ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 998 ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਜੋਰਿ ਸਭਾ ਸੁਭ ਬੋਲਿ ਬਡੇ ਭਟ; ਔਰ ਉਪਾਇ ਕਹੌ ਸੁ ਕਰੈ ॥ जोरि सभा सुभ बोलि बडे भट; और उपाइ कहौ सु करै ॥ ਉਨ ਸੂਰਨ ਤੇ ਨਹਿ ਏਕ ਬਚਿਯੋ; ਦੁਖ ਹੈ ਛਤਿਯਾ, ਕਿਹ ਭਾਂਤਿ ਭਰੈ? ॥ उन सूरन ते नहि एक बचियो; दुख है छतिया, किह भांति भरै? ॥ ਕ੍ਯੋ ਨ ਦੇਹੁ ਬਨਾਇ ਬਡੇ ਦਲ ਕੌ; ਸੰਗ ਜਾਇ ਤਹੀ ਫਿਰਿ ਜੂਝਿ ਮਰੈ ॥ क्यो न देहु बनाइ बडे दल कौ; संग जाइ तही फिरि जूझि मरै ॥ ਫਿਰਿ ਹੈ ਕਿਧੌ ਜੀਤਿ ਅਯੋਧਨ ਕੋ; ਨਹਿ ਰਾਇ ਮਰੇ, ਤਹੀ ਜਾਇ ਮਰੈ ॥੧੫॥ फिरि है किधौ जीति अयोधन को; नहि राइ मरे, तही जाइ मरै ॥१५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਮਾਰੂ ਮੰਡੇ; ਕੰਤ ਜੁਝਿਯੋ ਰਨ ਮਾਹਿ ॥ भांति भांति मारू मंडे; कंत जुझियो रन माहि ॥ ਸਾਜਿ ਸੈਨ ਚਤੁਰੰਗਨੀ; ਚਲਹੁ ਤਹਾਂ ਕਹ ਜਾਇ ॥੧੬॥ साजि सैन चतुरंगनी; चलहु तहां कह जाइ ॥१६॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਮਾਰਿ ਪਰੇ ਬਿਸੰਭਾਰ ਧਰਾ ਪਰ; ਸੂਰ ਸਭੇ ਸੁਖ ਸੁਧ ਅਨੀਕੇ ॥ मारि परे बिस्मभार धरा पर; सूर सभे सुख सुध अनीके ॥ ਤਾ ਪਰ ਕੰਤ ਸੁਨਿਯੋ ਜੁ ਜੁਝਿਯੋ; ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਬਸੈ ਜੋਊ ਅੰਤਰ ਜੀਕੇ ॥ ता पर कंत सुनियो जु जुझियो; दिन रैनि बसै जोऊ अंतर जीके ॥ ਤਾ ਬਿਨੁ ਹਾਰ ਸਿੰਗਾਰ ਅਪਾਰ; ਸਭੈ ਸਜਨੀ! ਮੁਹਿ ਲਾਗਤ ਫੀਕੇ ॥ ता बिनु हार सिंगार अपार; सभै सजनी! मुहि लागत फीके ॥ ਕੈ ਰਿਪੁ ਮਾਰਿ ਮਿਲੋ ਮੈ ਪਿਯਾ ਸੰਗ; ਨਾਤਰ ਪਯਾਨ ਕਰੋ ਸੰਗ ਪੀ ਕੇ ॥੧੭॥ कै रिपु मारि मिलो मै पिया संग; नातर पयान करो संग पी के ॥१७॥ ਜੋਰਿ ਮਹਾ ਦਲ ਕੋਰਿ ਕਈ ਭਟ; ਭੂਖਨ ਅੰਗ ਸੁਰੰਗ ਸੁਹਾਏ ॥ जोरि महा दल कोरि कई भट; भूखन अंग सुरंग सुहाए ॥ ਬਾਧਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਚੜ੍ਹੀ ਰਥ; ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸਭੈ ਬਿਰਮਾਏ ॥ बाधि क्रिपान प्रचंड चड़्ही रथ; देव अदेव सभै बिरमाए ॥ ਬੀਰੀ ਚਬਾਤ ਕਛੂ ਮੁਸਕਾਤ; ਸੁ ਮੋਤਿਨ ਹਾਰ ਹਿਯੇ ਉਰਝਾਏ ॥ बीरी चबात कछू मुसकात; सु मोतिन हार हिये उरझाए ॥ ਅੰਗ ਦੁਕੂਲ ਫਬੈ ਸਿਰ ਫੂਲ; ਬਿਲੋਕਿ ਪ੍ਰਭਾ ਦਿਵ ਨਾਥ ਲਜਾਏ ॥੧੮॥ अंग दुकूल फबै सिर फूल; बिलोकि प्रभा दिव नाथ लजाए ॥