ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 994 ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਬੀਸ ਹਜਾਰ ਕਰੀ ਕੁਪਿ ਮਾਰੇ ॥ बीस हजार करी कुपि मारे ॥ ਤੀਸ ਹਜਾਰ ਅਸ੍ਵ ਹਨਿ ਡਾਰੈ ॥ तीस हजार अस्व हनि डारै ॥ ਚਾਲਿਸ ਸਹਸ ਰਥਿਨ ਰਥ ਟੂਟੈ ॥ चालिस सहस रथिन रथ टूटै ॥ ਸਾਠਿ ਸਹਸ੍ਰ ਰਥੀ ਹੂੰ ਕੂਟੇ ॥੨੧॥ साठि सहस्र रथी हूं कूटे ॥२१॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਏਤੀ ਸੈਨ ਸੰਘਾਰਿ ਕੈ; ਪੈਦਲ ਹਨ੍ਯੋ ਅਪਾਰ ॥ एती सैन संघारि कै; पैदल हन्यो अपार ॥ ਜਨੁ ਕਰਿ ਜਏ ਨ ਕਾਂਖਿ; ਤੇ ਆਏ ਨਹਿ ਸੰਸਾਰ ॥੨੨॥ जनु करि जए न कांखि; ते आए नहि संसार ॥२२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸਭ ਹੀ ਬੀਰ ਜੁਧ ਕਰਿ ਹਾਰੇ ॥ सभ ही बीर जुध करि हारे ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਗਏ ਨ ਦਾਨੌ ਮਾਰੈ ॥ तिन ते गए न दानौ मारै ॥ ਖੇਤ ਛੋਰਿ ਸਭ ਹੀ ਘਰ ਗਏ ॥ खेत छोरि सभ ही घर गए ॥ ਮਤੋ ਕਰਤ ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਭਏ ॥੨੩॥ मतो करत ऐसी बिधि भए ॥२३॥ ਸਵੈਯਾ ॥ सवैया ॥ ਕੈਸੇ ਹੂੰ ਮਾਰਿਯੋ ਮਰੈ ਨ ਨਿਸਾਚਰ; ਜੁਧ ਸਭੈ ਕਰਿ ਕੈ ਭਟ ਹਾਰੇ ॥ कैसे हूं मारियो मरै न निसाचर; जुध सभै करि कै भट हारे ॥ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀਨ ਕੇ; ਭਾਂਤਿ ਅਨੇਕਨ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥ बान क्रिपान गदा बरछीन के; भांति अनेकन घाइ प्रहारे ॥ ਸੋ ਨਹਿ ਭਾਜਤ, ਗਾਜਤ ਹੈ ਰਨ; ਹੋਤ ਨਿਵਰਤਨ ਕ੍ਯੋ ਹੂੰ ਨਿਵਾਰੇ ॥ सो नहि भाजत, गाजत है रन; होत निवरतन क्यो हूं निवारे ॥ ਦੇਸ ਤਜੈ ਕਹੂੰ ਜਾਇ ਬਸੈ ਕਹ? ਆਵਤ ਹੈ ਮਨ ਮੰਤ੍ਰ ਤਿਹਾਰੇ ॥੨੪॥ देस तजै कहूं जाइ बसै कह? आवत है मन मंत्र तिहारे ॥२४॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਇੰਦ੍ਰਮਤੀ ਬੇਸ੍ਵਾ ਤਹ ਰਹਈ ॥ इंद्रमती बेस्वा तह रहई ॥ ਅਧਿਕ ਰੂਪ ਤਾ ਕੌ ਜਗ ਕਹਈ ॥ अधिक रूप ता कौ जग कहई ॥ ਸੂਰਜ ਚੰਦ੍ਰ ਜੋਤਿ ਜੋ ਧਾਰੀ ॥ सूरज चंद्र जोति जो धारी ॥ ਜਨੁ ਯਾਹੀ ਤੇ ਲੈ ਉਜਿਯਾਰੀ ॥੨੫॥ जनु याही ते लै उजियारी ॥२५॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਿਨ ਬੀਰਾ ਤਹ ਤੇ ਲਯੋ; ਚਲੀ ਤਹਾਂ ਕਹ ਧਾਇ ॥ तिन बीरा तह ते लयो; चली तहां कह धाइ ॥ ਬਸਤ੍ਰ ਪਹਿਰਿ ਤਿਤ ਕੌ ਚਲੀ; ਜਿਤ ਅਸੁਰਨ ਕੋ ਰਾਇ ॥੨੬॥ बसत्र पहिरि तित कौ चली; जित असुरन को राइ ॥२६॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਮੇਵਾ ਔਰ ਮਿਠਾਈ ਲਈ ॥ मेवा और मिठाई लई ॥ ਮਾਟਨ ਮੋ ਧਰ ਪਰ ਭਰਿ ਦਈ ॥ माटन मो धर पर भरि दई ॥ ਜਹ ਫਲ ਖਾਤ ਅਸੁਰ ਕੋ ਰਾਈ ॥ जह फल खात असुर को राई ॥ ਤਿਨ ਲੈ ਬਨ ਸੌ ਸਕਲ ਲਗਾਈ ॥੨੭॥ तिन लै बन सौ सकल लगाई ॥२७॥ ਜਬ ਦਾਨੋ ਕੌ ਭੂਖਿ ਸੰਤਾਯੋ ॥ जब दानो कौ भूखि संतायो ॥ ਤਬ ਬਨ ਕੇ ਭਛਨ ਫਲ ਆਯੋ ॥ तब बन के भछन फल आयो ॥ ਮਾਟ ਫੋਰਿ ਪਕਵਾਨ ਚਬਾਇਸ ॥ माट फोरि पकवान चबाइस ॥ ਮਦਰਾ ਪਿਯਤ ਅਧਿਕ ਮਨ ਭਾਇਸ ॥੨੮॥ मदरा पियत अधिक मन भाइस ॥२८॥ ਪੀ ਮਦਰਾ ਭਯੋ ਮਤ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥ पी मदरा भयो मत अभिमानी ॥ ਯਹ ਜਬ ਬਾਤ ਬੇਸੁਵਨ ਜਾਨੀ ॥ यह जब बात बेसुवन जानी ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਬਾਦਿਤ੍ਰ ਬਜਾਏ ॥ भांति भांति बादित्र बजाए ॥ ਗੀਤਿ ਅਨੇਕ ਤਾਨ ਕੈ ਗਾਏ ॥੨੯॥ गीति अनेक तान कै गाए ॥२९॥ ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਪਾਤ੍ਰ ਨਾਚਤੀ ਆਵੈ ॥ ज्यों ज्यों पात्र नाचती आवै ॥ ਤ੍ਯੋਂ ਤ੍ਯੋਂ ਦਾਨੋ ਸੀਸ ਢੁਰਾਵੈ ॥ त्यों त्यों दानो सीस ढुरावै ॥ ਕੋਪ ਕਥਾ ਜਿਯ ਤੇ ਜਬ ਗਈ ॥ कोप कथा जिय ते जब गई ॥ ਕਰ ਕੀ ਗਦਾ ਬਖਸਿ ਕਰ ਦਈ ॥੩੦॥ कर की गदा बखसि कर दई ॥३०॥ ਆਈ ਨਿਕਟ ਲਖੀ ਜਬ ਪ੍ਯਾਰੀ ॥ आई निकट लखी जब प्यारी ॥ ਹੁਤੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੋਊ ਦੈ ਡਾਰੀ ॥ हुती क्रिपान सोऊ दै डारी ॥ ਆਯੁਧ ਬਖਸਿ ਨਿਰਾਯੁਧ ਭਯੋ ॥ आयुध बखसि निरायुध भयो ॥ ਯਹ ਸਭ ਭੇਦ ਤਿਨੈ ਲਖਿ ਲਯੋ ॥੩੧॥ यह सभ भेद तिनै लखि लयो ॥३१॥ ਨਾਚਤ ਨਿਕਟ ਦੈਂਤ ਕੇ ਆਈ ॥ नाचत निकट दैंत के आई ॥ ਸਾਂਕਰ ਕਰ ਸੋਂ ਗਈ ਛੁਆਈ ॥ सांकर कर सों गई छुआई ॥ ਤਾ ਸੋ ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ ਇਹ ਕੀਯੋ ॥ ता सो जंत्र मंत्र इह कीयो ॥ ਭੇਟ੍ਯੋ ਤਨਿਕ ਕੈਦ ਕਰਿ ਲੀਯੋ ॥੩੨॥ भेट्यो तनिक कैद करि लीयो ॥३२॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਤਨਿਕ ਛੁਅਤ ਤਾ ਕੇ ਤੁਰਤ; ਬਾਂਧਿ ਗਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥ तनिक छुअत ता के तुरत; बांधि गयो ततकाल ॥ ਦਾਨਵ ਕੋ ਬਾਂਧਤ ਭਈ; ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਰਿ ਬਾਲ ॥੩੩॥ दानव को बांधत भई; इह चरित्र करि बाल ॥३३॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਛਲਿਯੋ ਛੈਲ ਦਾਨੋ, ਇਸੀ ਛਲੈ ਬਾਲਾ ॥ छलियो छैल दानो, इसी छलै बाला ॥ ਲੀਯੋ ਬਸ੍ਯ ਕੈ ਕੈ, ਮਹਾ ਰੂਪ ਆਲਾ ॥ लीयो बस्य कै कै, महा रूप आला ॥ ਬੰਧ੍ਯੋ ਬੀਰ, ਮੰਤ੍ਰਾਨ ਕੇ ਜੋਰ ਆਯੋ ॥ बंध्यो बीर, मंत्रान के जोर आयो ॥ ਸਭੈ ਗ੍ਰਾਮ ਬਾਸੀਨ, ਕੌ ਲੈ ਦਿਖਾਯੋ ॥੩੪॥ सभै ग्राम बासीन, कौ लै दिखायो ॥३४॥ |
Dasam Granth |