ਦਸਮ ਗਰੰਥ । दसम ग्रंथ । |
Page 985 ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਏਕ ਦਿਵਸ ਸ੍ਰੀ ਇੰਦ੍ਰ ਜੂ; ਹਰ ਘਰ ਕਿਯੋ ਪਿਯਾਨ ॥ एक दिवस स्री इंद्र जू; हर घर कियो पियान ॥ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਕਉ ਰੁਦ੍ਰ ਲਖਿ; ਚਿੰਤ ਬਢੀ ਅਪ੍ਰਮਾਨ ॥੧॥ महा रुद्र कउ रुद्र लखि; चिंत बढी अप्रमान ॥१॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਦੇਵਤੇਸ ਜਬ ਰੁਦ੍ਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ देवतेस जब रुद्र निहारियो ॥ ਮਹਾ ਕੋਪ ਕਰਿ ਬਜ੍ਰ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥ महा कोप करि बज्र प्रहारियो ॥ ਤਾ ਤੇ ਅਮਿਤ ਕੋਪ ਤਬ ਤਯੋ ॥ ता ते अमित कोप तब तयो ॥ ਛਾਡਤ ਜ੍ਵਾਲ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ ਭਯੋ ॥੨॥ छाडत ज्वाल बकत्र ते भयो ॥२॥ ਪਸਰਿ ਜ੍ਵਾਲ ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਗਈ ॥ पसरि ज्वाल सभ जग महि गई ॥ ਦਾਹਤ ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਕਹ ਭਈ ॥ दाहत तीनि भवन कह भई ॥ ਦੇਵ ਦੈਤ ਸਭ ਹੀ ਡਰ ਪਾਏ ॥ देव दैत सभ ही डर पाए ॥ ਮਿਲਿ ਕਰਿ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਪਹਿ ਆਏ ॥੩॥ मिलि करि महा रुद्र पहि आए ॥३॥ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਤਬ ਕੋਪ ਨਿਵਾਰਿਯੋ ॥ महा रुद्र तब कोप निवारियो ॥ ਬਾਰਿਧ ਮੈ ਪਾਵਕ ਕੋ ਡਾਰਿਯੋ ॥ बारिध मै पावक को डारियो ॥ ਸਕਲ ਤੇਜ ਇਕਠੋ ਹ੍ਵੈ ਗਯੋ ॥ सकल तेज इकठो ह्वै गयो ॥ ਤਾ ਤੇ ਦੈਤ ਜਲੰਧਰ ਭਯੋ ॥੪॥ ता ते दैत जलंधर भयो ॥४॥ ਬ੍ਰਿੰਦਾ ਨਾਮ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਿਨ ਕੀਨੀ ॥ ब्रिंदा नाम त्रिया तिन कीनी ॥ ਅਤਿ ਪਤਿਬ੍ਰਤਾ ਜਗਤ ਮੈ ਚੀਨੀ ॥ अति पतिब्रता जगत मै चीनी ॥ ਤਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪਤਿ ਰਾਜ ਕਮਾਵੈ ॥ तिह प्रसादि पति राज कमावै ॥ ਤਾ ਕੌ ਦੁਸਟ ਨ ਦੇਖਨ ਪਾਵੈ ॥੫॥ ता कौ दुसट न देखन पावै ॥५॥ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਜੀਤਿ ਤਿਨ ਲਏ ॥ देव अदेव जीति तिन लए ॥ ਲੋਕ ਚਤੁਰਦਸ ਬਸਿ ਮਹਿ ਭਏ ॥ लोक चतुरदस बसि महि भए ॥ ਸੇਸ ਅਲਿਕੇਸ ਸਭੈ ਬਿਲਖਾਏ ॥ सेस अलिकेस सभै बिलखाए ॥ ਬਿਸਨ ਆਦਿ ਪੁਰ ਜੀਤਿ ਬਤਾਏ ॥੬॥ बिसन आदि पुर जीति बताए ॥६॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਸੇਸ ਜਲੇਸ ਸੁਰੇਸ ਸਭ; ਪੁਰੀ ਬਸਾਏ ਆਨਿ ॥ सेस जलेस सुरेस सभ; पुरी बसाए आनि ॥ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਬਾਲ ਲਖਿ; ਰੀਝਿਯੋ ਅਸੁਰ ਨਿਦਾਨ ॥੭॥ महा रुद्र की बाल लखि; रीझियो असुर निदान ॥७॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਰਖਿ ਲਲਚਾਯੋ ॥ त्रिय को रूप निरखि ललचायो ॥ ਚਤੁਰ ਦੂਤ ਤਿਹ ਤੀਰ ਪਠਾਯੋ ॥ चतुर दूत तिह तीर पठायो ॥ ਮੋ ਕਹ ਰੁਦ੍ਰ! ਪਾਰਬਤੀ ਦੀਜੈ ॥ मो कह रुद्र! पारबती दीजै ॥ ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡ ਪਰ ਲੀਜੈ ॥੮॥ नातर मीच मूंड पर लीजै ॥८॥ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਬਾਚ ॥ महा रुद्र बाच ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ दोहरा ॥ ਦੁਹਿਤਾ ਭਗਨੀ ਦੀਜਿਯਤ; ਬੇਦ ਬਿਧਾਨ ਬਨਾਇ ॥ दुहिता भगनी दीजियत; बेद बिधान बनाइ ॥ ਅਬ ਲੌ ਕਿਸੂੰ ਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦਈ; ਸੁਨੁ ਅਸੁਰਨ ਕੇ ਰਾਇ! ॥੯॥ अब लौ किसूं न त्रिय दई; सुनु असुरन के राइ! ॥९॥ ਚੌਪਈ ॥ चौपई ॥ ਕੋਪ੍ਯੋ ਅਸੁਰੇਸਰ ਹੰਕਾਰੀ ॥ कोप्यो असुरेसर हंकारी ॥ ਸੈਨਾ ਜੋਰਿ ਦਾਨਵਨ ਭਾਰੀ ॥ सैना जोरि दानवन भारी ॥ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭ ਬੁਲਾਏ ਤਬ ਹੀ ॥ सु्मभ निसु्मभ बुलाए तब ही ॥ ਰਕਤ ਬੀਜ ਜ੍ਵਾਲਾਛਨ ਸਭ ਹੀ ॥੧੦॥ रकत बीज ज्वालाछन सभ ही ॥१०॥ ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥ भुजंग छंद ॥ ਮਹਾ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ, ਹਠੀ ਦੈਤ ਗਾਜੈ ॥ महा कोप कै कै, हठी दैत गाजै ॥ ਉਠੇ ਬਾਧਿ ਬਾਨਾਨ, ਬਾਂਕੇ ਬਿਰਾਜੈ ॥ उठे बाधि बानान, बांके बिराजै ॥ ਲਏ ਸੂਲ ਸੈਥੀਨ, ਆਛੇ ਸੁਹਾਵੈ ॥ लए सूल सैथीन, आछे सुहावै ॥ ਬਿਯੋ ਕੌਨ ਜੋਧਾ, ਜੋ ਤਾ ਕੋ ਦਬਾਵੈ ॥੧੧॥ बियो कौन जोधा, जो ता को दबावै ॥११॥ ਇਤੈ ਰੁਦ੍ਰ ਕੋਪਿਯੋ, ਸੁ ਡੌਰੂ ਬਜਾਯੋ ॥ इतै रुद्र कोपियो, सु डौरू बजायो ॥ ਉਤੈ ਬਾਧ ਗਾੜੀ, ਅਨੀ ਇੰਦਰ ਆਯੋ ॥ उतै बाध गाड़ी, अनी इंदर आयो ॥ ਲਏ ਸੂਰ ਸਾਥੀ, ਘਨੀ ਚੰਦ੍ਰ ਆਛੇ ॥ लए सूर साथी, घनी चंद्र आछे ॥ ਸਭੈ ਸੂਲ ਸੈਥੀ, ਲਏ ਕਾਛ ਕਾਛੇ ॥੧੨॥ सभै सूल सैथी, लए काछ काछे ॥१२॥ ਹਠੀ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ, ਮਹਾ ਦੈਤ ਢੂਕੇ ॥ हठी कोप कै कै, महा दैत ढूके ॥ ਚਲੇ ਭਾਂਤਿ ਐਸੀ, ਸੁ ਮਾਨੋ ਭਭੂਕੇ ॥ चले भांति ऐसी, सु मानो भभूके ॥ ਗ੍ਰੁਜੈ ਹਾਥ ਲੀਨੇ, ਗ੍ਰਜੇ ਬੀਰ ਭਾਰੇ ॥ ग्रुजै हाथ लीने, ग्रजे बीर भारे ॥ ਟਰੈ ਨਾਹਿ ਟਾਰੇ, ਨਹੀ ਜਾਤ ਮਾਰੇ ॥੧੩॥ टरै नाहि टारे, नही जात मारे ॥१३॥ |
Dasam Granth |