ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
 |
 |
 |
 |
 |
ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
|
|
|
|
|
Page 993 ਜੋ ਕੋਊ ਤਾ ਕਹ ਘਾਵ ਲਗਾਵੈ ॥ जो कोऊ ता कह घाव लगावै ॥ ਟੂਟਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਹਾਥ ਰਹਿ ਜਾਵੈ ॥ टूटि क्रिपान हाथ रहि जावै ॥ ਦਾਨਵ ਕੋਪ ਅਧਿਕ ਤਬ ਕਰੈ ॥ दानव कोप अधिक तब करै ॥ ਪ੍ਰਾਨ ਫਿਰੰਗਨਿ ਬਹੁ ਕੇ ਹਰੈ ॥੭॥ प्रान फिरंगनि बहु के हरै ॥७॥ ਭੁੰਜਗ ਛੰਦ ॥ भुंजग छंद ॥ ਮਹਾ ਨਾਦਿ ਕੈ ਕੈ, ਜਬੈ ਦੈਤ ਧਾਵੈ ॥ महा नादि कै कै, जबै दैत धावै ॥ ਘਨੀ ਸੈਨ ਕੋ ਮਾਰਿ, ਕੈ ਕੈ ਸੁ ਜਾਵੈ ॥ घनी सैन को मारि, कै कै सु जावै ॥ ਬਿਯੋ ਕੌਨ ਜੋਧਾ? ਲਰੈ ਰੋਸ ਕੈ ਕੈ ॥ बियो कौन जोधा? लरै रोस कै कै ॥ ਚਲੇ ਬਾਜ ਹੇਰੈ, ਮਹਾ ਤਾਪ ਤੈ ਕੈ ॥੮॥ चले बाज हेरै, महा ताप तै कै ॥८॥ ਲਖੇ ਦੈਤ ਭਾਰੀ, ਸਭੈ ਭੂਪ ਭਾਗੈ ॥ लखे दैत भारी, सभै भूप भागै ॥ ਮਹਾ ਤ੍ਰਾਸ ਕੇ, ਤਾਪ ਸੌ ਅਨੁਰਾਗੈ ॥ महा त्रास के, ताप सौ अनुरागै ॥ ਚਲੇ ਭਾਜਿ ਕੈ ਕੈ, ਹਠੀ ਨਾਰਿ ਨ੍ਯਾਏ ॥ चले भाजि कै कै, हठी नारि न्याए ॥ ਕਰੀ ਬਾਜ ਰਾਜੇ, ਪਿਯਾਦੇ ਪਰਾਏ ॥੯॥ करी बाज राजे, पियादे पराए ॥९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਸੈਨ ਭਜਤ ਲਖਿ ਭਟਿ ਰਿਸਿ ਭਰੇ ॥ सैन भजत लखि भटि रिसि भरे ॥ ਪਲਟਿ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਫਿਰਿ ਪਰੈ ॥ पलटि कोप कै कै फिरि परै ॥ ਜੇਤੇ ਲਖੇ ਦੈਤ ਫਿਰਿ ਆਏ ॥ जेते लखे दैत फिरि आए ॥ ਘਾਇ ਘਾਇ ਜਮ ਲੋਕ ਪਠਾਏ ॥੧੦॥ घाइ घाइ जम लोक पठाए ॥१०॥ ਬੀਸ ਹਜਾਰ ਕਰੀ ਤਿਨ ਘਾਯੋ ॥ बीस हजार करी तिन घायो ॥ ਤੀਸ ਹਜਾਰ ਸੁ ਬਾਜ ਖਪਾਯੋ ॥ तीस हजार सु बाज खपायो ॥ ਚਾਲਿਸ ਸਹਸ ਤਹਾ ਰਥ ਕਾਟੇ ॥ चालिस सहस तहा रथ काटे ॥ ਅਭ੍ਰਨ ਜ੍ਯੋ ਜੋਧਾ ਚਲਿ ਫਾਟੇ ॥੧੧॥ अभ्रन ज्यो जोधा चलि फाटे ॥११॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਬਹੁਰਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਹਾਥ ਮੈ; ਪ੍ਰਤਿਨਾ ਪਤਨ ਅਪਾਰ ॥ बहुरि गदा गहि हाथ मै; प्रतिना पतन अपार ॥ ਭਾਂਤਿ ਭਾਂਤਿ ਸੰਘ੍ਰਤ ਭਯੋ; ਕਛੂ ਨ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰ ॥੧੨॥ भांति भांति संघ्रत भयो; कछू न संक बिचार ॥१२॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤਾ ਸੌ ਜੁਧ ਸਭੈ ਕਰਿ ਹਾਰੇ ॥ ता सौ जुध सभै करि हारे ॥ ਤਿਨ ਤੇ ਗਏ ਨ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥ तिन ते गए न असुर संघारे ॥ ਉਗਿਯੋ ਚੰਦ੍ਰ ਸੂਰ ਅਸਤਾਏ ॥ उगियो चंद्र सूर असताए ॥ ਸਭ ਹੀ ਸੁਭਟ ਗ੍ਰਿਹਨ ਹਟਿ ਆਏ ॥੧੩॥ सभ ही सुभट ग्रिहन हटि आए ॥१३॥ ਭਯੋ ਪ੍ਰਾਤ ਜਬ ਤਮ ਮਿਟਿ ਗਯੋ ॥ भयो प्रात जब तम मिटि गयो ॥ ਕੋਪ ਬਹੁਰਿ ਸੂਰਨ ਕੋ ਭਯੋ ॥ कोप बहुरि सूरन को भयो ॥ ਫੌਜੈ ਜੋਰਿ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਏ ॥ फौजै जोरि तहा चलि आए ॥ ਜਿਹ ਠਾਂ ਦੈਤ ਘਨੇ ਭਟ ਘਾਏ ॥੧੪॥ जिह ठां दैत घने भट घाए ॥१४॥ ਡਾਰਿ ਪਾਖਰੈ ਤੁਰੇ ਨਚਾਵੈ ॥ डारि पाखरै तुरे नचावै ॥ ਕੇਤੇ ਚੰਦ੍ਰਹਾਸ ਚਮਕਾਵੈ ॥ केते चंद्रहास चमकावै ॥ ਤਨਿ ਤਨਿ ਕੇਤਿਕ ਬਾਨਨ ਮਾਰੈ ॥ तनि तनि केतिक बानन मारै ॥ ਅਮਿਤ ਘਾਵ ਦਾਨਵ ਪਰ ਡਾਰੈ ॥੧੫॥ अमित घाव दानव पर डारै ॥१५॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਹਠ੍ਯੋ ਆਪੁ ਦਾਨਵ, ਗਦਾ ਹਾਥ ਲੈ ਕੈ ॥ हठ्यो आपु दानव, गदा हाथ लै कै ॥ ਲਈ ਕਾਢਿ ਕਾਤੀ, ਮਹਾ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ॥ लई काढि काती, महा कोप कै कै ॥ ਜਿਤੇ ਆਨਿ ਢੂਕੇ, ਤਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥ जिते आनि ढूके, तिते खेत मारे ॥ ਗਿਰੇ ਭਾਂਤਿ ਐਸੀ, ਨ ਜਾਵੈ ਬਿਚਾਰੇ ॥੧੬॥ गिरे भांति ऐसी, न जावै बिचारे ॥१६॥ ਕਿਤੇ ਹਾਕ ਮਾਰੈ, ਕਿਤੇ ਘੂੰਮ ਘੂੰਮੈ ॥ किते हाक मारै, किते घूम घूमै ॥ ਕਿਤੇ ਜੁਧ ਜੋਧਾ, ਪਰੇ ਆਨਿ ਭੂਮੈ ॥ किते जुध जोधा, परे आनि भूमै ॥ ਕਿਤੇ ਪਾਨਿ ਮਾਂਗੈ, ਕਿਤੇ ਹੂਹ ਛੋਰੈਂ ॥ किते पानि मांगै, किते हूह छोरैं ॥ ਕਿਤੇ ਜੁਧ ਸੌਡੀਨ ਕੇ ਸੀਸ ਤੋਰੈ ॥੧੭॥ किते जुध सौडीन के सीस तोरै ॥१७॥ ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਜੂਝੈ, ਕਹੂੰ ਰਾਜ ਮਾਰੇ ॥ कहूं बाज जूझै, कहूं राज मारे ॥ ਕਹੂੰ ਛੇਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰੀ, ਕਰੀ ਤਾਜ ਡਾਰੇ ॥ कहूं छेत्र छत्री, करी ताज डारे ॥ ਚਲੇ ਭਾਜਿ ਜੋਧਾ, ਸਭੈ ਹਾਰਿ ਮਾਨੀ ॥ चले भाजि जोधा, सभै हारि मानी ॥ ਕਛੂ ਲਾਜ ਕੀ ਬਾਤ, ਕੈ ਨਾਹਿ ਜਾਨੀ ॥੧੮॥ कछू लाज की बात, कै नाहि जानी ॥१८॥ ਹਠੀ ਜੇ ਫਿਰੰਗੀ, ਮਹਾ ਕੋਪ ਵਾਰੈ ॥ हठी जे फिरंगी, महा कोप वारै ॥ ਲਰੇ ਆਨਿ ਤਾ ਸੋ, ਨ ਨੈਕੈ ਪਧਾਰੇ ॥ लरे आनि ता सो, न नैकै पधारे ॥ ਛਕੈ ਛੋਭ ਛਤ੍ਰੀ, ਮਹਾਂ ਕੋਪ ਢੂਕੇ ॥ छकै छोभ छत्री, महां कोप ढूके ॥ ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ, ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਕੂਕੇ ॥੧੯॥ चहूं ओर ते, मार ही मारि कूके ॥१९॥ ਜਿਤੇ ਆਨਿ ਜੂਝੇ, ਸਭੈ ਖੇਤ ਘਾਏ ॥ जिते आनि जूझे, सभै खेत घाए ॥ ਬਚੇ ਜੀਤਿ ਤੇ, ਛਾਡਿ ਖੇਤੈ ਪਰਾਏ ॥ बचे जीति ते, छाडि खेतै पराए ॥ ਹਠੇ ਜੇ ਹਠੀਲੇ, ਹਠੀ ਖਗ ਕੂਟੇ ॥ हठे जे हठीले, हठी खग कूटे ॥ ਮਹਾਂਰਾਜ ਬਾਜੀਨ ਕੇ, ਮੂੰਡ ਫੂਟੇ ॥੨੦॥ महांराज बाजीन के, मूंड फूटे ॥२०॥ |
|
|
|
|
Dasam Granth |