१८॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਜੋਰਿ ਅਨੀ ਗਾੜੇ ਸੁਭਟ; ਤਹ ਤੇ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥ जोरि अनी गाड़े सुभट; तह ते कियो पयान ॥ ਪਲਕ ਏਕ ਲਾਗੀ ਨਹੀ; ਤਹਾ ਪਹੂਚੈ ਆਨਿ ॥੧੯॥ पलक एक लागी नही; तहा पहूचै आनि ॥१९॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਆਵਤ ਹੀ ਅਤਿ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ; ਤਿਨ ਬਾਜ ਕਰੀ ਰਥ ਕ੍ਰੋਰਿਨ ਕੂਟੇ ॥ आवत ही अति जुध करियो; तिन बाज करी रथ क्रोरिन कूटे ॥ ਪਾਸਨ ਪਾਸਿ ਲਏ ਅਰਿ ਕੇਤਿਕ; ਸੂਰਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕੇਤਿਕ ਟੂਟੇ ॥ पासन पासि लए अरि केतिक; सूरन के सिर केतिक टूटे ॥ ਹੇਰਿ ਟਰੇ ਕੋਊ ਆਨਿ ਅਰੇ; ਇਕ ਜੂਝਿ ਪਰੇ ਰਨ ਪ੍ਰਾਨ ਨਿਖੂਟੇ ॥ हेरि टरे कोऊ आनि अरे; इक जूझि परे रन प्रान निखूटे ॥ ਪੌਨ ਸਮਾਨ ਛੁਟੇ ਤ੍ਰਿਯ ਬਾਨ; ਸਭੈ ਦਲ ਬਾਦਲ ਸੇ ਚਲਿ ਫੂਟੇ ॥੨੦॥ पौन समान छुटे त्रिय बान; सभै दल बादल से चलि फूटे ॥२०॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮਾਨਵਤੀ ਜਿਹ ਓਰ ਸਿਧਾਰੇ ॥ मानवती जिह ओर सिधारे ॥ ਏਕ ਤੀਰ ਇਕ ਸ੍ਵਾਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥ एक तीर इक स्वार संघारे ॥ ਪਖਰੇ ਕੇਤੇ ਪਦੁਮ ਬਿਦਾਰੇ ॥ पखरे केते पदुम बिदारे ॥ ਕੋਟਿਕ ਕਰੀ ਖੇਤ ਮੈ ਮਾਰੇ ॥੨੧॥ कोटिक करी खेत मै मारे ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸਭ ਸਖਿਯਾ ਹਰਖਤਿ ਭਈ; ਕਾਤਰ ਭਈ ਨ ਕੋਇ ॥ सभ सखिया हरखति भई; कातर भई न कोइ ॥ ਜੁਧ ਕਾਜ ਸਭ ਹੀ ਚਲੀ; ਕਾਲ ਕਰੈ, ਸੋ ਹੋਇ ॥੨੨॥ जुध काज सभ ही चली; काल करै, सो होइ ॥२२॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਚਾਬੁਕ ਮਾਰਿ ਤੁਰੰਗ ਧਸੀ ਰਨ; ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਬਡੇ ਭਟ ਘਾਏ ॥ चाबुक मारि तुरंग धसी रन; काढि क्रिपान बडे भट घाए ॥ ਪਾਸਨ ਪਾਸਿ ਲਏ ਅਰਿ ਕੇਤਿਕ; ਜੀਵਤ ਹੀ ਗਹਿ ਜੇਲ ਚਲਾਏ ॥ पासन पासि लए अरि केतिक; जीवत ही गहि जेल चलाए ॥ ਚੂਰਨ ਕੀਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ; ਇਕ ਬਾਨਨ ਸੌ ਜਮ ਲੋਕ ਪਠਾਏ ॥ चूरन कीन गदा गहि कै; इक बानन सौ जम लोक पठाए ॥ ਜੀਤਿ ਲਏ ਅਰਿ ਏਕ ਅਨੇਕ; ਨਿਹਾਰਿ ਰਹੇ ਰਨ ਛਾਡਿ ਪਰਾਏ ॥੨੩॥ जीति लए अरि एक अनेक; निहारि रहे रन छाडि पराए ॥२३॥ |
Dasam Granth |