ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ ।

Page 1001

ਅੜਿਲ ॥

अड़िल ॥

ਰੰਗਵਤੀ ਇਹ ਭਾਂਤਿ; ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਇਯੋ ॥

रंगवती इह भांति; जबै सुनि पाइयो ॥

ਸਕਲ ਪੁਰਖ ਕੌ ਭੇਸ; ਤਬ ਆਪੁ ਬਨਾਇਯੋ ॥

सकल पुरख कौ भेस; तब आपु बनाइयो ॥

ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਬਾਜ ਅਰੂੜਿ; ਤਬੈ ਤਹ ਕੌ ਚਲੀ ॥

ह्वै कै बाज अरूड़ि; तबै तह कौ चली ॥

ਹੋ ਲੀਨੈ ਸਕਲ ਸੁਬੇਸ; ਸਖੀ ਬੀਸਕ ਭਲੀ ॥੧੫॥

हो लीनै सकल सुबेस; सखी बीसक भली ॥१५॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਚਲੀ ਸਖੀ ਆਵਤ ਤਹ ਭਈ ॥

चली सखी आवत तह भई ॥

ਜਹ ਕਛੁ ਸੁਧਿ ਮਿਰਜਾ ਕੀ ਲਈ ॥

जह कछु सुधि मिरजा की लई ॥

ਸਖੀ ਸਹਿਤ ਚਲਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥

सखी सहित चलि सीस झुकायो ॥

ਤੋਹਿ ਸਾਹਿਬਾਂ ਬੇਗ ਬੁਲਾਯੋ ॥੧੬॥

तोहि साहिबां बेग बुलायो ॥१६॥

ਮਿਰਜਾ ਸੁਨਤ ਬਾਤ, ਚੜਿ ਧਾਯੋ ॥

मिरजा सुनत बात, चड़ि धायो ॥

ਪਲਕ ਨ ਭਈ, ਗਾਵ ਤਹ ਆਯੋ ॥

पलक न भई, गाव तह आयो ॥

ਯਹ ਸੁਧਿ ਜਬੈ ਸਾਹਿਬਾਂ ਪਾਈ ॥

यह सुधि जबै साहिबां पाई ॥

ਤੁਰਤੁ ਏਕ ਤਹ ਸਖੀ ਪਠਾਈ ॥੧੭॥

तुरतु एक तह सखी पठाई ॥१७॥

ਦੋਹਰਾ ॥

दोहरा ॥

ਸੁਨੋ ਮਿਤ੍ਰ! ਬਿਨੁ ਨਿਸਿ ਭਈ; ਹ੍ਯਾ ਨ ਪਹੂਚਹੁ ਆਇ ॥

सुनो मित्र! बिनु निसि भई; ह्या न पहूचहु आइ ॥

ਜਿਨ ਕੋਊ ਸੋਧਿ ਪਛਾਨਿ ਕੈ; ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹੈ ਨ ਜਾਇ ॥੧੮॥

जिन कोऊ सोधि पछानि कै; तिन प्रति कहै न जाइ ॥१८॥

ਚੌਪਈ ॥

चौपई ॥

ਬਹੁਰਿ ਸਖੀ ਤਿਹ ਆਨਿ ਜਤਾਯੋ ॥

बहुरि सखी तिह आनि जतायो ॥

ਬੈਠਿ ਬਾਗ ਮੈ ਦਿਵਸ ਬਿਤਾਯੋ ॥

बैठि बाग मै दिवस बितायो ॥

ਸੂਰਜ ਛਪਿਯੋ ਰੈਨਿ ਜਬ ਭਈ ॥

सूरज छपियो रैनि जब भई ॥

ਬਾਟ ਗਾਵ ਤਾ ਕੇ ਕੀ ਲਈ ॥੧੯॥

बाट गाव ता के की लई ॥१९॥

ਰੈਨਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਤਬ ਗਯੋ ॥

रैनि भई ता के तब गयो ॥

ਡਾਰਤ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥

डारत बाज प्रिसटि तिह भयो ॥

ਹਰਿ ਤਾ ਕੋ ਦੇਸੌਰ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

हरि ता को देसौर सिधारियो ॥

ਜੋ ਪਹੁਚਿਯੋ, ਤਾ ਕੋ ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦॥

जो पहुचियो, ता को सर मारियो ॥२०॥

ਰੈਨਿ ਸਕਲ ਤਾ ਕੋ ਲੈ ਗਯੋ ॥

रैनि सकल ता को लै गयो ॥

ਉਤਰਤ ਚੜੇ ਦਿਵਸ ਕੇ ਭਯੋ ॥

उतरत चड़े दिवस के भयो ॥

ਥੋ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਅਧਿਕ ਤਨ ਹਾਰਿਯੋ ॥

थो सु कुमार अधिक तन हारियो ॥

ਔਰ ਸਾਹਿਬਾਂ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥੨੧॥

और साहिबां साथ बिहारियो ॥२१॥

ਸ੍ਰਮਤ ਭਯੋ ਤਹ ਕਛੁ ਸ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥

स्रमत भयो तह कछु स्वै रहियो ॥

ਤਬ ਲੌ ਸਭ ਸਮਧਿਨ ਸੁਨਿ ਲਯੋ ॥

तब लौ सभ समधिन सुनि लयो ॥

ਚੜੇ ਤੁਰੈ ਸਭ ਸੂਰ ਰਿਸਾਏ ॥

चड़े तुरै सभ सूर रिसाए ॥

ਬਾਂਧੇ ਗੋਲ ਤਹਾਂ ਕਹ ਧਾਏ ॥੨੨॥

बांधे गोल तहां कह धाए ॥२२॥

ਤਬ ਸਾਹਿਬਾਂ ਦ੍ਰਿਗ ਛੋਰਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥

तब साहिबां द्रिग छोरि निहारा ॥

ਹੇਰੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਅਸਵਾਰਾ ॥

हेरै चहूं ओर असवारा ॥

ਸੰਗ ਭਾਈ ਦੋਊ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥

संग भाई दोऊ ताहि निहारे ॥

ਕਰੁਣਾ ਬਹੇ ਨੈਨ ਕਜਰਾਰੇ ॥੨੩॥

करुणा बहे नैन कजरारे ॥२३॥

ਜੌ ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਇਨੇ ਨਿਹਰਿ ਹੈ ॥

जौ हमरे पति इने निहरि है ॥

ਦੁਹੂੰ ਬਾਨ ਦੁਹੂਅਨੰ ਕਹ ਹਰਿ ਹੈ ॥

दुहूं बान दुहूअनं कह हरि है ॥

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਜਤਨ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥

ता ते कछू जतन अब कीजै ॥

ਜਾ ਤੇ ਰਾਖਿ ਭਾਇਯਨ ਲੀਜੈ ॥੨੪॥

जा ते राखि भाइयन लीजै ॥२४॥

ਸੋਵਤ ਹੁਤੋ ਮੀਤ ਨ ਜਗਾਯੋ ॥

सोवत हुतो मीत न जगायो ॥

ਜਾਂਡ ਭਏ ਤਰਕਸ ਅਟਕਾਯੋ ॥

जांड भए तरकस अटकायो ॥

ਔਰ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕਹੂੰ ਦੁਰਾਏ ॥

और ससत्र लै कहूं दुराए ॥

ਖੋਜੇ ਹੁਤੇ ਜਾਤ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥੨੫॥

खोजे हुते जात नहि पाए ॥२५॥

ਤਬ ਲੌ ਆਇ ਸੂਰ ਸਭ ਗਏ ॥

तब लौ आइ सूर सभ गए ॥

ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਤ ਭਏ ॥

मारो मार पुकारत भए ॥

ਤਬ ਮਿਰਜਾ ਜੂ ਨੈਨ ਉਘਾਰੇ ॥

तब मिरजा जू नैन उघारे ॥

ਕਹਾ ਗਏ ਹਥਿਯਾਰ ਹਮਾਰੇ? ॥੨੬॥

कहा गए हथियार हमारे? ॥२६॥

ਭੌਡੀ ਰਾਂਡ! ਕਹਿਯੋ, ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੋ? ॥

भौडी रांड! कहियो, क्या करियो? ॥

ਤਰਕਸ ਟਾਂਗਿ ਜਾਂਡ ਪੈ ਧਰਿਯੋ ॥

तरकस टांगि जांड पै धरियो ॥

ਪਹੁਚੇ ਆਨਿ ਪਖਰਿਯਾ ਭਾਰੇ ॥

पहुचे आनि पखरिया भारे ॥

ਕਹਾ ਧਰੇ ਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ? ॥੨੭॥

कहा धरे ते ससत्र हमारे? ॥२७॥

ਸਸਤ੍ਰਨ ਬਿਨਾ ਕਹੋ ਕਿਹ ਮਾਰੋ? ॥

ससत्रन बिना कहो किह मारो? ॥

ਕਹੁ ਨਾਰੀ! ਕ੍ਯਾ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ? ॥

कहु नारी! क्या मंत्र बिचारो? ॥

ਸਾਥੀ ਕੋਊ ਸੰਗ ਮੈ ਨਾਹੀ ॥

साथी कोऊ संग मै नाही ॥

ਚਿੰਤਾ ਅਧਿਕ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ॥੨੮॥

चिंता अधिक इहै चित माही ॥२८॥

ਹੇਰ ਰਹਿਯੋ ਆਯੁਧ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥

हेर रहियो आयुध नहि पाए ॥

ਤਬ ਲਗ ਘੇਰ ਦੁਬਹਿਯਾ ਆਏ ॥

तब लग घेर दुबहिया आए ॥

ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥

त्रिय को बाज प्रिसटि पर डारियो ॥

ਨਗਰ ਆਪਨੇ ਓਰ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੨੯॥

नगर आपने ओर सिधारियो ॥२९॥

TOP OF PAGE

Dasam Granth