ ਕਛੁ ਕੀਜੈ ॥ ता ते जतन अबै कछु कीजै ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਰਾਖਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੋ ਲੀਜੈ ॥ प्रान राखि प्रीतम को लीजै ॥ ਜੌ ਯਹ ਹਾਥ ਰਾਵ ਕੇ ਐਹੈ ॥ जौ यह हाथ राव के ऐहै ॥ ਤੋਹਿ ਸਹਿਤ ਜਮ ਧਾਮ ਪਠੈਹੈ ॥੧੨॥ तोहि सहित जम धाम पठैहै ॥१२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਹੁਤ ਦੇਗ ਅਰੁ ਦੇਗਚੇ; ਰਾਨੀ ਲਏ ਮੰਗਾਇ ॥ बहुत देग अरु देगचे; रानी लए मंगाइ ॥ ਦੁਗਧ ਡਾਰਿ ਪਾਵਕ ਬਿਖੈ; ਸਭ ਹੀ ਦਏ ਚੜਾਇ ॥੧੩॥ दुगध डारि पावक बिखै; सभ ही दए चड़ाइ ॥१३॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਏਕ ਦੇਗ ਮੈ ਤਿਹ ਬੈਠਾਰਿਯੋ ॥ एक देग मै तिह बैठारियो ॥ ਤਾ ਪਰ ਏਕ ਤਵਾ ਕੌ ਡਾਰਿਯੋ ॥ ता पर एक तवा कौ डारियो ॥ ਮਖਨੀ ਲੈ ਘੇਇਯਾ ਤਿਹ ਕਰਿਯੋ ॥ मखनी लै घेइया तिह करियो ॥ ਤਪਤ ਮਿਟਾਇ ਤਵਨ ਪਰ ਧਰਿਯੋ ॥੧੪॥ तपत मिटाइ तवन पर धरियो ॥१४॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਵਾ ਸੁ ਜਰਿ ਕੈ ਤਾਸੁ ਪੈ; ਘੇਇਯਾ ਧਰਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥ तवा सु जरि कै तासु पै; घेइया धरियो बनाइ ॥ ਲੀਪਿ ਮ੍ਰਿਤਕਾ ਸੌ ਲਿਯੋ; ਦੀਨੀ ਆਗਿ ਜਰਾਇ ॥੧੫॥ लीपि म्रितका सौ लियो; दीनी आगि जराइ ॥१५॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |